Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΣΤΗΝ «ΑΘΗΝΑΪΚΗ ΖΥΘΟΠΟΙΙΑ» — Συμβολή στον αγώνα για την υπογραφή κλαδικής ΣΣΕ

Συνέ­ντευ­ξη με τον Βασί­λη Παπα­γε­ωρ­γί­ου, αντι­πρό­ε­δρο του Σωμα­τεί­ου Εργα­ζο­μέ­νων στην «Αθη­ναϊ­κή Ζυθο­ποι­ία» και μέλος του ΔΣ της Ομο­σπον­δί­ας Εργα­το­ϋ­παλ­λή­λων Γάλα­κτος, Τρο­φί­μων και Ποτών

Απο­τέ­λε­σμα του αγώ­να που έδω­σε τους προη­γού­με­νους μήνες, αλλά και έμπρα­κτη επι­βε­βαί­ω­ση της ανά­γκης να δυνα­μώ­σει η οργα­νω­μέ­νη πάλη για κλα­δι­κές Συμ­βά­σεις με αυξή­σεις στους μισθούς και βελ­τί­ω­ση των όρων δου­λειάς για τους εργα­ζό­με­νους, απο­τε­λεί για το Σωμα­τείο Εργα­ζο­μέ­νων στην «Αθη­ναϊ­κή Ζυθο­ποι­ία» (μέλος του πολυ­ε­θνι­κού ομί­λου «Heineken») η επι­χει­ρη­σια­κή Συλ­λο­γι­κή Σύμ­βα­ση Εργα­σί­ας που υπέ­γρα­ψε τις προη­γού­με­νες μέρες. Για το περιε­χό­με­νο της Σύμ­βα­σης, τον αγώ­να που προη­γή­θη­κε, αλλά και την ανά­γκη να υπο­γρα­φεί κλα­δι­κή ΣΣΕ, μίλη­σε στον «Ριζο­σπά­στη» ο Βασί­λης Παπα­γε­ωρ­γί­ου, αντι­πρό­ε­δρος του Σωμα­τεί­ου Εργα­ζο­μέ­νων στην «Αθη­ναϊ­κή Ζυθο­ποι­ία» και μέλος του ΔΣ της Ομο­σπον­δί­ας Εργα­το­ϋ­παλ­λή­λων Γάλα­κτος, Τρο­φί­μων και Ποτών.
***

– Ποια είναι τα βασι­κά σημεία της επι­χει­ρη­σια­κής Συλ­λο­γι­κής Σύμ­βα­σης που υπογράφηκε;

– Το Σωμα­τείο μας, με μαχη­τι­κή διεκ­δί­κη­ση και μετά από πολύ­μη­νες δια­πραγ­μα­τεύ­σεις με την εργο­δο­σία, αμέ­σως μετά τη λήξη της διε­τούς σύμ­βα­σης που είχα­με υπο­γρά­ψει για την περί­ο­δο 2016 — 2017, κατέ­λη­ξε στις αρχές του Αυγού­στου στην υπο­γρα­φή νέας επι­χει­ρη­σια­κής Σύμ­βα­σης. Σε αυτήν περι­λαμ­βά­νο­νται ορι­σμέ­να θετι­κά μέτρα που απο­σπά­σα­με με προη­γού­με­νες Συμ­βά­σεις, ενώ προ­στί­θε­νται και κάποια νέα.

Πρώ­τα απ’ όλα, όμως, η προ­σπά­θεια που κάνα­με απο­τε­λεί μια από­δει­ξη της ανά­γκης να υπο­γρα­φεί Συλ­λο­γι­κή Σύμ­βα­ση στον κλά­δο, στην κατεύ­θυν­ση της αύξη­σης των μισθών και των δικαιω­μά­των, με το πλαί­σιο διεκ­δι­κή­σε­ων της Ομο­σπον­δί­ας. Απο­τε­λεί από­δει­ξη αυτού που γνω­ρί­ζου­με καλά και συζη­τά­με συστη­μα­τι­κά με τους συνα­δέλ­φους μας: Οι κλα­δι­κές Συμ­βά­σεις είναι απα­ραί­τη­τος όρος για να μπο­ρούν οι εργα­ζό­με­νοι να έχουν επι­χει­ρη­σια­κές ΣΣΕ, που να διευ­ρύ­νουν τα δικαιώ­μα­τά τους στο επί­πε­δο της επιχείρησης.

Είναι σημα­ντι­κό ότι υπο­γρά­ψα­με μια Σύμ­βα­ση με την οποία περι­φρου­ρή­σα­με κατα­κτή­σεις των προη­γού­με­νων ετών. Ωστό­σο, πρέ­πει να σημειώ­σου­με ότι η εργο­δο­σία, πλή­ρως εναρ­μο­νι­σμέ­νη με τη γραμ­μή του ΣΕΒ, στά­θη­κε αδιάλ­λα­κτη στο αίτη­μα για αυξή­σεις στους μισθούς. Και είναι βέβαιο ότι η στά­ση της αυτή έχει να κάνει και με τη δια­πραγ­μά­τευ­ση για την κλα­δι­κή, όπου όλοι οι εργο­δό­τες του κλά­δου στέ­κο­νται «μασίφ» ενά­ντια στο αίτη­μα για αυξή­σεις στους μισθούς. Σε καμιά περί­πτω­ση δεν θα ήθε­λε μια πολυ­ε­θνι­κή αυτού του μεγέ­θους να δώσει το μήνυ­μα ότι «δια­φο­ρο­ποιεί­ται» από το εργο­δο­τι­κό μέτω­πο στον κλά­δο. Είναι κι αυτό μια από­δει­ξη ότι χρειά­ζε­ται να δυνα­μώ­σει ο αγώ­νας για την κλα­δι­κή ΣΣΕ, με την ενερ­γή συμ­με­το­χή ακό­μα περισ­σό­τε­ρων εργα­ζο­μέ­νων και σωματείων.

Σε κάθε περί­πτω­ση, οι μισθοί δια­τη­ρού­νται στα επί­πε­δα που δια­μόρ­φω­σαν οι προη­γού­με­νες επι­χει­ρη­σια­κές, στις οποί­ες είχα­με απο­σπά­σει αυξή­σεις, με τελευ­ταία τη Σύμ­βα­ση του 2016, όπου είχα­με κερ­δί­σει αύξη­ση 2,6%.

Στα θετι­κά της νέας Σύμ­βα­σης είναι επί­σης ότι το επί­δο­μα «ανελ­λι­πούς παρου­σί­ας», που προ­βλε­πό­ταν, ενσω­μα­τώ­νε­ται στο μισθό των εργα­ζο­μέ­νων, το ποσό των 46 ευρώ μηνιαί­ως που χορη­γού­νταν ως φύλα­κτρα τέκνων στις εργα­ζό­με­νες επε­κτεί­νε­ται και στους άνδρες συνα­δέλ­φους, ενώ από εδώ και στο εξής θα χορη­γεί­ται στους εργα­ζό­με­νους ένας επι­πλέ­ον μισθός με την τέλε­ση γάμου.

Βήμα βήμα η οργάνωση του αγώνα

– Μέσα από ποια βήμα­τα φτά­σα­τε στην υπο­γρα­φή της Σύμβασης;

– Πριν ακό­μη λήξει η Σύμ­βα­ση του 2016 — 2017, στο τέλος της προη­γού­με­νης χρο­νιάς, το σωμα­τείο βρι­σκό­ταν σε ετοι­μό­τη­τα και είχε παρέμ­βει, κάνο­ντας σαφές στην εργο­δο­σία την πρό­θε­σή του να ξεκι­νή­σουν το ταχύ­τε­ρο οι δια­πραγ­μα­τεύ­σεις για την υπο­γρα­φή νέας επι­χει­ρη­σια­κής ΣΣΕ.

Συν­δυά­σα­με τη διεκ­δί­κη­ση Σύμ­βα­σης με τη συμ­με­το­χή στο πλού­σιο αγω­νι­στι­κό πρό­γραμ­μα εκεί­νης της περιό­δου, όπως η απερ­γία στις 14 Δεκέμ­βρη, στην επι­τυ­χία της οποί­ας πρω­το­στά­τη­σαν οι ίδιοι οι εργα­ζό­με­νοι της επι­χεί­ρη­σης, περι­φρου­ρώ­ντας τις πύλες των εγκα­τα­στά­σε­ων της εται­ρεί­ας στον Κηφι­σό. Αντί­στοι­χα, μπρο­στά στην απερ­γία στις 12 Γενά­ρη, το σωμα­τείο μας, αντα­πο­κρι­νό­με­νο στο κάλε­σμα της Ομο­σπον­δί­ας, συμ­με­τεί­χε στο αγω­νι­στι­κό πρό­γραμ­μα του ΠΑΜΕ μέχρι και τη μέρα ψήφι­σης του αντι­λαϊ­κού νομο­σχε­δί­ου, με αιχ­μή το χτύ­πη­μα στο δικαί­ω­μα της απεργίας.

Δια­μορ­φώ­σα­με γρή­γο­ρα το πλαί­σιο αιτη­μά­των, μετά από εξορ­μή­σεις στα τμή­μα­τα, από την απο­θή­κη μέχρι και τα γρα­φεία, και συζή­τη­ση με τους εργα­ζό­με­νους. Το Μάρ­τη πήγα­με σε Γενι­κή Συνέ­λευ­ση, η οποία ήταν μαζι­κό­τα­τη, προ­κει­μέ­νου το πλαί­σιο αυτό να εγκρι­θεί από το σώμα και μετέ­πει­τα να κατα­τε­θεί στην εται­ρεία για να ξεκι­νή­σουν οι συζητήσεις.

Ο αγώ­νας για την επι­χει­ρη­σια­κή Σύμ­βα­ση ήταν από την αρχή αλλη­λέν­δε­τος και με τον αγώ­να της Ομο­σπον­δί­ας για υπο­γρα­φή κλα­δι­κής Σύμ­βα­σης. Η απερ­γία που προ­κή­ρυ­ξε η Ομο­σπον­δία στις 29 Μάρ­τη ανέ­δει­ξε τη σύν­δε­ση αυτή ακό­μη περισ­σό­τε­ρο και απο­τέ­λε­σε βασι­κό σταθ­μό στην πορεία των δια­πραγ­μα­τεύ­σε­ων για την επι­χει­ρη­σια­κή ΣΣΕ. Το Σωμα­τείο μας πήρε άμε­σα από­φα­ση συμ­με­το­χής στην κλα­δι­κή απερ­γία, κόντρα στις μεθο­δεύ­σεις της εργο­δο­σί­ας και της μειο­ψη­φί­ας του σωμα­τεί­ου, που λει­τούρ­γη­σαν απερ­γο­σπα­στι­κά, σε ανοι­χτή συνεν­νό­η­ση και με άλλα εργο­δο­τι­κά σωμα­τεία του κλάδου.

Φτά­νο­ντας στα τέλη Ιού­λη, σε μια κρί­σι­μη φάση της δια­πραγ­μά­τευ­σης, το Σωμα­τείο συγκά­λε­σε εκ νέου Γενι­κή Συνέ­λευ­ση για να ενη­με­ρώ­σει τους εργα­ζό­με­νους και να παρ­θούν απο­φά­σεις. Στη συνέ­λευ­ση αυτή, στην οποία η συμ­με­το­χή ήταν ιδιαί­τε­ρα μαζι­κή, συζη­τή­σα­με εκτε­νώς και απο­φα­σί­σα­με ομό­φω­να να προ­χω­ρή­σου­με στην υπο­γρα­φή της Σύμ­βα­σης. Στην υπο­γρα­φή αυτής της Σύμ­βα­σης εμείς δεν βλέ­που­με το τέλος του αγώ­να μας, αλλά ένα νέο εφαλ­τή­ριο για να δυνα­μώ­σου­με τη διεκ­δί­κη­ση κλα­δι­κής Σύμβασης.
Σημα­ντι­κό να υπο­γρα­φεί κλα­δι­κή Σύμβαση

