Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

ΚΟΛΟΜΒΙΑ-ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ: Νέα όξυνση των σχέσεων με αμφίπλευρες κατηγορίες

Την προ­σπά­θεια της αντι­δρα­στι­κής κυβέρ­νη­σης του Ιβάν Ντού­κε να «ξεκι­νή­σει μια στρα­τιω­τι­κή σύγκρου­ση με τη Βενε­ζου­έ­λα», κατήγ­γει­λε ο σοσιαλ­δη­μο­κρά­της πρό­ε­δρος της χώρας Νικο­λάς Μαδού­ρο. Σημεί­ω­σε ότι η κολομ­βια­νή κυβέρ­νη­ση αξιο­ποιεί ως «ελιγ­μό» την επα­να­σύ­στα­ση του νέου αντάρ­τι­κου των Ένο­πλων Επα­να­στα­τι­κών Δυνά­με­ων Κολομ­βί­ας — Στρα­τός του Λαού (FARC-EP), ενώ ο ίδιος αρνεί­ται την κατη­γο­ρία ότι υπο­στη­ρί­ζει αυτήν την κίνηση.

Θυμί­ζου­με ότι στις 29 Αυγού­στου ο Ιβάν Μάρ­κες και ο Χεσούς Σάντριτς, παλιά στε­λέ­χη της οργά­νω­σης, μαζί με άλλους μαχη­τές ανα­κοί­νω­σαν την ίδρυ­ση νέας αντάρ­τι­κης οργά­νω­σης, ξεκι­νώ­ντας τη 2η Marquetalia [ιστο­ρι­κό λίκνο της εξέ­γερ­σης στη δεκα­ε­τία του 1960], «εξ ονό­μα­τος του οικου­με­νι­κού δικαί­ου των λαών να παίρ­νουν τα όπλα για να εξε­γερ­θούν ενά­ντια στην κατα­πί­ε­ση» ως απά­ντη­ση στη μη τήρη­ση της συμ­φω­νί­ας ειρή­νευ­σης που υπο­γρά­φτη­κε πριν 3 χρό­νια με το κολομ­βια­νό κρά­τος, μετά από δια­πραγ­μα­τεύ­σεις στην Αβά­να και τις συνε­χι­ζό­με­νες δολο­φο­νί­ες πρώ­ην ανταρ­τών και λαϊ­κών αγω­νι­στών, που ξεπερ­νά­νε σε αυτό το διά­στη­μα τις 650.

FARC entrega de armas

ΣΣ |>
Τον Αύγου­στο του 2017, στη διάρ­κεια συνε­δρί­ου τους, μετά από μια «ιστο­ρι­κή» ειρη­νευ­τι­κή συμ­φω­νία (κατέ­θε­σαν στα μετα­ξύ τα όπλα), οι FARC αφή­νουν πίσω τον ένο­πλο αγώ­να και ιδρύ­ουν πολι­τι­κό κόμ­μα (Fuerza Alternativa Revolucionaria del Comun — Επα­να­στα­τι­κή Εναλ­λα­κτι­κή Δύνα­μη της Πλειοψηφίας) .
Ο τότε πρό­ε­δρος Χουάν Μανου­έλ Σάντος (συντη­ρη­τι­κός μέχρι το κόκ­κα­λο) που το 2016 τιμή­θη­κε με το βρα­βείο Νόμπελ «για τις προ­σπά­θειές του» να τερ­μα­τι­στεί η σύρ­ρα­ξη, σε ομι­λία του δήλω­νε πως, «η σύρ­ρα­ξη τερ­μα­τί­ζε­ται πραγ­μα­τι­κά και ένα νέο στά­διο ξεκι­νά στην ζωή του Έθνους μας».
Τέσ­σε­ρις μήνες αργό­τε­ρα η συμ­φω­νία ειρή­νης μετρού­σε — ενό­ψει των βου­λευ­τών εκλο­γών τον ερχό­με­νο Μάρ­τη και των προ­ε­δρι­κών το Μάη πάνω από 40 πρώ­ην αντάρ­τες δολο­φο­νη­μέ­νους. Την ίδια στιγ­μή, στε­λέ­χη της FARC προει­δο­ποιού­σαν για τον κίν­δυ­νο να επα­να­λη­φθεί το κύμα στο­χευ­μέ­νων μαζι­κών δολο­φο­νιών των δεκα­ε­τιών 1980 και 1990, όπου πάνω από 5.000 μέλη της οργά­νω­σης που είχαν δημιουρ­γή­σει οι FARC-EP μαζί με το Κολομ­βιά­νι­κο ΚΚ, «Πατριω­τι­κή Ενω­ση» (Union Patriotica), εκτε­λέ­στη­καν από παρα­στρα­τιω­τι­κά τάγ­μα­τα θανάτου.
Θυμί­ζου­με πως η Κολομ­βία εντά­χτη­κε επι­σή­μως στο ΝΑΤΟ ως «παγκό­σμιος εταί­ρος», τον Μάιο του 2018 με πλή­ρη δια­πί­στευ­ση στις Βρυ­ξέλ­λες. όντας η μονα­δι­κή χώρα της Λατι­νι­κής Αμε­ρι­κής στη λυκοσυμμαχία

Ο Πρό­ε­δρος Μαδού­ρο, απορ­ρί­πτο­ντας τις κατη­γο­ρί­ες, αντα­πά­ντη­σε ότι η κυβέρ­νη­ση Ντού­κε απο­δε­δειγ­μέ­να στη­ρί­ζει ένο­πλες ομά­δες που έχουν επι­χει­ρή­σει να ανα­τρέ­ψουν την κυβέρ­νη­σή του. Επί­σης ανα­κοί­νω­σε ότι έχει κηρυ­χθεί υψη­λός συνα­γερ­μός στα σύνο­ρα με την Κολομ­βία για την αντι­με­τώ­πι­ση ενδε­χό­με­νης επί­θε­σης και για αυτόν το λόγο έχουν προ­γραμ­μα­τι­στεί στις 10 — 28 Σεπτέμ­βρη στρα­τιω­τι­κά γυμνά­σια σε όλο το μήκος της συνο­ριο­γραμ­μής.

Είναι χαρα­κτη­ρι­στι­κό πάντως ότι η όξυν­ση της κατά­στα­σης στην Κολομ­βία αξιο­ποιεί­ται και από την αντί­δρα­ση στη Βενε­ζου­έ­λα, με τη λεγό­με­νη Εθνι­κή Συνέ­λευ­ση (τη Βου­λή) και τον πρό­ε­δρό της και αυτο­α­να­κη­ρυγ­μέ­νο πρό­ε­δρο της χώρας Χουάν Γκουαϊ­δό, αχυ­ράν­θρω­πο των ΗΠΑ και της ΕΕ, να κατα­τάσ­σει το νέο αντάρ­τι­κο των FARC-EP και το άλλο αντάρ­τι­κο «Εθνι­κός Απε­λευ­θε­ρω­τι­κός Στρα­τός» (ΕLN) στις «τρο­μο­κρα­τι­κές οργα­νώ­σεις», μαζί με το «Ισλα­μι­κό Κρά­τος». Μάλι­στα, καλεί σε συντο­νι­σμό με την κυβέρ­νη­ση της Κολομ­βί­ας για να «αντι­με­τω­πι­στούν οι τρο­μο­κρά­τες». Σε αυτήν την κατεύ­θυν­ση, η πρε­σβεία των ΗΠΑ στην Μπο­γκο­τά της Κολομ­βί­ας άνοι­ξε «γρα­φείο για τις υπο­θέ­σεις της Βενε­ζου­έ­λας», για να συστη­μα­το­ποι­ή­σει τις επα­φές με την ομά­δα του Γκουαϊ­δό. Αυτήν την κίνη­ση κατήγ­γει­λε το ΥΠΕΞ της Ρωσί­ας, ως «παρά­νο­μη».

FARC EP Portada paz

Νέα επιστολή της νεοσύστατης FARC-EP

Μέσω ανοι­κτής επι­στο­λής της 1ης Σεπτέμ­βρη, οι νέες FARC-EP δηλώ­νουν ότι «η ιστο­ρία των προ­δο­σιών που έχουν συμ­βεί δεν τους άφη­νε άλλη εναλ­λα­κτι­κή λύση» και απευ­θύ­νο­νται σε ανθρώ­πους που συνέ­βα­λαν στην προ­σπά­θεια συμ­φω­νί­ας ειρή­νης. Σημειώ­νουν ότι όλοι πρέ­πει «να συνα­ντη­θού­με στον μεγά­λο συνα­σπι­σμό δυνά­με­ων της ζωής, της κοι­νω­νι­κής δικαιο­σύ­νης και της δημο­κρα­τί­ας για την επί­τευ­ξη της αλη­θι­νής και τελι­κής, στα­θε­ρής και διαρ­κούς ειρή­νης» και «για να επι­τευ­χθεί αυτό, βασι­κή προ­ϋ­πό­θε­ση είναι να υπάρ­ξει μια ανοι­κτή συνταγ­μα­τι­κή δια­δι­κα­σία και μια εναλ­λα­κτι­κή κυβέρ­νη­ση που θα εμπνέ­ε­ται από ανθρω­πι­σμό, ώστε να βαδί­σου­με σε ένα δρό­μο συνύ­παρ­ξης, όπου προ­τε­ραιό­τη­τα θα έχουν τα συμ­φέ­ρο­ντα του λαού και μια πραγ­μα­τι­κή εθνι­κή ανά­πτυ­ξη».FARC EP

Στην επι­στο­λή δηλώ­νε­ται ότι το κάλε­σμά τους απευ­θύ­νε­ται σε όλους όσοι συμ­με­τεί­χαν στην υπο­γρα­φή της συμ­φω­νί­ας, πολι­τι­κές και κοι­νω­νι­κές οργα­νώ­σεις και όσους έχουν την ευθύ­νη της επί­βλε­ψης εφαρ­μο­γής της, όπως ο ΟΗΕ, οι εγγυ­ή­τριες χώρες Κού­βα, Νορ­βη­γία, Βενε­ζου­έ­λα και Χιλή, η ΕΕ, σημειώ­νο­ντας ότι «πιστεύ­ου­με ότι στο μέλ­λον θα μπο­ρού­σα­με να συνα­ντη­θού­με κάτω από άλλες συν­θή­κες στις οποί­ες η άλλη πλευ­ρά, το κολομ­βια­νό κρά­τος, θα συμπε­ρι­φέ­ρε­ται χωρίς μένος να προ­σπα­θεί να δια­λύ­σει την προ­σπά­θεια συμφιλίωσης».

Ακό­μα η επι­στο­λή απευ­θύ­νε­ται και «σε όλους όσοι πιστεύ­ουν σε μια άλλη Κολομ­βία», το Κολομ­βια­νό ΚΚ, την Πατριω­τι­κή Ενω­ση και άλλες οργα­νώ­σεις που άσκη­σαν κρι­τι­κή για την επι­στρο­φή στην ένο­πλη πάλη, λέγο­ντας: «Αν είμα­στε επα­να­στά­τες, αργά ή γρή­γο­ρα θα βρε­θού­με στον ίδιο δρό­μο». Επί­σης υπάρ­χει χαι­ρε­τι­σμός σε ανθρώ­πους που τους ανα­γνω­ρί­ζε­ται η συνει­σφο­ρά στην προ­σπά­θεια ειρή­νευ­σης, όπως τους βου­λευ­τές Ιβάν Σεπέ­δα, Αϊντά Αβέ­για, Αλβα­ρο Νέι­βα, την πρώ­ην γερου­σια­στή Πιε­δάδ Κόρ­ντο­βα, τον πρώ­ην υπουρ­γό Χουάν Φερ­νά­ντο Κρί­στο και άλλους αστούς και σοσιαλ­δη­μο­κρά­τες πολιτικούς.


Επι­μέ­λεια  Ομά­δα ¡H.lV.S!

Επι­κοι­νω­νία — [ FaceBook |>1<|-|>2<| ] — Blog

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο