Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Θεσσαλονίκη: Με πυρσούς και το τραγούδι «πότε θα κάνει ξαστεριά» η πορεία στο Αμερικάνικο Προξενείο

Στο Αμε­ρι­κά­νι­κο προ­ξε­νείο έφθα­σε η μεγα­λειώ­δης αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κή πορεία για το Πολυ­τε­χνείο στη Θεσ­σα­λο­νί­κη με τους δια­δη­λω­τές σε μια συμ­βο­λι­κή κίνη­ση να καί­νε την σημαία των ΗΠΑ, σύμ­βο­λο του ιμπε­ρια­λι­σμού, που αιμα­το­κυ­λά τους λαούς ανά τον κόσμο για τα συμ­φέ­ρο­ντά τους.

Οι δια­δη­λω­τές, άνα­ψαν κόκ­κι­νους πυρ­σούς φωνά­ζο­ντας με παλ­μό τα συν­θή­μα­τα «Έξω το ΝΑΤΟ να φύγου­νε οι βάσεις καμία συμ­με­το­χή στις επεμ­βά­σεις» και «Τόσα χρό­νια ΝΑΤΟ η ίδια ιστο­ρία, χού­ντες, πολέ­μοι, τρομοκρατία».

Στη συνέ­χεια οι φοι­τη­τές με σηκω­μέ­νες τις γρο­θιές τους, τρα­γού­δη­σαν το ριζί­τι­κο τρα­γού­δι «πότε θα κάνει ξαστε­ριά», τρα­γού­δι — σύμ­βο­λο στη διάρ­κεια της δικτα­το­ρί­ας, όταν λαός και η νεο­λαία ξεση­κώ­θη­καν κατά της χού­ντας, απο­δει­κνύ­ο­ντας ότι ο ιμπε­ρια­λι­σμός δεν είναι ανίκητος.




Με τη σει­ρά τους, οι φίλοι του Κόκ­κι­νου Αερό­στα­του άφη­σαν το δικό τους στίγ­μα στην επέ­τειο του ξεση­κω­μού του Πολυ­τε­χνεί­ου, τρα­γου­δώ­ντας στο ίδιο σημείο το τρα­γού­δι «Ο δρόμος».

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο