Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Κασσελάκης για όσα είπε περί τεκνοθεσίας και υιοθεσίας: Εγώ καλά τα είπα, εσείς κρύβετε την ομοφοβία σας πίσω από ιερά ζητήματα!!!

Τις θέσεις του για την τεκνο­θε­σία, τον θεσμό της παρέν­θε­της μητέ­ρας αλλά και τις προ­σω­πι­κές του προ­τι­μή­σεις για το φύλο των παι­διών, προ­σπά­θη­σε να διευ­κρι­νί­σει με ανάρ­τη­σή του στο facebook ο πρό­ε­δρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Στέ­φα­νος Κασ­σε­λά­κης, απα­ντώ­ντας σε αιτιά­σεις και σχό­λια που προ­έ­κυ­ψαν μετά την συνέ­ντευ­ξή του στην εκπο­μπή «Πρω­τα­γω­νι­στές».

Οι σημε­ρι­νές εξη­γή­σεις — διευ­κρι­νί­σεις του κ. Κασ­σε­λά­κη είναι μεν λογι­κο­φα­νείς, δεν μπο­ρούν όμως να κρύ­ψουν μια απα­ρά­δε­κτη λογι­κή πατριαρ­χί­ας και ευγο­νι­σμού όπως επί­σης και μια προ­βλη­μα­τι­κή πολι­τι­κή αντί­λη­ψη ότι η επι­θυ­μία του ατό­μου, συνι­στά αυτο­μά­τως και δικαί­ω­μα, ασχέ­τως αν αυτό προ­σκρού­ει — κατα­πα­τά δικαιώ­μα­τα άλλων ανθρώ­πων, στην προ­κει­μέ­νη των γυναι­κών που τις θέλει μηχα­νές ανα­πα­ρα­γω­γής, χωρίς ποσώς επί­σης να ενδια­φέ­ρε­ται για τους λόγους που μια γυναί­κα επι­λέ­γει να γίνει παρέν­θε­τη μητέρα.

O tempora o mores και τι έχου­με ακό­μη να ακού­σα­με από τον κ. Κασ­σε­λά­κη ο οποί­ος κατά­φε­ρε να εξα­γριώ­σει ακό­μη και την «δικαιω­μα­τί­στρια» βου­λευ­τή του κόμ­μα­τός του Έλε­να Ακρί­τα, η οποία και τον στή­ρι­ξε στην εσω­κομ­μα­τι­κή δια­δι­κα­σία εκλο­γής του.

«Η αγά­πη κάνει την οικο­γέ­νεια», σημειώ­νει στη σημε­ρι­νή ανάρ­τη­σή του και προ­σθέ­τει ότι «μπή­κα στην πολι­τι­κή για να ταρά­ξω λιμνά­ζο­ντα νερά, για να ξυπνή­σω συνει­δή­σεις και όχι να τις χαϊ­δέ­ψω στον ύπνο τους».

Ακο­λού­θως εξη­γεί: «Με τη προ­χθε­σι­νή μου συνέ­ντευ­ξη άνοι­ξα μία μεγά­λη συζή­τη­ση με σκο­πό την ορα­τό­τη­τα: Να γίνει ορα­τή στους πάντες και σεβα­στή από τους πάντες η επι­θυ­μία δύο ανθρώ­πων που αγα­πιού­νται να απο­κτή­σουν παιδιά.

Είτε μέσω του θεσμού της τεκνο­θε­σί­ας, που πρέ­πει να εκσυγ­χρο­νι­στεί και να ενι­σχυ­θεί στη χώρα μας, είτε μέσω της παρέν­θε­της μητέ­ρας. Ο θεσμός της παρέν­θε­της μητέ­ρας είναι νομι­κά κατο­χυ­ρω­μέ­νος, όλα γίνο­νται βάσει δικα­στι­κής από­φα­σης. Η παρέν­θε­τη μητέ­ρα πρέ­πει να σε επι­λέ­ξει, όχι να την επι­λέ­ξεις εσύ. Πρό­κει­ται για μία σοβα­ρή δια­δι­κα­σία με αυστη­ρούς κανό­νες. Και, κυρί­ως, πρό­κει­ται για μία δια­δι­κα­σία που αφο­ρά τη μεγά­λη εικό­να της κοι­νω­νί­ας: τα ζευ­γά­ρια που δεν μπο­ρούν να τεκνο­ποι­ή­σουν, τις γυναί­κες που θέλουν να έχουν μονο­γο­νεϊ­κή οικο­γέ­νεια αλλά δεν μπο­ρούν να κάνουν παι­δί, και βέβαια και τα ομό­φυ­λα ζευγάρια».

Ακο­λού­θως σημειώ­νει για­τί «είπα στη συνέ­ντευ­ξή μου θέλου­με δύο αγό­ρια; Εξέ­φρα­σα μια ευχή. Προ­τι­μάω όμως, αλή­θεια, συγκε­κρι­μέ­νο φύλο παι­διού; Θα μιλή­σω όπως πάντα, καθα­ρά: Εδώ δεν είναι θέμα επι­λο­γής. Είναι θέμα ευθύ­νης και ενσυ­ναί­σθη­σης. Σε κάθε ζευ­γά­ρι ‑ετε­ρό­φυ­λο ή ομό­φυ­λο- το ζητού­με­νο είναι να μπο­ρέ­σεις να γίνεις καλός γονιός. Υπάρ­χουν υπέ­ρο­χα ζευ­γά­ρια μπα­μπά­δων που μεγα­λώ­νουν υπέ­ρο­χα κορί­τσια. Στην περί­πτω­ση του δικού μας ζευ­γα­ριού, νιώ­θου­με δέος μπρο­στά σε κάτι τέτοιο. Απέ­να­ντι σε μία κόρη, έχω ακό­μα ανα­πά­ντη­τα ερω­τή­μα­τα για το αν θα είμαι σε θέση να τη δια­παι­δα­γω­γή­σω σωστά, να αντα­πο­κρι­θώ ως γονιός με επάρ­κεια στις ερω­τή­σεις της για την εφη­βεία, την έμμη­νο ρύση, τη γυναι­κεία σεξουα­λι­κό­τη­τα — όλα όσα συν­θέ­τουν τη μονα­δι­κό­τη­τα της γυναι­κεί­ας φύσης. ‘Αυτά μαθαί­νο­νται στην πορεία’, θα πεί­τε. Όμως επι­τρέψ­τε μου την εκ των προ­τέ­ρων συναί­σθη­ση της ευθύ­νης. Δεν είναι τίπο­τα εύκο­λο ή δεδο­μέ­νο. Ειλι­κρι­νά, καμία επι­λο­γή λοι­πόν μετα­ξύ κόρης και γιου.

Μόνο ενσυ­ναί­σθη­ση. Για­τί το παι­δί δεν είναι συνέ­χειά μας. Ούτε εργα­λείο μας.

Είναι ψυχή. Που θέλει από τους δύο γονείς του θαύ­μα­τα και όχι τραύ­μα­τα. Ίσως να είναι και για τον Τάι­λερ και για μένα μια διδα­κτι­κή στιγ­μή. Ανοί­γου­με τη ζωή μας σε όλους σας, με ανοι­χτή καρ­διά και ταπει­νο­φρο­σύ­νη. Και μακά­ρι να ανοί­ξουν οι καρ­διές όλων μας στον δρό­μο προς την ισότητα».

Ακο­λού­θως ανέ­πτυ­ξε την πολι­τι­κή διά­στα­ση απευ­θυ­νό­με­νος προς τους πολι­τι­κούς του αντι­πά­λους: «Μην προ­σπα­θεί­τε να κρύ­ψε­τε την ομο­φο­βία σας πίσω από ιερά ζητή­μα­τα που αφο­ρούν στη ζωή. Κατα­λα­βαι­νό­μα­στε. Όπως κατα­λα­βαί­νουν τον εμπαιγ­μό χιλιά­δες ζευ­γά­ρια που άκου­σαν τον Πρω­θυ­πουρ­γό να δεσμεύ­ε­ται ότι θα προ­χω­ρή­σει άμε­σα στον γάμο για όλους και τώρα διστά­ζει να φέρει σχε­τι­κό νομο­σχέ­διο. Οι κοι­νω­νί­ες προ­χω­ρούν μπρο­στά από ανθρώ­πους που παίρ­νουν το ρίσκο, την ευθύ­νη της αλλα­γής, ακό­μη κι αν πρέ­πει να λιθο­βο­λη­θούν δημόσια.

Όχι από ανθρώ­πους που φοβού­νται μη δυσα­ρε­στή­σουν το ΛΑ.Ο.Σ. του κόμ­μα­τός τους. Είναι ένα πολύ­πλο­κο ζήτη­μα και είμαι πολύ υπε­ρή­φα­νος για τον προ­ο­δευ­τι­κό κόσμο που τολ­μά­ει να είναι στη σωστή πλευ­ρά της ιστο­ρί­ας. Θα είμαι μαζί του, στην πρώ­τη γραμμή».

Υπεν­θυ­μί­ζου­με ότι ποι­κί­λες αντι­δρά­σεις έχει προ­κα­λέ­σει η απά­ντη­ση του νέου προ­έ­δρου του ΣΥΡΙΖΑ‑Π.Σ. Στέ­φα­νου Κασ­σε­λά­κη, ότι επι­θυ­μεί να επε­κτεί­νει την οικο­γέ­νειά του, με τον σύντρο­φό του Τάι­λερ, απο­κτώ­ντας δύο αγό­ρια μέσω παρέν­θε­της μητέ­ρας: «Εγώ και ο Τάι­λερ, ο Τάι­λερ και γω, θα θέλα­με να επε­κτεί­νου­με την οικο­γέ­νεια μας. Θα θέλα­με να απο­κτή­σου­με δύο αγό­ρια, τον Απόλ­λω­να και τον Ηλία. Κάποια μέρα ίσως να τα βαπτί­σου­με, δεν ξέρω, θα δού­με. Θα θέλα­με πάντως να έχου­με δύο αγό­ρια με παρέν­θε­τη μητέ­ρα για­τί θα θέλα­με η προ­σω­πι­κό­τη­τα του καθε­νός μας να μετα­φερ­θεί στα παι­διά έτσι ώστε, προ­φα­νώς αγα­πά­με ο ένας τον άλλον, να υπάρ­χει αυτή η συνέχεια».

 

Βλα­ντί­μιρ Μαγια­κόφ­σκι: «Ωδή στην Επανάσταση»

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο