Παρα­θέ­του­με το Κάλε­σμα της Κεντρι­κής Επι­τρο­πής του ΚΚΕ προς την εργα­τι­κή τάξη, το λαό, τη νεο­λαία με τίτλο:
«Καμία ανα­μο­νή! Αγω­νι­στι­κή συμπό­ρευ­ση με το ΚΚΕ παντού για να γίνει ο λαός πρω­τα­γω­νι­στής»

«1. Η Κεντρι­κή Επι­τρο­πή του ΚΚΕ απευ­θύ­νει κάλε­σμα στην εργα­τι­κή τάξη της χώρας, τους αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νους των πόλε­ων και της υπαί­θρου, επαγ­γελ­μα­τί­ες, βιο­τέ­χνες, επι­στή­μο­νες και αγρό­τες, στους νέους και τις νέες που φοι­τούν στην Τρι­το­βάθ­μια και Δευ­τε­ρο­βάθ­μια Εκπαί­δευ­ση, στις γυναί­κες των λαϊ­κών οικογενειών.

Τους καλού­με σε απο­φα­σι­στι­κό, μαζι­κό και ανυ­πο­χώ­ρη­το αγώ­να για την υπε­ρά­σπι­ση της ζωής τους, του βιο­τι­κού επι­πέ­δου και εισο­δή­μα­τός τους, για αξιο­πρε­πή ζωή με σύγ­χρο­να δικαιώ­μα­τα. Για ένα μέλ­λον χωρίς την ανα­σφά­λεια και την αβε­βαιό­τη­τα του σήμερα.

Τώρα ήρθε η ώρα να φανεί η δύνα­μη του λαού. 

Η αγα­νά­κτη­ση και η οργή να γίνει οργα­νω­μέ­νος αγώνας.

Τους καλού­με να αφή­σουν στην άκρη τη λογι­κή της “ανα­μο­νής”. Δεν πρό­κει­ται να βγει τίπο­τε θετι­κό από τις κινή­σεις, τους χει­ρι­σμούς και τις επι­λο­γές που κάνει η άρχου­σα τάξη και το πολι­τι­κό της προ­σω­πι­κό για να εγκλω­βί­σουν τη λαϊ­κή δυσαρέσκεια.

Ο ίδιος ο λαός μπο­ρεί και πρέ­πει να γίνει ο πρω­τα­γω­νι­στής των εξε­λί­ξε­ων! Με ενιαίο πανελ­λα­δι­κό αγώ­να. Με προ­ε­τοι­μα­σία και οργά­νω­ση “από τα κάτω”. Με εστί­ες αντί­στα­σης και μέτω­πα πάλης σε κάθε κλά­δο, σε κάθε χώρο δου­λειάς και σπου­δών, σε κάθε πόλη, γει­το­νιά και χωριό. Με προ­ο­πτι­κή να συνα­ντη­θούν όλοι και όλες στις πανελ­λα­δι­κές κινη­το­ποι­ή­σεις, στις μαχη­τι­κές και μαζι­κές απερ­για­κές μάχες του επό­με­νου διαστήματος.

Η συνε­χώς αυξα­νό­με­νη λαϊ­κή οργή να μην εγκλω­βι­στεί στην “ακι­νη­σία” της ανα­μο­νής των βου­λευ­τι­κών εκλο­γών. Να μην παγι­δευ­τεί στα κάλ­πι­κα διλήμ­μα­τα και τις δευ­τε­ρεύ­ου­σες αντι­πα­ρα­θέ­σεις μετα­ξύ των πολι­τι­κών κομ­μά­των του κατε­στη­μέ­νου. Δεν αρκεί να φύγει μια αντι­λαϊ­κή κυβέρ­νη­ση για να έρθει μια επό­με­νη που θα συνε­χί­σει στον ίδιο δρό­μο εξυ­πη­ρέ­τη­σης των αξιώ­σε­ων του μεγά­λου κεφα­λαί­ου, των δεσμεύ­σε­ων της ΕΕ και των ΗΠΑ — ΝΑΤΟ. Το έργο αυτό το έχου­με ξαναδεί.

Αυτό που χρειά­ζε­ται σήμε­ρα για να ξανα­γεν­νη­θεί η ελπί­δα και η αισιο­δο­ξία είναι ένα νέο αγω­νι­στι­κό ξεκί­νη­μα, με το ΚΚΕ μπρο­στά, δυνα­τό, ενά­ντια στην ενερ­γεια­κή φτώ­χεια και ακρί­βεια, ενά­ντια στη λεγό­με­νη πρά­σι­νη μετά­βα­ση των χρη­μα­τι­στη­ρί­ων της Ενέρ­γειας, της αφαί­μα­ξης των εργα­ζο­μέ­νων και της περι­βαλ­λο­ντι­κής κατα­στρο­φής, ενά­ντια στον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο και την ‑με κάθε τρό­πο- συμ­με­το­χή της Ελλά­δας σε αυτόν, ενά­ντια στους σχε­δια­σμούς του ΝΑΤΟ και της ΕΕ που χρυ­σο­πλη­ρώ­νει ο ελλη­νι­κός λαός με τις πολε­μι­κές δαπά­νες σήμε­ρα και που θα κατα­λή­ξει να τον πλη­ρώ­νει και με το αίμα των παι­διών του αύριο.

Αυτό που επεί­γει είναι να ενι­σχυ­θεί το αγω­νι­στι­κό πνεύ­μα μέσα στην εργα­τι­κή τάξη και όλο το λαό, σε συμπό­ρευ­ση με το ΚΚΕ, που θα εκφρά­ζε­ται και στην αλλα­γή των πολι­τι­κών συσχε­τι­σμών παντού: Από το πρω­το­βάθ­μιο σωμα­τείο και το σύλ­λο­γο μέχρι τις βου­λευ­τι­κές εκλο­γές, που θα γίνουν το αργό­τε­ρο ως τις αρχές καλο­και­ριού του 2023, αλλά και στις δημο­τι­κές και περι­φε­ρεια­κές εκλο­γές τον Οκτώ­βρη του 2023.

Για­τί μόνο ο λαός μπο­ρεί να σώσει το λαό στον αγώ­να για την ανα­τρο­πή και γι’ αυτό χρειά­ζε­ται ΚΚΕ πολύ πιο δυνατό.

2. Οι στιγ­μές που ζού­με είναι κρί­σι­μες. Ο ιμπε­ρια­λι­στι­κός πόλε­μος στην Ουκρα­νία φουντώνει.

Τα σχέ­δια προ­σάρ­τη­σης των κατα­κτη­μέ­νων εδα­φών στη Ρωσι­κή Ομο­σπον­δία από τη μία μεριά και η πολύ­μορ­φη στή­ρι­ξη, ακό­μη και με βαρύ οπλι­σμό, του ευρω­α­τλα­ντι­κού στρα­το­πέ­δου στην αντι­δρα­στι­κή κυβέρ­νη­ση Ζελέν­σκι από την άλλη τρο­φο­δο­τούν τον φαύ­λο κύκλο του ιμπε­ρια­λι­στι­κού αντα­γω­νι­σμού και πολέμου.

Απο­κο­ρύ­φω­μα είναι οι εκα­τέ­ρω­θεν απει­λές για χρή­ση πυρη­νι­κών όπλων. Σε αυτές τις συν­θή­κες γίνε­ται επι­τα­κτι­κό το αίτη­μα για απε­μπλο­κή της Ελλά­δας από τον πόλε­μο, για να στα­μα­τή­σει η ελλη­νι­κή επι­κρά­τεια και οι υπο­δο­μές της χώρας να μετα­τρέ­πο­νται σε “ορμη­τή­ρια πολέ­μου”. Οι δολιο­φθο­ρές στους αγω­γούς του “Nord Stream” και σε άλλες κρί­σι­μες υπο­δο­μές επι­βε­βαιώ­νουν αυτή την αναγκαιότητα.

Την ίδια ώρα προ­στί­θε­νται νέες εστί­ες έντα­σης και ιμπε­ρια­λι­στι­κών αντα­γω­νι­σμών ανά­με­σα στο ευρω­α­τλα­ντι­κό (ΗΠΑ — ΝΑΤΟ — ΕΕ) και το υπό δια­μόρ­φω­ση ευρω­α­σια­τι­κό (Κίνα — Ρωσία) κέντρο. Ανα­πό­σπα­στο κομ­μά­τι αυτών των αντα­γω­νι­σμών είναι και η επι­δεί­νω­ση στις ελλη­νο­τουρ­κι­κές σχέ­σεις, με την κλι­μά­κω­ση της επι­θε­τι­κό­τη­τας της τουρ­κι­κής άρχου­σας τάξης. Η επι­δί­ω­ξη του ΝΑΤΟ να απο­σπά­σει την Τουρ­κία από τη ρωσι­κή επιρ­ροή ‑χάριν της ΝΑΤΟι­κής συνο­χής- είναι βέβαιο ότι θα τρο­φο­δο­τή­σει παζά­ρια και αντι­πα­ρα­θέ­σεις με θύμα­τα τους λαούς Ελλά­δας και Τουρ­κί­ας, καθώς και τα κυριαρ­χι­κά δικαιώ­μα­τα της χώρας.

• Πυκνώ­νουν τα σύν­νε­φα μιας νέας καπι­τα­λι­στι­κής οικο­νο­μι­κής κρί­σης στην ΕΕ.
• Κυβερ­νή­σεις, διε­θνείς οργα­νι­σμοί, αστι­κά πολι­τι­κά κόμ­μα­τα, Μέσα Μαζι­κής Ενη­μέ­ρω­σης προ­ε­τοι­μά­ζουν τους λαούς για τους “δύσκο­λους χει­μώ­νες” που έρχονται.
• Μιλά­νε για “έκτα­κτες κατα­στά­σεις” και “πολε­μι­κές συν­θή­κες”. Προ­α­ναγ­γέλ­λουν δυστο­πι­κές εικό­νες που περι­λαμ­βά­νουν “μεγά­λες ελλεί­ψεις στην Ενέρ­γεια”, “δελ­τίο στα τρό­φι­μα”, “εκτί­να­ξη της ακρί­βειας”, “γενι­κευ­μέ­νη φτώ­χεια”, “σκο­τει­νές πόλεις”, “κρύα σπίτια”.

Όλα αυτά δεν είναι “φυσι­κά φαι­νό­με­να”, ούτε απο­τέ­λε­σμα μιας “κακής συγκυ­ρί­ας”, όπως θέλουν να τα παρου­σιά­σουν. Δεν απο­τε­λούν έτσι απλά μια “από­κλι­ση από την κανο­νι­κό­τη­τα, στην οποία κάποια στιγ­μή θα επι­στρέ­ψου­με”, όπως λένε.

Πίσω από κάθε λαϊ­κό πρό­βλη­μα, από τη φτώ­χεια, την ακρί­βεια, τον πόλε­μο μέχρι την κατα­στο­λή και τις υπο­κλο­πές, ο ένο­χος και οι αιτί­ες είναι οι ίδιες και έχουν ονοματεπώνυμο:

- Είναι η πολι­τι­κή, που ακο­λου­θούν όλες οι αστι­κές κυβερ­νή­σεις, η οποία θυσιά­ζει τις λαϊ­κές ανά­γκες στο βωμό του καπι­τα­λι­στι­κού κέρ­δους. Άλλω­στε, η “βαρυ­χει­μω­νιά” δεν τους αφο­ρά όλους. Την ίδια ώρα που τα λαϊ­κά νοι­κο­κυ­ριά δεν μπο­ρούν να βγά­λουν το μήνα, τα κέρ­δη των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων στην Ενέρ­γεια, τις μετα­φο­ρές, τα τρό­φι­μα, τα φάρ­μα­κα, τον του­ρι­σμό κι αλλού, σπά­νε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο.

• Είναι τα τερά­στια αδιέ­ξο­δα, οι αντι­θέ­σεις και οι αξε­πέ­ρα­στες αντι­φά­σεις του καπι­τα­λι­στι­κού δρό­μου ανά­πτυ­ξης που έχει ως μονα­δι­κό σκο­πό και κίνη­τρο το κέρδος.
• Είναι η “κανο­νι­κό­τη­τα” ενός κρά­τους που θωρα­κί­ζει τη δικτα­το­ρία του κεφα­λαί­ου για να αντι­με­τω­πί­σει τον “εχθρό-λαό”, σε μια περί­ο­δο που φου­ντώ­νει η λαϊ­κή οργή.

Αυτό φυσι­κά που δεν λένε και που δεν πρό­κει­ται να πουν ποτέ είναι οι πραγ­μα­τι­κές αιτί­ες για τη μεγά­λη αντί­φα­ση των και­ρών: Ότι στις σύγ­χρο­νες καπι­τα­λι­στι­κές κοι­νω­νί­ες, παρά τα τερά­στια επι­στη­μο­νι­κά και τεχνο­λο­γι­κά επι­τεύγ­μα­τα, παρά τον διαρ­κώς αυξα­νό­με­νο πλού­το, οι λαοί κατα­δι­κά­ζο­νται να ζουν σε συν­θή­κες προη­γού­με­νων αιώνων.

Τελι­κά, δεν είναι απει­λη­τι­κή η επο­χή, αλλά ο καπι­τα­λι­σμός που κάνει την επο­χή απει­λη­τι­κή για το λαό.

Για­τί αυτό το σύστη­μα δεν μπο­ρεί να διορ­θω­θεί, να βελ­τιω­θεί, να γίνει ανθρώ­πι­νο. Όλες οι εξε­λί­ξεις δικαιώ­νουν το ΚΚΕ που δια­κη­ρύσ­σει ότι ο καπι­τα­λι­σμός είναι εχθρός των λαών και πως μόνη σωτη­ρία είναι η πάλη για την ανα­τρο­πή του.

3. Απέ­να­ντι στη ζοφε­ρή κατά­στα­ση απο­τε­λούν ανά­σα ελπί­δας και αισιο­δο­ξί­ας οι αγώ­νες και μαζι­κές κινη­το­ποι­ή­σεις των εργα­ζο­μέ­νων σε πολ­λές χώρες ενά­ντια στον πόλε­μο και την εμπλο­κή σε αυτόν, ενά­ντια στους υπέ­ρο­γκους στρα­τιω­τι­κούς εξο­πλι­σμούς, ενά­ντια στις συνέ­πειες της ενερ­γεια­κής φτώ­χειας και ακρί­βειας, ενά­ντια στην προ­σπά­θεια να φορ­τω­θεί για μια ακό­μη φορά στις πλά­τες των εργα­ζο­μέ­νων ο λογα­ρια­σμός του πολέ­μου, των εκα­τέ­ρω­θεν κυρώ­σε­ων, της πολύ­πλευ­ρης στή­ρι­ξης του κεφαλαίου.

Τα επι­τε­λεία του συστή­μα­τος ανη­συ­χούν για το ενδε­χό­με­νο η λαϊ­κή οργή να απο­κτή­σει ριζο­σπα­στι­κό περιε­χό­με­νο και προ­σα­να­το­λι­σμό. Οι δυσκο­λί­ες που αντι­με­τω­πί­ζουν όλο και περισ­σό­τε­ρες κυβερ­νή­σεις ‑κεντρο­δε­ξιές, κεντρο­α­ρι­στε­ρές, φιλε­λεύ­θε­ρες, σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κές κ.λπ.- απο­δει­κνύ­ουν ότι οι αντι­θέ­σεις οξύ­νο­νται, ότι δεν είναι όλα ακί­νη­τα, ότι τελι­κά δεν είναι παντο­δύ­να­μοι. Αντί­θε­τα μπο­ρούν να δημιουρ­γη­θούν δυνα­τό­τη­τες κλο­νι­σμού της εξου­σί­ας του κεφα­λαί­ου. Αρκεί οι λαοί να εμπι­στευ­θούν τη δύνα­μή τους, να αξιο­ποι­ή­σουν προς όφε­λός τους αυτές τις δυσκο­λί­ες και όχι να βάλουν πλά­τη στο “μπά­λω­μά” τους, για να πάρει το βάρ­βα­ρο σύστη­μα μια ακό­μη ανάσα.

Η συζή­τη­ση και στην Ελλά­δα γύρω από τη λεγό­με­νη πολι­τι­κή στα­θε­ρό­τη­τα ‑ανε­ξάρ­τη­τα από το πώς την εννο­εί και πώς την επι­διώ­κει το κάθε αστι­κό κόμ­μα- έχει ως κύριο στό­χο την απρό­σκο­πτη εφαρ­μο­γή της αντι­λαϊ­κής πολι­τι­κής. Είναι η άλλη όψη των μέτρων κατα­στο­λής και αυταρ­χι­σμού για τη χει­ρα­γώ­γη­ση του λαού. Είναι “στα­θε­ρό­τη­τα” για το κεφά­λαιο, “αστά­θεια” και ανα­σφά­λεια για το λαό.

Παρά τις οξυ­μέ­νες αντι­πα­ρα­θέ­σεις και τους υψη­λούς τόνους τόσο η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, τα άλλα κόμ­μα­τα ομο­νο­ούν στο στό­χο της “στα­θε­ρό­τη­τας” για λογα­ρια­σμό του κεφα­λαί­ου και αντα­γω­νί­ζο­νται για το ποιος μπο­ρεί καλύ­τε­ρα να τον εγγυ­η­θεί. Μιλούν για την ανά­γκη “δια­σφά­λι­σης της κοι­νω­νι­κής συνο­χής” και “απο­φυ­γής της έντασης”.

Η ΝΔ υπη­ρε­τεί αυτόν το στό­χο μέσα από την επι­δί­ω­ξη της κυβερ­νη­τι­κής αυτο­δυ­να­μί­ας και την απο­φα­σι­στι­κό­τη­τά της απέ­να­ντι στο λαό, ο ΣΥΡΙΖΑ μέσα από τη γνω­στή και χρε­ο­κο­πη­μέ­νη συντα­γή των ονο­μα­ζό­με­νων δημο­κρα­τι­κών κυβερ­νή­σε­ων που ‑όπου προ­κύ­πτουν- ακο­λου­θούν τον ίδιο δρό­μο που οδη­γεί στην ακρί­βεια, τη φτώ­χεια, τους πολε­μι­κούς κιν­δύ­νους. Το δε ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ στη­ρί­ζε­ται από κέντρα του οικο­νο­μι­κού και πολι­τι­κού κατε­στη­μέ­νου ως ένας “μπα­λα­ντέρ” μελ­λο­ντι­κών αντι­λαϊ­κών κυβερ­νη­τι­κών λύσεων.

Όμως, το πρό­γραμ­μα της σημε­ρι­νής ή της επό­με­νης κυβέρ­νη­σης ‑όπως κι αν ονο­μά­ζε­ται, όποια σύν­θε­ση κι αν έχει- είναι ήδη γνωστό.

• ‣ Είναι το πρό­γραμ­μα που θα συνε­χί­ζει την πολι­τι­κή μετα­τρο­πής της Ενέρ­γειας σε πανά­κρι­βο εμπό­ρευ­μα στο πλαί­σιο της “απε­λευ­θε­ρω­μέ­νης” αγο­ράς. Θα συνε­χί­ζει να υλο­ποιεί τη στρα­τη­γι­κή της λεγό­με­νης πρά­σι­νης μετά­βα­σης και της “απε­λευ­θέ­ρω­σης της Ενέρ­γειας”, βασι­κής αιτί­ας της ενερ­γεια­κής φτώ­χειας, που υπήρ­χε και πριν από το ξέσπα­σμα του πολέ­μου. Εξάλ­λου, είναι οι κυβερ­νή­σεις της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ που έκλει­σαν και απα­ξί­ω­σαν εγχώ­ριες παρα­γω­γι­κές μονά­δες, όπως το λιγνί­τη. Θέσπι­σαν το εμπό­ριο ρύπων, το χρη­μα­τι­στή­ριο Ενέρ­γειας, τα “πρά­σι­να” χαρά­τσια και τις ρήτρες ανα­προ­σαρ­μο­γής. Ο λαός πλη­ρώ­νει και θα πλη­ρώ­νει ένα πανά­κρι­βο ενερ­γεια­κό μείγ­μα με βάση το εισα­γό­με­νο φυσι­κό αέριο και τώρα το ακό­μη πιο ακρι­βό αμε­ρι­κα­νι­κό υγρο­ποι­η­μέ­νο αέριο (LNG).
• ‣ Είναι το πρό­γραμ­μα που θα ανα­πα­ρά­γει την ακρί­βεια που απο­τε­λεί συνέ­πεια των κυρώ­σε­ων προς τη Ρωσία, αλλά και απο­τέ­λε­σμα της λεγό­με­νης εξω­στρέ­φειας, που δια­μορ­φώ­νει τις τιμές στα εγχώ­ρια προ­ϊ­ό­ντα με βάση τη διε­θνή αγο­ρά, της περι­βό­η­της “επε­κτα­τι­κής” πολι­τι­κής. Όλα αυτά που ήρθαν να προ­στε­θούν πάνω στο πετσο­κομ­μέ­νο εργα­τι­κό — λαϊ­κό εισό­δη­μα από την πολι­τι­κή των μνη­μο­νί­ων που διαρ­κώς εμπλου­τί­ζε­ται με νέους αντερ­γα­τι­κούς νόμους.
• ‣ Είναι το πρό­γραμ­μα που θα υλο­ποιεί τις δεσμεύ­σεις της ΕΕ και του Ταμεί­ου Ανά­καμ­ψης. Οι πανη­γυ­ρι­σμοί για την “έξο­δο από την ενι­σχυ­μέ­νη επο­πτεία”, που δήθεν σημα­το­δο­τεί το τέλος της μνη­μο­νια­κής επο­χής, είναι σκέ­τη κοροϊ­δία! Όχι μόνο για­τί τα δυσβά­στα­χτα βάρη που επι­βλή­θη­καν στον ελλη­νι­κό λαό την τελευ­ταία δεκα­ε­τία παρα­μέ­νουν στο ακέ­ραιο, αλλά και για­τί η περί­φη­μη “κανο­νι­κό­τη­τα της ΕΕ” συνο­δεύ­ε­ται από μόνι­μες δεσμεύ­σεις και μηχα­νι­σμούς ελέγ­χου. Υπάρ­χουν τα προ­α­παι­τού­με­να του Ταμεί­ου Ανά­καμ­ψης που απο­τε­λεί το νέο “υπερ­μνη­μό­νιο” σε βάρος των λαών της Ευρώ­πης και επι­πλέ­ον στις “ειδι­κές συν­θή­κες” που φέρ­νει ο πόλε­μος και η επερ­χό­με­νη κρί­ση με θύμα­τα τους λαούς.
• ‣ Είναι το πρό­γραμ­μα που θα υλο­ποιεί τις δεσμεύ­σεις του ελλη­νι­κού κρά­τους απέ­να­ντι στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, αλλά και τις στρα­τιω­τι­κές συμ­φω­νί­ες με ΗΠΑ, Γαλ­λία κ.ά. Είναι δεσμεύ­σεις για χάρη των συμ­φε­ρό­ντων του ελλη­νι­κού κεφα­λαί­ου που, μέσα από το ρόλο του “σημαιο­φό­ρου” στους επι­κίν­δυ­νους πολε­μι­κούς σχε­δια­σμούς, επι­διώ­κει τη γεω­πο­λι­τι­κή και οικο­νο­μι­κή του ανα­βάθ­μι­ση. Είναι δεσμεύ­σεις που μετα­τρέ­πουν την ελλη­νι­κή επι­κρά­τεια σε αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κό ορμη­τή­ριο, αλλά και σε στό­χο αντι­ποί­νων, αν η ιμπε­ρια­λι­στι­κή σύγκρου­ση γενι­κευ­τεί. Που κατα­τάσ­σουν την Ελλά­δα “πρω­τα­θλή­τρια” στις στρα­τιω­τι­κές δαπά­νες για τις ανά­γκες του ΝΑΤΟ, στέλ­νο­ντας το λογα­ρια­σμό στο λαό. Στο πλαί­σιο αυτών των δεσμεύ­σε­ων όχι μόνο δεν θωρα­κί­ζο­νται τα κυριαρ­χι­κά δικαιώ­μα­τα της χώρας ένα­ντι της επι­θε­τι­κό­τη­τας του τουρ­κι­κού κρά­τους, αλλά αντί­θε­τα υπο­νο­μεύ­ο­νται. Το ΝΑΤΟ και η ΕΕ στρώ­νουν το έδα­φος που μπο­ρεί να οδη­γή­σει σε μια ελλη­νο­τουρ­κι­κή σύγκρου­ση και έναν επώ­δυ­νο συμ­βι­βα­σμό για τα κυριαρ­χι­κά δικαιώ­μα­τα με ευρω­α­τλα­ντι­κή σφραγίδα.

Αυτή η κοι­νή στρα­τη­γι­κή βάση είναι που δια­μορ­φώ­νει το έδα­φος πάνω στο οποίο ανα­πτύσ­σο­νται διά­φο­ρα σενά­ρια κυβερ­νή­σε­ων “συνερ­γα­σί­ας”, “εθνι­κής ομο­ψυ­χί­ας”, ακό­μη και ενός “μεγά­λου συνα­σπι­σμού” με τη συμ­με­το­χή και τεχνο­κρα­τών, αν αυτό απαι­τη­θεί από την ανά­γκη στα­θε­ρό­τη­τας του συστήματος.

Τα ψεύ­τι­κα διλήμ­μα­τα, που σερ­βί­ρο­νται προ­ε­κλο­γι­κά, μονα­δι­κό στό­χο έχουν να συγκα­λύ­ψουν αυτή την πραγ­μα­τι­κό­τη­τα και να στή­σουν νέες παγί­δες και εκβια­σμούς στο λαό.

Η ΝΔ φοβε­ρί­ζει το λαό με τις κυβερ­νη­τι­κές “πολι­τι­κές τερα­το­γε­νέ­σεις”, τις οποί­ες η ίδια τάχα θέλει να απο­τρέ­ψει. Ο ΣΥΡΙΖΑ σερ­βί­ρει την ξανα­ζε­στα­μέ­νη σού­πα των δήθεν “προ­ο­δευ­τι­κών” ή “δημο­κρα­τι­κών” κυβερ­νή­σε­ων που θα επα­να­φέ­ρουν την “κανο­νι­κό­τη­τα της ΕΕ” που δήθεν δια­τα­ράσ­σει η κυβέρ­νη­ση Μητσοτάκη.

Το ΚΚΕ δεν έχει καμία σχέ­ση με τα πολι­τι­κά τους παι­χνί­δια, όπως άλλω­στε το έχει απο­δεί­ξει όλα αυτά τα χρό­νια με τη στά­ση μαχη­τι­κής αντι­πο­λί­τευ­σης σε όλες τις αντι­λαϊ­κές αστι­κές κυβερ­νή­σεις όπως κι αν αυτο­χα­ρα­κτη­ρί­ζο­νται. Εξάλ­λου, πλέ­ον έχει συγκε­ντρω­θεί πλού­σια πεί­ρα στο λαό που απο­δει­κνύ­ει ότι στο πλαί­σιο του καπι­τα­λι­στι­κού δρό­μου ανά­πτυ­ξης δεν μπο­ρεί να υπάρ­ξει “δίκαιη”, “προ­ο­δευ­τι­κή”, “δημο­κρα­τι­κή” διαχείριση.

Γι’ αυτό το ΚΚΕ δεν πρό­κει­ται να δεί­ξει ανο­χή σε μια κυβέρ­νη­ση δια­χεί­ρι­σης της καπι­τα­λι­στι­κής βαρ­βα­ρό­τη­τας όποιο όνο­μα κι αν χρη­σι­μο­ποι­ή­σει. Για­τί καμία πρό­τα­ση αστι­κής δια­χεί­ρι­σης δεν μπο­ρεί να άρει τις νομο­τέ­λειες της καπι­τα­λι­στι­κής οικο­νο­μί­ας και να θερα­πεύ­σει τις κρί­σεις του “μεγά­λου ασθε­νούς”, να δώσει “διέ­ξο­δο” στα αδιέ­ξο­δα του ίδιου του καπι­τα­λι­σμού. Οτι­δή­πο­τε λει­τουρ­γεί σαν “φάρ­μα­κο” σε μια φάση, απο­δει­κνύ­ε­ται “δηλη­τή­ριο” για την επόμενη.

Είναι μύθος η “δίκαιη πρά­σι­νη μετά­βα­ση” και το “δίκαιο Ταμείο Ανά­καμ­ψης”. Είναι μύθος ότι η “κρα­τι­κή ΔΕΗ”, στο πλαί­σιο της απε­λευ­θε­ρω­μέ­νης αγο­ράς Ενέρ­γειας, μπο­ρεί να παί­ξει φιλο­λαϊ­κό ρόλο. Είναι μύθος το “φιλει­ρη­νι­κό ΝΑΤΟ” και οι “φιλει­ρη­νι­κές αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κές βάσεις”. Είναι μύθος το “δημο­κρα­τι­κό θεσμι­κό πλαί­σιο” για την κατα­στο­λή και τις παρα­κο­λου­θή­σεις — υποκλοπές.

Η εφαρ­μο­γή αντι­λαϊ­κών, αντερ­γα­τι­κών πολι­τι­κών από τις λεγό­με­νες δημο­κρα­τι­κές και προ­ο­δευ­τι­κές κυβερ­νή­σεις και η λογι­κή του “μικρό­τε­ρου κακού” απο­δεί­χτη­καν το καλύ­τε­ρο λίπα­σμα ακρο­δε­ξιών, αντι­δρα­στι­κών δυνά­με­ων, όπως έδει­ξαν και τα πρό­σφα­τα εκλο­γι­κά απο­τε­λέ­σμα­τα στην Ιτα­λία κι αλλού.

4. Στα ακόμη πιο δύσκολα που έχουμε μπροστά μας, στη “βαρυχειμωνιά” της ακρίβειας, της ανέχειας, του πολέμου, “ασπίδα” μας είναι η οργάνωση της εργατικής — λαϊκής αντεπίθεσης και η συμπόρευση με το ΚΚΕ.

Ο λαός έχει πολύ πλού­σια πεί­ρα για να γυρί­σει την πλά­τη σε “σενά­ρια” και “παζά­ρια” για τη συγκρό­τη­ση αστι­κών κυβερ­νή­σε­ων που φτιά­χνο­νται με τα γνω­στά φθαρ­μέ­να υλι­κά που μας έφτα­σαν ως εδώ.

Απο­δει­κνύ­ε­ται ότι τα μεγά­λα προ­βλή­μα­τα της επο­χής μας δεν αντι­με­τω­πί­ζο­νται με “μια από τα ίδια”, με τα μάτια στραμ­μέ­να στα “περα­σμέ­να”, με ίδιες δοκι­μα­σμέ­νες επι­λο­γές ‑στο όνο­μα του “μικρό­τε­ρου κακού”- που οδη­γούν σε νέες υπο­χω­ρή­σεις και απογοητεύσεις.

Δεν υπάρ­χουν “σωτή­ρες” για το λαό. Όπο­τε ο λαός ακού­μπη­σε τις ελπί­δες του στην ανα­μο­νή “λύσε­ων” από τα πάνω, στην πολυ­δο­κι­μα­σμέ­νη και αδιέ­ξο­δη κυβερ­νη­τι­κή εναλ­λα­γή και στα σενά­ρια που επε­ξερ­γά­ζε­ται η άρχου­σα τάξη, βρέ­θη­κε χαμέ­νος. Αντί­θε­τα, όπο­τε ο λαός κέρ­δι­σε κάτι, το έκα­νε στη­ριγ­μέ­νος στη δική του δύνα­μη, στην οργά­νω­ση και τον αγώ­να του, με το ΚΚΕ να είναι πάντα μπρο­στά. Όταν έγρα­ψε ο ίδιος το δικό του σενά­ριο για τις δικές του ανάγκες.

Ο λαός μπο­ρεί να γρά­ψει αυτό το σενά­ριο, να γίνει πρω­τα­γω­νι­στής των εξε­λί­ξε­ων, με τον δικό του αγώ­να, την ενδυ­νά­μω­ση του εργα­τι­κού κινή­μα­τος, των κινη­μά­των των αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νων ΕΒΕ, επι­στη­μό­νων και αγρο­τών, των νέων, των γυναι­κών των λαϊ­κών στρωμάτων.

• ‣ Να βάλει εμπό­διο στα σχέ­δια που τον καλούν να πλη­ρώ­σει για μια ακό­μη φορά για να “ξελα­σπώ­σει” το σύστημα.
• ‣ Να μη συμ­βι­βα­στεί με τα επι­δό­μα­τα, δήθεν για την αντι­με­τώ­πι­ση της ακρί­βειας στο ρεύ­μα κι αλλού, που εξα­νε­μί­ζο­νται πριν καλά-καλά μπουν στο οικο­γε­νεια­κό πορ­το­φό­λι. Πρό­κει­ται για χρή­μα­τα που καλού­νται να πλη­ρώ­σουν οι ίδιοι οι εργα­ζό­με­νοι, ως φορο­λο­γού­με­νοι, και που ανα­πα­ρά­γουν τις αιτί­ες της ακρί­βειας, επι­δο­τώ­ντας τελι­κά μόνο τα κέρ­δη των ομί­λων της Ενέρ­γειας και άλλων κλάδων.
• ‣ Να διεκ­δι­κή­σει ουσια­στι­κά και απο­τε­λε­σμα­τι­κά μέτρα ανα­κού­φι­σης, με βάση τις προ­τά­σεις που έχει κατα­θέ­σει το ΚΚΕ και τα αιτή­μα­τα που έχει δια­μορ­φώ­σει το ταξι­κά προ­σα­να­το­λι­σμέ­νο εργα­τι­κό κίνη­μα, τα εκα­το­ντά­δες Σωμα­τεία, Εργα­τι­κά Κέντρα και Ομοσπονδίες.

Οι αγώ­νες αυτού του δια­στή­μα­τος σε μια σει­ρά χώρους δου­λειάς και κλά­δους, στην COSCO, την “e‑food”, τη ΛΑΡΚΟ, τους Οικο­δό­μους, τα Ναυ­πη­γεία, τα Λιπά­σμα­τα Καβά­λας και αλλού έδει­ξαν τι μπο­ρούν να κατα­φέ­ρουν οι εργα­ζό­με­νοι, αν γυρί­σουν την πλά­τη στις λογι­κές της ανα­μο­νής “κυβερ­νη­τι­κών σωτή­ρων”, αν πιστέ­ψουν στη δύνα­μή τους και στη­ρι­χθούν στον δικό τους αγώνα.

Ας σκε­φτού­με τι θα μπο­ρού­σε να γίνει αν πολ­λα­πλα­σιά­ζο­νταν αυτά τα παρα­δείγ­μα­τα, αν πολ­λα­πλα­σιά­ζο­νταν οι εστί­ες αντί­στα­σης και αγώ­να, αν μεγά­λω­νε η συμ­με­το­χή των εργα­ζο­μέ­νων στα συν­δι­κά­τα και σε άλλους μαζι­κούς φορείς, αν δυνά­μω­νε η κοι­νω­νι­κή συμ­μα­χία εργα­τών, αυτο­α­πα­σχο­λου­μέ­νων, αγρο­τών, αν συγκρο­τού­νταν ένα μεγά­λο, ρωμα­λέο, λαϊ­κό κίνη­μα που θα ανοί­γει το δρό­μο για διέ­ξο­δο προς όφε­λος του λαού.

Για αυτά παλεύ­ει καθη­με­ρι­νά το ΚΚΕ. Γι’ αυτό και χρειά­ζε­ται ένα πολύ ΔΥΝΑΤΟ ΚΚΕ παντού, στους χώρους δου­λειάς, στις πόλεις, στα χωριά, στη Βου­λή, στους δήμους και τις Περιφέρειες.

Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμ­μα που δεν έχει καμία δέσμευ­ση απέ­να­ντι στο κεφά­λαιο, τους επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομί­λους, τις ιμπε­ρια­λι­στι­κές ενώ­σεις, που δίνει μάχη για να σηκώ­σει ο λαός κεφά­λι, που στη­ρί­ζει χωρίς ταλά­ντευ­ση τους εργα­τι­κούς — λαϊ­κούς αγώνες.

Γι’ αυτό δεν τα “διπλώ­νει” μπρο­στά σε οποια­δή­πο­τε δυσκο­λία ή προ­σπά­θεια περιο­ρι­σμού και κατα­στο­λής, δεν χάνει ποτέ τον προ­σα­να­το­λι­σμό του στην οργά­νω­ση της εργα­τι­κής — λαϊ­κής διεκδίκησης.

5. Απευθυνόμαστε

• ‣ Σε όλους και όλες που παλέ­ψα­με μαζί στους χώρους δου­λειάς, σε όσους δίνου­με καθη­με­ρι­νά μαζί τη μάχη για την ανα­σύ­ντα­ξη του εργα­τι­κού κινή­μα­τος και των άλλων κινη­μά­των, ενά­ντια στους αντι­λαϊ­κούς κυβερ­νη­τι­κούς νόμους, την εργο­δο­τι­κή τρο­μο­κρα­τία, την υπο­νο­μευ­τι­κή στά­ση του εργο­δο­τι­κού συνδικαλισμού.
• ‣ Σε όσους αμφι­σβη­τούν και ενα­ντιώ­νο­νται στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, στους πολε­μι­κούς σχε­δια­σμούς και τις κυρώ­σεις που πλη­ρώ­νουν τελι­κά οι λαοί. Η συμπό­ρευ­ση με το ΚΚΕ είναι η πιο συνε­πής στά­ση ενά­ντια σε αυτές τις επι­λο­γές, για τις οποί­ες το ΚΚΕ στα­θε­ρά προει­δο­ποιεί και οργα­νώ­νει την αντίσταση.
• ‣ Σε εργα­τι­κές — λαϊ­κές δυνά­μεις που δεν έχουν καμία εμπι­στο­σύ­νη στα αστι­κά κόμ­μα­τα, που βλέ­πουν τη σήψη να ανα­βλύ­ζει από κάθε πόρο του καπι­τα­λι­στι­κού συστή­μα­τος, που στις δημο­σκο­πή­σεις για το “ποιος από τους σημε­ρι­νούς ή αυρια­νούς επί­δο­ξους κυβερ­νώ­ντες μπο­ρεί να δώσει απά­ντη­ση στα λαϊ­κά προ­βλή­μα­τα”, απα­ντά­νε “κανέ­νας”.
• ‣ Στους νέους και τις νέες, που τα ωραιό­τε­ρα χρό­νια της ζωής τους τα ζουν μέσα σε μια διαρ­κή “κρί­ση”: Παλιό­τε­ρα με τα μνη­μό­νια, μετά με την παν­δη­μία, τώρα με την ακρί­βεια, τον πόλε­μο, την ανα­σφά­λεια για το αύριο.

Το σύνο­λο όσων βιώ­νου­με καθη­με­ρι­νά όλα αυτά τα χρό­νια φωτί­ζει το αδιαμ­φι­σβή­τη­το γεγο­νός ότι μέσα στα όρια του καπι­τα­λι­στι­κού συστή­μα­τος κι αυτής της πολι­τι­κής δεν μπο­ρεί να υπάρ­ξει λύση στα οξυ­μέ­να και συνε­χώς επι­δει­νού­με­να λαϊ­κά προβλήματα.

Το ΚΚΕ μπο­ρεί να ηγη­θεί της λαϊ­κής αντε­πί­θε­σης. Για­τί έχει πρό­γραμ­μα που εκφρά­ζει τα συμ­φέ­ρο­ντα των εργα­ζο­μέ­νων. Το απο­δει­κνύ­ει άλλω­στε καθη­με­ρι­νά η δρά­ση των δυνά­με­ών του για την από­κρου­ση αντι­λαϊ­κών επι­λο­γών και την ανα­κού­φι­ση των εργα­ζο­μέ­νων. Απο­τε­λεί την πραγ­μα­τι­κή αντι­πο­λί­τευ­ση σήμε­ρα, ανοί­γο­ντας το δρό­μο για τη διέ­ξο­δο προς όφε­λος του λαού.

Είναι ένας αγώ­νας που θα αξιο­ποιεί κάθε δυσκο­λία και “ρωγ­μή” στο αστι­κό πολι­τι­κό σύστη­μα, με σκο­πό να περ­νά­ει ο λαός σε καλύ­τε­ρες θέσεις. Η πάλη του λαού, που στο­χεύ­ει τον πραγ­μα­τι­κό αντί­πα­λο, τη δικτα­το­ρία του κεφα­λαί­ου, μπο­ρεί να βαθύ­νει ακό­μη περισ­σό­τε­ρο αυτές τις ρωγ­μές, να ανοί­ξει το δρό­μο της ριζι­κής ανατροπής.

Σε αυτόν το δρό­μο δεν είμα­στε μόνοι μας.

Σε όλο τον κόσμο σήμε­ρα υπάρ­χουν ελπι­δο­φό­ρες αντι­στά­σεις, εστί­ες αγώ­να που φανε­ρώ­νουν δυνα­τό­τη­τες εργα­τι­κής — λαϊ­κής αφύπνισης.

Μπορούμε

• ‣ Με δυνα­τό το ΚΚΕ, με μαζι­κή εργα­τι­κή — λαϊ­κή αντε­πί­θε­ση να ανοί­ξου­με το δρό­μο για την ανα­τρο­πή, για τις ριζι­κές αλλα­γές στην κοι­νω­νία και την οικο­νο­μία, για να γίνει ο λαός μας μια ώρα αρχύ­τε­ρα νοι­κο­κύ­ρης στον τόπο του και στον κόπο του.
• ‣ Να αξιο­ποι­ή­σου­με όλες τις σύγ­χρο­νες δυνα­τό­τη­τες της παρα­γω­γής, της τεχνο­λο­γί­ας και της επι­στή­μης για την ικα­νο­ποί­η­ση των εργα­τι­κών — λαϊ­κών ανα­γκών. Προ­ϋ­πό­θε­ση είναι η Ενέρ­γεια, τα τρό­φι­μα, τα βασι­κά αγα­θά να μην παρά­γο­νται ως εμπο­ρεύ­μα­τα κάτω από τον έλεγ­χο μεγά­λων επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων, αλλά να γίνουν κοι­νω­νι­κή ιδιο­κτη­σία, να ανα­πτυ­χθεί ο επι­στη­μο­νι­κός κεντρι­κός σχε­δια­σμός με τους εργα­ζό­με­νους, το λαό να βρί­σκο­νται στο τιμό­νι της εξουσίας.

🎈  Η σοσια­λι­στι­κή οργά­νω­ση της κοι­νω­νί­ας είναι το σύγ­χρο­νο, το πραγ­μα­τι­κά νέο στον 21ο αιώ­να που μπο­ρεί να εξα­σφα­λί­σει τα εργα­τι­κά — λαϊ­κά συμφέροντα.
🎈 Γι’ αυτό και η συμπό­ρευ­ση με το ΚΚΕ είναι συμ­βο­λή στον αγώ­να για αυτήν την προοπτική. 
🎈 Ο λαός δεν έχει πλέ­ον καμία αντο­χή για να δεί­χνει ανο­χή στο σημε­ρι­νό βάρ­βα­ρο δρό­μο και τους κάθε λογής εκφρα­στές του.

Το πιστεύ­ου­με ακρά­δα­ντα και το λέμε:

ΜΠΟΡΟΥΜΕ να γρά­ψου­με το δικό μας “σενά­ριο”, να βάλου­με τέλος στη σημε­ρι­νή βαρ­βα­ρό­τη­τα! Για να ανα­τεί­λει η ΕΛΠΙΔΑ!

Με το ΚΚΕ για το ωραίο, το μεγά­λο, το συγκλονιστικό! 

Ο σοσια­λι­σμός είναι η απά­ντη­ση στον 21ο αιώνα».