Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Κάποτε η Γη είχε 372 μέρες το χρόνο

Η Γη περι­στρε­φό­ταν πιο γρή­γο­ρα στο τέλος της επο­χής των δει­νο­σαύ­ρων πριν περί­που 70 εκα­τομ­μύ­ρια χρό­νια, από ό,τι σήμε­ρα, πράγ­μα που είχε ως απο­τέ­λε­σμα το 24ωρο της μέρας να είναι κατά μισή περί­που ώρα μικρό­τε­ρο (23,5 ώρες) και το έτος να έχει 372 αντί για 365 μέρες, καθώς ο πλα­νή­της πραγ­μα­το­ποιού­σε περισ­σό­τε­ρες περι­στρο­φές στη διάρ­κεια ενός χρό­νου. Αυτό είναι το συμπέ­ρα­σμα μιας νέας ευρω­παϊ­κής επι­στη­μο­νι­κής έρευ­νας που βασί­στη­κε στη μελέ­τη των απο­λι­θω­μά­των ενός αρχαί­ου μαλά­κιου της Ύστε­ρης Κρη­τι­δι­κής Περιό­δου. Οι ερευ­νη­τές, με επι­κε­φα­λής τον γεω­χη­μι­κό Νιλς ντε Βίντερ του Ελευ­θέ­ρου Πανε­πι­στη­μί­ου των Βρυ­ξελ­λών, έκα­ναν τη σχε­τι­κή δημο­σί­ευ­ση στο περιο­δι­κό παλαιο­ω­κε­α­νο­γρα­φί­ας και παλαιο­κλι­μα­το­λο­γί­ας “Paleoceanography & Paleoclimatology”.

Το αρχαίο μαλά­κιο σαν αχι­βά­δα, που βρέ­θη­κε στα σημε­ρι­νά βου­νά του Ομάν (μια περιο­χή που τότε ήταν τρο­πι­κά ρηχά νερά) ανα­πτυσ­σό­ταν γρή­γο­ρα και κάθε μέρα πρό­σθε­τε στο σώμα του δακτυ­λί­ους ανά­πτυ­ξης, όπως συμ­βαί­νει με τους κορ­μούς των δέντρων, κάτι που επι­τρέ­πει τη δεν­δρο­χρο­νο­λό­γη­ση. Οι επι­στή­μο­νες χρη­σι­μο­ποί­η­σαν λέι­ζερ για να μετρή­σουν με ακρί­βεια τους δακτυ­λί­ους αυτούς και να κάνουν νέες εκτι­μή­σεις για τη διάρ­κεια της μέρας πριν 70 εκατ. χρόνια.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο