ΚΚΕ: Για τα 49 χρόνια από την πτώση της χούντας και την αντικατάστασή της από την κοινοβουλευτική δημοκρατία

Σαρά­ντα εννιά χρό­νια πριν, στις 24.7.1974, η χού­ντα έπε­σε και η πολι­τι­κή εξου­σία παρα­δό­θη­κε στη λεγό­με­νη κυβέρ­νη­ση «εθνι­κής ενό­τη­τας». Αυτή η μετα­βο­λή ήταν προ­ϊ­όν της τουρ­κι­κής εισβο­λής στην Κύπρο, του συμ­βι­βα­σμού μετα­ξύ της χού­ντας και αστι­κών πολι­τι­κών δυνά­με­ων, και της παρέμ­βα­σης των ΗΠΑ, οι οποί­ες φοβό­ντου­σαν έναν ελλη­νο­τουρ­κι­κό πόλε­μο και τη συνε­πα­κό­λου­θη απο­στα­θε­ρο­ποί­η­ση στη νοτιο­α­να­το­λι­κή πτέ­ρυ­γα του ΝΑΤΟ.

Βασι­κός στό­χος της πολι­τι­κής αυτής μετα­βο­λής ήταν η ενσω­μά­τω­ση της εργα­τι­κής — λαϊ­κής δυσα­ρέ­σκειας, η οποία είχε εμφα­νι­στεί με την εκδή­λω­ση της παγκό­σμιας καπι­τα­λι­στι­κής οικο­νο­μι­κής κρί­σης, είχε μαζι­κο­ποι­η­θεί με τον ξεση­κω­μό του Πολυ­τε­χνεί­ου και την κατα­στο­λή του και είχε κλι­μα­κω­θεί εξαι­τί­ας των γεγο­νό­των στην Κύπρο.

Η χού­ντα ήταν συνυ­φα­σμέ­νη με το μετα­πο­λε­μι­κό αστι­κό σύστη­μα, έτσι όπως αυτό δια­μορ­φώ­θη­κε μετά το τέλος του Β’ ιμπε­ρια­λι­στι­κού Παγκό­σμιου Πολέ­μου. Συγκε­κρι­μέ­να, στη­ρί­χτη­κε στο Σύνταγ­μα του 1952, στον αντι­κομ­μου­νι­σμό του αστι­κού κρά­τους, στους νόμους και στους μηχα­νι­σμούς, οι οποί­οι δια­μορ­φώ­θη­καν για την κατα­στο­λή του εργα­τι­κού — λαϊ­κού κινή­μα­τος και όλων όσοι σήκω­σαν κεφά­λι στα χρό­νια της ΕΑΜι­κής Αντί­στα­σης και του αγώ­να του Δημο­κρα­τι­κού Στρα­τού Ελλά­δας. Η χού­ντα αξιο­ποι­ή­θη­κε προ­κει­μέ­νου να δοθεί διέ­ξο­δος στα αδιέ­ξο­δα του μετεμ­φυ­λια­κού αστι­κού πολι­τι­κού συστή­μα­τος, ενώ η ίδια παρέ­δω­σε και πάλι την εξου­σία στις αστι­κές πολι­τι­κές δυνά­μεις στη συνέχεια.

Η επι­βο­λή της χού­ντας, η πτώ­ση της και η αντι­κα­τά­στα­σή της από την αστι­κή κοι­νο­βου­λευ­τι­κή δημο­κρα­τία απο­δει­κνύ­ουν ότι η αστι­κή τάξη εναλ­λάσ­σει τις μορ­φές δια­χεί­ρι­σης της εξου­σί­ας της, ανά­λο­γα με τις εσω­τε­ρι­κές και διε­θνείς προ­τε­ραιό­τη­τες και ανά­γκες της.

Η σημε­ρι­νή επέ­τειος υπεν­θυ­μί­ζει την ανα­γκαία και αδιά­λει­πτη τιμή σε όλους εκεί­νους που αγω­νί­στη­καν ενά­ντια στη χού­ντα, σε όλους εκεί­νους που συνε­λή­φθη­σαν, βασα­νί­στη­καν, φυλα­κί­στη­καν, εξο­ρί­στη­καν και δολοφονήθηκαν.

Το ΚΚΕ είναι περή­φα­νο για τα μέλη και στε­λέ­χη του Κόμ­μα­τος και της ΚΝΕ, για την ατα­λά­ντευ­τη στά­ση τους και για την καθο­ρι­στι­κή συμ­βο­λή τους στον αντι­δι­κτα­το­ρι­κό αγώ­να. Πάνω απ’ όλα είναι υπε­ρή­φα­νο για­τί επι­δί­ω­ξε την ανα­τρο­πή της δικτα­το­ρί­ας των συνταγ­μα­ταρ­χών με όρους ενός μαζι­κού εργα­τι­κού — λαϊ­κού κινή­μα­τος και όχι μέσα από κάποια δια­δι­κα­σία «μετά­βα­σης» σε συνεν­νό­η­ση με τις χου­ντι­κές αρχές. Χάρη και σε αυτούς τους δεσμούς του με τις εργα­τι­κές — λαϊ­κές δυνά­μεις το ΚΚΕ επέ­βα­λε μετα­δι­κτα­το­ρι­κά και την de facto νομι­μο­ποί­η­σή του.

Οι δυνα­τό­τη­τες του εργα­τι­κού — λαϊ­κού κινή­μα­τος φανε­ρώ­θη­καν στον αγώ­να κατά της χού­ντας. Ωστό­σο και με ευθύ­νη του ΚΚΕ, το εργα­τι­κό — λαϊ­κό κίνη­μα δεν μπό­ρε­σε να αμφι­σβη­τή­σει την ίδια την καπι­τα­λι­στι­κή εξου­σία, που απο­τέ­λε­σε μήτρα της δικτα­το­ρί­ας, με απο­τέ­λε­σμα και τη μη εκπλή­ρω­ση των περισ­σό­τε­ρων αιτη­μά­των του αντι­δι­κτα­το­ρι­κού αγώ­να. Το ΚΚΕ εξή­γα­γε συμπε­ρά­σμα­τα ως προς το ότι, σε οποια­δή­πο­τε φάση, είναι ουτο­πι­κή η ανα­ζή­τη­ση μιας φιλο­λαϊ­κής δημο­κρα­τι­κής κυβέρ­νη­σης σε συνερ­γα­σία με τις λεγό­με­νες «δημο­κρα­τι­κές» αστι­κές πολι­τι­κές δυνάμεις.

Σαρά­ντα εννιά χρό­νια μετά τη λεγό­με­νη «μετα­πο­λί­τευ­ση», τα προ­βλή­μα­τα παρα­μέ­νουν: Ακρί­βεια, εκμε­τάλ­λευ­ση, απου­σία αντι­πυ­ρι­κής, αντι­πλημ­μυ­ρι­κής, αντι­σει­σμι­κής προ­στα­σί­ας, υπο­βάθ­μι­ση και εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­ση της δημό­σιας Υγεί­ας και Παι­δεί­ας, σχε­δια­ζό­με­νη ανα­θε­ώ­ρη­ση του άρθρου 16, νομο­θε­τή­μα­τα για τον περιο­ρι­σμό της απερ­γί­ας και των δια­δη­λώ­σε­ων και γενι­κό­τε­ρα όξυν­ση της κρα­τι­κής κατα­στο­λής. Ταυ­τό­χρο­να, παρα­μέ­νουν η επι­διω­κό­με­νη γεω­πο­λι­τι­κή ανα­βάθ­μι­ση της ελλη­νι­κής αστι­κής τάξης, η εμπλο­κή της χώρας στις ιμπε­ρια­λι­στι­κές ενώ­σεις (ΝΑΤΟ, ΕΕ) και πολέ­μους (Ουκρα­νία), οι πολε­μι­κοί κίν­δυ­νοι, η αμφι­σβή­τη­ση των κυριαρ­χι­κών δικαιω­μά­των και τα σχέ­δια συνεκ­με­τάλ­λευ­σης του Αιγαί­ου και επί­ση­μης διχο­τό­μη­σης της Κύπρου.

Σήμε­ρα απά­ντη­ση είναι η συγκρό­τη­ση μιας πανελ­λα­δι­κής, μαζι­κής και μαχη­τι­κής κοι­νω­νι­κής συμ­μα­χί­ας της εργα­τι­κής τάξης και των λαϊ­κών μεσαί­ων στρω­μά­των με τη μαζι­κή συμ­με­το­χή της νεο­λαί­ας, σε αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κή — αντι­μο­νο­πω­λια­κή κατεύ­θυν­ση και στό­χο αρχι­κά να καθυ­στε­ρή­σουν μέτρα, να απο­σπα­σθούν κατα­κτή­σεις, να ανα­τρα­πούν όλοι οι αντι­λαϊ­κοί σχε­δια­σμοί και οι παραλ­λα­γές τους, ώστε να ανοί­ξει ο δρό­μος για το πέρα­σμα των μέσων παρα­γω­γής και της πολι­τι­κής εξου­σί­ας στην εργα­τι­κή τάξη και τους συμ­μά­χους της, και για την απο­δέ­σμευ­ση της χώρας από τις αντι­δρα­στι­κές συμ­μα­χί­ες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, προ­ϋ­πό­θε­ση για την ισό­τι­μη και αμοι­βαία επω­φε­λή συνερ­γα­σία των λαών.

Δεί­τε 902.gr

Οι αιτίες επιβολής της στρατιωτικοφασιστικής δικτατορίας