Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ιχτιάρ Ατζέρ: Η Εργατιά…

Θολοί και δύσκο­λοι καιροί
για μια ελεύ­θε­ρη ζωή!

Σαν σφυ­ρί­ξει ,
πίσω η φάμπρικα,
τρέ­χουν αμέσως,
οι εργά­τες να εργαστούν.
Για ένα κομ­μά­τι ψωμί ,
σε τού­τη την ζωή.

Πίσω ένα χέρι
βαρύ και μαύρο,
μαύ­ρο σαν το κάρβουνο,
να τον διατάζει ,
σαν αριθμομιχανή!
Και μπρο­στά να τον,
κυνη­γούν βάσα­να πολλά!

Η φάμπρι­κα τους κυνηγά,
και το αφε­ντι­κό ξεσπά,
σαν κόκ­κι­νο καρπούζι,
Μα, δεν ξέρει τι σημαίνει ,
Εργατιά!!!

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο