Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

ΚΚΕ-Γιώργος Μαρίνος: Επικίνδυνες διευθετήσεις στα Ελληνοτουρκικά στο πλαίσιο της εμπλοκής στους ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς

Άρθρο του Γιώρ­γου Μαρί­νου, μέλους του ΠΓ της ΚΕ και βου­λευ­τή του ΚΚΕ, δημο­σιεύ­τη­κε στην εφη­με­ρί­δα «Documento», την Κυρια­κή 24 Δεκέμ­βρη. Παρα­τί­θε­ται το άρθρο:

«Η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ προ­σπα­θεί να εφη­συ­χά­σει τον λαό για τον “οδι­κό χάρ­τη” διευ­θέ­τη­σης των ελλη­νο­τουρ­κι­κών δια­φο­ρών που καταρ­τί­στη­κε στη Σύνο­δο Κορυ­φής του ΝΑΤΟ, τον περα­σμέ­νο Ιού­λη, με τη συνά­ντη­ση Μητσο­τά­κη — Ερντο­γάν και επι­κυ­ρώ­θη­κε στην πρό­σφα­τη συνά­ντη­σή τους στην Αθήνα.

Η δια­δι­κα­σία αυτή προ­ω­θεί­ται με αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κή επο­πτεία και υπη­ρε­τεί τρεις αλλη­λέν­δε­τους στό­χους:

  • Την παρα­πέ­ρα ενί­σχυ­ση της Νοτιο­α­να­το­λι­κής Πτέ­ρυ­γας του ΝΑΤΟ,
  • Tην από­σπα­ση της Τουρ­κί­ας από την επιρ­ροή της Ρωσί­ας και τη
  • Συνεκ­με­τάλ­λευ­ση — συν­δια­χεί­ρι­ση στο Αιγαίο και την Ανα­το­λι­κή Μεσό­γειο προς όφε­λος των ευρω­α­τλα­ντι­κών ενερ­γεια­κών ομί­λων, με σοβα­ρούς κιν­δύ­νους για τα κυριαρ­χι­κά δικαιώ­μα­τα και την κυριαρ­χία της χώρας.

Για την υλο­ποί­η­ση των παρα­πά­νω στό­χων, η κυβέρ­νη­ση χρη­σι­μο­ποιεί επι­λεγ­μέ­να μέσα, που ήδη ενερ­γο­ποι­ή­θη­καν κατά τη διάρ­κεια της πρό­σφα­της επί­σκε­ψης της τουρ­κι­κής αντι­προ­σω­πεί­ας στην Αθή­να. Πρό­κει­ται για το Ανώ­τα­το Συμ­βού­λιο Συνερ­γα­σί­ας, στο οποίο υπο­γρά­φτη­καν οικο­νο­μι­κές και άλλες συμ­φω­νί­ες προς όφε­λος των συμ­φε­ρό­ντων των μονο­πω­λί­ων, την “Κοι­νή Δια­κή­ρυ­ξη” που απο­τε­λεί μπού­σου­λα του συμ­βι­βα­σμού, τα Μέτρα Οικο­δό­μη­σης Εμπι­στο­σύ­νης που αφο­ρούν στρα­τιω­τι­κά ζητή­μα­τα και τον Πολι­τι­κό Διά­λο­γο, στον οποίο θα εξε­τα­στεί ‑όπως λέγε­ται- η ουσία των ελλη­νο­τουρ­κι­κών διαφορών.

Στην πρά­ξη, δηλα­δή, προ­ω­θεί­ται εφ’ όλης της ύλης “παζά­ρι”. Σ’ αυτό το πλαί­σιο η τουρ­κι­κή ηγε­σία θέτει απα­ρά­δε­κτες διεκ­δι­κή­σεις για την απο­στρα­τι­κο­ποί­η­ση των ελλη­νι­κών νησιών και την αμφι­σβή­τη­ση των δικαιω­μά­των τους, χαρα­κτη­ρί­ζει τη Μου­σουλ­μα­νι­κή Μειο­νό­τη­τα στη Θρά­κη ως τουρ­κι­κή και απο­βλέ­πει στην παρα­πο­μπή του συνο­λι­κού πακέ­του των τουρ­κι­κών απαι­τή­σε­ων στο Διε­θνές Δικα­στή­ριο της Χάγης, το οποίο εκπλη­ρώ­νει σημα­ντι­κό ρόλο στα γεω­πο­λι­τι­κά παιχνίδια.

Η κυβέρ­νη­ση υπο­στη­ρί­ζει ότι η δια­φο­ρά με την Τουρ­κία αφο­ρά μόνο την υφα­λο­κρη­πί­δα και την Απο­κλει­στι­κή Οικο­νο­μι­κή Ζώνη (ΑΟΖ). Είναι όμως έτσι; Θυμί­ζου­με ότι και προη­γού­με­νες κυβερ­νή­σεις “ορκί­ζο­νταν” στη “μία δια­φο­ρά”, αλλά κατά τη διάρ­κεια των “διε­ρευ­νη­τι­κών συνο­μι­λιών” Ελλά­δας — Τουρ­κί­ας, π.χ. το 2003 και το 2010, συζη­τή­θη­κε θέμα κυριαρ­χί­ας, το εύρος των χωρι­κών υδά­των. Επί­σης, ο κ. Μητσο­τά­κης στις κοι­νές δηλώ­σεις με τον κ. Ερντο­γάν, μετά τη συνε­δρί­α­ση του Ανώ­τα­του Συμ­βου­λί­ου Συνερ­γα­σί­ας, ανέ­φε­ρε ότι υπάρ­χει “μια δια­φο­ρά που μπο­ρεί να υπα­χθεί σε διε­θνή δικαιο­δο­σία” (Δικα­στή­ριο της Χάγης) και προ­κύ­πτει το εύλο­γο ερώ­τη­μα, ποιες είναι οι άλλες δια­φο­ρές και πώς θα επιλυθούν;

Συμπε­ρα­σμα­τι­κά, η πολι­τι­κή που υπη­ρε­τεί τα συμ­φέ­ρο­ντα της πλου­το­κρα­τί­ας και εμπλέ­κει τη χώρα στους ευρω­α­τλα­ντι­κούς σχε­δια­σμούς, με ευθύ­νη της κυβέρ­νη­σης της ΝΔ, των προη­γού­με­νων κυβερ­νή­σε­ων του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ που σήμε­ρα ουσια­στι­κά συναι­νούν στο κυβερ­νη­τι­κό σχέ­διο, βάζει σε μεγά­λους κιν­δύ­νους τον λαό μας. Κι αυτό εκφρά­ζε­ται στις ελλη­νο­τουρ­κι­κές σχέ­σεις, στον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο στην Ουκρα­νία και στη στή­ρι­ξη του κατο­χι­κού κρά­τους του Ισρα­ήλ που σκο­τώ­νει χιλιά­δες Παλαι­στί­νιους, στη συμ­με­το­χή ελλη­νι­κών πλοί­ων στην πολυ­ε­θνι­κή δύνα­μη στην Ερυ­θρά Θάλασ­σα και σε άλλες ιμπε­ρια­λι­στι­κές απο­στο­λές, καταρ­ρί­πτο­ντας τον μύθο πως η Ελλά­δα είναι πυλώ­νας στα­θε­ρό­τη­τας και ασφά­λειας. Χαρα­κτη­ρι­στι­κό δείγ­μα αυτής της σύγκλι­σης ήταν η από κοι­νού (ΝΔ — ΣΥΡΙΖΑ — ΠΑΣΟΚ) ψήφι­ση των κατ’ όνο­μα “αμυ­ντι­κών” ‑στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα επι­θε­τι­κών ΝΑΤΟι­κών εξο­πλι­σμών- στον προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό του 2024.

Συνε­πώς, η επι­θυ­μία του λαού μας να ζήσει ειρη­νι­κά με τον τουρ­κι­κό λαό και τους άλλους λαούς, είναι σε πλή­ρη αντι­στοι­χία με τον αγώ­να του ΚΚΕ για την απε­μπλο­κή της χώρας από τις επι­διώ­ξεις των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, με κατεύ­θυν­ση να ανοί­ξει μια νέα σελί­δα στις διε­θνείς σχέ­σεις, με κρι­τή­ριο το αμοι­βαίο όφε­λος, έξω από τις δαγκά­νες των ιμπε­ρια­λι­στι­κών συμ­μα­χιών, με την εργα­τι­κή τάξη, τον λαό στο τιμό­νι της εξου­σί­ας και της δια­κυ­βέρ­νη­σης της χώρας».

Πηγή 902.gr

 

 

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο