Κινηματογράφοι: Ποιες ταινίες είδαμε στην Ελλάδα το «καταραμένο» 2020;

Το 2020 ήταν μία κατα­στρο­φι­κή χρο­νιά για το σινε­μά στη χώρα μας, όπως περί­που και σε όλο τον κόσμο. Η πτώ­ση των εισι­τη­ρί­ων έφτα­σε σχε­δόν το 70%! Εδώ και δέκα μήνες οι κινη­μα­το­γρα­φι­κές αίθου­σες είναι κλει­στές ή λει­τουρ­γούν κάτω από αυστη­ρά μέτρα. Είναι χαρα­κτη­ρι­στι­κό ότι και να λει­τουρ­γού­σαν, με τα υγειο­νο­μι­κά πρω­τό­κολ­λα, η πτώ­ση θα έφτα­νε στο 60%, σύμ­φω­να με ανθρώ­πους του χώρου. Ταυ­τό­χρο­να, αρκε­τοί ιστο­ρι­κοί κινη­μα­το­γρά­φοι εξέ­πεμ­ψαν SOS καθώς κιν­δύ­νε­ψαν με ορι­στι­κό λουκέτο.

Πάντως, όπως πιστεύ­ουν οι επαγ­γελ­μα­τί­ες του χώρου, το 2021 ανα­μέ­νε­ται να βελ­τιω­θεί η κατά­στα­ση και ειδι­κά από το καλο­καί­ρι. Ωστό­σο, ο «κυμα­τι­σμός» της παν­δη­μί­ας δεί­χνει ακό­μη απει­λη­τι­κός και παγκο­σμί­ως φαί­νε­ται ότι ανα­ζη­τού­νται εναλ­λα­κτι­κές λύσεις για την ανα­ζω­ο­γό­νη­ση του κινη­μα­το­γρά­φου. Όμως δεν αρκούν οι τεχνο­κρα­τι­κές λύσεις, οι πλατ­φόρ­μες, το δια­δί­κτυο… Είναι φανε­ρό πλέ­ον ακό­μη και στους αμύ­η­τους ότι ο κινη­μα­το­γρά­φος έχει ανά­γκη από ταλα­ντού­χους, εμπνευ­σμέ­νους, ιδε­ο­λό­γους και κυρί­ως με ανε­ξάρ­τη­το πνεύ­μα, ανθρώ­πους. Καλ­λι­τέ­χνες που θα περι­φρο­νή­σουν τους αριθ­μούς, τις απαι­τή­σεις των νεό­πλου­των επεν­δυ­τών, τους τεχνο­κρά­τες, τη σύντο­μη δια­ση­μό­τη­τα και όλα αυτά τα φαι­δρά φαι­νό­με­να της εποχής.

Οι πρώτες 10 ταινίες σε εισπράξεις

Ας επι­στρέ­ψου­με όμως στις ται­νί­ες που προ­τί­μη­σε το ελλη­νι­κό κοι­νό, μέσα στη χρο­νιά της παν­δη­μί­ας, αν και ορι­σμέ­να φιλμ πρό­λα­βαν στο τσακ τα μέτρα και την καρα­ντί­να, σύμ­φω­να με τα στοι­χεία του εγχώ­ριου Box Office, που έκα­νε το απο­καρ­διω­τι­κό σκορ των 3,1 εκα­τομ­μυ­ρί­ων εισι­τη­ρί­ων ένα­ντι των 9,5 εκα­τομ­μυ­ρί­ων του 2019.

Πρώ­το σε εισπρά­ξεις ήρθε το φιλμ «1917» του Σαμ Μέντες, με 258,770 εισι­τή­ρια. Ένα πολε­μι­κό δρά­μα αγω­νί­ας, με δυνα­τή σκη­νο­θε­σία και εξαι­ρε­τι­κή τεχνι­κή αρτιό­τη­τα (φωτο­γρα­φία, μοντάζ, καλ­λι­τε­χνι­κή διεύ­θυν­ση) και ανέ­δει­ξε έναν ταλα­ντού­χο πρω­τα­γω­νι­στή, τον Τζορτ ΜακΚάι.

Η ται­νία εκμε­ταλ­λεύ­θη­κε, κατά την προ­βο­λή της, και τις υπο­ψη­φιό­τη­τές της για Όσκαρ, ενώ τελι­κά κατέ­κτη­σε και το Όσκαρ Καλύ­τε­ρης Ται­νί­ας. Η ται­νία προ­βλή­θη­κε πριν την υγειο­νο­μι­κή κρίση.

Δεύ­τε­ρη ήρθε η ελλη­νι­κή κωμω­δία «Χαλ­βάη 5–0», που πρό­λα­βε κι αυτή την καρα­ντί­να, κάνο­ντας 220.820 εισι­τή­ρια. Ο Μάρ­κος Σεφερ­λής, όπως ανα­με­νό­ταν, κατά­φε­ρε να φέρει στις κλει­στές αίθου­σες σοβα­ρό κομ­μά­τι από το πολυ­πλη­θές κοι­νό του, με την χοντρο­κομ­μέ­νη φάρ­σα του.

Τρί­τη, ακό­μη μία ελλη­νι­κή ται­νία, που βγή­κε την Πρω­το­χρο­νιά του 2020, η ρομα­ντι­κή κομε­ντί, τηλε­ο­πτι­κής αισθη­τι­κής και αξί­ας, «Για Πάντα», με 142.220 εισι­τή­ρια. Με τον Γιάν­νη Τσι­μι­τσέ­λη και την Κατε­ρί­να Γερονικολού.

Τέταρ­τη, η πολυ­δια­φη­μι­σμέ­νη ται­νία του Κρί­στο­φερ Νόλαν «Tenet» που έκα­νε πρε­μιέ­ρα, μετά από ανα­βο­λές, μέσα στο κατα­κα­λό­και­ρο και κατά­φε­ρε να προ­σελ­κύ­σει πάνω από 108.000 θεα­τές. Το θρί­λερ φαντα­σί­ας του Νόλαν ξεκί­νη­σε ιδιαι­τέ­ρως ικα­νο­ποι­η­τι­κά αλλά έπε­σε κατα­κό­ρυ­φα όταν απο­κα­λύ­φθη­κε ότι ο ταλα­ντού­χος και υπερ­φί­α­λος σκη­νο­θέ­της έφτια­ξε μία αλλο­πρό­σαλ­λη φού­σκα, που έσκα­σε πολύ γρή­γο­ρα. Κρί­μα τον πρω­τα­γω­νι­στή, γιο του Ντέν­ζελ Ουά­σινγ­κτον, Τζον.

Πέμ­πτη, η εύθυ­μη περι­πέ­τεια «Jumanji: Η Επό­με­νη Πίστα», του γνω­στού κινη­μα­το­γρα­φι­κού φραν­τσάιζ με Ντου­έιν Τζόν­σον, Τζακ Μπλακ κλπ, με 93.210 εισι­τή­ρια. Αδιά­φο­ρο ποπ­κόρν που προ­βλή­θη­κε μέσα στα Χρι­στού­γεν­να πριν την κρίση.

Έκτο ήρθε το δρά­μα επο­χής «Μικρές Κυρί­ες», με 74. 320 εισι­τή­ρια. Ακό­μη μία πετυ­χη­μέ­νη μετα­φο­ρά του διά­ση­μου ομώ­νυ­μου βιβλί­ου της Λουί­ζα Μέι Άλκοτ στη μεγά­λη οθό­νη, από την Γκρέ­τα Γκέρ­γουικ και με ένα εξαι­ρε­τι­κό καστ.

Έβδο­μη, η χαρι­τω­μέ­νη νεα­νι­κή-παι­δι­κή περι­πέ­τεια «Ντού­λιτλ», που προ­βλή­θη­κε μετά τα περ­σι­νά Θεο­φά­νια, με 71.150 εισι­τή­ρια. Το πολυ­πλη­θές παι­δι­κό κοι­νό ακο­λού­θη­σε τη γνω­στή ιστο­ρία με τα αξιο­λά­τρευ­τα ζωά­κια και τον Δρ. Ντού­λιτλ, που ενσάρ­κω­σε ο Ρόμπερτ Ντά­ου­νι Τζούνιορ.

Όγδοη ήταν η γκαν­γκ­στε­ρι­κή περι­πέ­τεια του εξπέρ στο είδος Γκάι Ρίτσι, «The Gentlemen», με 62.000 εισι­τή­ρια, προ­λα­βαί­νο­ντας παρά τρί­χα το κλεί­σι­μο των σινε­μά. Δια­σκε­δά­ζο­ντας με το έγκλη­μα και με τον Μάθιου ΜακΚόναχι.

Ένα­τη, η έκπλη­ξη της χρο­νιάς, η ται­νία από την Αργε­ντι­νή, «Το Κόλ­πο του Αιώ­να», σε σκη­νο­θε­σία Αριέλ Γκουί­νο­γκραντ, καθώς έπια­σε 52.000 εισι­τή­ρια, χωρίς δια­φή­μι­ση και μέσα στην πανδημία.

Με αφορ­μή μία αλη­θι­νή ιστο­ρία για μία απί­στευ­τη ληστεία, ο Γκουί­νο­γκραντ βάζει ψυχή και χιού­μορ και κάνει ένα καυ­στι­κό σχό­λιο για την οικο­νο­μι­κή κρί­ση, τις τρά­πε­ζες, τον καπιταλισμό.

Δέκα­το, το παι­δι­κό «Οι Ευχού­λη­δες 2: Παγκό­σμια Περιο­δεία», με 46.380 εισι­τή­ρια. Και μόνο ο τίτλος ήταν ικα­νός να τρα­βή­ξει την πιτσιρικαρία.

Ένα Κατηγορώ και μια Μπαλάντα

Απ’ εκεί και πέρα, μέχρι την εικο­στή θέση, ξεχω­ρί­ζουν οι ταινίες::

«Κατη­γο­ρώ» (40.450) του ακό­μη αει­θα­λή Ρομάν Πολάν­σκι, που μέσα από τη φημι­σμέ­νη υπό­θε­ση Ντρέι­φους, μιλά για πολ­λά επί­και­ρα θέμα­τα, αλλά και την υπό­θε­ση που σκιά­ζει το δικό του όνο­μα, έχο­ντας ως πρω­τα­γω­νι­στή τον εξαι­ρε­τι­κό Ζαν Ντιζαρντέν.

«Μου­λάν» (38.179), το γνω­στό animation επέ­στρε­ψε ως ζωντα­νή δρά­ση, με ηθο­ποιούς και σε μια μεγά­λη παρα­γω­γή, που, χωρίς να είναι κακό, σχε­δόν απο­γο­ή­τευ­σε σε σχέ­ση με το πρω­τό­τυ­πο της Disney.

«Τζό­τζο» (35.500), μία άνι­ση σάτι­ρα του ναζι­σμού του Τάι­κα Γουαϊ­τίτ­τι, που έφτα­σε μέχρι τα Όσκαρ, αλλά το μόνο που απέ­μει­νε ήταν ακό­μη μία εξαι­ρε­τι­κή εμφά­νι­ση του Σαμ Ρόκγουελ.

«Η Μπα­λά­ντα της Τρύ­πιας Καρ­διάς» (35.480), η μεγα­λύ­τε­ρη επι­τυ­χία του ελλη­νι­κού σινε­μά, καθώς έκα­νε πρε­μιέ­ρα σε μια αίθου­σα λίγες ημέ­ρες πριν το πρώ­το κλεί­σι­μο των κινη­μα­το­γρά­φων, με μετα­με­σο­νύ­χτιες προ­βο­λές στις οποί­ες υπήρ­χαν και όρθιοι! Ο νεα­ρό­κο­σμος, που αγα­πά το σινε­μά του Γιάν­νη Οικο­νο­μί­δη, έτρε­ξε για να δει την τελευ­ταία μαύ­ρη κωμω­δία, με τις υπερ­βο­λι­κές βωμο­λο­χί­ες. Η ται­νία επέ­στρε­ψε το καλο­καί­ρι, με τα μέτρα να μειώ­νουν τη δια­σκέ­δα­ση του κοινού.

Το 2020 θα μεί­νει στους ανθρώ­πους του κινη­μα­το­γρά­φου σαν ένας εφιάλ­της, μία κατα­ρα­μέ­νη χρο­νιά. Όλο το κύκλω­μα του κινη­μα­το­γρά­φου δει­νο­πά­θη­σε, αλλά ελπί­ζει ότι θα επου­λώ­σει τις πλη­γές και σύντο­μα το κοι­νό θα επι­στρέ­ψει στις αίθου­σες και η μεγά­λη οθό­νη θα ξανα­φω­τι­στεί με καλύ­τε­ρες ταινίες.

Πηγή: ΑΠΕ

Ν. Μπε­λο­γιάν­νης Ν. Πλου­μπί­δης – Στο σπί­τι των ηρώων