Ευρωπαϊκή Κομμουνιστική Πρωτοβουλία: Ένας “κύκλος” έκλεισε — ένας νέος ανοίγει

Πέρα­σαν 10 χρό­νια από τότε που το ΚΚΕ πρω­το­στά­τη­σε στη συγκρό­τη­ση της Ευρω­παϊ­κής Κομ­μου­νι­στι­κής Πρω­το­βου­λί­ας (ΕΚΠ), όπου συμ­με­τεί­χαν 31 Κομ­μου­νι­στι­κά Κόμ­μα­τα από την Ευρώπη.

Με εξαί­ρε­ση το τελευ­ταίο διά­στη­μα η ΕΚΠ ανέ­δει­ξε σημα­ντι­κά προ­βλή­μα­τα των εργα­ζο­μέ­νων και πρό­βα­λε αιτή­μα­τα για τις ανά­γκες τους, για το δικαί­ω­μα στη μόνι­μη, στα­θε­ρή εργα­σία, ενά­ντια στη μάστι­γα της ανερ­γί­ας και τις «ελα­στι­κές» μορ­φές απα­σχό­λη­σης, για απο­κλει­στι­κά δημό­σια δωρε­άν Υγεία, Πρό­νοια και Παι­δεία, για τα εργα­τι­κά δικαιώ­μα­τα στους εργα­σια­κούς χώρους, τα πολι­τι­κά και συν­δι­κα­λι­στι­κά δικαιώ­μα­τα, το δικαί­ω­μα της απερ­γί­ας, κατά της κρα­τι­κής και εργο­δο­τι­κής τρομοκρατίας.

Πολ­λά από τα κόμ­μα­τα που συμ­με­τεί­χαν στην ΕΚΠ κατέ­γρα­ψαν σημα­ντι­κή δρά­ση κατά των ιμπε­ρια­λι­στι­κών πολέ­μων και παρεμ­βά­σε­ων, απο­κά­λυ­ψαν την ουσία των ενδοϊ­μπε­ρια­λι­στι­κών αντα­γω­νι­σμών για το μοί­ρα­σμα των αγο­ρών και τον έλεγ­χο των πλου­το­πα­ρα­γω­γι­κών πηγών.

Η ΕΚΠ συγκρού­στη­κε με τον αντι­κομ­μου­νι­σμό, τις διώ­ξεις κατά Κομ­μου­νι­στι­κών Κομ­μά­των, την απα­γό­ρευ­ση της δρά­σης και των συμ­βό­λων τους, της κομ­μου­νι­στι­κής ιδε­ο­λο­γί­ας. Ταυ­τό­χρο­να, τίμη­σε ιστο­ρι­κές επε­τεί­ους του Διε­θνούς Κομ­μου­νι­στι­κού Κινή­μα­τος και ανέ­δει­ξε τα σύγ­χρο­να μηνύ­μα­τά τους, υπε­ρα­σπί­στη­κε τις κατα­κτή­σεις και τα επι­τεύγ­μα­τα του σοσια­λι­σμού που οικο­δο­μή­θη­κε τον 20ό αιώ­να, στη Σοβιε­τι­κή Ενω­ση και τις άλλες χώρες, αντι­πα­ρα­τέ­θη­κε απο­φα­σι­στι­κά με τη συστη­μα­τι­κή προ­σπά­θεια συκο­φά­ντη­σης που κατα­βάλ­λουν η ΕΕ και άλλοι καπι­τα­λι­στι­κοί μηχα­νι­σμοί. Σε αυτήν την κατεύ­θυν­ση σημα­ντι­κές ήταν οι εκδη­λώ­σεις που διορ­γα­νώ­θη­καν υπό την αιγί­δα της ΕΚΠ, π.χ. σε Βερο­λί­νο, Βαρ­σο­βία, Κων­στα­ντι­νού­πο­λη και Μόσχα για σημα­ντι­κά ζητή­μα­τα, για την Αντι­φα­σι­στι­κή Νίκη των Λαών, ενά­ντια στο ΝΑΤΟ, για την Οκτω­βρια­νή Σοσια­λι­στι­κή Επα­νά­στα­ση και τα 100 χρό­νια από την ίδρυ­ση της Κομ­μου­νι­στι­κής Διε­θνούς κ.ά.

Από συνε­δρί­α­ση της Ολο­μέ­λειας των Κομ­μά­των της ΕΚΠ στην έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ στον Περισ­σό (Νοέμ­βρης 2018)

Την ίδια ώρα, ωστό­σο, έγκαι­ρα το Κόμ­μα μας εκτί­μη­σε το 2021 (στο 21ο Συνέ­δριο) ότι «και στα κόμ­μα­τα που συμ­με­τέ­χουν στην ΕΚΠ εκδη­λώ­νο­νται στον έναν ή στον άλλον βαθ­μό ιδε­ο­λο­γι­κο­πο­λι­τι­κές συγ­χύ­σεις και προ­βλή­μα­τα. Υπάρ­χουν κόμ­μα­τα που έχουν δώσει πολύ­χρο­νες μάχες με δυνά­μεις του οπορ­του­νι­σμού, ωστό­σο το συγκε­κρι­μέ­νο ιδε­ο­λο­γι­κό — πολι­τι­κό και οργα­νω­τι­κό δυνα­μι­κό τους είναι περιο­ρι­σμέ­νο, εξαι­τί­ας και της πολύ­χρο­νης ζημιάς που έχουν κάνει ο ευρω­κομ­μου­νι­σμός και η σοσιαλ­δη­μο­κρα­τία στο κομ­μου­νι­στι­κό κίνη­μα της Ευρώ­πης. Ετσι, αντι­με­τω­πί­ζουν πολ­λές δυσκο­λί­ες στην επε­ξερ­γα­σία της επα­να­στα­τι­κής στρα­τη­γι­κής και στη σύν­δε­σή της με την τρέ­χου­σα ταξι­κή πάλη σε συν­θή­κες που ο πολύ αρνη­τι­κός συσχε­τι­σμός αφο­ρά και το συν­δι­κα­λι­στι­κό εργα­τι­κό κίνη­μα. Σε αυτές τις συν­θή­κες ανα­πα­ρά­γε­ται η οπορ­του­νι­στι­κή επί­θε­ση».

Στα χρό­νια που ακο­λού­θη­σαν μετά το 2021 η δια­πά­λη στις γραμ­μές του Διε­θνούς Κομ­μου­νι­στι­κού Κινή­μα­τος οξύν­θη­κε. Ανά­λο­γα και στις γραμ­μές της ΕΚΠ προ­έ­κυ­ψαν δια­φο­ρε­τι­κές εκτι­μή­σεις για τον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο, όπου κάποια κόμ­μα­τα ακό­μη και της ΕΚΠ πήραν το μέρος της μιας ιμπε­ρια­λι­στι­κής πλευ­ράς της σύγκρου­σης, δεν δίστα­σαν να συνερ­γα­στούν στο όνο­μα του «αντι­ι­μπε­ρια­λι­σμού» ακό­μη και με ακρο­δε­ξιές δυνά­μεις, κάποια από αυτά προ­σχώ­ρη­σαν σε αντι­λή­ψεις στή­ρι­ξης μιας «πιο χρη­στής» δια­χεί­ρι­σης του καπι­τα­λι­σμού, δικαιώ­νο­ντας ακό­μη και ξενο­φο­βι­κές — ρατσι­στι­κές αντι­λή­ψεις, κάποια δια­τή­ρη­σαν και ενί­σχυ­σαν τις συγ­χύ­σεις τους για την Κίνα, την ώρα που αυτή συγκρού­ε­ται με τις ΗΠΑ για την πρω­το­κα­θε­δρία στο παγκό­σμιο ιμπε­ρια­λι­στι­κό σύστη­μα, ενώ δεν έλει­ψαν και κάποια κόμ­μα­τα που απλώς δια­λύ­θη­καν ή εκεί­να που σύρ­θη­καν σε στή­ρι­ξη άλλων μορ­φών συνερ­γα­σί­ας με αντι-ΚΚΕ δυνάμεις.

Το ΚΚΕ και πολ­λά κόμ­μα­τα της «Πρω­το­βου­λί­ας» πρω­το­στά­τη­σαν στην πάλη ενά­ντια στον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο, ωστό­σο άλλα κόμ­μα­τα τάχθη­καν με το μέρος της μιας πλευ­ράς της σύγκρου­σης, μπλο­κά­ρι­σαν τη δρά­ση της ΕΚΠ

Οι παρα­πά­νω εξε­λί­ξεις, που είχαν οδη­γή­σει το τελευ­ταίο διά­στη­μα σε τέλ­μα τη δρά­ση της ΕΚΠ, έδει­ξαν πως ο κύκλος της προ­σφο­ράς της έχει ολο­κλη­ρω­θεί. Κάτι που απο­φα­σί­στη­κε και στην τηλε­διά­σκε­ψη των κομ­μά­των της ΕΚΠ στις 9 Σεπτέμ­βρη 2023.

Βεβαί­ως, το ΚΚΕ θα συνε­χί­σει να εργά­ζε­ται για τη συνερ­γα­σία των ΚΚ σε διμε­ρές και πολυ­με­ρές επί­πε­δο, λαμ­βά­νο­ντας υπό­ψη τις ανά­γκες, την εμπει­ρία και τις εξε­λί­ξεις, ώστε αυτή η συνερ­γα­σία να στη­ρί­ζε­ται σε όλο και πιο στα­θε­ρές βάσεις, που θα επι­τρέ­πουν τόσο την κοι­νή δρά­ση και πολι­τι­κή παρέμ­βα­ση, όσο και τη συμ­βο­λή στη χάρα­ξη επα­να­στα­τι­κής στρατηγικής.

Στην κατεύ­θυν­ση αυτή είναι σε εξέ­λι­ξη διερ­γα­σί­ες και γίνε­ται η σχε­τι­κή προ­ε­τοι­μα­σία για τη συγκρό­τη­ση νέας μορ­φής συνερ­γα­σί­ας στην Ευρώ­πη και την ευρύ­τε­ρη περιο­χή, μετα­ξύ Κομ­μου­νι­στι­κών και Εργα­τι­κών Κομ­μά­των που συμ­φω­νούν σε κρί­σι­μα ιδε­ο­λο­γι­κά, πολι­τι­κά ζητή­μα­τα και σχε­τι­κή δια­κή­ρυ­ξη. Στις διερ­γα­σί­ες αυτές συμ­με­τέ­χουν κόμ­μα­τα που πήραν μέρος στην ΕΚΠ, αλλά και άλλα ΚΚ που κι αυτά εκτι­μούν την ανα­γκαιό­τη­τα του συντο­νι­σμού της δράσης.

Στον «Ριζο­σπά­στη» δημο­σιεύ­ου­με σήμε­ρα την εισα­γω­γι­κή ομι­λία του Γιώρ­γου Μαρί­νου, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, στην πρό­σφα­τη τηλε­διά­σκε­ψη, καθώς και το τελευ­ταίο Δελ­τίο Τύπου της Γραμ­μα­τεί­ας της ΕΚΠ.