Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ισπανία: Πρώτη δύναμη το Λαϊκό Κόμμα στις εκλογές — Δύσκολος ο σχηματισμός κυβέρνησης

Πρώ­τη δύνα­μη στις ισπα­νι­κές εκλο­γές ανα­δει­κνύ­ε­ται το συντη­ρη­τι­κό «Λαϊ­κό Κόμ­μα» της αντι­πο­λί­τευ­σης, το οποίο όμως — δια­ψεύ­δο­ντας τις δημο­σκο­πή­σεις — δεν συγκε­ντρώ­νει πλειο­ψη­φία ούτε με τις ψήφους του ακρο­δε­ξιού VOX, γεγο­νός που προ­οιω­νί­ζε­ται μία σει­ρά πολι­τι­κών και ενδο­α­στι­κών παζα­ριών. Θεω­ρη­τι­κά ο σοσιαλ­δη­μο­κρά­της πρω­θυ­πουρ­γός Σάν­τσεθ μπο­ρεί να επι­διώ­ξει μία δική του κοι­νο­βου­λευ­τι­κή πλειο­ψη­φία με το κόμ­μα Sumar και τους Κατα­λα­νούς ή τους Βάσκους αυτονομιστές.

Το PP εξα­σφα­λί­ζει 136 έδρες στο Congreso de los Diputados, το ισπα­νι­κό κοι­νο­βού­λιο, 47 περισ­σό­τε­ρες σε σύγκρι­ση με το απερ­χό­με­νο, σύμ­φω­να με την ισπα­νι­κή δημό­σια ραδιο­φω­νία και τηλε­ό­ρα­ση, το δίκτυο RTVE.

Στην άλλη πλευ­ρά, οι Σοσια­λι­στές (PSOE) του πρω­θυ­πουρ­γού Πέδρο Σάν­τσεθ κατα­λαμ­βά­νουν 122 έδρες (+2).

Με άλλα λόγια το PP δεν μπό­ρε­σε να εξα­σφα­λί­σει από­λυ­τη πλειο­ψη­φία, τις 176 από τις 350 έδρες της ισπα­νι­κής εθνι­κής αντι­προ­σω­πεί­ας, και είναι υπο­χρε­ω­μέ­νο να σχη­μα­τί­σει συμ­μα­χία για να κυβερ­νή­σει. Το ακρο­δε­ξιό κόμ­μα Vox υπέ­στη μεί­ω­ση με 12,4% και 33 έδρες, πολύ λιγό­τε­ρες από ό,τι στις προη­γού­με­νες εκλο­γές, το 2019 (52).

Ακό­μη και στην περί­πτω­ση που σχη­μα­τι­στεί συμ­μα­χία δεξιάς-ακρο­δε­ξιάς, θα χρειά­ζε­ται τη στή­ρι­ξη μικρό­τε­ρων παρα­τά­ξε­ων για να μπο­ρεί να κυβερ­νή­σει, αφού θα του λεί­πουν 7 έδρες για να δια­θέ­τει την από­λυ­τη πλειοψηφία.

Στη συμπο­λί­τευ­ση, η συμ­μα­χία Sumar, στην οποία απορ­ρο­φή­θη­κε το Unidas Podemos, εξα­σφα­λί­ζει 31 έδρες.

Καθώς έχει στη διά­θε­σή του 153 έδρες, η συμ­μα­χία PSOE/Sumar θα χρεια­στεί την υπο­στή­ρι­ξη τοπι­κι­στι­κών παρα­τά­ξε­ων, ιδί­ως των Κατα­λα­νών του ERC ή των Βάσκων του Bildu, παρά­τα­ξης που θεω­ρεί­ται η κλη­ρο­νό­μος του άλλο­τε πολι­τι­κού βρα­χί­ο­να της ETA.

Θα πρέ­πει παράλ­λη­λα να εξα­σφα­λί­σει την απο­χή του κατα­λα­νι­κού αυτο­νο­μι­στι­κού κόμ­μα­τος του Κάρ­λες Που­τζ­ντε­μόν, του Junts per Catalunya (JxCat), η ηγε­σία του οποί­ου έχει ήδη προει­δο­ποι­ή­σει πως θα δεν βοη­θή­σει τον κ. Σάν­τσεθ να παρα­μεί­νει στην εξου­σία χωρίς αντάλλαγμα.

Αν εξα­σφα­λι­στούν όλες οι προ­ϋ­πο­θέ­σεις, ο κ. Σάν­τσεθ θα έχει στη διά­θε­σή του 172 βου­λευ­τές, περισ­σό­τε­ρους από τον αρχη­γό του PP, κάτι που θα του αρκού­σε για να λάβει ψήφο εμπι­στο­σύ­νης από τη Βου­λή στη δεύ­τε­ρη ψηφο­φο­ρία, όταν απαι­τεί­ται απλή πλειοψηφία.

Η 17η Αυγού­στου εκτι­μά­ται ότι θα είναι η ημε­ρο­μη­νία που συγκρο­τεί­ται σε σώμα η νέα Βου­λή και όλα θα καθο­ρι­στούν κατά το τέλος Αυγούστου.

 

Βλα­ντί­μιρ Μαγια­κόφ­σκι: «Ωδή στην Επανάσταση»

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο