Ιταλία: Επιστρέφει η «σκιά του φασισμού»;

Όπως γρά­φει η εφη­με­ρί­δα La Repubblica μεγά­λο μέρος των μελών του υπουρ­γι­κού συμ­βου­λί­ου της κυβέρ­νη­σης Μελό­νι είναι πιθα­νόν να μην πάρει μέρος στις τελε­τές για την απε­λευ­θέ­ρω­ση της χώρας από τον ναζι­σμό και τoν φασι­σμό. Πρό­κει­ται για την επέ­τειο της 25ης Απρι­λί­ου, στην οποία γιορ­τά­ζε­ται, κυρί­ως, ο αγώ­νας των ανταρ­τών Παρ­τι­ζά­νων κατά των δυνά­με­ων του Χίτλερ και του Μουσολίνι.

Ο ιτα­λι­κός τύπος υπο­γραμ­μί­ζει ότι η πρω­θυ­πουρ­γός Τζόρ­τζια Μελό­νι παρά το ότι πρό­σφα­τα δήλω­σε ότι δεν έχει καμία σχέ­ση με τους νοσταλ­γούς του “Ντού­τσε” δεν έχει ανα­φερ­θεί ποτέ ξεκά­θα­ρα στον αντι­φα­σι­στι­κό αγώ­να, η αξία του οποί­ου ανα­γνω­ρί­ζε­ται και από το Σύνταγ­μα της χώρας.

Ο δε πρό­ε­δρος της Γερου­σί­ας Ινιά­τσιο Λα Ρού­σα, από το κόμ­μα της Ιτα­λί­δας πρω­θυ­πουρ­γού Fratelli di Italia, ανα­φέρ­θη­κε πρό­σφα­τα με απα­ξιω­τι­κό τρό­πο σε επι­θέ­σεις των παρ­τι­ζά­νων κατά μελών των γερ­μα­νι­κών στρα­τευ­μά­των, οι οποί­ες πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­καν το 1944.

Δεν μπο­ρεί εξι­σω­θούν δημο­κρα­τία και δικτα­το­ρι­κή καταπίεση

Από την μεριά του και ο γραμ­μα­τέ­ας της Λέγκα και νυν υπουρ­γός Yπο­δο­μών Ματέο Σαλ­βί­νι, στο παρελ­θόν προ­τί­μη­σε να τιμή­σει τον αγώ­να κατά της μαφί­ας, αντί για εκεί­νον κατά των ναζιφασιστών.

Σύμ­φω­να με τις μέχρι τώρα πλη­ρο­φο­ρί­ες, η Μελό­νι στη γιορ­τή της 25ης Απρι­λί­ου, πρό­κει­ται να κατα­θέ­σει στε­φά­νι μαζί με τον πρό­ε­δρο της Δημο­κρα­τί­ας Σέρ­τζιο Ματα­ρέ­λα στο μνη­μείο του Αγνώ­στου Στρα­τιώ­τη. Δεν έχει ανα­κοι­νω­θεί όμως, αν θα πάρει μέρος στην πορεία μνή­μης που οργα­νώ­νε­ται κάθε χρό­νο στην ιτα­λι­κή πρωτεύουσα.

Το ζήτη­μα, είναι απλό, τονί­ζουν οι σχο­λια­στές: τα μέλη της νέας κυβέρ­νη­σης της Ρώμης, πρέ­πει να δια­λέ­ξουν: ή θα ανα­γνω­ρί­σουν ‑ορι­στι­κά- την αδιαμ­φι­σβή­τη­τη αξία του αντι­φα­σι­στι­κού αγώ­να ή θα συνε­χί­σουν να υπο­στη­ρί­ζουν (όπως συνέ­βη συχνά στο παρελ­θόν) ότι οι αντάρ­τες, αλλά και οι στρα­τιώ­τες του Μου­σο­λί­νι, πολέ­μη­σαν για να υπε­ρα­σπί­σουν, ο καθ΄ένας, τα δικά του ιδε­ώ­δη. Με την προ­φα­νή δια­φο­ρά, όμως, ότι δεν μπο­ρεί να υπάρ­ξει εξί­σω­ση της δημο­κρα­τί­ας, με την δικτα­το­ρι­κή καταπίεση.

Πηγή: Deutsche Welle

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα