Επανέρχονται ακόμα πιο πιεστικά, μετά και τις διασταυρωμένες πληροφορίες του «Ριζοσπάστη», τα ερωτήματα για την ασφαλή λειτουργία της γραμμής 1 του Μετρό στην Αθήνα, δηλαδή του Ηλεκτρικού Σιδηρόδρομου (ΗΣΑΠ). Υπενθυμίζεται ότι αμέσως μετά το προδιαγεγραμμένο έγκλημα στα Τέμπη, που ανέδειξε τις τραγικές ελλείψεις σε μέτρα προστασίας για επιβάτες και πλήρωμα, οι εργαζόμενοι σε μια σειρά χώρους και υποδομές, ειδικά στις Συγκοινωνίες και τις Μεταφορές, ανέδειξαν αντίστοιχη κατάσταση που «προειδοποιεί» για νέα «ατυχήματα».
Σε ό,τι αφορά λοιπόν τον ΗΣΑΠ, σύμφωνα με πληροφορίες που έχει στη διάθεσή της η εφημερίδα, τα σοβαρότερα προβλήματα εντοπίζονται στο τμήμα Μοναστηράκι — Αττική, δηλαδή στη σήραγγα μήκους περίπου 3 χιλιομέτρων.
Υπενθυμίζουμε ότι στις 7 Μάρτη ο «Ριζοσπάστης» είχε δημοσιεύσει αποσπάσματα εγγράφου πραγματογνωμόνων με το οποίο ήδη από το 2018 ζητούσαν από τη διαχειρίστρια εταιρεία ΣΤΑΣΥ ΑΕ («Σταθερές Συγκοινωνίες», θυγατρική του Οργανισμού Αστικών Συγκοινωνιών Αθήνας) να τους προσκομίσει συγκεκριμένα στοιχεία προκειμένου να αποφανθούν «σχετικά με την τήρηση των προβλεπόμενων από τον νόμο ή μη μέτρων ασφάλειας»!
Τα ερωτήματα που απεύθυνε τότε η εφημερίδα στη ΣΤΑΣΥ ΑΕ παραμένουν μέχρι σήμερα αναπάντητα: Τι έγινε μετά το πόρισμα που συνέταξαν οι πραγματογνώμονες; Διαπιστώθηκαν προβλήματα, ποια είναι και πώς αντιμετωπίστηκαν;
«Δεν υπάρχει νομοθετικό πλαίσιο»!
Συνεχίζοντας λοιπόν την έρευνα ο «Ριζοσπάστης» συνέλεξε νέες πληροφορίες, οι οποίες θέτουν ακόμα πιο επιτακτικά ερωτήματα και σε κάθε περίπτωση αναδεικνύουν τις πολιτικές ευθύνες που βαραίνουν τόσο τις κυβερνήσεις όσο και τις διοικήσεις της ΣΤΑΣΥ ΑΕ, για την κατάσταση που επικρατεί σε ένα μέσο το οποίο χρησιμοποιούν εκατομμύρια εργαζόμενοι καθημερινά, στην καρδιά του μεγαλύτερου αστικού κέντρου της χώρας.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στις 20/10/2018 το Αρχηγείο του Πυροσβεστικού Σώματος απαντά σε αίτημα της ΣΤΑΣΥ «σχετικά με τα μέτρα και μέσα πυροπροστασίας που απαιτείται να εγκατασταθούν σε υπόγειους σταθμούς της Γραμμής 1 της ΣΤΑΣΥ και ειδικότερα στους σταθμούς Μοναστηράκι, Ομόνοια, Βικτώρια και Κάτω Πατήσια», δηλαδή στο υπόγειο τμήμα. Η πρώτη απάντηση που δίνει το ΠΣ είναι ότι «στη χώρα μας δεν υφίσταται νομοθετικό πλαίσιο που να καθορίζει τα αναγκαία μέτρα και μέσα πυροπροστασίας σε υπόγειους σταθμούς ελαφρών υποδομών όπως μετρό, τραμ, τρένο»!
Τα πρώτα ερωτήματα είναι προφανή:
– Γιατί, ενώ ο Ηλεκτρικός λειτουργεί εδώ και δεκαετίες, διαπιστώνεται μόλις το 2018 ότι καμία από τις μέχρι τότε κυβερνήσεις δεν έχει διαμορφώσει συγκεκριμένο νομοθετικό πλαίσιο;
– Εξακολουθεί και σήμερα να μην υπάρχει νομοθετικό πλαίσιο που να υποχρεώνει σε συγκεκριμένα μέτρα; Και αν ναι, γιατί; Πώς θα αποφευχθεί ένα «ατύχημα» και, αν συμβεί, τι ευθύνες θα αναζητηθούν όσο κυριαρχεί αυτή η ασάφεια;
Στη συνέχεια του εγγράφου, βέβαια, η Πυροσβεστική προτείνει μια δέσμη μέτρων ενεργητικής προστασίας, με βάση τη διεθνή βιβλιογραφία, όπως:
– Αυτόματο σύστημα πυρανίχνευσης σε όλους τους κλειστούς σταθμούς και, σε περίπτωση ανίχνευσης πυρκαγιάς σε χώρο κοινού, να ανοίγουν αυτόματα οι πύλες πρόσβασης, το αυτόματο σύστημα συλλογής κομίστρου, το οποίο θα είναι συνδεδεμένο με το σύστημα πυρανίχνευσης.
– Αυτόματο σύστημα πυρόσβεσης με το κατάλληλο κατασβεστικό υλικό.
– Μόνιμο υδροδοτικό πυροσβεστικό δίκτυο κατηγοριών Ι και ΙΙΙ.
– Η συνολική λειτουργία του συστήματος θα πρέπει να ελέγχεται από το Κέντρο Ελέγχου Λειτουργιών.
Ακόμα, προτείνει μια σειρά από μέτρα παθητικής πυροπροστασίας, π.χ. φωτισμό ασφαλείας, εξόδους κινδύνου, συστήματα εξαερισμού πυρκαγιάς κ.ά.
Αληθεύουν ή όχι οι ανησυχητικές πληροφορίες;
Με βάση τα παραπάνω και σε συνδυασμό με άλλες πληροφορίες, τίθενται ορισμένα κρίσιμα ερωτήματα:
– Ισχύει ή όχι ότι κάποια, αν όχι όλα τα μέτρα που πρότεινε η Πυροσβεστική παραμένουν σε εκκρεμότητα από το 2018 μέχρι σήμερα;
– Ισχύει ότι δεν υπάρχει Σχέδιο Εκτακτης Ανάγκης και μάλιστα επικαιροποιημένο, με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μετακίνησης;
– Γίνονται — και κάθε πότε — ασκήσεις προκειμένου να ελέγχεται η εφαρμογή και αποτελεσματικότητα του σχεδίου, να συντονίζονται οι εμπλεκόμενοι φορείς και ο καθένας να γνωρίζει το έργο που του αναλογεί;
– Τα όποια μέτρα πυροπροστασίας υπάρχουν, έχουν ληφθεί στη βάση ποιας μελέτης και ποιος τα έχει πιστοποιήσει; Εχουν εκσυγχρονιστεί με βάση την ανάπτυξη της τεχνολογίας και τις νέες δυνατότητες που προσφέρει;
Προκύπτουν επίσης ειδικότερα ερωτήματα:
– Κατά πόσο επαρκούν οι ανεμιστήρες απαγωγής καπνού που υπάρχουν στη σήραγγα Μοναστηράκι — Αττική για να απομακρύνουν τον καπνό, χωρίς να υπάρχει κίνδυνος να εγκλωβιστούν οι επιβάτες; Είναι κατάλληλα τοποθετημένοι ώστε να μπορούν να αντιμετωπίσουν πιθανή πυρκαγιά, σε όποιο σημείο της σήραγγας κι αν εκδηλωθεί; Θυμίζουμε τις πρόσφατες καταγγελίες εργαζομένων ότι «αν συμβεί περιστατικό στη σήραγγα θα έχουμε σοβαρό θέμα», καθώς το σύστημα εξαερισμού παραμένει ανενεργό εδώ και 8 χρόνια.
– Ισχύει ή όχι η πληροφορία ότι δεν είναι δυνατός ο τηλεχειρισμός των συγκεκριμένων ανεμιστήρων από το Κέντρο Ελέγχου Λειτουργίας;
– Αληθεύει ότι κάποιοι από τους ανεμιστήρες δεν τροφοδοτούνται με ηλεκτρικό ρεύμα (!), επομένως είναι άχρηστοι;
– Υπάρχει σύστημα πυρανίχνευσης σε όλο το μήκος σήραγγας που να ενημερώνει το Κέντρο Ελέγχου Λειτουργίας σε περίπτωση πυρκαγιάς; Είναι προστατευμένο κατάλληλα το σύστημα αυτό από φθορές;
– Λειτουργεί υδροδοτικό πυροσβεστικό δίκτυο κατηγοριών Ι και ΙΙΙ όπου χρειάζεται σε όλη τη σήραγγα;
– Ισχύει ότι οι έξοδοι διαφυγής δεν είναι όλες σε καλή κατάσταση, με τις κατάλληλες διαστάσεις, κατάλληλα συντηρημένες, με φωτισμό και απρόσκοπτη πρόσβαση στην έξοδο; Υπάρχουν ή δεν υπάρχουν έξοδοι διαφυγής οι οποίες είναι μπλοκαρισμένες από εξωγενείς παράγοντες, που θα λειτουργήσουν σαν παγίδες κόσμου σε περίπτωση αναγκαστικής εκκένωσης;
– Ισχύουν οι πληροφορίες μας ότι δεν είναι επαρκώς συντηρημένες οι πυροσβεστικές φωλιές, ότι δεν είναι όλες σε πλήρη λειτουργία και ότι δεν καλύπτουν όλο το μήκος της σήραγγας;
– Υπάρχουν τηλέφωνα έκτακτης ανάγκης σε όλο το μήκος της σήραγγας;
Τα ερωτήματα λοιπόν είναι πάρα πολλά και θα χρειαστεί να επανέλθουμε καθώς η έρευνά συνεχίζεται.
Το βασικότερο, που τα συμπεριλαμβάνει όλα, είναι αν υπάρχουν επαρκή μέτρα για την ασφαλή καθημερινή μετακίνηση εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων. Πρέπει να είναι καθαρό ότι καμία κυβέρνηση και καμία διοίκηση δεν μπορούν να κρύβονται πίσω από το σαθρό επιχείρημα ότι «δεν υπάρχει νόμος» και άρα «δεν προβλέπονται συγκεκριμένα μέτρα». Γιατί τέτοιοι ισχυρισμοί επιβεβαιώνουν ότι το μόνο «μέτρο» που υπάρχει τελικά είναι το «ζύγι» του «κόστους — οφέλους», που οδηγεί σε τραγωδίες όπως στα Τέμπη, με θύματα τους εργαζόμενους και τα παιδιά τους.
Πηγή: 902.gr
