Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας (ΕΕΤΕ): ΟΧΙ στην Ελάχιστη Βάσης Εισαγωγής — Να γίνει το δημόσιο σχολείο κύτταρο γνώσης

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΑΧΙΣΤΗ ΒΑΣΗ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ

Έχουν περά­σει τρία χρό­νια από τότε που η κυβέρ­νη­ση πήρε την κατά­πτυ­στη από­φα­ση και προ­χώ­ρη­σε στην ουσια­στι­κή κατάρ­γη­ση του Ελεύ­θε­ρου και Γραμ­μι­κού Σχε­δί­ου και της Μου­σι­κής από το πρό­γραμ­μα του Λυκεί­ου. Το επι­χεί­ρη­μα του Υπουρ­γεί­ου Παι­δεί­ας (μετά τη γενι­κή κατα­κραυ­γή, τις κινη­το­ποι­ή­σεις, τα δικα­στή­ρια) ότι δύνα­νται να λει­τουρ­γούν απο­γευ­μα­τι­νά Τμή­μα­τα ενί­σχυ­σης για την προ­ε­τοι­μα­σία των υπο­ψη­φί­ων για την εισα­γω­γή σεσχο­λές τρι­το­βάθ­μιας εκπαί­δευ­σης, που απαι­τεί­ται εξέ­τα­ση σε «ειδι­κά μαθή­μα­τα» (όπως το Ελεύ­θε­ρο και Γραμ­μι­κό Σχέ­διο, μου­σι­κή κ.ά.), δεν έλυ­σε κανέ­να πρόβλημα.

Δεν μπο­ρεί να υπάρ­ξει «ενι­σχυ­τι­κή» διδα­σκα­λία σε γνω­στι­κό αντι­κεί­με­νο που δεν διδά­σκε­ται στο βασι­κό πρό­γραμ­μα του σχο­λεί­ου, ενώ τα ελά­χι­στα τμή­μα­τα αυτά υπάρ­χουν μόνο σε σχο­λι­κές μονά­δες στα μεγά­λα αστι­κά κέντρα με ωρο­λό­γιο πρό­γραμ­μα που δυσκο­λεύ­ει την παρου­σία μαθη­τών, είναι δίω­ρα και ξεκι­νούν την ίδια ώρα που τελειώ­νει το ημε­ρή­σιο πρό­γραμ­μα, δηλ. οι μαθη­τές που βρί­σκο­νται σε άλλες περιο­χές πρέ­πει να δια­κτι­νι­στούν για να προ­λά­βουν να τα παρακολουθήσουν.

Το έργο του υπουρ­γεί­ου συνε­χί­στη­κε με την από­φα­ση για την ελά­χι­στη βάση εισα­γω­γής (ΕΒΕ) μόνο για τα δημό­σια πανε­πι­στή­μια… Ειδι­κό­τε­ρα, η ΕΒΕ για τα μαθή­μα­τα ειδι­κό­τη­τας είναι πολύ υψηλές.

Η «έξω­ση» των μαθη­μά­των τέχνης έχει συνέ­πειες για την δια­μόρ­φω­ση της προ­σω­πι­κό­τη­τας και την θερα­πευ­τι­κή επί­δρα­ση της δημιουρ­γί­ας μέσα από την τέχνη στον ψυχι­σμό του νέου ανθρώπου.

Θέλουν να φτιά­ξουν ένα σχο­λείο στεί­ρο και “ακίν­δυ­νο”, με μαθη­τές περιο­ρι­σμέ­νων δυνα­το­τή­των, στα πλαί­σια των επι­τα­γών της αγο­ράς. Με νέους ανθρώ­πους χωρίς κρι­τι­κή σκέ­ψη και δημιουρ­γι­κό πνεύ­μα, χωρίς αντι­στά­σεις, που πρέ­πει να αγο­ρά­σουν το δικαί­ω­μα να είναι ενερ­γά μέλη της κοι­νω­νί­ας. Να μπο­ρούν να αγο­ρά­σουν το δικαί­ω­μα να σπου­δά­σουν, αφού ωθού­νται από το επί­ση­μο κρά­τος στα φρο­ντι­στή­ρια και σε ιδιω­τι­κές δομές.

Η από­φα­ση αυτή του υπουρ­γεί­ου περι­φρο­νεί την ελλη­νι­κή οικο­γέ­νεια, την ίδια στιγ­μή που την έχει εξα­ντλή­σει οικο­νο­μι­κά και της στε­ρεί το στοι­χειώ­δες δικαί­ω­μα της μόρ­φω­σης των παι­διών της.

Όμως, το απα­ρά­δε­κτο φαι­νό­με­νο που ανα­δεί­χτη­κε για τρί­τη χρο­νιά φέτος, του απο­κλει­σμού αρι­στού­χων υπο­ψη­φί­ων από τις σχο­λές επι­λο­γής τους, καθώς και η δρα­μα­τι­κή μεί­ω­ση εισα­χθέ­ντων σε πολ­λές πανε­πι­στη­μια­κές σχο­λές, λόγω της αυξη­μέ­νης ΕΒΕ στα μαθή­μα­τα ειδι­κό­τη­τας που δεν διδά­σκο­νται στο σχο­λείο, οδη­γώ­ντας μαθη­τές και γονείς να στρα­φούν στην ιδιω­τι­κή εκπαί­δευ­ση αν έχουν τη δυνα­τό­τη­τα και μπο­ρούν να πλη­ρώ­σουν για να σπου­δά­σουν σε ιδιω­τι­κά κολ­λέ­για και σχο­λές, εκθέ­τει ανε­πα­νόρ­θω­τα την κυβέρ­νη­ση που σαφέ­στα­τα και απρο­κά­λυ­πτα πια, προ­βάλ­λει τις πολι­τι­κές επι­λο­γές της. Εκεί­νες που πρι­μο­δο­τούν την ιδιω­τι­κή εκπαί­δευ­ση, που θέλουν να υπο­βαθ­μί­σουν τα δημό­σια σχο­λεία και πανε­πι­στή­μια, που θέλουν ακό­μα και να καταρ­γή­σουν το άρθρο 16 το οποίο ορί­ζει ότι όλοι οι Έλλη­νες έχουν το δικαί­ω­μα δωρε­άν Παι­δεί­ας, τα πανε­πι­στή­μια είναι δημό­σια και η Παι­δεία απο­τε­λεί βασι­κή απο­στο­λή του κράτους.

Το Επι­με­λη­τή­ριο Εικα­στι­κών Τεχνών Ελλά­δας καταγ­γέλ­λει την πολι­τι­κή της κυβέρ­νη­σης, την πολι­τι­κή δια­κρί­σε­ων και απο­κλει­σμού στη δημό­σια Παι­δεία, την πολι­τι­κή που εκβια­στι­κά ωθεί την ήδη πτω­χευ­μέ­νη ελλη­νι­κή οικο­γέ­νεια να πλη­ρώ­σει για τη μόρ­φω­ση των παι­διών της, ενώ, συνε­χί­ζο­ντας τις επι­λο­γές των προ­κα­τό­χων της, αντι­με­τω­πί­ζει την εκπαί­δευ­ση σαν προ­σο­δο­φό­ρο εμπόρευμα.

Απαιτούμε

Ίσες ευκαι­ρί­ες για όλα τα παι­διά στην ολο­κλη­ρω­μέ­νη μόρφωση

Κατάρ­γη­ση της Ελά­χι­στης Βάσης Εισαγωγής

Να γίνει το δημό­σιο σχο­λείο κύτ­τα­ρο γνώ­σης, εποι­κο­δο­μη­τι­κής σκέ­ψης, δημιουρ­γι­κής δρά­σης, κοι­νω­νι­κο­ποί­η­σης και πολύ­πλευ­ρης πνευ­μα­τι­κής ανά­πτυ­ξης με τεχνι­κό και τεχνο­λο­γι­κό εξοπλισμό.

Προ­σλή­ψεις μονί­μων εκπαι­δευ­τι­κών, μονι­μο­ποί­η­ση όλων των αναπληρωτών.

Χαρα­κτη­ρι­σμό των εικα­στι­κών μαθη­μά­των ως «εργα­στη­ρια­κά», ανά­πτυ­ξη δημιουρ­γι­κών εργα­στη­ρί­ων, ανά­δει­ξη της Τέχνης και του Πολιτισμού.

Οι τέχνες να δια­τρέ­χουν όλο το δωδε­κά­χρο­νο σχολείο.

Το σχέ­διο (ελεύ­θε­ρο και γραμ­μι­κό) να υπάρ­χει επί πλέ­ον ως δίω­ρο επι­λο­γής στο Λύκειο, για τους μαθη­τές που θέλουν να συνε­χί­σουν ανά­λο­γες σπου­δές, μέσα στο ωρο­λό­γιο πρόγραμμα.

Γεν­ναία χρη­μα­το­δό­τη­ση για τη δημό­σια Παι­δεία και όχι πρι­μο­δό­τη­ση στην ιδιω­τι­κή πρωτοβουλία.

ΕΕΤΕ _27_ΔΤ_ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΑΧΙΣΤΗ ΒΑΣΗ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο