ΚΑΛΕΣΜΑ της ΚΕ του ΚΚΕ: ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΟΠΙΚΕΣ — ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2023 _Ψήφος στη “Λαϊκή Συσπείρωση” _για τις ανάγκες του λαού και όχι για τα καπιταλιστικά κέρδη

“Εργα­ζό­με­νοι, άνερ­γοι, αγρό­τες, επαγ­γελ­μα­τί­ες, συντα­ξιού­χοι, νέοι και νέες,
Το ΚΚΕ σάς καλεί να συμπο­ρευ­τού­με και στις δημο­τι­κές και περι­φε­ρεια­κές εκλογές.

Να στη­ρί­ξε­τε τα ψηφο­δέλ­τια της “Λαϊ­κής Συσπεί­ρω­σης”, που συγκρό­τη­σε το ΚΚΕ στις 13 Περι­φέ­ρειες της χώρας, σε όλες τις πρω­τεύ­ου­σες των νομών και σε εκα­το­ντά­δες δήμους σε όλη τη χώρα, ξεπερ­νώ­ντας εμπό­δια που θέτει ο αντι­δρα­στι­κός εκλο­γι­κός νόμος της κυβέρ­νη­σης της ΝΔ.

Για να εκλε­γούν περισ­σό­τε­ροι δήμαρ­χοι αγω­νι­στές που θα ακο­λου­θή­σουν το παρά­δειγ­μα της δημο­τι­κής αρχής της Πάτρας!

Για να εκλέ­ξου­με περισ­σό­τε­ρους αγω­νι­στές δημο­τι­κούς και περι­φε­ρεια­κούς συμ­βού­λους, που θα είναι δίπλα στον λαό και τους αγώ­νες του και όχι χει­ρο­κρο­τη­τές της αντι­λαϊ­κής κυβερ­νη­τι­κής πολιτικής!

Στις 8 Οκτω­βρί­ου να χάσουν δυνά­μεις τα αστι­κά κόμ­μα­τα και τα ψηφο­δέλ­τια που άμε­σα ή έμμε­σα στη­ρί­ζο­νται από τη ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ. Η σύμπλευ­σή τους στην αντι­λαϊ­κή δημο­τι­κή και περι­φε­ρεια­κή πολι­τι­κή απο­δει­κνύ­ε­ται και από το γεγο­νός ότι σε μεγά­λους δήμους και Περι­φέ­ρειες αλλη­λο­ϋ­πο­στη­ρί­ζο­νται μετα­ξύ τους, για­τί συμ­φω­νούν στα μεγά­λα και τα καθο­ρι­στι­κά που χει­ρο­τε­ρεύ­ουν τη ζωή του λαού.

Η δια­κρι­τή άνο­δος που κατέ­γρα­ψε το ΚΚΕ στις βου­λευ­τι­κές εκλο­γές, η συσπεί­ρω­ση που απο­τυ­πώ­θη­κε στη σύν­θε­ση των ψηφο­δελ­τί­ων του και απο­τυ­πώ­νε­ται ξανά στα ψηφο­δέλ­τια στους δήμους και τις Περι­φέ­ρειες, στέλ­νει μήνυμα:

Αρκε­τά με το «πάμε κι όπου βγει». Ήρθε η ώρα «να πάμε αλλιώς»! 

Ψηφίζουμε “Λαϊκή Συσπείρωση”
σε δήμους & Περιφέρειες
Ενισχύουμε το ρεύμα αμφισβήτησης 
της κυρίαρχης πολιτικής

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ
ΤΟ ΘΕΤΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ
που μπο­ρεί να καταγραφεί
την επό­με­νη μέρα των εκλογών!

Το δίλημ­μα είναι σαφές:

• Τι θα αντι­πα­ρα­τά­ξει ο λαός απέ­να­ντι στο ενιαίο μπλοκ που συγκρο­τούν η κυβέρ­νη­ση και τα αστι­κά κόμ­μα­τα, οι εκλεγ­μέ­νοι τους σε δήμους και Περι­φέ­ρειες, το ίδιο το αντι­λαϊ­κό πλαί­σιο λει­τουρ­γί­ας της Τοπι­κής Διοί­κη­σης, αν όχι περισ­σό­τε­ρους συμ­βού­λους που συμπο­ρεύ­ο­νται με το ΚΚΕ, δημάρ­χους της “Λαϊ­κής Συσπείρωσης”;
• Πώς θα δυνα­μώ­σει η αντι­πα­ρά­θε­ση με την ενιαία πολι­τι­κή κρά­τους και κυβερ­νή­σε­ων που εξει­δι­κεύ­ε­ται σε δήμους και Περιφέρειες;
• Ποιος μπο­ρεί να εκφρά­σει μέσα στα Δημο­τι­κά και Περι­φε­ρεια­κά Συμ­βού­λια τις διεκ­δι­κή­σεις και τις αγω­νί­ες των εργα­ζο­μέ­νων, των αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νων και της νεο­λαί­ας, των γυναι­κών, των συντα­ξιού­χων την πάλη τους π.χ. για την προ­στα­σία της ζωής και του περι­βάλ­λο­ντος απέ­να­ντι σε φυσι­κές καταστροφές;
• Μπο­ρούν να φέρουν σε πέρας ένα τέτοιο πραγ­μα­τι­κά φιλο­λαϊ­κό έργο οι συν­δυα­σμοί και οι υπο­ψή­φιοι των κομ­μά­των που δεσμεύ­ο­νται από φανε­ρά και αθέ­α­τα επι­χει­ρη­μα­τι­κά συμ­φέ­ρο­ντα, που έχουν ανα­λά­βει “εργο­λα­βία” από τα κόμ­μα­τά τους να προ­ω­θή­σουν σε τοπι­κό επί­πε­δο την επι­χει­ρη­μα­τι­κή δρά­ση, άρα και την εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­ση σε κάθε πλευ­ρά της ζωής του λαού, πνί­γο­ντας τις ανά­γκες του για τα καπι­τα­λι­στι­κά κέρδη;
• Μπο­ρούν να ασκή­σουν πολι­τι­κή με κρι­τή­ριο τις λαϊ­κές ανά­γκες οι υπο­ψή­φιοι εκεί­νων των κομ­μά­των που δεσμεύ­ο­νται από τις “δημο­σιο­νο­μι­κές αντο­χές”, που συμ­φω­νούν ότι οι εργα­ζό­με­νοι και οι μισθοί τους είναι «κόστος», ότι είναι πιο «συμ­φέ­ρου­σα» η ανα­κύ­κλω­ση της ανερ­γί­ας με τα γνω­στά δου­λε­μπο­ρι­κά προ­γράμ­μα­τα της ΔΥΠΑ (πρώ­ην ΟΑΕΔ) σε δήμους και που πλέ­ον θα αφο­ρούν ακό­μα και εργα­ζό­με­νους μέχρι 74 ετών;
• Υπάρ­χει περί­πτω­ση αυτοί οι υπο­ψή­φιοι και εκλεγ­μέ­νοι, που προ­σκυ­νούν την αντα­πο­δο­τι­κό­τη­τα, δηλα­δή τα χαρά­τσια, σε κάθε πλευ­ρά της ζωής στην πόλη να διεκ­δι­κή­σουν χρη­μα­το­δό­τη­ση από το κράτος;
• Με δεδο­μέ­νη τη συμ­φω­νία τους στη στρα­τη­γι­κή των κομ­μά­των και των κυβερ­νή­σε­ών τους, υπάρ­χει περί­πτω­ση να εξα­σφα­λί­σουν ανθρώ­πι­νες συν­θή­κες στα σχο­λεία, έτσι που να μην πέφτουν ταβά­νια, να μη φορ­τώ­νουν σε γονείς και εκπαι­δευ­τι­κούς μέρος του λει­τουρ­γι­κού κόστους των σχο­λι­κών μονά­δων; Υπάρ­χει περί­πτω­ση τέτοιες δυνά­μεις να στα­θούν στο πλευ­ρό του λαού που διεκ­δι­κεί τα δικαιώ­μα­τά του απέ­να­ντι στην εργο­δο­σία; Να μπουν εμπό­διο σε αντι­δρα­στι­κές αλλα­γές όπως π.χ. στην περαι­τέ­ρω εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­ση της Υγείας;

Μοναδική εγγύηση ότι αυτά τα ζητήματα θα βρεθούν ψηλά στην “ατζέντα” της “επόμενης μέρας” είναι οι εκλεγμένοι του ΚΚΕ, οι υποψήφιοι της “Λαϊκής Συσπείρωσης”, που είναι δοκιμασμένοι, σταθεροί αγωνιστές του εργατικού — λαϊκού κινήματος.

Οι αξιώσεις των επιχειρηματικών ομίλων υλοποιούνται
_από κυβέρνηση, Περιφέρειες και δήμους

Η Δημο­τι­κή και Περι­φε­ρεια­κή Διοί­κη­ση ως μέρος του κρά­τους μαζί με μηχα­νι­σμούς της ΕΕ έδρα­σαν όλο το προη­γού­με­νο διά­στη­μα ενιαία και εχθρι­κά απέ­να­ντι στον λαό και τις ανά­γκες του.

Τα όργα­να της Τοπι­κής και Περι­φε­ρεια­κής Διοί­κη­σης έχουν ενερ­γό ρόλο στην εξει­δί­κευ­ση της αντι­λαϊ­κής πολι­τι­κής της κυβέρ­νη­σης με προ­τε­ραιό­τη­τα την προ­ώ­θη­ση των συγκε­κρι­μέ­νων ‑για κάθε περιο­χή- επι­χει­ρη­μα­τι­κών συμφερόντων.

Στην Περι­φε­ρεια­κή και Τοπι­κή Διοί­κη­ση, στα κρί­σι­μα ζητή­μα­τα υπάρ­χουν εμβλη­μα­τι­κές ταυ­τί­σεις των δημο­τι­κών και περι­φε­ρεια­κών αρχών που ανή­κουν στη ΝΔ, στο ΠΑΣΟΚ, στον ΣΥΡΙΖΑ ή σε δήθεν “ανε­ξάρ­τη­τους”. Αυτές οι δυνά­μεις είναι εξαρ­τη­μέ­νες από τα «θέλω» των μεγά­λων επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων, από τις δεσμεύ­σεις τους απέ­να­ντι στις «δημο­σιο­νο­μι­κές αντοχές».

Αυτό είναι το απο­τέ­λε­σμα των αντι­δρα­στι­κών αλλα­γών και ανα­διαρ­θρώ­σε­ων όλων των κυβερ­νή­σε­ων από το 1990, με τους νόμους “Καπο­δί­στριας”, “Καλ­λι­κρά­της”, “Κλει­σθέ­νης” και με τις περαι­τέ­ρω αντι­δρα­στι­κές αλλα­γές της κυβέρ­νη­σης της ΝΔ.

Η συντρι­πτι­κή πλειο­ψη­φία των σημε­ρι­νών δημο­τι­κών και περι­φε­ρεια­κών αρχών συμ­φω­νεί με:

• Τη μετα­τρο­πή των δήμων και Περι­φε­ρειών σε μηχα­νι­σμούς υλο­ποί­η­σης της πολι­τι­κής των κυβερ­νή­σε­ων, σε μηχα­νι­σμούς προ­σέλ­κυ­σης και αξιο­ποί­η­σης κον­δυ­λί­ων από την ΕΕ και άλλων ανα­πτυ­ξια­κών προ­γραμ­μά­των για την ενί­σχυ­ση της κερ­δο­φο­ρί­ας των μεγά­λων επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων και όχι για έργα και υπο­δο­μές ανα­γκαία για την προ­στα­σία της ζωής και της περιου­σί­ας του λαού.
• Τη δια­χεί­ρι­ση και αξιο­ποί­η­ση των απορ­ριμ­μά­των, δημό­σιων και δημο­τι­κών χώρων και εκτά­σε­ων, δασών και ακτών από επι­χει­ρη­μα­τι­κά συμ­φέ­ρο­ντα, επι­βα­ρύ­νο­ντας το περι­βάλ­λον και ανε­βά­ζο­ντας το κόστος.
• Τη λει­τουρ­γία της Τοπι­κής Διοί­κη­σης ως φοροει­σπρα­κτι­κού μηχα­νι­σμού, τη μη από­δο­ση της θεσμο­θε­τη­μέ­νης χρη­μα­το­δό­τη­σης μέσω των Κεντρι­κών Αυτο­τε­λών Πόρων, την “αντα­πο­δο­τι­κό­τη­τα” για υπη­ρε­σί­ες που ήδη έχει φορο­λο­γη­θεί ο λαός, τη μετα­φο­ρά στους δήμους του πιο άδι­κου φόρου, του ΕΝΦΙΑ, όπως κυβέρ­νη­ση και Κεντρι­κή Ένω­ση Δήμων Ελλά­δας έχουν συμφωνήσει.
• Τη μετα­φο­ρά αρμο­διο­τή­των στην Τοπι­κή Διοί­κη­ση, για τους τομείς της Παι­δεί­ας, της Υγεί­ας και της Πρό­νοιας, που έγι­νε με τη σύμ­φω­νη γνώ­μη των δημο­τι­κών αρχών που στη­ρί­ζο­νται από ΝΔ — ΠΑΣΟΚ — ΣΥΡΙΖΑ, δια­σπώ­ντας τον ενιαίο χαρα­κτή­ρα τους, ενι­σχύ­ο­ντας την εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­σή τους και υπο­βαθ­μί­ζο­ντας κρί­σι­μες δομές και υπη­ρε­σί­ες των δήμων.
• Τις ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις, τη νέα επί­θε­ση της ΝΔ στα εργα­σια­κά και ασφα­λι­στι­κά δικαιώ­μα­τα με τις συμ­βά­σεις μηδε­νι­κού χρό­νου, τη δου­λειά όταν και όσο θέλει ο εργο­δό­της, την κατάρ­γη­ση της σύντα­ξης των υπε­ρη­λί­κων μετά τα 67 και την άνο­δο στα 74, την εντα­τι­κο­ποί­η­ση της εργα­σί­ας, με απο­τέ­λε­σμα να πλη­θαί­νουν τα εργα­τι­κά ατυ­χή­μα­τα και στους δήμους. Την τελευ­ταία 20ετία 2.000 εργα­ζό­με­νοι στην Τοπι­κή Διοί­κη­ση έχουν πεθά­νει εν ώρα δουλειάς!

Οι δήμοι και οι Περι­φέ­ρειες κάνουν τα πάντα σε βάρος του λαού για τη δια­μόρ­φω­ση “φιλι­κού επεν­δυ­τι­κού κλί­μα­τος”:

• Προ­ω­θούν τα διά­φο­ρα είδη Συμπρά­ξε­ων Δημό­σιου και Ιδιω­τι­κού Τομέα που απο­τε­λούν πεδίο κερ­δο­φο­ρί­ας για μεγά­λους ομί­λους σε βάρος του λαϊ­κού εισοδήματος
• Ιδιω­τι­κο­ποιούν σημα­ντι­κούς τομείς όπως το Πρά­σι­νο, την Καθα­ριό­τη­τα, τον Ηλε­κτρο­φω­τι­σμό, με πρό­σθε­τες συνέ­πειες στο κόστος, το οποίο επι­βα­ρύ­νει τον λαό.
• Υλο­ποιούν τους σχε­δια­σμούς ιδιω­τι­κο­ποί­η­σης του νερού με την αντι­λαϊ­κή δια­χεί­ρι­ση των Δημο­τι­κών Επι­χει­ρή­σε­ων Ύδρευ­σης, με κρι­τή­ριο το κέρ­δος και τις υψη­λές τιμές για τον λαό.

Έργα και υπο­δο­μές απα­ραί­τη­τα για τις λαϊ­κές ανά­γκες δεν υλο­ποιού­νται για­τί δεν είναι επι­λέ­ξι­μα από την ΕΕ, αφού δεν προ­σφέ­ρουν τα προσ­δο­κώ­με­να κέρ­δη για τους επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομί­λους. Αυτό άλλω­στε φαί­νε­ται και από την υλο­ποί­η­ση των προ­γραμ­μά­των του ΕΣΠΑ και του Ταμεί­ου Ανά­καμ­ψης. Δίνο­νται χρή­μα­τα για έργα που αφο­ρούν τη στή­ρι­ξη των σχε­δί­ων των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων και όχι με κρι­τή­ριο τις εργα­τι­κές — λαϊ­κές ανάγκες.

• Οι μεγά­λες κατα­στρο­φές από τις πυρ­κα­γιές και τις πλημ­μύ­ρες απο­τυ­πώ­νουν την εγκλη­μα­τι­κή πολι­τι­κή που δεν δαπα­νά για την πρό­λη­ψη και ευθύ­νε­ται για τους νεκρούς και την τερά­στια κατα­στρο­φή των κόπων του λαού, του περι­βάλ­λο­ντος. Στη λογι­κή του κόστους — οφέ­λους δεν γίνο­νται αντι­πλημ­μυ­ρι­κά, αντι­πυ­ρι­κά έργα, αντι­σει­σμι­κή θωρά­κι­ση για να μην πνί­γε­ται, καί­γε­ται, σκο­τώ­νε­ται ο λαός από πλημ­μύ­ρες, φωτιές και σεισμούς.
• Δεν είναι στην προ­τε­ραιό­τη­τά τους τα σύγ­χρο­να, ασφα­λή και ελκυ­στι­κά για τα παι­διά σχο­λι­κά κτί­ρια, με απο­τέ­λε­σμα να υπάρ­χουν ακα­τάλ­λη­λα και επι­κίν­δυ­να σχο­λεία. Ο αντι­σει­σμι­κός έλεγ­χος των δημό­σιων αλλά και των ιδιό­κτη­των κτι­ρί­ων, των σχο­λεί­ων απου­σιά­ζει, με τερά­στιες συνέ­πειες για τον λαό σε περί­πτω­ση μεγά­λου σει­σμού, πάνω από 9.000 σχο­λεία δεν έχουν ελεγχθεί.
• Με τη “μεζού­ρα” των δημο­σιο­νο­μι­κών αντο­χών αντι­με­τω­πί­ζο­νται και οι πιο ευαί­σθη­τοι τομείς όπως θα απαι­τού­σε η λει­τουρ­γία των ανα­γκαί­ων, άρτια στε­λε­χω­μέ­νων και κατάλ­λη­λων παι­δι­κών σταθ­μών για όλα τα παι­διά, η λει­τουρ­γία δημο­τι­κών Κέντρων Δημιουρ­γι­κής Απα­σχό­λη­σης Παι­διών (ΚΔΑΠ) και παι­διών ΑμεΑ (ΚΔΑΠ ΑμεΑ).
• Την περί­ο­δο της παν­δη­μί­ας περι­φε­ρεια­κές και δημο­τι­κές αρχές στή­ρι­ξαν την εγκλη­μα­τι­κή δια­χεί­ρι­σή της από την κυβέρ­νη­ση της ΝΔ, αδια­φό­ρη­σαν για την άθλια κατά­στα­ση του συστή­μα­τος Υγεί­ας, που κόστι­σε χιλιά­δες νεκρούς και τη μετα­τρο­πή του δημό­σιου συστή­μα­τος Υγεί­ας σε “μίας νόσου”. Κρύ­φτη­καν πίσω από τις δια­δι­κτυα­κές συνε­δριά­σεις, χωρίς να στα­μα­τή­σουν ούτε λεπτό να προ­ω­θούν την αντι­λαϊ­κή πολιτική.
• Πρω­το­στά­τη­σαν στην επέ­λα­ση των επι­χει­ρη­μα­τιών σε παρα­λί­ες, δάση, ιδιαί­τε­ρα ύστε­ρα από μεγά­λες κατα­στρο­φές. Το παρά­δειγ­μα της Εύβοιας, αλλά και όσα ήδη προ­ε­τοι­μά­ζουν για την Πάρ­νη­θα και τον Έβρο, με την πιο ενερ­γή έντα­ξη των ιδιω­τών στη δια­χεί­ρι­ση των δασών, είναι χαρα­κτη­ρι­στι­κά παραδείγματα.

Οι περι­φε­ρεια­κές και δημο­τι­κές αρχές συμ­φω­νούν με τη μετα­τρο­πή των περιο­χών ευθύ­νης τους σε:

• - πολε­μι­κά ορμη­τή­ρια του ΝΑΤΟ
• - πιθα­νό στό­χο πολε­μι­κών αντιποίνων!

Η εμπλο­κή στους επι­κίν­δυ­νους σχε­δια­σμούς των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην περιο­χή μας, που υπη­ρε­τεί η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ, με τη συναί­νε­ση του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, στη­ρί­ζε­ται από την πλειο­ψη­φία των δημο­τι­κών και περι­φε­ρεια­κών αρχών. Δήμαρ­χοι-μαριο­νέ­τες, που βάζουν πλά­τη για να μετα­τρα­πεί ολό­κλη­ρη η χώρα σε ΝΑΤΟι­κή βάση, με στρα­τη­γεία πολέ­μου, μετα­φο­ρά πυρο­μα­χι­κών και προ­σω­πι­κού, ενδε­χό­με­νο φιλο­ξε­νί­ας ακό­μα και πυρη­νι­κών όπλων. Χαρα­κτη­ρι­στι­κά παρα­δείγ­μα­τα είναι οι δήμαρ­χοι Αλε­ξαν­δρού­πο­λης, Βόλου, Χανί­ων κ.ά.

Οι αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κές βάσεις δεν προ­στα­τεύ­ουν τη χώρα και τα σύνο­ρα. Η «επέ­κτα­ση» των αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κών και ευρω­ε­νω­σια­κών επεν­δύ­σε­ων στην περιο­χή μυρί­ζει μπαρούτι.

Το κύμα των κατα­τρεγ­μέ­νων προ­σφύ­γων, που η πολι­τι­κή ΕΕ — κυβέρ­νη­σης τους εγκλω­βί­ζει στη χώρα μας, είναι μια ακό­μη από­δει­ξη ότι οι σχε­δια­σμοί των ιμπε­ρια­λι­στών στην περιο­χή είναι βαθιά εχθρι­κοί για τους λαούς.

Το ΚΚΕ, οι αγω­νι­στές και οι αγω­νί­στριες στα ψηφο­δέλ­τια της «Λαϊ­κής Συσπεί­ρω­σης» πρω­τα­γω­νι­στούν στην πάλη ενά­ντια στους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς πολέ­μους και την εμπλο­κή της Ελλάδας.

Η αντί­θε­ση στην όλο και πιο ανα­βαθ­μι­σμέ­νη εμπλο­κή της Ελλά­δας στους ΝΑΤΟι­κούς σχε­δια­σμούς και τον πόλε­μο Ρωσί­ας — ΝΑΤΟ στην Ουκρα­νία, απο­τε­λεί κριτήριο:

• Απόρ­ρι­ψης των υπο­ψη­φί­ων των κομ­μά­των του ΝΑΤΟι­κού τόξου
• Ενί­σχυ­σης των ψηφο­δελ­τί­ων της “Λαϊ­κής Συσπεί­ρω­σης” σε δήμους και Περι­φέ­ρειες σε όλη τη χώρα!

Οι υπο­ψή­φιοι της “Λαϊ­κής Συσπεί­ρω­σης” είναι γνω­στοί για την αγω­νι­στι­κή τους δρά­ση, αφού μπαί­νουν μπρο­στά σε κάθε λαϊ­κή διεκ­δί­κη­ση στις περιο­χές τους. Είναι γνω­στοί, για­τί σε κάθε δύσκο­λη στιγ­μή για τον λαό μας δεν λου­φά­ζουν, αλλά είναι στην πρώ­τη γραμ­μή της μάχης, της αλλη­λεγ­γύ­ης. Βρέ­θη­καν στην πρώ­τη γραμ­μή υψώ­νο­ντας μαζί με σωμα­τεία, συλ­λό­γους και φορείς τεί­χος στην αντι­λαϊ­κή βαρ­βα­ρό­τη­τα, κάνο­ντας πρά­ξη την εργα­τι­κή — λαϊ­κή αντι­πο­λί­τευ­ση από όποια θέση κι αν βρέ­θη­καν. Είτε είναι στη δημο­τι­κή αρχή, όπως στην Πάτρα, είτε σε θέσεις αντι­πο­λί­τευ­σης, οι εκλεγ­μέ­νοι κομ­μου­νι­στές και οι αγω­νι­στές που συμπο­ρεύ­ο­νται μαζί τους βρέ­θη­καν απέ­να­ντι σε κυβερ­νή­σεις και κρά­τος. Από τέτοιες θέσεις, άλλω­στε, ο Κ. Πελε­τί­δης και η αγω­νι­στι­κή Δημο­τι­κή Αρχή στην Πάτρα κατά­φε­ραν όσα κατά­φε­ραν σε ένα ασφυ­κτι­κό πλαί­σιο για τον λαό της πόλης:

• Μεί­ω­ση των χαρα­τσιών για τα φτω­χά λαϊ­κά στρώματα.
• Εξα­σφά­λι­ση ελεύ­θε­ρων χώρων χωρίς επι­βά­ρυν­ση του λαού.
• Στα­θε­ρή στή­ρι­ξη στις λαϊ­κές κινη­το­ποι­ή­σεις, για να μην ξεσπι­τω­θεί κανέ­νας από τους πλει­στη­ρια­σμούς, ενά­ντια σε απο­λύ­σεις, σε εργο­δο­τι­κά εγκλή­μα­τα, για μόνι­μη και στα­θε­ρή δου­λειά, για υπο­δο­μές και μέτρα προστασίας.
• Διεκ­δί­κη­ση και εξα­σφά­λι­ση πόρων για μέτρα, υπο­δο­μές και στή­ρι­ξη των λαϊ­κών οικο­γε­νειών της πόλης

Γι’ αυτό ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ επι­διώ­κουν ανοι­χτά να συνερ­γα­στούν στην Πάτρα, σε ενδε­χό­με­νο β’ γύρο, προ­κει­μέ­νου να μην εκλε­γεί ξανά αγω­νι­στι­κή Δημο­τι­κή Αρχή.

Ας σκε­φτεί ο εργα­ζό­με­νος λαός: 

• Τι τοπικές αρχές και εκλεγμένους έχει ανάγκη;

Τέτοιες που όταν απαι­τεί έργα αντι­πλημ­μυ­ρι­κής ή αντι­πυ­ρι­κής προ­στα­σί­ας να του απα­ντούν ό,τι και οι κυβερ­νή­σεις; Πως “οι πόροι δεν φτά­νουν”, να του συστή­νουν “ατο­μι­κή ευθύ­νη” ως “αναρ­μό­διοι”; ‘Η ακού­ρα­στους αγω­νι­στές που θα παλεύ­ουν μαζί του, που δεν θα συμ­βι­βά­ζο­νται με το ασφυ­κτι­κό πλαί­σιο, αλλά θα δίνουν μάχες ενά­ντια σε καθε­τί που μπαί­νει εμπό­διο στην ανα­κού­φι­ση του λαού; Που μαζί του θα διεκ­δι­κούν απο­φα­σι­στι­κά όσα χρειά­ζο­νται, που δεν θα αφή­νουν τελι­κά σε “χλω­ρό κλα­ρί” κυβερ­νή­σεις και επι­τε­λεία, ή εκλεγ­μέ­νους “μπρο­στι­νούς” κυβερ­νή­σε­ων και αστι­κών κομ­μά­των που ανα­λαμ­βά­νουν ρόλο “πυρο­σβέ­στη”, στις λαϊ­κές αντι­δρά­σεις και διεκδικήσεις;

• Ο λαός, μπρο­στά στις υπο­δο­μές — ρημα­διό που αφή­νει πίσω της η πολι­τι­κή κόστους — οφέ­λους, έχει ανά­γκη από περισ­σό­τε­ρους εκλεγ­μέ­νους της “Λαϊ­κής Συσπεί­ρω­σης” που δεί­χνουν και στην πρά­ξη ότι για να γίνουν ολο­κλη­ρω­μέ­να έργα αντι­πλημ­μυ­ρι­κής και αντι­πυ­ρι­κής προ­στα­σί­ας, αντι­σει­σμι­κής θωρά­κι­σης κ.λπ., εκτός από χρη­μα­το­δό­τη­ση χρειά­ζε­ται και σύγκρου­ση με την πολι­τι­κή που εμπο­ρευ­μα­το­ποιεί τη γη, που έχει ως πρώ­τη προ­τε­ραιό­τη­τα τον χωρο­τα­ξι­κό σχε­δια­σμό των επεν­δυ­τι­κών πρό­τζεκτ του Ταμεί­ου Ανά­καμ­ψης, στα οποία δεν χωρά­νε έργα όπως τα παραπάνω.

Ο λαός ή θα έχει εκλεγ­μέ­νους που συμ­φω­νούν με την αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή και την εφαρ­μό­ζουν, οπό­τε θα παρα­μέ­νει εκτε­θει­μέ­νος σε όλο και μεγα­λύ­τε­ρους κιν­δύ­νους ή θα έχει περισ­σό­τε­ρους εκλεγ­μέ­νους κομ­μου­νι­στές και αγω­νι­στές με τη “Λαϊ­κή Συσπεί­ρω­ση”, για να μεγι­στο­ποιεί την πίε­ση για να πραγ­μα­το­ποιού­νται τέτοια ανα­γκαία έργα και ταυ­τό­χρο­να μέσα από αυτόν τον αγώ­να να απο­κτά και περισ­σό­τε­ρη δύνα­μη για να οργα­νώ­σει την αντε­πί­θε­ση παντού.

Ο λαός ή θα έχει περισ­σό­τε­ρους εκλεγ­μέ­νους της “Λαϊ­κής Συσπεί­ρω­σης”, του ΚΚΕ, του κόμ­μα­τος που δεν υπο­χω­ρεί από τη θέση ότι πρέ­πει να φορο­λο­γη­θεί το μεγά­λο κεφά­λαιο, να πλη­ρώ­νουν υψη­λό­τε­ρα τέλη οι μεγά­λες επι­χει­ρή­σεις σε κάθε δήμο (π.χ. τρά­πε­ζες, μεγά­λα ξενο­δο­χεία, νυχτε­ρι­νά κέντρα, εμπο­ρι­κοί όμι­λοι κ.λπ.), ώστε να μειω­θούν όσα πλη­ρώ­νουν εργα­ζό­με­νοι και αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νοι. Ή θα συνε­χί­ζε­ται και θα αυξά­νε­ται η σημε­ρι­νή φορο­λε­η­λα­σία από δημάρ­χους των άλλων κομ­μά­των, που ταυ­τί­ζο­νται με την κεντρι­κή πολι­τι­κή, η οποία φορ­τώ­νει το 95% των φόρων στα λαϊ­κά στρώ­μα­τα που έχουν μετα­τρέ­ψει τις Τοπι­κές Διοι­κή­σεις σε φοροει­σπρα­κτι­κό μηχα­νι­σμό, που έχουν διευ­ρύ­νει την ανταποδοτικότητα.

Ο λαός ή θα έχει εκλεγ­μέ­νους που εφαρ­μό­ζουν την παρα­πά­νω πολι­τι­κή ροκα­νί­ζο­ντας με τέλη το λαϊ­κό εισό­δη­μα ή θα έχει περισ­σό­τε­ρους κομ­μου­νι­στές εκλεγ­μέ­νους, ώστε να διεκ­δι­κεί και να επι­βάλ­λει μέτρα ανα­κού­φι­σης για τις λαϊ­κές οικογένειες.

Δυναμώνουμε παντού τη “Λαϊκή Συσπείρωση”
σε κοινότητες, δήμους και Περιφέρειες

Απέ­να­ντι σε μια Τοπι­κή Διοί­κη­ση που ως μηχα­νι­σμός του αντι­λαϊ­κού αστι­κού κρά­τους προ­ω­θεί την πολι­τι­κή σε βάρος του, ο εργα­ζό­με­νος λαός έχει ανά­γκη από εκλεγ­μέ­νους που αμφι­σβη­τούν τη στρα­τη­γι­κή του κεφα­λαί­ου, των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομίλων.

Εκλεγ­μέ­νους που πρω­το­στα­τούν στη λαϊ­κή πάλη, που καλούν κάθε εργα­ζό­με­νο να κάνει κρι­τή­ριό του τις σύγ­χρο­νες ανά­γκες του, που δεν συνα­ντιού­νται που­θε­νά με τα θέλω των καπι­τα­λι­στών. Να ανε­βά­σει την απαι­τη­τι­κό­τη­τά του για όλα όσα μπο­ρεί και πρέ­πει να απο­λαμ­βά­νει ως απο­τέ­λε­σμα του μόχθου του. Σήμε­ρα υπάρ­χει μεγά­λη πλέ­ον πεί­ρα και ο κάθε λαϊ­κός άνθρω­πος μπο­ρεί να δει καθα­ρά ότι για να ζήσει στο ύψος των σύγ­χρο­νων δυνα­το­τή­των που δίνει η ανά­πτυ­ξη της επι­στή­μης και της τεχνο­λο­γί­ας, απαι­τεί­ται σύγκρου­ση, οργά­νω­ση και συλ­λο­γι­κή διεκ­δί­κη­ση. Για­τί αυτό που καθη­με­ρι­νά επι­βε­βαιώ­νε­ται είναι ότι μόνο ο λαός μπο­ρεί να σώσει τον λαό, βαδί­ζο­ντας τον δρό­μο της ανατροπής.

Σε αυτόν τον δρό­μο έχει απο­δει­χθεί ότι μπο­ρεί να μπει φρέ­νο, ακό­μα και να απο­σπα­στεί το οποιο­δή­πο­τε θετι­κό μέτρο για τους εργα­ζό­με­νους. Μόνο έτσι μπο­ρεί να στα­θεί ο λαός απέ­να­ντι στη σημε­ρι­νή και οποια­δή­πο­τε αυρια­νή κυβέρ­νη­ση: Μαζί με το ΚΚΕ, με τους συν­δυα­σμούς της “Λαϊ­κής Συσπεί­ρω­σης”, για να μη μετρά­ει άλλα χαμέ­να χρό­νια για τα λαϊ­κά συμ­φέ­ρο­ντα σε κάθε δήμο, σε κάθε Περιφέρεια.

Να ενι­σχυ­θεί η πλα­τιά Κοι­νω­νι­κή Συμ­μα­χία που, μέσα και από τα ψηφο­δέλ­τια της “Λαϊ­κής Συσπεί­ρω­σης”, θέτει στην πρώ­τη γραμ­μή του αγώνα:

• Την προ­στα­σία της ζωής, της περιου­σί­ας του λαού και του περι­βάλ­λο­ντος με τα ανα­γκαία έργα αντι­πυ­ρι­κής, αντι­πλημ­μυ­ρι­κής και αντι­σει­σμι­κής θωράκισης.
• Το δικαί­ω­μα στη μόνι­μη και στα­θε­ρή δου­λειά με δικαιώ­μα­τα για όλους, με μισθό που να ικα­νο­ποιεί τις ανά­γκες. Το δικαί­ω­μα στον δημιουρ­γι­κό ελεύ­θε­ρο χρό­νο, στην Κοι­νω­νι­κή Ασφά­λι­ση, στην αξιο­πρε­πή σύνταξη.
• Το δικαί­ω­μα της νεο­λαί­ας στην ολό­πλευ­ρη και δωρε­άν μόρ­φω­ση, στον Πολι­τι­σμό, στον Αθλη­τι­σμό, στην ανάπαυση.
• Την πλή­ρη χρη­μα­το­δό­τη­ση της Τοπι­κής Διοί­κη­σης από το κρά­τος, για να μην πλη­ρώ­νει διπλά και τρι­πλά το λαϊ­κό νοι­κο­κυ­ριό για βασι­κές του ανάγκες.

Διεκ­δι­κεί:

• Την καθο­λι­κή παρο­χή υψη­λού επι­πέ­δου δωρε­άν υπη­ρε­σιών Πρω­το­βάθ­μιας Φρο­ντί­δας Υγεί­ας και Πρό­νοιας, με την ανά­πτυ­ξη, στε­λέ­χω­ση και εξο­πλι­σμό των ανα­γκαί­ων υπο­δο­μών και χρη­μα­το­δό­τη­ση απο­κλει­στι­κά από το κράτος.
• Την κάλυ­ψη των ανα­γκών σε σχο­λι­κή στέ­γη, Νηπια­γω­γεία, παι­δι­κούς σταθ­μούς, υπο­δο­μές Αθλη­τι­σμού, Πολι­τι­σμού, ελεύ­θε­ρων χώρων.
• Τη φρο­ντί­δα και αγω­γή όλων των παι­διών προ­σχο­λι­κής ηλι­κί­ας, την προ­στα­σία των ΑμεΑ, των ηλι­κιω­μέ­νων μέσα από ένα διευ­ρυ­μέ­νο κρα­τι­κό δίκτυο δομών. Την πρό­σλη­ψη του ανα­γκαί­ου για τη λει­τουρ­γία τους προσωπικού.
• Την κρα­τι­κή χρη­μα­το­δό­τη­ση και υπο­δο­μές για τον Πολι­τι­σμό, τον μαζι­κό αθλη­τι­σμό, για τους φορείς και τα σωμα­τεία που οργα­νώ­νουν αυτές τις ανα­γκαί­ες δρα­στη­ριό­τη­τες στις γει­το­νιές και τις πόλεις.
• Τον συνο­λι­κό σχε­δια­σμό και τη χρη­μα­το­δό­τη­ση από το κρά­τος όλων των ανα­γκαί­ων μέτρων και έργων για την πρό­λη­ψη μεγά­λης έκτα­σης βιο­μη­χα­νι­κών και άλλων ατυ­χη­μά­των, μολυ­σμα­τι­κών εστιών.
• Τη δημό­σια και δωρε­άν κάλυ­ψη σε ανα­γκαί­ες υπο­δο­μές για τον λαό σε ύδρευ­ση, απο­χέ­τευ­ση, άρδευση.
• Την προ­στα­σία του περι­βάλ­λο­ντος: Ατμό­σφαι­ρα, νερό, πρά­σι­νο και ελεύ­θε­ροι χώροι. Ασφα­λή διευ­θέ­τη­ση των ρεμά­των. Εξα­σφά­λι­ση των ανα­γκαί­ων έργων οδοποιίας.
• Δεσμεύ­σεις — απαλ­λο­τριώ­σεις και αξιο­ποί­η­ση κάθε ελεύ­θε­ρου χώρου ως κοι­νό­χρη­στου για πρά­σι­νο και λαϊ­κές υποδομές.
• Τη δια­χεί­ρι­ση των απορ­ριμ­μά­των με γνώ­μο­να τις λαϊ­κές ανά­γκες, με σεβα­σμό στο περι­βάλ­λον, στη δημό­σια υγεία, στους φυσι­κούς πόρους και όχι με κρι­τή­ριο την επι­χει­ρη­μα­τι­κή κερδοφορία.
• Πρό­γραμ­μα λαϊ­κής, ασφα­λούς, σύγ­χρο­νης κατοι­κί­ας για τα νέα ζευγάρια.
• Ενί­σχυ­ση, στε­λέ­χω­ση και πολ­λα­πλα­σια­σμό των δομών πρό­λη­ψης, απε­ξάρ­τη­σης και κοι­νω­νι­κής επα­νέ­ντα­ξης για τους τοξικοεξαρτημένους.
• Ουσια­στι­κή προ­στα­σία των κακο­ποι­η­μέ­νων γυναικών.
• Χώρους προ­στα­σί­ας των αδέ­σπο­των, δημο­τι­κά κτη­νια­τρεία και κλινικές.

Το ΚΚΕ, οι αγωνιστές και οι αγωνίστριες στα ψηφοδέλτια της «Λαϊκής Συσπείρωσης» μιλούν καθαρά και απαντούν για το ποιος θα πληρώσει. Οι φιλολαϊκές θέσεις και προτάσεις τους:

• Έχουν οικο­νο­μι­κό και πολι­τι­κό κόστος για την εξου­σία των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων, το πολι­τι­κό προ­σω­πι­κό που τους στη­ρί­ζει κεντρι­κά και τοπικά.
• Είναι ρεα­λι­στι­κές, για­τί απα­ντούν στις ανά­γκες της μεγά­λης λαϊ­κής πλειο­ψη­φί­ας και η πραγ­μα­το­ποί­η­σή τους απαι­τεί σύγκρου­ση με τα συμ­φέ­ρο­ντα του κεφα­λαί­ου, τα κέρ­δη των λίγων.

Σε αυτήν την κατεύ­θυν­ση δημιουρ­γούν τις προ­ϋ­πο­θέ­σεις και τους συσχε­τι­σμούς να πάρει ανά­σα ο λαός, να δυνα­μώ­σει η πάλη του, να δεχτεί πλήγ­μα το άδι­κο βάρ­βα­ρο σύστη­μα, που στη­ρί­ζε­ται από τα κόμ­μα­τα του κεφα­λαί­ου και τις δυνά­μεις του στους δήμους και τις Περι­φέ­ρειες, που όσο δεν απο­δυ­να­μώ­νο­νται τόσο πιο πολύ θα συντρί­βουν τον λαό και τις ανά­γκες του.

Η αντί­θε­ση των εκλεγ­μέ­νων της «Λαϊ­κής Συσπεί­ρω­σης» στην κατεύ­θυν­ση και το αντι­λαϊ­κό περιε­χό­με­νο της Τοπι­κής και Περι­φε­ρεια­κής Διοί­κη­σης είναι συνε­πής, για­τί συν­δέ­ε­ται με τον μόνο, πραγ­μα­τι­κά φιλο­λαϊ­κό δρό­μο ανά­πτυ­ξης που έχει ως προ­τε­ραιό­τη­τα τις σύγ­χρο­νες λαϊ­κές ανά­γκες, με άλλον προ­σα­να­το­λι­σμό αξιο­ποί­η­σης των αντι­κει­με­νι­κών δυνα­το­τή­των της επο­χής και της χώρας, με εμπι­στο­σύ­νη στις ικα­νό­τη­τες και δυνα­τό­τη­τες του λαού να τις οργα­νώ­σει. Μονα­δι­κή προ­ϋ­πό­θε­ση, ο λαός να έχει την εξου­σία, να κάνει κου­μά­ντο στην οργά­νω­ση της οικο­νο­μί­ας και της κοι­νω­νί­ας συνολικά.

Η ισχυ­ρο­ποί­η­ση των δυνά­με­ων της “Λαϊ­κής Συσπεί­ρω­σης”, που στη­ρί­ζει το ΚΚΕ στις δημο­τι­κές — περι­φε­ρεια­κές εκλο­γές, είναι δύνα­μη και όρος αντε­πί­θε­σης του λαού.

Είτε σε ρόλο δημο­τι­κής διοί­κη­σης είτε σε ρόλο αντι­πο­λί­τευ­σης στα δημο­τι­κά και περι­φε­ρεια­κά όργα­να, μια υπο­χρέ­ω­ση ανα­λαμ­βά­νου­με ως κομ­μου­νι­στές: Να στη­ρί­ξου­με, να προ­βά­λου­με τις ανά­γκες του λαού, την πάλη του ενά­ντια στην πολι­τι­κή υπέρ του κεφα­λαί­ου, στα αστι­κά κόμ­μα­τα που την προ­ω­θούν και τη στηρίζουν.

Τα ψηφο­δέλ­τια της “Λαϊ­κής Συσπείρωσης”: 

• Απο­τε­λούν το μονα­δι­κό αντί­πα­λο δέος τόσο στους κυβερ­νη­τι­κούς δημάρ­χους και περι­φε­ρειάρ­χες, όσο και στην αντι­λαϊ­κή στρα­τη­γι­κή ομο­φω­νία των εκλεγ­μέ­νων των υπό­λοι­πων αστι­κών κομ­μά­των, αντί­πα­λο δέος στη λει­τουρ­γία του ‑εχθρι­κού για τον λαό- αστι­κού κράτους.
• Μπο­ρούν να εκφρά­σουν την αγα­νά­κτη­ση, τη δια­μαρ­τυ­ρία, την πιο πλα­τιά κατα­δί­κη της κυρί­αρ­χης πολι­τι­κής που εφαρ­μό­ζει η ΝΔ και με την οποία ουσια­στι­κά συμ­φω­νούν ΣΥΡΙΖΑ — ΠΑΣΟΚ και τα άλλα κόμματα.
• Είναι η φωνή που απο­κα­λύ­πτει, δυσκο­λεύ­ει τις αντι­λαϊ­κές πολι­τι­κές των κυβερ­νή­σε­ων, των Περι­φε­ρεια­κών και Δημο­τι­κών Διοι­κή­σε­ων, αντι­πα­λεύ­ει τη στρα­τη­γι­κή της ΕΕ.
• Οι δήμαρ­χοι και οι δημο­τι­κοί και περι­φε­ρεια­κοί σύμ­βου­λοι εκλεγ­μέ­νοι με το ΚΚΕ, τη «Λαϊ­κή Συσπεί­ρω­ση» είναι η δύνα­μη που ενη­με­ρώ­νει, βοη­θά την οργά­νω­ση του λαού και της νεο­λαί­ας του, ανα­δει­κνύ­ει τις σύγ­χρο­νες ανά­γκες και τις διεκ­δι­κή­σεις τους.

Οι κομ­μου­νι­στές, οι κομ­μου­νί­στριες, οι συνερ­γα­ζό­με­νοι μαζί τους δεσμεύ­ο­νται για την ανά­πτυ­ξη της πάλης για το σύνο­λο των προ­βλη­μά­των που απα­σχο­λούν σήμε­ρα τη λαϊ­κή οικογένεια.

Η συνε­χής δρά­ση τους μέσα στους εργα­σια­κούς χώρους, στην Τοπι­κή και Περι­φε­ρεια­κή Διοί­κη­ση, στις συνοι­κί­ες, στους χώρους μόρ­φω­σης, εκεί όπου αθλεί­ται και ψυχα­γω­γεί­ται η νεο­λαία, είναι η ταυ­τό­τη­τά τους.

Με αυτήν την αγω­νι­στι­κή ταυ­τό­τη­τα ελέγ­χο­νται και απο­λο­γού­νται στην εργα­τι­κή τάξη, στα λαϊ­κά μεσαία στρώ­μα­τα, στους νέους και τις νέες, στους συνταξιούχους.

Με αυτήν την αγω­νι­στι­κή δια­δρο­μή έχουν τη δύνα­μη να στα­θούν απέ­να­ντι και ενά­ντια στον πολυ­πλό­κα­μο μηχα­νι­σμό πίε­σης, εξα­γο­ράς και ενσω­μά­τω­σης που ανα­πα­ρά­γε­ται και τοπικά.

Για 100% εργατική — λαϊκή αντιπολίτευση απέναντι στο σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής, των εκάστοτε κυβερνήσεων που τη διαχειρίζονται, στις δημοτικές και περιφερειακές αρχές που συναινούν στην προώθησή της.

Στους δήμους και τις Περιφέρειες δεν ψάχνουμε για διαφορές ανάμεσα στους εκλεκτούς των αστικών κομμάτων.
Κάνουμε την πραγματική διαφορά.

Δυναμώνουμε τα ψηφοδέλτια της “Λαϊκής Συσπείρωσης”
__που στηρίζει το ΚΚΕ, παντού”.