Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Κανένα Νόμπελ;

Τι λέτε να κάνουν οι ΗΠΑ, η ΕΕ και ο ΟΗΕ για το θέμα των δολο­φο­νιών των ακτι­βι­στών στην Κολομ­βία; Από το 2016 έχουν δολο­φο­νή­σει 800 αγω­νι­στές. Δεν μιλά­με για τυχαί­ους ανθρώ­πους που τους σφά­ζουν στο δρό­μο. Μιλά­με για στο­χευ­μέ­νες πολι­τι­κές δολο­φο­νί­ες όσων αντι­στέ­κο­νται στην επι­βο­λή των γαιο­κτη­μό­νων, των καρ­τέλ, των ακρο­δε­ξιών παρα­στρα­τιω­τι­κών και της  κυβέρ­νη­σής τους. Κανο­νι­κό παρα­κρά­τος. Αλλά δεν μένουν εκεί. Στις δια­δη­λώ­σεις στους δρό­μους της πρω­τεύ­ου­σας σκο­τώ­νει κόσμο και το κανο­νι­κό το κρά­τος. Μήπως για αυτούς θα οργι­στούν οι
δυτι­κοί ανθρω­πι­στές; Μήπως θα νιώ­σουν πως πρέ­πει να εξα­γά­γουν λίγη δημο­κρα­τία; Να βομ­βαρ­δί­σουν κανέ­να στρα­τώ­να, έστω; Μήπως να πάρουν κανέ­ναν ιθα­γε­νή, από αυτούς που το κρά­τος κατα­δι­κά­ζει κυριο­λε­κτι­κά σε θάνα­το, για να του δώσουν κανέ­να Νόμπελ; Όπως κάνουν σε ακτι­βι­στές άλλων χωρών που θέλουν να επέμ­βουν. Για­τί και αυτός αγω­νί­ζε­ται για τα δικαιώ­μα­τά του. Ή μήπως αλλά­ζει το πράγ­μα εάν αυτά τα δικαιώ­μα­τα κατα­πα­τού­νται στο όνο­μα του κέρ­δους; Ας τα κάνουν ό,τι θέλουν τα Νόμπελ τους. Και αυτά αξί­ζουν όσο η ηθι­κή τους.

Πηγή: Χαραυγή/Παλμ

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο