Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

ΚΚΕ: Η κυβέρνηση να πάρει τώρα μέτρα για την προστασία του λαού από τις πυρκαγιές και για την υγεία και την ασφάλεια των πυροσβεστών

«Για ακό­μη μια χρο­νιά οι μεγα­λό­στο­μες εξαγ­γε­λί­ες περί πλή­ρους ετοι­μό­τη­τας του κρα­τι­κού μηχα­νι­σμού για την αντι­πυ­ρι­κή περί­ο­δο έγι­ναν στά­χτη, μαζί με χιλιά­δες στρέμ­μα­τα δάσους και περιου­σί­ες. Άλλο ένα καλο­καί­ρι ο λαός έρχε­ται αντι­μέ­τω­πος με ένα προ­δια­γε­γραμ­μέ­νο έγκλη­μα», ανα­φέ­ρει, σε ανα­κοί­νω­σή του, το Τμή­μα της ΚΕ του ΚΚΕ για τις Ένο­πλες Δυνά­μεις και τα Σώμα­τα Ασφαλείας.

Στην ανα­κοί­νω­ση σημειώ­νε­ται ότι το ΚΚΕ, έγκαι­ρα, πριν την έναρ­ξη της αντι­πυ­ρι­κής περιό­δου, είχε κατα­θέ­σει ερω­τή­σεις προς την κυβέρ­νη­ση ζητώ­ντας να ληφθούν έκτα­κτα, ανα­γκαία μέτρα για την ενί­σχυ­ση της πυρο­προ­στα­σί­ας της χώρας μας, καθώς και ότι οι δυνά­μεις του ΚΚΕ, τα στε­λέ­χη του, οι οργα­νώ­σεις του και βου­λευ­τές του βρί­σκο­νται από την πρώ­τη στιγ­μή στα πύρι­να μέτωπα.

«Τα περι­στα­τι­κά μόνο των τελευ­ταί­ων ημε­ρών έρχο­νται να επι­βε­βαιώ­σουν όλα εκεί­να τα προ­βλή­μα­τα για τα οποία προει­δο­ποιού­σε το ΚΚΕ και απαι­τού­σε λύσεις επα­νει­λημ­μέ­να με ερω­τή­σεις στη Βου­λή αλλά η κυβέρ­νη­ση αδια­φο­ρού­σε», προ­στί­θε­ται και επισημαίνεται:

«Μόνο την τελευ­ταία εβδομάδα:

- Πυρο­σβέ­στες από τις ΕΜΟΔΕ (Ειδι­κές Μονά­δες Δασι­κών Επι­χει­ρή­σε­ων) εργά­ζο­νται συνε­χό­με­να (χωρίς καν να έχουν πάει στα σπί­τια τους) για έως και 7 ημέρες.

- Προ­σω­πι­κό των ΕΜΟΔΕ κλή­θη­κε να επι­χει­ρή­σει 48 ώρες συνε­χό­με­να, μετα­κι­νού­με­νο από το ένα πύρι­νο μέτω­πο στο άλλο, με μόνη “ανά­παυ­ση” το χρο­νι­κό διά­στη­μα της πτή­σης για τη μετα­φο­ρά του (π.χ. από τη Νάξο στην Ανα­το­λι­κή Αττική).

- Πυρο­σβέ­στες που υπη­ρε­τούν σε ΕΜΑΚ, ΜΕΤΠΕ (Μηχα­νο­κί­νη­το Ειδι­κό Τμή­μα Πυρο­σβε­στι­κών Επι­χει­ρή­σε­ων) και άλλες υπη­ρε­σί­ες εργά­ζο­νται επί μια ολό­κλη­ρη εβδο­μά­δα, 24 ώρες (συχνά επι­χει­ρώ­ντας καθ’ όλη τη διάρ­κεια του 24ώρου σε πυρ­κα­γιές) και ανα­παύ­ο­νται για λιγό­τε­ρο από 20 ώρες. Μάλι­στα σε ορι­σμέ­νες περι­πτώ­σεις, πυρο­σβέ­στες σε ΕΜΑΚ έφτα­σαν να εργά­ζο­νται 48 ώρες συνε­χό­με­να (με τις 24 από αυτές να επι­χει­ρούν σε κάποια πυρ­κα­γιά) και να “ανα­παύ­ο­νται λιγό­τε­ρο από 20 ώρες.

-¨Σε πάρα πολ­λές περι­πτώ­σεις, και ειδι­κά κατά τις πρώ­τες ημέ­ρες των επι­χει­ρή­σε­ων, οι πυρο­σβέ­στες επι­χει­ρού­σαν για πάνω από 20 ώρες σε πυρ­κα­γιές με μονα­δι­κή μέρι­μνα της υπη­ρε­σί­ας το μοί­ρα­σμα ελά­χι­στης ποσό­τη­τας νερού και ενός μικρού γεύ­μα­τος. Κατέ­λη­ξαν πάλι να βασί­ζο­νται στην αλλη­λεγ­γύη του κόσμου για να καλύ­ψουν τις ανά­γκες δια­τρο­φής και ενυ­δά­τω­σής τους.

- Δεκά­δες πυρο­σβέ­στες μετα­κι­νή­θη­καν από την άλλη άκρη της Ελλά­δας, από Θεσ­σαλ­λο­νί­κη, Ελασ­σό­να και αλλού και ρίχτη­καν στις φωτιές, σε μέρη άγνω­στα γι’ αυτούς, απευ­θεί­ας μετά από 7ωρο ταξί­δι μέσα σε πυρο­σβε­στι­κό όχημα.

Οι συνέ­πειες της κατά­στα­σης αυτής είναι ήδη εμφα­νείς: Μέσα στην εβδο­μά­δα που πέρα­σε δεκά­δες πυρο­σβέ­στες μετα­φέρ­θη­καν σε νοσο­κο­μεία με ανα­πνευ­στι­κά προ­βλή­μα­τα, με συμ­πτώ­μα­τα σωμα­τι­κής εξά­ντλη­σης, με καρ­διαγ­γεια­κές παθή­σεις. Τα επί­ση­μα στοι­χεία κάνουν λόγο για πάνω από 30 περι­πτώ­σεις. Λιπο­θυ­μί­ες στο μέτω­πο, ένας πυρο­σβέ­στης που βρι­σκό­ταν για του­λά­χι­στον 2 μέρες στη φωτιά, πήγε με έμφραγ­μα στο 251 Γενι­κό Νοσο­κο­μείο Αεροπορίας.

Όλα τα παρα­πά­νω, μόλις μέσα στις πρώ­τες πέντε δύσκο­λες μέρες της αντι­πυ­ρι­κής περιό­δου, έρχο­νται να προ­στε­θούν στον πρό­σφα­το θάνα­το 55χρονου πυρο­σβέ­στη από ανα­κο­πή σε πυρ­κα­γιά στη Θεσ­σα­λο­νί­κη στις 7 Ιουλίου.

Εδώ έχει οδη­γή­σει η δια­χρο­νι­κή πολι­τι­κή που έχει δημιουρ­γή­σει τερά­στια κενά στο προ­σω­πι­κό του Πυρο­σβε­στι­κού Σώματος».

«Φτά­νει πια, ως εδώ. Δεν θα περι­μέ­νου­με τον επό­με­νο θάνα­το πυρο­σβέ­στη, δεν θα περι­μέ­νου­με το επό­με­νο έγκλη­μα σε βάρος του λαού και του περιβάλλοντος.

Μπαί­νου­με μπρο­στά. Η αγα­νά­κτη­ση να μετα­τρα­πεί σε αγω­νι­στι­κές διεκ­δι­κή­σεις όλου του εργα­τι­κού — λαϊ­κού κινή­μα­τος, ακό­μα πιο απο­φα­σι­στι­κά και με στό­χο να ανα­τρα­πεί η εγκλη­μα­τι­κή πολι­τι­κή που δεν αφή­νει τίπο­τα όρθιο στο διά­βα της. Ή τα κέρ­δη τους ή οι ανά­γκες μας», κατα­λή­γει η ανα­κοί­νω­ση του κόμματος.

 

Βλα­ντί­μιρ Μαγια­κόφ­σκι: «Ωδή στην Επανάσταση»

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο