Η πραγματική «άλλη αντιπολίτευση» — Του Αλέκου Χατζηκώστα

Το κύριο άρθρο στο ΒΗΜΑ (3/3) με άρθρο «Η άλλη αντι­πο­λί­τευ­ση» (το υπο­γρά­φει ο Ι.Κ. Πρε­τε­ντέ­ρης — εκδό­της) θα πρέ­πει να δια­βα­στεί προ­σε­κτι­κά. Για­τί εκφρά­ζει την πραγ­μα­τι­κή ανη­συ­χία του συστή­μα­τος, στη σημε­ρι­νή πολι­τι­κή συγκυρία.

Ο αρθρο­γρά­φος «ανη­συ­χεί» για το γεγο­νός ότι πλα­τιές μάζες του λαού και της νεο­λαί­ας βγαί­νουν στους δρό­μους «υπο­κι­νού­με­νοι» από τα προ­βλή­μα­τα που οξύ­νο­νται, από τις ανά­γκες τους που απαι­τούν λύσεις. 

Γρά­φει χαρα­κτη­ρι­στι­κά: «…Προ­φα­νώς οι αγρό­τες, οι φοι­τη­τές και οι καθη­γη­τές που ενα­ντιώ­νο­νται στα μη κρα­τι­κά πανε­πι­στή­μια, οι συγ­γε­νείς των θυμά­των ενός σιδη­ρο­δρο­μι­κού δυστυ­χή­μα­τος, οι αντί­θε­τοι στο γάμο των ομό­φυ­λων ζευ­γα­ριών ιερείς και μη (σ.σ προ­φα­νώς και αυτό το γρά­φει ενώ γνω­ρί­ζει ότι δεν έχει σχέ­ση με τις παρα­πά­νω κινη­το­ποι­ή­σεις) δεν απο­τε­λούν ένα ενιαίο σύνο­λο… Συγκρο­τούν όμως αντι­κει­με­νι­κά ένα αντι­πο­λι­τευό­με­νο μέτω­πο. Του οποί­ου μπο­ρεί η δρά­ση να μην απο­στα­θε­ρο­ποιεί την ηγε­μο­νία της κυβέρ­νη­σης (προς το παρόν του­λά­χι­στον …,) αλλά κανείς δεν μπο­ρεί να προ­δι­κά­σει το μέλλον…»

Ο αρθρο­γρά­φος (όπως και συνο­λι­κά το σύστη­μα) γνω­ρί­ζει ότι το περί­φη­μο «41%» δεν θα είναι αιώ­νιο. Γνω­ρί­ζει ότι τα λαϊ­κά προ­βλή­μα­τα θα οξύ­νο­νται. Γνω­ρί­ζει ακό­μη ότι η απου­σία σήμε­ρα εναλ­λα­κτι­κής κυβερ­νη­τι­κής πρό­τα­σης από τα υπό­λοι­πα κόμ­μα­τα του συστή­μα­τος-που στα­θε­ρά παί­ζουν τα ρόλο του «δεκα­νι­κιού» ανε­ξάρ­τη­τα από τα κοι­νο­βου­λευ­τι­κά τους ποσο­στά- «χαλ­νά» το σενά­ριο ενός παρα­δο­σια­κού δικομ­μα­τι­κού τρό­που δια­κυ­βέρ­νη­σης, που «βολεύ­ει» ευρύ­τε­ρα την «εύρυθ­μη λει­τουρ­γία» του συστήματος…

Γνω­ρί­ζει- αυτό έχει δεί­ξει η ιστο­ρι­κή πορεία και στη χώρα μας-  ότι η πραγ­μα­τι­κή αντι­πο­λί­τευ­ση βρί­σκε­ται στους αγώ­νες του λαού και της νεο­λαί­ας , αγώ­νες μαζι­κοί, κοι­νοί, οργα­νω­μέ­νοι που θα έχουν ξεκά­θα­ρη στό­χευ­ση την πολι­τι­κή της κυβέρ­νη­σης και της ΕΕ. Η απερ­γία στις 28/2 έδω­σε ένα τέτοιο σημά­δι και αυτό τους ανη­συ­χεί σφόδρα.

Και κατα­λή­γει στο άρθρο του: «…Πιθα­νό­τη­τα η ιδιό­τυ­πη ανα­μέ­τρη­ση με την «άλλη αντι­πο­λί­τευ­ση» να λήξει την ημέ­ρα των ευρω­ε­κλο­γών και να φύγου­με για δια­κο­πές. Είναι το καλό σενά­ριο για την κυβέρ­νη­ση και τη χώρα. Διό­τι υπάρ­χει κι ένα κακό σενά­ριο, ακό­μη και αν δεν έχου­με ακό­μη πλή­ρη συναί­σθη­ση της επι­κιν­δυ­νό­τη­τας του».

Είναι γελα­σμέ­νος ότι μπο­ρεί να στα­μα­τή­σει τον χεί­μαρ­ρο της λαϊ­κής δυσα­ρέ­σκειας και να το εμπο­δί­σει να γίνει «το ποτά­μι της οργής»!

Ας φρο­ντί­σου­με λοι­πόν εμείς με τη μαζι­κή ψήφο μας στις ευρω­ε­κλο­γές (στο ΚΚΕ) και ανε­βά­ζο­ντας τους αγώ­νες μας καθη­με­ρι­νά στο ύψος των απαι­τή­σε­ων να του… «χαλά­σου­με τις δια­κο­πές» και να κάνου­με τα πράγ­μα­τα για το σύστη­μα πραγ­μα­τι­κά «επι­κίν­δυ­να»

29 στιγ­μές, του Αλέ­κου Χατζηκώστα