ΗΠΑ: Στο μικροσκόπιο ο ρόλος της αστυνομίας στη σφαγή στο δημοτικό σχολείο της πόλης Ουβάλντε

Δύο ημέ­ρες μετά τη σφα­γή 19 παι­διών και δύο δασκά­λων από έναν πάνο­πλο έφη­βο μέσα σε δημο­τι­κό σχο­λείο, στο νότιο Τέξας, πολ­λές λεπτο­μέ­ρειες γύρω από την επί­θε­ση αυτή παρα­μέ­νουν ασα­φείς, ενώ η πόλη Ουβάλ­ντε προ­σπα­θεί να συνέλ­θει από αυτήν την τρα­γω­δία, τη χει­ρό­τε­ρη σε σχο­λι­κό περι­βάλ­λον εδώ και σχε­δόν μια δεκαετία.

Ένας εκπρό­σω­πος της υπη­ρε­σί­ας Δημό­σιας Ασφά­λειας του Τέξας, ο Κρις Ολι­βά­ρες, είπε ότι οι ερευ­νη­τές ακό­μη προ­σπα­θούν να καθο­ρί­σουν ένα ακρι­βές χρο­νο­διά­γραμ­μα των γεγο­νό­των. Μετα­ξύ άλλων, θέλουν να μάθουν για πόσο χρο­νι­κό διά­στη­μα ο δρά­στης, ο 18χρονος Σαλ­βα­δόρ Ράμος, έμει­νε οχυ­ρω­μέ­νος στο κτί­ριο μέχρι να μπουν στην τάξη οι αστυ­νο­μι­κοί και να τον σκοτώσουν.

Ο ρόλος των αστυ­νο­μι­κών σε αυτήν την τρα­γω­δία προ­κα­λεί πολ­λά ερω­τη­μα­τι­κά, αφού ορι­σμέ­νοι αυτό­πτες μάρ­τυ­ρες, που βρί­σκο­νταν έξω από το σχο­λείο, κάνουν λόγο για «παθη­τι­κή» παρα­κο­λού­θη­ση των εξε­λί­ξε­ων εκ μέρους των δυνά­με­ων της τάξης.

«Υπήρ­χαν του­λά­χι­στον 40 αστυ­νο­μι­κοί, οπλι­σμέ­νοι μέχρι τα δόντια, όμως δεν έκα­ναν τίπο­τα μέχρι που ήταν πια πολύ αργά», είπε ο Ζακί­ντο Κασά­ρες, ο πατέ­ρας της Ζακλίν Κασά­ρες, 10 ετών, η οποία σκο­τώ­θη­κε στο δημο­τι­κό σχο­λείο Ρομπ.

Ο Ντά­νιελ Μάιερς, ένας 72χρονος πάστο­ρας, έφτα­σε μαζί με τη σύζυ­γό του Ματίλ­ντα έξω από το σχο­λείο περί­που 30 λεπτά μετά την εισβο­λή του ενό­πλου. Περιέ­γρα­ψε στο Γαλ­λι­κό Πρα­κτο­ρείο ότι οι αστυ­νο­μι­κοί περί­με­ναν την άφι­ξη μιας ειδι­κής μονά­δας για να εξα­πο­λύ­σουν την επί­θε­ση και ότι οι γονείς που παρα­κο­λου­θού­σαν τα γεγο­νό­τα ήταν «απελ­πι­σμέ­νοι».

«Ήταν έτοι­μοι (οι γονείς) να μπουν (στο κτί­ριο). Ένας από τους συγ­γε­νείς (των παι­διών) είπε: Ήμουν στρα­τιω­τι­κός, δώστε μου ένα πιστό­λι, θα μπω μέσα. Δεν θα διστά­σω, θα μπω».

Η αστυ­νο­μία υπο­στή­ρι­ξε την Τετάρ­τη ότι προ­σπά­θη­σε να εμπο­δί­σει τον 18χρονο Ράμος να μπει στο σχο­λείο. Όμως, έπει­τα από ανταλ­λα­γή πυρών, εκεί­νος κατά­φε­ρε να ταμπου­ρω­θεί σε μια τάξη. Εκεί σκό­τω­σε 19 παι­διά και δύο δασκάλες.

Ο διευ­θυ­ντής της υπη­ρε­σί­ας Δημό­σιας Ασφά­λειας του Τέξας Στί­βεν Μακρό­ου είπε στο τηλε­ο­πτι­κό δίκτυο CNN ότι ο Ράμος έμει­νε μέσα στο σχο­λείο επί περί­που 40 λεπτά, μέχρι να κατα­φέ­ρουν οι αστυ­νο­μι­κοί να τον σκοτώσουν.

Ο αρχη­γός της αστυ­νο­μί­ας των συνό­ρων Ραούλ Ορτίζ, πρά­κτο­ρες της οποί­ας βρί­σκο­νταν στο σημείο, δια­βε­βαί­ω­σε ότι οι άνδρες του «δεν δίστα­σαν». «Κατέ­στρω­σαν ένα σχέ­διο. Μπή­καν στη σχο­λι­κή αίθου­σα και το τελεί­ω­σαν όσο πιο γρή­γο­ρα μπο­ρού­σαν» διαβεβαίωσε.

Εκτός από τους 21 νεκρούς, 17 άνθρω­ποι τραυ­μα­τί­στη­καν — μετα­ξύ αυτών ήταν και τρεις αστυνομικοί.

Καθώς στην πόλη δεν υπάρ­χει ιατρο­δι­κα­στής, ο Εου­λά­λιο Ντί­αζ, ένας τοπι­κός αξιω­μα­τού­χος, ανέ­λα­βε τη δια­δι­κα­σία ανα­γνώ­ρι­σης των θυμά­των, όπως είπε ο ίδιος στην εφη­με­ρί­δα El Paso Times. «Κάποια από τα παι­διά ήταν σε άθλια κατά­στα­ση», είπε.

Οι γονείς, εν ανα­μο­νή πλη­ρο­φο­ριών για τα παι­διά τους, έδω­σαν δείγ­μα­τα DNA για να επι­τα­χυν­θεί η δια­δι­κα­σία αναγνώρισης.

Ο Εου­λά­λιο Ντί­αζ είπε ότι οι κηδεί­ες ενδέ­χε­ται να γίνουν εντός των επό­με­νων 48 ωρών, αφού ολο­κλη­ρω­θεί η νεκρο­ψία-νεκρο­το­μή. «Θα είναι σκλη­ρό, θα πρέ­πει να συντά­ξω 21 πιστο­ποι­η­τι­κά θανά­του» σχολίασε.

Η τρα­γω­δία βύθι­σε στη θλί­ψη και την οδύ­νη το Ουβάλ­ντε, μια πόλη 16.000 κατοί­κων ανά­με­σα στο Σαν Αντό­νιο και τα σύνο­ρα με το Μεξι­κό. Οι περισ­σό­τε­ροι κάτοι­κοί της είναι ισπανόφωνοι.

Στη συνέ­ντευ­ξη Τύπου που παρα­χώ­ρη­σε την Τρί­τη ο κυβερ­νή­της του Τέξας Γκρεγκ Άμποτ απο­κά­λυ­ψε ότι ο 18χρονος πυρο­βό­λη­σε πρώ­τα στο πρό­σω­πο την 66χρονη για­γιά του και κατό­πιν πήγε στο δημο­τι­κό σχο­λείο Ρομπ. Είχε ήδη ανα­κοι­νώ­σει μέσω του Facebook την πρό­θε­σή του να επι­τε­θεί στη για­γιά του. Η γυναί­κα, αν και σοβα­ρά τραυ­μα­τι­σμέ­νη, κατά­φε­ρε να ειδο­ποι­ή­σει την αστυνομία.

Σε μια δεύ­τε­ρη ανάρ­τη­ση ο Ράμος ανέ­φε­ρε ότι πυρο­βό­λη­σε τη για­γιά του και λίγο αργό­τε­ρα, 15 λεπτά πριν από τη σφα­γή, γνω­στο­ποί­η­σε ότι ο επό­με­νος στό­χος του ήταν ένα δημο­τι­κό σχο­λείο. Έφτα­σε εκεί οπλι­σμέ­νος με ένα ημιαυ­τό­μα­το του­φέ­κι AR-15 — ένα όπλο που έχει χρη­σι­μο­ποι­η­θεί και σε άλλες μαζι­κές επι­θέ­σεις στις ΗΠΑ, όπως σε εκεί­νη στο λύκειο Πάρ­κλαντ στη Φλό­ρι­ντα, όπου σκο­τώ­θη­καν 18 άνθρωποι.

Καθ’ οδόν προς το σχο­λείο ο Σαλ­βα­δόρ Ράμος ενε­πλά­κη σε τρο­χαίο ατύ­χη­μα και εκεί προ­σπά­θη­σαν, μάταια, οι αστυ­νο­μι­κοί να τον συλ­λά­βουν. Έξω από το σχο­λείο ο Ράμος κατά­φε­ρε να δια­φύ­γει από έναν σχο­λι­κό αστυ­νο­μι­κό και του έπε­σε μια τσά­ντα γεμά­τη με πυρο­μα­χι­κά. Οι αρχές έχουν δώσει αντι­κρουό­με­νες πλη­ρο­φο­ρί­ες για το αν ο Ράμος και ο αστυ­νο­μι­κός αντάλ­λα­ξαν πυρά προ­τού ο πρώ­τος να μπει στο κτίριο.

«Προ­σπα­θού­με να καθο­ρί­σου­με ποιος ακρι­βώς ήταν ο ρόλος (του αστυ­νο­μι­κού) και πώς αντι­με­τώ­πι­σε τον δρά­στη», είπε ο Ολιβάρες.

Μια από τις δασκά­λες του σχο­λεί­ου είπε στο ABC ότι οι μαθη­τές της παρα­κο­λου­θού­σαν μια παι­δι­κή ται­νία της Disney για να γιορ­τά­σουν τη λήξη της σχο­λι­κής χρο­νιάς, όταν ακού­στη­καν οι πρώ­τοι πυρο­βο­λι­σμοί. Οι μαθη­τές της εφάρ­μο­σαν τότε όσα είχαν μάθει στις «ασκή­σεις» που τους έκα­ναν επί χρό­νια, να κρυ­φτούν κάτω από τα θρα­νία τους. Οι ασκή­σεις αυτές έχουν γίνει ο κανό­νας στα σχο­λεία των ΗΠΑ, όπου οι φονι­κές πολύ­νε­κρες επι­θέ­σεις επα­να­λαμ­βά­νο­νται από τη μια χρο­νιά στην άλλη.

«Ήξε­ραν ότι δεν ήταν άσκη­ση. Έπρε­πε να μεί­νου­με σιω­πη­λοί, δια­φο­ρε­τι­κά θα αντι­λαμ­βά­νο­νταν την παρου­σία μας», είπε η δασκά­λα, που ζήτη­σε να μην κατονομαστεί.

Η μητέ­ρα του δρά­στη, η Αντριά­να Ρέγιες, είπε στο ίδιο κανά­λι ότι ο γιος της «δεν ήταν τέρας» αλλά μπο­ρού­σε να γίνει «επι­θε­τι­κός».

Εκα­το­ντά­δες άνθρω­ποι συγκε­ντρώ­θη­καν το βρά­δυ της Παρα­σκευ­ής σε μια αίθου­σα εκδη­λώ­σε­ων για να θρη­νή­σουν τα θύμα­τα. «Η καρ­διά μου έγι­νε κομ­μά­τια» είπε κλαί­γο­ντας ο Ράιαν Ραμί­ρεζ, που έχα­σε τη 10χρονη κόρη του, την Αλίθια.

Η Εσμε­ράλ­ντα Μπρά­βο κρα­τού­σε μια φωτο­γρα­φία της Νέβα, της νεκρής εγγο­νής της. «Δεν υπάρ­χει εξή­γη­ση. Ήταν ένα καλό κορι­τσά­κι, πολύ ντρο­πα­λό και χαρι­τω­μέ­νο (…) Η στή­ρι­ξη της κοι­νό­τη­τας μετρά­ει πολύ, όμως θα προ­τι­μού­σα να ήταν εδώ, στο πλευ­ρό μου, η εγγο­νή μου», είπε.

Κώστας Καρυω­τά­κης ΑΠΑΝΤΑ μια άλλη ανάγνωση