«Και το μυαλό μου είναι θολό… πω, πω, πω, πω»

Ο τίτλος προ­έρ­χε­ται από τη γνω­στή ατά­κα του «ποι­η­τή Φαν­φά­ρα» στην ται­νία «Ξύπνα Βασί­λη», όπου στο τέλος ο αντι­κομ­μου­νι­στής ποι­η­τής Φαν­φά­ρας και η μοχθη­ρή εκδό­της — εργο­δό­τρια Φαρ­λά­κου έγι­ναν κολ­λη­τοί με τους νεό­πλου­τους μεταλ­λαγ­μέ­νους «αρι­στε­ρούς».

Τον «ποι­η­τή Φαν­φά­ρα» και τον εκδο­τι­κό οίκο «Φαρ­λά­κου» θυμί­ζουν εσχά­τως ο δημο­σιο­γρά­φος Μ. Κοτ­τά­κης και οι δεξιές — ακρο­δε­ξιές / αντι­κομ­μου­νι­στι­κές εφη­με­ρί­δες στις οποί­ες είναι διευ­θυ­ντής και αρθρο­γρα­φεί («Εστία», «Δημο­κρα­τία»). Οπως και στην ται­νία, έτσι και εδώ ο κ. Κοτ­τά­κης και τα εν λόγω Μέσα έχουν γίνει «κολ­λη­τοί» με τους πολι­τι­κά «νεό­πλου­τους» του ΣΥΡΙΖΑ, υιο­θε­τώ­ντας μεγά­λο μέρος της ατζέ­ντας τους. Γι’ αυτό άλλω­στε και ο κ. Κοτ­τά­κης — όχι σπά­νια — εμφα­νί­ζε­ται και ως ανα­λυ­τής σε Μέσα που στη­ρί­ζουν τον ΣΥΡΙΖΑ, από την επο­χή μάλι­στα της κυβερ­νη­τι­κής — κρα­τι­κής ΕΡΤ του κ. Παππά.

Βεβαί­ως, ούτε κι αυτό είναι κάτι εντε­λώς πρω­τό­τυ­πο. Πάντα η σοσιαλ­δη­μο­κρα­τία είχε πάρε — δώσε με ακρο­δε­ξιές δυνά­μεις, για να κόβει ψήφους από το άμε­σα αντα­γω­νι­στι­κό της αστι­κό δεξιό κόμ­μα. Είναι γνω­στές οι επα­φές του ΠΑΣΟΚ παλιό­τε­ρα με το ακρο­δε­ξιό ΛΑ.Ο.Σ., σε σημείο μάλι­στα που το συγκε­κρι­μέ­νο κόμ­μα μπή­κε και στην ίδια κυβέρ­νη­ση με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ. Το ίδιο περί­που συνέ­βη και όταν οι — προ­ερ­χό­με­νοι από τη ΝΔ — ακρο­δε­ξιοί ΑΝΕΛ μπή­καν στη συγκυ­βέρ­νη­ση με τον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά και στο εξω­τε­ρι­κό υπάρ­χουν ανά­λο­γα παρα­δείγ­μα­τα, με πιο χαρα­κτη­ρι­στι­κή τη Γαλ­λία και τις γνω­στές σχέ­σεις του Σοσια­λι­στι­κού Κόμ­μα­τος με τον πατέ­ρα Λεπέν.

Ο κ. Κοτ­τά­κης ανή­κει σε εκεί­νη την κατη­γο­ρία των πολι­τι­κο-δημο­σιο­γρα­φι­κών παρα­γό­ντων που ουσια­στι­κά προ­ω­θεί ατζέ­ντα πολύ βολι­κή προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Φαί­νε­ται, όμως, ότι εσχά­τως αυτή η ατζέ­ντα περι­λαμ­βά­νει και την επί­θε­ση στο ΚΚΕ. Δεν μπο­ρεί να εξη­γη­θεί αλλιώς η «εμμο­νή» του κ. Κοτ­τά­κη, που το τελευ­ταίο διά­στη­μα έχει πάρει σβάρ­να κανά­λια και εφη­με­ρί­δες, επι­τι­θέ­με­νος στο ΚΚΕ με δήθεν «περι­σπού­δα­στες» ανα­λύ­σεις για «lifestyle» ενέρ­γειες και «μοντερ­νιές», με απο­κο­ρύ­φω­μα το πρω­το­σέ­λι­δο άρθρο του στην «Εστία» της Παρα­σκευ­ής 31/3.

Βεβαί­ως, για να μην τον αδι­κή­σου­με, παρό­μοια άρθρα ή σχό­λια υπάρ­χουν και σε άλλες εφη­με­ρί­δες, π.χ. «Τα Νέα», που δεί­χνουν ότι η ανη­συ­χία των αστι­κών Μέσων για το ΚΚΕ, τη δρά­ση και την επιρ­ροή του είναι κοι­νή, ανε­ξαρ­τή­τως πολι­τι­κής αφε­τη­ρί­ας. Κάτι βλέ­πουν και μάλ­λον τους ενο­χλεί πολύ…

Δεν θα ασχο­λη­θού­με ιδιαί­τε­ρα με κάποια σημεία του άρθρου, όπως ότι «το ΚΚΕ ήταν βολε­μέ­νο στο 5%». Πρό­κει­ται για ανα­λύ­σεις επι­πέ­δου τρολ — συχνό­τα­τες στο δια­δί­κτυο — που ανα­πα­ρά­γο­νται από φασί­στες μέχρι ΣΥΡΙΖΑίους.

Ενδια­φέ­ρον όμως έχουν ορι­σμέ­να άλλα σημεία, για να δού­με και σε ποιον μύλο ρίχνουν νερό:

«Η κομ­μου­νι­στι­κή Αρι­στε­ρά δυσκο­λεύ­ε­ται να αντι­πο­λι­τευ­θεί την έστω συστη­μι­κή ανα­νε­ω­τι­κή Αρι­στε­ρά του ΣΥΡΙΖΑ. Νιώ­θει μεγά­λη πολι­τι­κή αμη­χα­νία απέ­να­ντί της κατά τη δια­κυ­βέρ­νη­ση. Δεν της πάει να ψηφί­ζει από κοι­νού νομο­σχέ­δια με τυχόν δια­κυ­βέρ­νη­ση ΣΥΡΙΖΑ, διό­τι τού­το, επα­να­λαμ­βα­νό­με­νο, ανοί­γει υπαρ­ξια­κού τύπου προ­βλή­μα­τα στον Περισ­σό. Αρα, δεν επι­θυ­μεί κατ’ ουδέ­να τρό­πο την επι­λο­γή Τσί­πρα στην πρωθυπουργία».

Ας ξεκι­νή­σου­με από την προ­φα­νή αβά­ντα στον ΣΥΡΙΖΑ, προ­ε­ξο­φλώ­ντας ουσια­στι­κά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα φέρει φιλο­λαϊ­κά νομο­σχέ­δια, τα οποία δήθεν θα πρέ­πει να ψηφί­σει το ΚΚΕ και άρα θα βρε­θεί σε αμη­χα­νία. Λησμο­νεί, βεβαί­ως, ο κ. Κοτ­τά­κης ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρ­νη­σε, φέρ­νο­ντας αντι­λαϊ­κά νομο­σχέ­δια, που καμία αμη­χα­νία δεν προ­κά­λε­σαν στο ΚΚΕ. Το ΚΚΕ όχι μόνο τα κατα­ψή­φι­σε, αλλά και βρέ­θη­κε στην πρώ­τη γραμ­μή για να τα εμπο­δί­σει. Το ίδιο θα ξανα­κά­νει. Την ίδια ώρα, καμία αμη­χα­νία δεν είχε ο ΣΥΡΙΖΑ να κατα­ψη­φί­ζει τις τρο­πο­λο­γί­ες του ΚΚΕ και να υπερ­ψη­φί­ζει τα νομο­σχέ­δια της ΝΔ, όπως και η ΝΔ αντί­στοι­χα να υπερ­ψη­φί­ζει τα μνη­μο­νια­κά νομο­σχέ­δια του ΣΥΡΙΖΑ. Μάλι­στα θα μπο­ρού­σε να πει κάποιος ότι κόμ­μα­τα τύπου ΣΥΡΙΖΑ απο­κα­λύ­πτο­νται ακό­μα περισ­σό­τε­ρο στα μάτια του λαού, ασκώ­ντας κυβερ­νη­τι­κή δια­χεί­ρι­ση, ενώ όταν είναι στην αντι­πο­λί­τευ­ση μπο­ρούν πιο εύκο­λα να συσκο­τί­ζουν τον χαρα­κτή­ρα τους πίσω από μια «αντι­κυ­βερ­νη­τι­κή» ρητορεία.

Ο Δ. Κου­τσού­μπας «απέ­φυ­γε να ονο­μα­τί­σει ποιο κεφά­λαιο είναι αυτό που επω­φε­λεί­ται από φωτο­γρα­φι­κές ρυθ­μί­σεις του πολυ­νο­μο­σχε­δί­ου. Λογι­κό, αν συνυ­πο­λο­γί­σει κανείς το γεγο­νός πως όποιος αρχη­γός τολ­μά και ξεστο­μί­ζει ονό­μα­τα επι­χει­ρη­μα­τιών στην Ελλά­δα του 2023, απο­κτά αμέ­σως το προ­νό­μιο να δίδει συνε­ντεύ­ξεις στα ΜΜΕ με μαυ­ρι­σμέ­να μάτια».

Εδώ η πολι­τι­κή αβά­ντα (για λόγους που ο ίδιος ξέρει) αφο­ρά προ­φα­νώς το ΜέΡΑ25 και τον κ. Βαρου­φά­κη. Αλλω­στε, είναι πολύ βολι­κό για το σύστη­μα — και για τον κ. Κοτ­τά­κη — η συζή­τη­ση για το κεφά­λαιο να επι­κε­ντρώ­νε­ται σε κάποιους επι­χει­ρη­μα­τί­ες, «βγά­ζο­ντας λάδι» τους αντα­γω­νι­στές τους και τελι­κά το ίδιο το σύστη­μα. Πάντως, αν θέλει ονό­μα­τα και διευ­θύν­σεις επι­χει­ρη­μα­τιών, μπο­ρεί με μια απλή ματιά στον «Ριζο­σπά­στη» να τις βρει, εκεί που τα μέλη του ΚΚΕ δίνουν μάχη καθη­με­ρι­νά για εργα­σια­κά δικαιώ­μα­τα, για την παρε­μπό­δι­ση πλει­στη­ρια­σμών από εται­ρεί­ες — «κορά­κια» και πολ­λά άλλα. Μπο­ρεί να τα ανα­δη­μο­σιεύ­σει κιόλας…

«Οι νέοι στις δημο­σκο­πή­σεις θεω­ρούν το ΚΚΕ, μαζί με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, παλαιό κόμ­μα και το απο­στρέ­φο­νται». Ως εκ τού­του το ΚΚΕ είναι ουσια­στι­κά ανα­γκα­σμέ­νο να κάνει «μοντερ­νιές». Μάλι­στα ο κ. Κοτ­τά­κης, για κάποιο λόγο, παρι­στά­νει τον «θείο» που συνο­μι­λεί και αντι­λαμ­βά­νε­ται τις δια­θέ­σεις της νέας γενιάς και την πολι­τι­κή άπο­ψη που αυτή διαμορφώνει.
Και τι θεω­ρεί ουσια­στι­κά «μοντερ­νιές»; Τη συναυ­λία — αφιέ­ρω­μα στον Ξαρ­χά­κο, τη συνέ­ντευ­ξη στην «ολί­γη πολι­τι­κή» κυρία Νατα­λία Γερ­μα­νού, την υπο­ψη­φιό­τη­τα δημο­φι­λών ηθο­ποιών (που πάντα βρί­σκο­νται στα ψηφο­δέλ­τια του ΚΚΕ, αλλά τώρα μάλ­λον το έμα­θε), την «υπο­ψη­φιό­τη­τα συζύ­γων celebrity, όπως ο άντρας της Κατε­ρί­νας Στι­κού­δη» (η ιδε­ο­λο­γι­κή σκου­ριά του κ. Κοτ­τά­κη σε όλο της το μεγα­λείο, ανα­φε­ρό­με­νος σε έναν γνω­στό μου­σι­κό και συν­δι­κα­λι­στή στον χώρο των εκπαι­δευ­τι­κών, εμφα­νί­ζο­ντάς τον ως …σύζυ­γο celebrity), ή τις «λαμπά­δες» που φτιά­χνει μια φίλη του Κόμ­μα­τος στην Ηλεία, εδώ και δύο χρό­νια, αλλά όλως τυχαί­ως τώρα τους ξίνι­σε… Τρι­κυ­μία εν κρανίω.

Ελπί­ζου­με να μη θεω­ρη­θεί «μοντερ­νιά» και ότι γρά­φου­με στο μονο­το­νι­κό και όχι στο πολυ­το­νι­κό, όπως στην «Εστία»!

Κατα­λα­βαί­νου­με το άγχος και την ανη­συ­χία τους, απλά ας φρο­ντί­σουν να μην τα δεί­χνουν τόσο φανε­ρά. Εμείς απλά θα απα­ντή­σου­με, όπως και ο Βασί­λης, στην ται­νία που αναφέραμε:

«Γεια σου Φαν­φά­ρα φαφλατά!».

Ανα­δη­μο­σί­ευ­ση από τον «Ριζο­σπά­στη του Σαββατοκύριακου»

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα