Η «κατάρρευση» της Σοβιετικής Ένωσης και η επιλεκτική μνήμη του Βλ. Πούτιν

Την πεποί­θη­ση ότι την κύρια ευθύ­νη για την κατάρ­ρευ­ση της ΕΣΣΔ την είχε το Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα της Σοβιε­τι­κής Ένω­σης εξέ­φρα­σε χθες, κατά τη διάρ­κεια συζή­τη­σης στη Δού­μα, ο ρώσος πρό­ε­δρος Βλα­ντί­μιρ Πού­τιν, καθώς, όπως είπε, αυτό ήταν το κόμ­μα που βρί­σκο­νταν στην εξου­σία και κανέ­νας άλλος.

Την αφορ­μή για την επι­σή­μαν­ση αυτή την έδω­σε στον Πού­τιν ο αρχη­γός της κοι­νο­βου­λευ­τι­κής ομά­δας του Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος της Ρωσι­κής Ομο­σπον­δί­ας Γκε­νά­ντι Ζιου­γκά­νοφ κατά την διάρ­κεια της δια­δι­κα­σί­ας έγκρι­σης της υπο­ψη­φιό­τη­τας του Ντμί­τρι Μεν­βέ­ντεφ στο αξί­ω­μα του πρω­θυ­πουρ­γού από την Κρα­τι­κή Δού­μα. Ο Ζιου­γκά­νοφ, στην ομι­λία του, αφού απέρ­ρι­ψε την υπο­ψη­φιό­τη­τα Μεν­βέ­ντεφ και τάχθη­κε κατά της αύξη­σης των συντα­ξιο­δο­τι­κών ορί­ων, εξή­ρε τα επι­τεύγ­μα­τα της Σοβιε­τι­κής Ένω­σης σε διά­φο­ρους τομείς, επιρ­ρί­πτο­ντας ευθύ­νες για τα προ­βλή­μα­τα που προ­έ­κυ­ψαν στη μετα­σο­βιε­τι­κή Ρωσία στις κυβερ­νή­σεις που ανέ­λα­βαν τη δια­κυ­βέρ­νη­ση της χώρας.

Η τοπο­θέ­τη­ση του Ζιου­γκά­νοφ προ­κά­λε­σε την αντί­δρα­ση του Πού­τιν ο οποί­ος, παρό­τι συμ­φώ­νη­σε με τα επι­τεύγ­μα­τα της Σοβιε­τι­κής Ένω­σης, απευ­θυ­νό­με­νος στον ηγέ­τη ων κομ­μου­νι­στών, του είπε ότι ξέχα­σε να πεί ένα πράγ­μα: ότι «υπό την ευαί­σθη­τη καθο­δή­γη­ση του Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος, η Σοβιε­τι­κή Ένω­ση έπα­ψε να υπάρ­χει». Ο ρώσος πρό­ε­δρος, αφού επε­σή­μα­νε ότι η κατάρ­ρευ­ση της Σοβιε­τι­κής Ένω­σης είναι πλέ­ον ένα «ιστο­ρι­κό γεγο­νός» είπε ότι «κανέ­νας άλλος εκτός από το Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα, ο ρόλος του οποί­ου ήταν κατο­χυ­ρω­μέ­νος ακό­μη και στο Σύνταγ­μα της Σοβιε­τι­κής Ένω­σης, δεν ήταν μετα­ξύ αυτών που ηγού­ντο αυτής της διαδικασίας».

Βέβαια, για άλλη μια φορά, ο Βλα­ντί­μιρ Πού­τιν επέ­δει­ξε… επι­λε­κτι­κή μνή­μη σε ό,τι αφο­ρά γεγο­νό­τα και πρό­σω­πα. Και αυτό διό­τι- καθό­λου τυχαία- παρέ­λει­ψε να ανα­φέ­ρει πως πρω­τα­γω­νι­στές  της δια­δι­κα­σί­ας που οδή­γη­σε στις αντε­πα­να­στα­τι­κές ανα­τρο­πές των αρχών της δεκα­ε­τί­ας του ’90 ήταν άτο­μα που υπήρ­ξαν πολι­τι­κοί μέντο­ρες του, όπως ο αλή­στου μνή­μης Μπό­ρις Γέλ­τσιν και ο Ανα­τό­λι Σόμ­π­τσακ, πρώ­ην δήμαρ­χος της Αγ. Πετρούπολης. 

Οι γενι­κό­λο­γες ανα­φο­ρές του Βλ. Πού­τιν στο ΚΚΣΕ ως βασι­κό υπαί­τιο για την ανα­τρο­πή του σοσια­λι­σμού στην ΕΣΣΔ απο­τε­λούν τμή­μα της προ­σπά­θειας του ρώσου προ­έ­δρου αφε­νός να απο­προ­σα­να­το­λί­σει το λαό από τα σοβα­ρό­τα­τα προ­βλή­μα­τα που η καπι­τα­λι­στι­κή παλι­νόρ­θω­ση επέ­φε­ρε στη χώρα και αφε­τέ­ρου να συγκα­λύ­ψει τις ευθύ­νες πολι­τι­κών προ­σώ­πων (Γκορ­μπα­τσόφ, Γέλ­τσιν, κλπ.) που πρω­το­στά­τη­σαν στα αντε­πα­να­στα­τι­κά γεγο­νό­τα και των οποί­ων «πολι­τι­κό παι­δί» απο­τε­λεί ο ίδιος.

Ο αντι­κομ­μου­νι­στής κύριος Πούτιν