– Πόσο δυσκο­λεύ­ει την υπο­γρα­φή επι­χει­ρη­σια­κής Σύμ­βα­σης το γεγο­νός ότι δεν υπάρ­χουν κλα­δι­κές Συμ­βά­σεις σε ισχύ;

– Οπως είπα­με, μέσα από την προ­σπά­θεια για την υπο­γρα­φή επι­χει­ρη­σια­κής Σύμ­βα­σης, απο­τυ­πώ­θη­κε ακό­μα πιο ξεκά­θα­ρα η ανά­γκη να δυνα­μώ­σει ο αγώ­νας για κλα­δι­κές ΣΣΕ, να γίνει υπό­θε­ση όλων των εργα­ζο­μέ­νων στην «Αθη­ναϊ­κή Ζυθο­ποι­ία» και σε όλες τις επι­χει­ρή­σεις του κλά­δου. Δεν έχου­με αυτα­πά­τες. Κανέ­να σωμα­τείο μόνο του δεν μπο­ρεί να αντι­με­τω­πί­σει την ολο­μέ­τω­πη επί­θε­ση εργο­δο­τών και κυβερνήσεων.

Η απά­ντη­ση του ΣΕΒ στην πρό­τα­ση της Ομο­σπον­δί­ας για ΣΣΕ στις 19 Ιού­νη, ήταν η υπο­γρα­φή κλα­δι­κής με μισθούς 586 και 511 ευρώ, όσο είναι ο κατά­πτυ­στος κατώ­τε­ρος μισθός που δια­μόρ­φω­σαν οι προη­γού­με­νες και η σημε­ρι­νή κυβέρ­νη­ση. Δηλα­δή μιλά­με ξεκά­θα­ρα για επι­δί­ω­ξη γενί­κευ­σης της άθλιας κατά­στα­σης που έχει δια­μορ­φω­θεί στις επι­χει­ρή­σεις, με την αξιο­ποί­η­ση όλου του αντερ­γα­τι­κού νομο­θε­τι­κού οπλοστασίου.

Αυτό ορα­μα­τί­ζο­νται για τον κλά­δο μας. Αυτή είναι η ανά­πτυ­ξή τους. Στο πλαί­σιο αυτό, οι εργα­ζό­με­νοι στην «Αθη­ναϊ­κή Ζυθο­ποι­ία» ακού­νε τα μεγα­λο­στε­λέ­χη της εται­ρεί­ας να λένε με πόνο ότι πλη­ρώ­νουν «δυο φορές και περισ­σό­τε­ρο τον μέσο όρο του κλά­δου» με την επι­χει­ρη­σια­κή που υπογράφουμε.

Το ξέρου­με καλά, και μέσα από τη μάχη για την επι­χει­ρη­σια­κή έγι­νε ακό­μα πιο καθα­ρό: Αν δεν παλέ­ψου­με σήμε­ρα για να επι­βά­λου­με την υπο­γρα­φή κλα­δι­κής Σύμ­βα­σης, αύριο θα βρού­με μπρο­στά μας ακό­μα μεγα­λύ­τε­ρα εμπό­δια και δυσκο­λί­ες στην υπο­γρα­φή νέας επι­χει­ρη­σια­κής Σύμ­βα­σης, με τους όρους που διεκ­δι­κού­με. Οταν συνο­λι­κά έχει νομο­θε­τη­θεί και έχει επι­βλη­θεί εργα­σια­κή κόλα­ση για χιλιά­δες συνα­δέλ­φους μας, στον κλά­δο και όχι μόνο, κανείς δεν πιστεύ­ει ότι η κόλα­ση αυτή θα μεί­νει έξω από την πύλη της «Αθη­ναϊ­κής Ζυθοποιίας».

Πρέ­πει να οικο­δο­μή­σου­με μέτω­πο, με τους συνα­δέλ­φους του κλά­δου μας και συνο­λι­κά, να συγκρου­στού­με με εργο­δό­τες, κυβερ­νή­σεις και συν­δι­κα­λι­στές που μας θέλουν να δου­λεύ­ου­με για ψίχου­λα, με όλο και λιγό­τε­ρα δικαιώ­μα­τα, για τα κέρ­δη των επιχειρήσεων.
Η επί­θε­ση κλι­μα­κώ­νε­ται από όλες τις πλευρές

– Με ποια άλλα σχέ­δια εκφρά­ζει η εργο­δο­σία την επι­θε­τι­κό­τη­τά της;

– Οι εργα­ζό­με­νοι στον όμι­λο της «Heineken» βρί­σκο­νται επί­σης αντι­μέ­τω­ποι με αρνη­τι­κές εξε­λί­ξεις, με βάση τα σχέ­δια της εται­ρεί­ας για την υλο­ποί­η­ση δύο προ­γραμ­μά­των. Το ένα αφο­ρά τον τρό­πο απο­θή­κευ­σης και δια­χεί­ρι­σης των προ­σω­πι­κών δεδο­μέ­νων των εργα­ζο­μέ­νων, με τη μετα­φο­ρά όλων των προ­σω­πι­κών τους δεδο­μέ­νων σε ένα παγκό­σμιο σύστη­μα, το οποίο θα επε­ξερ­γά­ζε­ται διά­φο­ρα στοι­χεία που τους αφο­ρούν, από δεξιό­τη­τες, αξιο­λο­γή­σεις μέχρι την ηλι­κία και την οικο­γε­νεια­κή τους κατά­στα­ση, και θα τους περ­νά­ει «από κόσκι­νο» προ­κει­μέ­νου να κρί­νο­νται αν είναι ή όχι «κατάλ­λη­λοι» για τη δουλειά.

Το άλλο αφο­ρά την εφαρ­μο­γή ενός άλλου προ­γράμ­μα­τος, ενός τύπου εξε­λιγ­μέ­νου GPS, στα εται­ρι­κά αυτο­κί­νη­τα, με πρό­σχη­μα την ασφά­λεια αλλά πραγ­μα­τι­κό σκο­πό, όπως θεω­ρού­με, την παρα­κο­λού­θη­ση των εργα­ζο­μέ­νων που τα χρη­σι­μο­ποιούν καθ’ όλη τη διάρ­κεια της εργα­σί­ας τους με σκο­πό την περαι­τέ­ρω εντα­τι­κο­ποί­η­ση της δουλειάς.

Το 2016 το σωμα­τείο μας είχε μπλο­κά­ρει αντί­στοι­χα σχέ­δια της εται­ρεί­ας που προ­έ­βλε­πε τη λει­τουρ­γία GPS στις συσκευ­ές που χρη­σι­μο­ποιούν οι πωλη­τές κατά τη διάρ­κεια της εργα­σί­ας τους. Είχα­με καταγ­γεί­λει την εται­ρεία στην Αρχή Προ­στα­σί­ας Προ­σω­πι­κών Δεδο­μέ­νων, κάνο­ντας σαφές με σει­ρά παρεμ­βά­σε­ων πως δεν θα ανε­χθού­με καμία συσκευή παρα­κο­λού­θη­σης που παρα­βιά­ζει τα προ­σω­πι­κά δεδο­μέ­να και τις ατο­μι­κές ελευ­θε­ρί­ες των εργα­ζο­μέ­νων. Με ανά­λο­γες πρω­το­βου­λί­ες και αυτήν τη φορά δεν θα επι­τρέ­ψου­με καμία λει­τουρ­γία συσκευ­ής με τους παρα­πά­νω περι­γρα­φό­με­νους σκοπούς.

Ε./Ριζοσπάστης

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο