Κυκλοφορεί _με πλούσια όπως πάντα ύλη το ενημερωτικό δελτίο της ΟΓΕ
Στις 46+ σελίδες του θα βρείτε
- ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ
- Το ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα ενάντιο στην εμπλοκή της Ελλάδας στα βρώμικα σχέδια του ΝΑΤΟ και των G7
- ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ
- Αντεργατικό νομοσχέδιο: Σινιάλα στην εργοδοσία για ακόμα μεγαλύτερη «ευελιξία»
- ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ
- ΒΙΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
- Αλληλεγγύη της ΟΓΕ στις δύο εργαζόμενες ξενοδοχείου της Αθήνας που κατήγγειλαν βία και σεξουαλική παρενόχληση
- Καμία ανοχή στη βία! Δύναμη κι ασπίδα μας τα σωματεία
- ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
- Πλημμύρες στη Θεσσαλία — άλλο ένα διαρκές προδιαγεγραμμένο έγκλημα
- Το δάσος χαροπαλεύει… Εξαιτίας της «πράσινης» μετάβασης
- ΠΑΙΔΕΙΑ
- Νέα σχολική χρονιά: Σε θέση μάχης ενάντια στο ταξικά κατηγοριοποιημένο σχολείο πολλών ταχυτήτων
- Η σχολική στέγη …στην εντατική!
- “Μερική καθαριότητα’’ στα σχολεία με εργαζόμενες μερικής απασχόλησης και “μερικού μισθού”
- ΥΓΕΙΑ
- Μονόδρομος για τις γυναίκες η πάλη για την υγεία απέναντι στην εγκληματική πολιτική Ευρωπαϊκής Ένωσης και κυβερνήσεων
- ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ
- Ιατρικώς υποβοηθούμενη αναπαραγωγή
- ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗ ΑΓΩΓΗ
- Ανακοίνωση της ΟΓΕ
- Η επαγγελματική εξουθένωση των εργαζομένων στους παιδικούς και βρεφονηπιακούς σταθμούς
- ΔΡΑΣΗ ΣΥΛΛΟΓΩΝ \ ΟΜΑΔΩΝ
- ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΙ
- Δεν μας πέταξαν στον δρόμο τα «κοράκια»
- ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ
- Χωρίς τέλος η θυσία προσφύγων και μεταναστών
- Χορός: η σιωπηλή ποίηση + συνέντευξη
Αγαπητή φίλη,
Καλό φθινόπωρο, με υγεία, δύναμη, αντοχές, αγωνιστική διάθεση, συλλογική δράση. Μπροστά στις δυσκολίες και τα προβλήματα που μαυρίζουν τις ζωές μας και υποθηκεύουν το μέλλον των παιδιών μας, το δελτίο μας επιδιώκουμε να είναι ένα φωτεινό παράθυρο γνώσης, που θα αποπνέει τπ μαχητική διάθεση του ριζοσπαστικού γυναικείου κινήματος.
Τα άρθρα μας αναδεικνύουν στοιχεία, πλευρές, αιτίες και υπεύθυνους της Βαρβαρότητας που ζούμε, που κυβέρνηση και κόμματα «πιστά» στην Ευρωπαϊκή Ένωση, υπηρετώντας τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων, συσκοτίζουν ή αποσιωπούν.
Αγαπητή αναγνώστρια,
Μέσα σε ένα καλοκαίρι, πρώτα καήκαμε και ύστερα πνιγήκαμε.… Και θα αναρωτιέσαι, έφταιγε μόνο ο “κακός μας καιρός” για τις καταστροφές; Τι είναι αυτό που έλαμψε μέσα στα αποκαΐδια και στις λάσπες και δίνει δύναμη και κουράγιο στη κάθε μιας να σηκωθεί και να σταθεί στα πόδια της; Μήπως είναι το ίδιο που σώζει τα σπίτια του λαού από τις δαγκάνες των τραπεζιτών;
Ίσως αναρωτιέσαι γιατί η ΟΓΕ εντείνει την δράση της ενάντια στις ενώσεις ΝΑΤΟ και ΕΕ, τους σχεδιασμούς τους και τον πόλεμο; Γιατί π κυβέρνηση, εκπαιδεύει Ουκρανούς πιλότους για να πετάνε τα F‑16, στέλνει την Ελληνική Αεροπορία και το Πολεμικό μας Ναυτικό στον Ινδο_Ειρηνικό και μετατρέπει τη χώρα σε μια τεράστια αμερικανονατοϊκή Βάση; Τι οδηγεί μανάδες με τα παιδιά τους να ξεριζώνονται από τα σπίτια τους και να πνίγονται, κλεισμένες στ’ αμπάρια σαπιοκάραβων, όπως αυτό το καλοκαίρι στα ανοιχτά της Πύλου; Για ποια συμφέροντα υποθηκεύονται οι ζωές μας; Προβληματίζεσαι γιατί την εποχή της αυτοματοποίησης μάς μεταφέρουν στα Νοσοκομεία με «ντάτσουν», καθώς το ΕΚΑΒ είναι “είδος προς εξαφάνιση”, όπως οι γιατροί και οι νοσηλευτές, που οδηγούνται, λόγω εξουθένωσης, κατά εκατοντάδες στην έξοδο από το εμπορευματοποιημένο και υποστελεχωμένο σύστημα υγείας, που είναι εχθρικό για ασθενείς και εργαζόμενους. Στις παρακάτω σελίδες θα διαβάσεις ποιες διεκδικήσεις πρέπει να προτάξουμε, για να εξασφαλίσουμε την καθολική κάλυψη των αναγκών μας στην Υγεία και την πλήρη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Αγαπητή φίλη,
Καθημερινά Βιώνεις πολύμορφη και πολύπλευρη βία. Ιδιαίτερα ως εργαζόμενη βρίσκεσαι εκτεθειμένη στην επίθεση της εργοδοσίας και την εντατικοποίηση, συχνά αντιμέτωπη με κακοποιητικές και προσβλητικές συμπεριφορές, όπως αυτή της σεξουαλικής παρενόχλησης. Με το νέο αντεργατικό έκτρωμα που φέρνει η κυβέρνηση και μονιμοποιεί την εργασιακή ζούγκλα, με την «πολλαπλή εργασία», τις συμβάσεις «μηδενικών ωρών» κ.ά., απογειώνει τις νέες μορφές Βίας κατά των εργαζόμενων γυναικών. Τι μπορεί να γίνει π ασπίδα προστασίας σου απέναντι σ’ όλα αυτά; Ξεχωριστά σημαντικές οι σελίδες που αναδεικνύουν την αγωνιστική απάντηση και τη πρωτοβουλία του Συνδικάτου Επισιτισμού Τουρισμού, σε συντονισμό με της ΟΓΕ, στο πλευρό δύο εργαζομένων γυναικών που υπέστησαν κακοποιητική συμπεριφορά και παρενόχληση από διευθυντή σε μεγάλο ξενοδοχείο της Αθήνας.
Αγαπητή αναγνώστρια,
Η νέα σχολική χρονιά ξεκίνησε και τα σχολεία ζωντάνεψαν με τις χαρούμενες φωνές των παιδιών. Ταυτόχρονα ξεκίνησαν αγωνίες και νέα Βάρη για εκατοντάδες χιλιάδες γονείς που αποδεικνύουν καθημερινά τι σημαίνει να εί¬ναι εμπόρευμα η Προσχολική αγωγή και Εκπαίδευση των παιδιών τους. Μπροστά στον αποκλεισμό εκατοντάδων χιλιάδων παιδιών από τη δωρεάν προσχολική φροντίδα και αγωγή είναι φυσικό επακόλουθο οι “ουρές τπς ντροπής” από μητέρες, γονείς, γιαγιάδες και παππούδες που ξεροσταλιάζουν, προκειμένου να βρουν μία θέση για τα παιδιά τους στους βρεφονηπιακούς σταθμούς του Δήμου τους για να μη χρειαστεί να πληρώσουν. Από την άλλη εκπαιδευτικοί, γονείς και μαθητές είναι αντιμέτωποι με το σχολείο των ταξικών φραγμών και της κατηγοριοποίησης, γεμάτοι ανησυχία για τα χιλιάδες ανεξέλεγκτα σχολικά κτήρια που είναι επικίνδυνα λόγω μεγάλης σεισμικότητας της χώρα μας για παιδιά και εκπαιδευτικούς. Αλλά και τα ζευγάρια που θέλουν να γίνουν γονείς Βιώνουν αντίστοιχες αγωνίες αφού η ανάγκη τους έχει γίνει το πιο ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα, καθώς πέφτουν στις δαγκάνες της «επιχείρησης Ιατρικώς Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή”. Αποκαλυπτικά τα στοιχεία που θα βρεις στις επόμενες σελίδες για όλα τα παραπάνω…
Αγαπητή αναγνώστρια,
Η σκληρή καθημερινότητα θέλει οξυγόνο γνώσης και δράσης, αγωνιστική αισιοδοξία, αλλά και τη χαρά, το συναίσθημα, την ομορφιά που μας δίνει μια βόλτα στη Τέχνη και τα έργα της. Όπως το αφιέρωμα μας στο Χορό, «τη σιωπηλή ποίηση» όπως λέγεται, και μια ξεχωριστή συνέντευξη που μας έδωσαν τέσσερις νέες χορεύτριες με Βάση την εμπειρία τους μέσα από τις διαδρομές τους στην τέχνη αυτή. Ελπίζουμε η δική σας περιήγηση στις σελίδες μας να φέρει την αισιοδοξία της γνώσης και της δυνατότητας ότι μπορούμε να ζήσουμε όπως μας αξίζει και να αγωνιστούμε γι αυτό…
Καλή ανάγνωση!
Η γέφυρα
(1959) — (απόσπασμα)
(…)
Δε μας εξευτελίζουν οι μικρές ανάγκες μας,
Αυτές μας σώζουν μάλιστα, μας δίνουν ένα έδαφος πάλι να πατήσουμε, να μείνουμε όρθιοι,
να δουλέψουμε,
κ’ η γνώση τους κ’ η αποδοχή τους είναι η νέα αδελφοσύνη μας,
είναι η αρχή της βαθιάς ελευθερίας μας,
είναι η άγια εκείνη ειλικρίνεια
η πρώτη και ύστατη του ανθρώπου, τόσο που κάποτε
μπορεί να κλάψεις από τρυφερότητα
γι’ αυτή σου την ομολογία, γι’ αυτή σου την ταπεινοσύνη,
γι’ αυτή την περηφάνια που γεννήθηκες και θα πεθάνεις,
γι’ αυτό σου το έργο που ξεκίνησε απ’ αυτές τις ανάγκες σου
να προσφερθεί στις ανάγκες των άλλων, στις αιώνιες ανάγκες του ανθρώπου — αιώνιο έργο.
(…)
Γιάννης Ρίτσος