Ιερά Σύνοδος: Ο κοροναϊός δεν μεταδίδεται με την Θεία Κοινωνία 

 Ανα­λυ­τι­κή ανα­κοί­νω­ση για το ζήτη­μα του κορω­νοϊ­ού, εμμέ­νο­ντας στο ότι είναι ασφα­λείς όσοι μετα­λαμ­βά­νουν, εξέ­δω­σε η Ιερά Σύνο­δος της Εκκλη­σί­ας της Ελλά­δος, παρά την περί του αντι­θέ­του άπο­ψη των επι­στη­μό­νων και την πρα­κτι­κή άλλων εκκλη­σιών, καθο­λι­κών και ορθοδόξων. 

Συγκε­κρι­μέ­να ανα­φέ­ρει η ανα­κοί­νω­ση της Ιεράς Συνό­δου μετα­ξύ άλλων: 

Προς τον σκο­πό της ενη­μέ­ρω­σης του πιστού λαού, η Ιερά Σύνο­δος απε­φά­σι­σε την εκτύ­πω­ση ειδι­κού ενη­με­ρω­τι­κού φυλ­λα­δί­ου με τις παρα­πά­νω οδη­γί­ες και την δια­νο­μή του στους Ιερούς Ναούς.

3) Για τα μέλη της Εκκλη­σί­ας, η προ­σέ­λευ­ση στην Θεία Ευχα­ρι­στία και η κοι­νω­νία από το Κοι­νό Ποτή­ριο της Ζωής, ασφα­λώς και δεν μπο­ρεί να γίνει αιτία μετά­δο­σης ασθε­νειών, για­τί οι πιστοί όλων των επο­χών, γνω­ρί­ζουν ότι η προ­σέ­λευ­ση στη Θεία Κοι­νω­νία, ακό­μη και εν μέσω παν­δη­μί­ας, συνι­στά αφ᾿ ενός μια έμπρα­κτη κατά­φα­ση αυτο­πα­ρά­δο­σης στον Ζώντα Θεό, και αφ᾿ ετέ­ρου τρα­νή φανέ­ρω­ση αγά­πης, η οποία κατα­νι­κά κάθε ανθρώ­πι­νο και ίσως δικαιο­λο­γη­μέ­νο φόβο: «φόβος δεν υπάρ­χει στην αγά­πη, αλλά η τέλεια αγά­πη διώ­χνει τον φόβο» (Α΄ Ἰωάν. 4, 18). Τα μέλη της Εκκλη­σί­ας γνω­ρί­ζουν ότι η κοι­νω­νία, δηλα­δή η σχέ­ση, είναι καρ­πός αγά­πης και άθλη­μα ελευ­θε­ρί­ας, ακρι­βώς για­τί αγνο­εί την καχυ­πο­ψία, τις επι­φυ­λά­ξεις, τους φόβους.

Οι συζη­τή­σεις και οι από­ψεις που ακού­γο­νται τις τελευ­ταί­ες ημέ­ρες για το όλο ζήτη­μα, ακό­μη και για ενδε­χό­με­νη απα­γό­ρευ­ση της Θεί­ας Ευχα­ρι­στί­ας, ξεκι­νούν από δια­φο­ρε­τι­κή αφε­τη­ρία και έχουν δια­φο­ρε­τι­κή προ­σέγ­γι­ση. Όσοι προ­σέρ­χο­νται «μετά φόβου Θεού, πίστε­ως και αγά­πης» και απο­λύ­τως ελεύ­θε­ρα χωρίς κανέ­να δυνα­στι­κό κατα­να­γκα­σμό, κοι­νω­νούν το Σώμα και το Αίμα του Χρι­στού, που γίνε­ται «φάρ­μα­κο αθα­να­σί­ας», «εις άφε­σιν αμαρ­τιών και εις ζωήν αιώνιον».

Όλοι αυτοί οι πιστοί, ο ευσε­βής και γεμά­τος αγά­πη ορθό­δο­ξος Λαός, και ο ευα­γής Ιερός Κλή­ρος που μέσα από την θεία Κοι­νω­νία εκφρά­ζουν την αγά­πη τους και την δίψα τους για ζωή και σχέ­ση, το ελά­χι­στο που δικαιού­νται από τους συμ­με­τέ­χο­ντες στον δημό­σιο διά­λο­γο είναι ο σεβα­σμός προς την πίστη τους και την επι­λο­γή τους αυτή, να αγα­πούν χωρίς φόβο και ανα­σφά­λεια. Χωρίς να κατα­δι­κά­ζου­με κανέ­ναν για τον φόβο και την ανη­συ­χία του, ομο­λο­γού­με ότι όλοι οι πιστοί, επι­τε­λώ­ντας το χρέ­ος της εν ελευ­θε­ρία αγά­πης μας, θα εξα­κο­λου­θή­σου­με στις Ορθό­δο­ξες Εκκλη­σί­ες μας να λει­τουρ­γού­με και να κοι­νω­νού­με, έχο­ντας την βεβαιό­τη­τα ότι κοι­νω­νού­με στη Ζωή και στην αθανασία.

Εκ της Ιεράς Συνό­δου της Εκκλη­σί­ας της Ελλάδος