Εξεταστική Επιτροπή για το έγκλημα στα Τέμπη: Δραματική μείωση από 5.150 εργαζόμενους σε μόλις 730 στον ΟΣΕ μέσα σε λίγα χρόνια

Τη δια­χρο­νι­κή πορεία απα­ξί­ω­σης και απο­ψί­λω­σης του σιδη­ρό­δρο­μου της χώρας, με ευθύ­νη όλων των κυβερ­νή­σε­ων, επι­βε­βαί­ω­σε κατά την εξέ­τα­σή του στην Εξε­τα­στι­κή Επι­τρο­πή για το έγκλη­μα στα Τέμπη ο Δημή­τρης Ρέπ­πας, πρώ­ην υπουρ­γός Υπο­δο­μών και Μετα­φο­ρών της κυβέρ­νη­σης του ΠΑΣΟΚ την περί­ο­δο 2009 — 2011, με τη δρα­μα­τι­κή μεί­ω­ση προ­σω­πι­κού και κρα­τι­κής χρηματοδότησης.

Κατά την εξέ­τα­σή του από τα μέλη της Επι­τρο­πής, ο Δ. Ρέπ­πας επι­βε­βαί­ω­σε τη μη ολο­κλή­ρω­ση μιας σει­ράς συμ­βά­σε­ων σημα­το­δό­τη­σης και τηλε­διοί­κη­σης στον σιδη­ρό­δρο­μο, αλλά και τη στα­δια­κή μεί­ω­ση των εργα­ζο­μέ­νων, η οποία εντά­θη­κε ιδιαί­τε­ρα την περί­ο­δο της καπι­τα­λι­στι­κής κρί­σης και των μνη­μο­νί­ων, όπου «η τρόι­κα επέ­με­νε να κλεί­σει ο ελλη­νι­κός σιδη­ρό­δρο­μος» και «θέλα­νε να πάρουν τον σιδη­ρό­δρο­μο με 1 ευρώ».

Ειδι­κά για το έγκλη­μα των Τεμπών, ο πρώ­ην υπουρ­γός εκτί­μη­σε ότι ευθύ­νε­ται η μη εγκα­τά­στα­ση της σύμ­βα­σης 717, το γεγο­νός ότι «δεν υπήρ­χε κατάλ­λη­λο και επαρ­κές προ­σω­πι­κό», αλλά και η παρου­σία του «ακα­τάλ­λη­λου» σταθ­μάρ­χη. Παρ’ όλα αυτά, ισχυ­ρί­στη­κε ότι ο σιδη­ρό­δρο­μος λει­τουρ­γού­σε με επάρ­κεια και ασφά­λεια, παρά τις τερά­στιες μειώ­σεις προ­σω­πι­κού, στις οποί­ες συνέ­βα­λε καθο­ρι­στι­κά η τότε κυβέρ­νη­ση του ΠΑΣΟΚ με τις υπο­χρε­ω­τι­κές μετα­τά­ξεις προ­σω­πι­κού, εξαι­τί­ας της ανα­στο­λής μέρους του σιδη­ρο­δρο­μι­κού δικτύ­ου της χώρας.

Συγκε­κρι­μέ­να, ο Δ. Ρέπ­πας είπε ότι τότε υπη­ρε­τού­σαν 5.151 εργα­ζό­με­νοι, από τους οποί­ους μετα­τά­χθη­καν πάνω από τους μισούς, ενώ κατά την πορεία των ετών έμει­ναν μόλις 730, δημιουρ­γώ­ντας «πρό­βλη­μα ασφα­λούς λει­τουρ­γί­ας». Παράλ­λη­λα, κατήγ­γει­λε τις επό­με­νες κυβερ­νή­σεις ότι δεν προ­έ­βλε­ψαν την ανα­πλή­ρω­ση των εργα­ζο­μέ­νων που συντα­ξιο­δο­τού­νταν. Ωστό­σο, ο πρώ­ην υπουρ­γός του ΠΑΣΟΚ υπε­ρα­μύν­θη­κε των υπο­χρε­ω­τι­κών μετα­τά­ξε­ων, χαρα­κτη­ρί­ζο­ντάς τες «εξορ­θο­λο­γι­σμό, όπως γίνε­ται διε­θνώς, για παρά­δειγ­μα στη Γαλ­λία», με μπού­σου­λα φυσι­κά την «απε­λευ­θέ­ρω­ση» στο πλαί­σιο της ΕΕ.

Ταυ­τό­χρο­να, παρα­δε­χό­με­νος τη δια­χρο­νι­κή πορεία απα­ξί­ω­σης των σιδη­ρο­δρό­μων, ο Δ. Ρέπ­πας ανέ­φε­ρε ότι η κρα­τι­κή ενί­σχυ­ση του ΟΣΕ το 2010 ήταν 104 εκατ. τον χρό­νο και το 2016 έπε­σε στα 45 εκατ. ευρώ, ανοί­γο­ντας τον δρό­μο για την παρα­πέ­ρα ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση και τις εργολαβίες.

Πάνω σε αυτό το έδα­φος ο μάρ­τυ­ρας περιέ­γρα­ψε ένα μεγά­λο σύστη­μα «δια­φθο­ράς και κακο­διοί­κη­σης», που σύμ­φω­να με τον ίδιο οδή­γη­σε στο να έχει ο ΟΣΕ 10,7 δισ. χρέ­ος το 2010. Οπως είπε, υπήρ­χαν «μαύ­ρα βαγό­νια», δηλα­δή συρ­μοί του ΟΣΕ που μετέ­φε­ραν εμπο­ρεύ­μα­τα ιδιω­τών χωρίς να είναι κατα­γε­γραμ­μέ­να, χωρίς να κερ­δί­ζει ο ΟΣΕ, αλλά και βαγό­νια — «φαντά­σμα­τα», που έρχο­νταν από το εξω­τε­ρι­κό χωρίς να κατα­γρά­φο­νται, και που στην πορεία χάνο­νταν σε κάποιο παρα­κλά­δι και λει­τουρ­γού­σαν για μήνες ως απο­θη­κευ­τι­κοί χώροι ιδιωτών.

Ακό­μα, ανέ­φε­ρε κυκλώ­μα­τα κλο­πής καυ­σί­μων με συμ­με­το­χή υπαλ­λή­λων του ΟΣΕ, καθώς παρα­τη­ρή­θη­κε ότι το κόστος καυ­σί­μων για το ίδιο δρο­μο­λό­γιο ήταν τη μία φορά 5.000 ευρώ και την επό­με­νη 50.000 ευρώ! Σύμ­φω­να με τον πρώ­ην υπουρ­γό, μετα­φέ­ρο­νταν καύ­σι­μα σε βυτιο­φό­ρα και τα πήγαι­ναν σε πρατήρια.

Επί­σης, έκα­νε λόγο για δολιο­φθο­ρές υλι­κού μετά το 2000, καθώς συμ­μο­ρί­ες με τη βοή­θεια στε­λε­χών του ΟΣΕ «κανι­βά­λι­ζαν» το δίκτυο, κλέ­βο­ντας το σύστη­μα ηλε­κτρο­δό­τη­σης και ηλε­κτρο­κί­νη­σης και σε ειδι­κά χυτή­ρια τα μετέ­τρε­παν σε χαλ­κό, τον οποίο πωλούσαν.

Χαρα­κτη­ρι­στι­κό ήταν και το παρά­δειγ­μα της σύμ­βα­σης του ΟΣΕ με μια εται­ρεία που παρεί­χε υπη­ρε­σί­ες τηλε­φω­νι­κού κέντρου ένα­ντι 1,5 εκατ. τον χρό­νο, όπου φαι­νό­ταν ότι απα­σχο­λεί 200 εργα­ζό­με­νους. Οπως απο­δεί­χθη­κε, με αυτόν τον τρό­πο η εται­ρεία κάλυ­πτε τη μισθο­δο­σία όλων των υπαλ­λή­λων που απασχολούσε.

Αναδείχθηκαν οι συνέπειες της «απελευθέρωσης»

Όσο για τα συστή­μα­τα ασφά­λειας, παρα­δέ­χτη­κε ότι «δεν υπήρ­χε σε όλο το μήκος της γραμ­μής ηλε­κτρο­νι­κό σύστη­μα παρακολούθησης».

Τη δια­χρο­νι­κό­τη­τα αυτού του προ­βλή­μα­τος, με ευθύ­νη όλων των κυβερ­νή­σε­ων, ανέ­δει­ξε ο βου­λευ­τής του ΚΚΕ Νίκος Καρα­θα­να­σό­που­λος, με τις ερω­τή­σεις και τα στοι­χεία που παρέ­θε­σε στον πρώ­ην υπουργό.

Δ. Ρέπ­πας στην Εξε­τα­στι­κή για τα Τέμπη: «Είχα­με μία βόμ­βα που θα μπο­ρού­σε να εκραγεί»

Πέραν της σύμ­βα­σης 717 που έπρε­πε να έχει ολο­κλη­ρω­θεί το 2017 (έχει καθυ­στε­ρή­σει δηλα­δή 7 — 8 χρό­νια), μια σει­ρά ακό­μα κρί­σι­μες συμ­βά­σεις δεν ολο­κλη­ρώ­θη­καν ποτέ.

Συγκε­κρι­μέ­να, η σύμ­βα­ση 112 του 2006 για προ­μή­θεια συστη­μά­των GSMR, που απαι­τού­σε 2 χρό­νια για ολο­κλή­ρω­ση και αφο­ρού­σε επι­κοι­νω­νία μετα­ξύ συρ­μού και σταθ­μών, όπως παρα­δέ­χτη­κε και ο Δ. Ρέπ­πας, απο­δί­δο­ντάς το στο γεγο­νός ότι το έργο είχε ανα­λά­βει η εται­ρεία «Siemens», η οποία την επο­χή εκεί­νη είχε εμπλα­κεί σε σκάν­δα­λα με το ελλη­νι­κό κρά­τος και ως εκ τού­του εγκα­τα­λεί­φθη­καν τα έργα. Το ίδιο συνέ­βη και με τη σύμ­βα­ση 10.004 ATCS που αφο­ρά το δίκτυο, υπο­γρα­φεί­σα το 2007 και η οποία μέχρι το 2009 έπρε­πε να είχε ολο­κλη­ρω­θεί. Οπως συμπέ­ρα­νε ο Ν. Καρα­θα­να­σό­που­λος, «όλες οι συμ­βά­σεις από το 2000 μέχρι το 2017 δεν λει­τούρ­γη­σαν, δεν ολο­κλη­ρώ­θη­καν ή υπολειτούργησαν».

Μάλι­στα, ο πρώ­ην υπουρ­γός παρα­δέ­χτη­κε ότι έργα τηλε­διοί­κη­σης ήταν αδύ­να­τον να πραγ­μα­το­ποι­η­θούν, καθώς δεν είχε γίνει η απα­ραί­τη­τη εγκα­τά­στα­ση της σημα­το­δό­τη­σης στο δίκτυο.

Ακό­μα, απα­ντώ­ντας σε ερώ­τη­ση του βου­λευ­τή του ΚΚΕ, παρα­δέ­χτη­κε ότι πολ­λές φορές δεν υπήρ­χε συμ­βα­τό­τη­τα των δια­φό­ρων συμ­βά­σε­ων. Ως απο­τέ­λε­σμα των παρα­πά­νω, ο Ν. Καρα­θα­να­σό­που­λος επε­σή­μα­νε ότι η Ελλά­δα από το 2010 έως το 2018 ήταν «πρω­τα­θλή­τρια» σε νεκρούς ανά σιδη­ρο­δρο­μι­κό χλμ., με 137 νεκρούς, σε ανι­σό­πε­δες δια­βά­σεις και σε εκτρο­χια­σμούς και συγκρούσεις.

Χαρα­κτη­ρι­στι­κά ήταν τα στοι­χεία που παρέ­θε­σε ο βου­λευ­τής του ΚΚΕ και για το ζήτη­μα της μεί­ω­σης του προ­σω­πι­κού, το οποίο στα τέλη της δεκα­ε­τί­ας του ’90 ήταν 11.000 στον ΟΣΕ και όταν ανέ­λα­βε υπουρ­γός ο Δ. Ρέπ­πας στην κυβέρ­νη­ση ΠΑΣΟΚ ήταν 5.151. Με τις υπο­χρε­ω­τι­κές μετα­τά­ξεις 2.350 υπαλ­λή­λων συνε­χί­στη­κε αυτή η πορεία, για να φτά­σου­με σήμε­ρα στους 730 εργα­ζό­με­νους του ΟΣΕ!

Γι’ αυτό σήμε­ρα ισχύ­ει η νομο­θε­τι­κή ρύθ­μι­ση για 10 μέρες συνε­χό­με­νης εργα­σί­ας στον σιδη­ρό­δρο­μο και για κατάρ­γη­ση του προϊ­στα­μέ­νου αμα­ξο­στοι­χί­ας, επει­δή ακο­λου­θή­θη­κε από όλες τις κυβερ­νή­σεις ένα συνε­χό­με­νο «ξήλω­μα του που­λό­βερ», ώστε να έχου­με σταθ­μάρ­χες και μηχα­νο­δη­γούς με δελ­τία παρο­χής υπη­ρε­σιών, με εντα­τι­κο­ποί­η­ση και λει­ψή εκπαί­δευ­ση. Χαρα­κτη­ρι­στι­κή ήταν και η παρα­δο­χή ότι η τότε κυβέρ­νη­ση παρέ­δω­σε τον ΟΣΕ «με 860 υπαλ­λή­λους στις υπη­ρε­σί­ες κυκλο­φο­ρί­ας και την περί­ο­δο του δυστυ­χή­μα­τος υπήρ­χαν λιγό­τε­ροι από 200».

Επί­σης, ανα­δεί­χθη­καν από την εξέ­τα­ση οι συνέ­πειες της «απε­λευ­θέ­ρω­σης» των σιδη­ρο­δρό­μων, η οποία προ­χώ­ρη­σε περαι­τέ­ρω το 2010 με τον νόμο της κυβέρ­νη­σης ΠΑΣΟΚ όπου δια­χω­ρί­στη­κε η υπο­δο­μή από τις μετα­φο­ρές: Η υπό­θε­ση της πολυ­διά­σπα­σης του ΟΣΕ σε ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ΕΡΓΟΣΕ, ΓΕΟΣΕ.

Ο Ν. Καρα­θα­να­σό­που­λος ανέ­δει­ξε τα ζητή­μα­τα ασυμ­βα­τό­τη­τας συμ­βά­σε­ων μετα­ξύ των δια­φο­ρε­τι­κών εται­ρειών, καθώς υπήρ­χαν έργα της ΕΡΓΟΣΕ που δεν έχει παρα­λά­βει ο ΟΣΕ, όπως παρα­δέ­χτη­κε και ο πρώ­ην υπουρ­γός, παρά το γεγο­νός ότι υπε­ρα­σπί­στη­κε την πολι­τι­κή της διά­σπα­σης. Ο βου­λευ­τής του ΚΚΕ ανέ­δει­ξε τον ανορ­θο­λο­γι­σμό στον σιδη­ρό­δρο­μο, καθώς δημιουρ­γού­νται ασυμ­βα­τό­τη­τες ανά­με­σα σε δύο δια­φο­ρε­τι­κούς ομί­λους που στό­χο έχουν το κέρ­δος, μέσω της ανα­ντι­στοι­χί­ας υπο­δο­μής και μεταφορών.

Παρό­τι συνο­ψί­ζο­ντας την κατά­στα­ση ο υπουρ­γός είπε πως «είχα­με μία βόμ­βα που θα μπο­ρού­σε να εκρα­γεί», πρό­σθε­σε ότι είναι «δια­στο­λή ερμη­νεί­ας» να ειπω­θεί ότι τα Τέμπη «έχουν ρίζα» σε αυτήν την κατά­στα­ση, επα­να­λαμ­βά­νο­ντας τα περί «μοι­ραί­ου σταθ­μάρ­χη» κ.ο.κ., μολο­νό­τι ο ίδιος ανέ­φε­ρε πως αν υπήρ­χε σύστη­μα τηλε­διοί­κη­σης το δυστύ­χη­μα θα είχε αποφευχθεί.

πηγή Ριζο­σπά­στης