Κομμουνιστικά και εργατικά κόμματα εκφράζουν την αλληλεγγύη τους στον παλαιστινιακό λαό

Κομ­μου­νι­στι­κά και Εργα­τι­κά Κόμ­μα­τα από την περιο­χή της Μέσης Ανα­το­λής και όλο τον κόσμο εκφρά­ζουν με ανα­κοι­νώ­σεις τους αλλη­λεγ­γύη στον Παλαι­στι­νια­κό λαό και τον αγώ­να του για να ζήσει στο δικό του ανε­ξάρ­τη­το κρά­τος, κατα­δι­κά­ζουν την κατο­χή της Παλαι­στί­νης και την κλι­μα­κού­με­νη επι­θε­τι­κό­τη­τα του κρά­τους του Ισρα­ήλ κατά των Παλαιστινίων.

Το ΚΚ Ισρα­ήλ σημειώ­νει χαρα­κτη­ρι­στι­κά ανά­με­σα σε άλλα: «Τα εγκλή­μα­τα της φασι­στι­κής δεξιάς ισραη­λι­νής κυβέρ­νη­σης, με στό­χο τη δια­τή­ρη­ση της κατο­χής, οδη­γούν σε περι­φε­ρεια­κό πόλε­μο. Αυτή η κλι­μά­κω­ση πρέ­πει να στα­μα­τή­σει (…) Το ΚΚ Ισρα­ήλ θεω­ρεί τη δεξιά φασι­στι­κή κυβέρ­νη­ση υπεύ­θυ­νη για την έντο­να επι­κίν­δυ­νη κλι­μά­κω­ση των τελευ­ταί­ων ωρών, που στοί­χι­σε τη ζωή σε πολ­λούς αθώ­ους πολί­τες (…) Τονί­ζου­με ότι είναι αδύ­να­τη η “δια­χεί­ρι­ση” της σύγκρου­σης ή η επί­λυ­σή της στρα­τιω­τι­κά. Υπάρ­χει μόνο μία λύση, ο τερ­μα­τι­σμός της κατο­χής και η ανα­γνώ­ρι­ση των νόμι­μων δικαιω­μά­των του Παλαι­στι­νια­κού λαού (…) Υπό αυτές τις συν­θή­κες, οι υγιείς δυνά­μεις στο Ισρα­ήλ — Εβραί­οι και Αρα­βες — πρέ­πει να υψώ­σουν τη φωνή τους ενά­ντια σε κάθε προ­σπά­θεια υπο­κί­νη­σης βίας ή αυτο­δι­κί­ας. Πρέ­πει να ενι­σχύ­σου­με την κοι­νή δρά­ση με στό­χο την επί­τευ­ξη μιας φυσιο­λο­γι­κής ζωής, χωρίς κατο­χή, δια­κρί­σεις ή εθνο­τι­κή υπεροχή».

Το Κόμ­μα του Λαού της Παλαι­στί­νης (ΚΛΠ) σε δική του ανα­κοί­νω­ση τονί­ζει μετα­ξύ άλλων: «Η συνο­λι­κή και θαρ­ρα­λέα απά­ντη­ση της Παλαι­στι­νια­κής Αντί­στα­σης στη συνε­χι­ζό­με­νη επί­θε­ση της κατο­χής εμπί­πτει στο πλαί­σιο του δικαιώ­μα­τος του λαού μας να συνε­χί­σει τον αγώ­να του μέχρι να επι­τύ­χει τα νόμι­μα δικαιώ­μα­τά του στην ελευ­θε­ρία, στην επι­στρο­φή και ανε­ξαρ­τη­σία (…) Η παρού­σα φάση και τα γεγο­νό­τα προ­μη­νύ­ουν επι­κίν­δυ­νες εξε­λί­ξεις, οι οποί­ες απαι­τούν περισ­σό­τε­ρο από ποτέ την ενί­σχυ­ση της συνο­λι­κής παλαι­στι­νια­κής εθνι­κής ενό­τη­τας σε όλους τους τομείς και επεί­γου­σα δρά­ση σε διά­φο­ρα επί­πε­δα για να μην έχει η κατο­χή την ευκαι­ρία να ξεμο­να­χιά­σει τον λαό μας στη Λωρί­δα της Γάζας. Το κόμ­μα καλεί επί­σης τις μάζες του Παλαι­στι­νια­κού λαού μας στο εσω­τε­ρι­κό και στο εξω­τε­ρι­κό να συμ­με­τά­σχουν άμε­σα, ο καθέ­νας ανά­λο­γα με τις δυνα­τό­τη­τές του, σε αυτήν την ανοι­χτή μάχη με αυτήν την εγκλη­μα­τι­κή κατο­χή (…) Η ασφά­λεια, η στα­θε­ρό­τη­τα και η ειρή­νη στην περιο­χή και τον κόσμο δεν μπο­ρούν να επι­τευ­χθούν εάν ο Παλαι­στι­νια­κός λαός δεν απο­κτή­σει τα νόμι­μα δικαιώ­μα­τά του».

Το Παλαι­στι­νια­κό ΚΚ «δηλώ­νει την από­λυ­τη στρά­τευ­σή του με την αντί­στα­ση του Παλαι­στι­νια­κού μας λαού». Καταγ­γέλ­λει το ισραη­λι­νό κρά­τος για «την πολι­τι­κή των δολο­φο­νιών, της κακο­ποί­η­σης, των επι­θέ­σε­ων σε ιερά και της κατά­σχε­σης παλαι­στι­νια­κών εδα­φών». «Αυτό που βλέ­που­με είναι το λογι­κό απο­τέ­λε­σμα όλου του οργί­ου και των παρα­βά­σε­ων του κατα­κτη­τή», υπο­γραμ­μί­ζει, και προ­σθέ­τει: «Εμείς στο Παλαι­στι­νια­κό ΚΚ, αφού δηλώ­σου­με την από­λυ­τη στρά­τευ­σή μας με την πλευ­ρά της αντί­στα­σης και του λαού μας απέ­να­ντι στις σιω­νι­στι­κές επι­θέ­σεις, τονί­ζου­με τη σημα­σία του συντο­νι­σμού ανά­με­σα στα διά­φο­ρα πεδία των μαχών, ώστε η πολιορ­κη­μέ­νη Λωρί­δα της Γάζας να μην αντι­με­τω­πί­σει μόνη της αυτήν τη μάχη».

Το Ιρα­κι­νό ΚΚ στην ανα­κοί­νω­σή του ανα­φέ­ρει: «Η κλι­μά­κω­ση της παλαι­στι­νια­κής λαϊ­κής αντί­στα­σης ήρθε ως νόμι­μη απά­ντη­ση στα ειδε­χθή εγκλή­μα­τα που η φασι­στι­κή κυβέρ­νη­ση του Νετα­νιά­χου, οι δυνά­μεις κατο­χής και οι συμ­μο­ρί­ες των εποί­κων εξα­κο­λου­θού­σαν να δια­πράτ­τουν ενά­ντια στον Παλαι­στι­νια­κό λαό στη Δυτι­κή Οχθη και στην Ιερου­σα­λήμ. Οι σημε­ρι­νές εξε­λί­ξεις επι­βε­βαιώ­νουν ακό­μη μία φορά το δια­πι­στω­μέ­νο γεγο­νός ότι δεν μπο­ρεί να υπάρ­ξει ασφά­λεια και στα­θε­ρό­τη­τα στην περιο­χή της Μέσης Ανα­το­λής αν δεν μπει τέλος στη μιση­τή ισραη­λι­νή κατο­χή και αν ο Παλαι­στι­νια­κός λαός δεν απο­λαύ­σει τα πλή­ρη νόμι­μα δικαιώ­μα­τα αυτο­διά­θε­σης, ελευ­θε­ρί­ας, επι­στρο­φής στις εστί­ες του και ανε­ξαρ­τη­σί­ας, και αν δεν εγκα­θι­δρυ­θεί το ανε­ξάρ­τη­το εθνι­κό κρά­τος του με πρω­τεύ­ου­σα την Ανα­το­λι­κή Ιερουσαλήμ».

Ο Παλαιστινιακός λαός αγωνίζεται για την ύπαρξή του, ενάντια στην κατοχή

Το ΚΚ Τουρ­κί­ας υπο­γραμ­μί­ζει ανά­με­σα σε άλλα: «Οι συστη­μα­τι­κές διώ­ξεις και η κατα­πί­ε­ση των Παλαι­στι­νί­ων, των οποί­ων η γη κατέ­χε­ται από τον ισραη­λι­νό στρα­τό και τους Ισραη­λι­νούς εποί­κους, συνε­χί­ζο­νται εδώ και δεκα­ε­τί­ες. Κατά τη διάρ­κεια αυτών των δεκα­ε­τιών, ο Παλαι­στι­νια­κός λαός έχει επα­νει­λημ­μέ­να αντι­με­τω­πί­σει ανα­γκα­στι­κό εκτο­πι­σμό — όσοι έχουν αντι­στα­θεί έχουν υπο­στεί κάθε είδους βία που τρο­φο­δο­τεί­ται από ρατσι­σμό. Χερ­σαί­ες επι­θέ­σεις και αερο­πο­ρι­κές επι­δρο­μές έχουν προ­σπα­θή­σει να πνί­ξουν και να εξο­ντώ­σουν έναν λαό. Οι δρά­στες αυτοί απέ­τυ­χαν. Ωστό­σο, οι ιμπε­ρια­λι­στι­κοί παρά­γο­ντες που στή­ρι­ξαν και επι­χεί­ρη­σαν σφα­γές ενα­ντί­ον του Παλαι­στι­νια­κού λαού όλο αυτό το διά­στη­μα με το πρό­σχη­μα του “δικαιώ­μα­τος αυτο­ά­μυ­νας του Ισρα­ήλ”, ξαφ­νι­κά θυμή­θη­καν την “ειρή­νη” όταν ο Παλαι­στι­νια­κός λαός προ­έ­βα­λε αντίσταση (…)

Οι κομ­μου­νι­στές στο Ισρα­ήλ δίνουν ένα σημα­ντι­κό μάθη­μα δηλώ­νο­ντας με γεν­ναιό­τη­τα ότι η κατο­χι­κή πολι­τι­κή του ισραη­λι­νού κρά­τους είναι υπεύ­θυ­νη για όλα όσα συμ­βαί­νουν. Ο Παλαι­στι­νια­κός λαός αγω­νί­ζε­ται για την ύπαρ­ξή του και μέχρι αυτός ο αγώ­νας να κορυ­φω­θεί, με την ίδρυ­ση ενός ανε­ξάρ­τη­του και κυρί­αρ­χου παλαι­στι­νια­κού κρά­τους, οι ενέρ­γειες του Παλαι­στι­νια­κού λαού θα παρα­μεί­νουν νόμιμες».

Το ΚΚ Μεξι­κού «επα­να­βε­βαιώ­νει την αλλη­λεγ­γύη του στην Παλαι­στί­νη, στους εργα­ζό­με­νους και τον λαό της που αντι­με­τω­πί­ζουν τη συνε­χή επί­θε­ση του Ισρα­ήλ εδώ και πολ­λές δεκα­ε­τί­ες. Κάθε λαός που αντι­με­τω­πί­ζει μια στρα­τιω­τι­κή επέμ­βα­ση έχει το δικαί­ω­μα να αντι­στα­θεί, να αγω­νι­στεί ενά­ντια στον κατα­κτη­τή (…) Ο χαρα­κτη­ρι­σμός της αντί­στα­σης ως τρο­μο­κρα­τί­ας απο­τε­λεί μόνι­μη στρα­τη­γι­κή των ιμπε­ρια­λι­στι­κών δυνά­με­ων, οι οποί­ες επι­διώ­κουν να αφο­πλί­σουν ιδε­ο­λο­γι­κά τους λαούς. Οπως και όσον αφο­ρά τις θέσεις που κατη­γο­ρούν και τις δύο πλευ­ρές μιας ασύμ­με­τρης σύγκρου­σης για την κλι­μά­κω­ση της έντα­σης και της βίας, πρό­κει­ται για επι­χει­ρή­μα­τα που δεν έχουν καμία ισχύ. Η ευθύ­νη για την κατά­στα­ση αυτή ανή­κει εξο­λο­κλή­ρου στο κρά­τος του Ισρα­ήλ που κατέ­χει την παλαι­στι­νια­κή γη και στις ιμπε­ρια­λι­στι­κές δυνά­μεις που το υπο­στη­ρί­ζουν. Μπρο­στά στο δίλημ­μα μετα­ξύ του επι­τι­θέ­με­νου κατο­χι­κού κρά­τους και της αντί­στα­σης του λαού, το ΚΚ Μεξι­κού στέ­κε­ται αναμ­φί­βο­λα στο πλευ­ρό του Παλαι­στι­νια­κού λαού. Ως εκ τού­του, απορ­ρί­πτου­με τη θέση της μεξι­κα­νι­κής κυβέρ­νη­σης, η οποία, χρη­σι­μο­ποιώ­ντας το επι­χεί­ρη­μα περί τρο­μο­κρα­τί­ας, υπο­στη­ρί­ζει το κρά­τος του Ισρα­ήλ και κατα­δι­κά­ζει τις παλαι­στι­νια­κές δυνά­μεις αντί­στα­σης, φτά­νο­ντας μάλι­στα στο σημείο να ανα­γνω­ρί­ζει “τη νόμι­μη άμυ­να του Ισραήλ”».

Το Κόμ­μα Εργα­τών Ιρλαν­δί­ας ανα­φέ­ρει ανά­με­σα σε άλλα: «Το Ισρα­ήλ υλο­ποιεί μια στρα­τη­γι­κή για να κλέ­ψει ολο­έ­να και περισ­σό­τε­ρη παλαι­στι­νια­κή γη και να εκτο­πί­σει περισ­σό­τε­ρους Παλαι­στι­νί­ους. Αυτές οι ενέρ­γειες πραγ­μα­το­ποιού­νται με την πλή­ρη στή­ρι­ξη του αμε­ρι­κα­νι­κού ιμπε­ρια­λι­σμού, ο οποί­ος στη­ρί­ζει σθε­να­ρά το Ισρα­ήλ. Η Παλαι­στί­νη προ­σαρ­τά­ται τμή­μα τμή­μα και οι Παλαι­στί­νιοι περιο­ρί­ζο­νται σε όλο και μικρό­τε­ρους θύλα­κες, στους οποί­ους απο­μο­νώ­νο­νται, φυλα­κί­ζο­νται και εγκλω­βί­ζο­νται (…) Η ΕΕ έχει υιο­θε­τή­σει την υπο­κρι­τι­κή στά­ση των λεγό­με­νων “ίσων απο­στά­σε­ων” από τους επι­τι­θέ­με­νους και τα θύμα­τα. Η προ­σέγ­γι­ση του Ισρα­ήλ και των ιμπε­ρια­λι­στι­κών δυνά­με­ων που το στη­ρί­ζουν έχει ως στό­χο να αφαι­ρέ­σει από την ημε­ρή­σια διά­τα­ξη το ζήτη­μα των παλαι­στι­νια­κών εθνι­κών δικαιω­μά­των και να επι­χει­ρή­σει να νομι­μο­ποι­ή­σει παρά­νο­μες πρά­ξεις εποι­κι­σμού και επε­κτα­τι­σμού. Οσο συνε­χί­ζο­νται αυτές οι ενέρ­γειες και η περι­φρό­νη­ση των ψηφι­σμά­των του ΟΗΕ σχε­τι­κά με την Παλαι­στί­νη, η βίαιη αντι­πα­ρά­θε­ση είναι ανα­πό­φευ­κτη. Δεν μπο­ρεί να υπάρ­ξει μόνι­μη ειρή­νη μέχρι να ικα­νο­ποι­η­θούν τα δίκαια αιτή­μα­τα των Παλαι­στι­νί­ων. Ο Παλαι­στι­νια­κός λαός έχει το δικαί­ω­μα να υπε­ρα­σπι­στεί τα δικαιώ­μα­τά του και να αντι­στα­θεί στην ισραη­λι­νή κατοχή».

Ενισχύουμε την αλληλεγγύη στον Παλαιστινιακό λαό

Το Νέο ΚΚ Ολλαν­δί­ας ανα­φέ­ρει μετα­ξύ άλλων: «Η εδώ και δεκα­ε­τί­ες κατο­χή της Παλαι­στί­νης από το κρά­τος του Ισρα­ήλ, το οποίο στη­ρί­ζουν οι ΗΠΑ, η ΕΕ και η ολλαν­δι­κή κυβέρ­νη­ση, συνο­δεύ­ε­ται καθη­με­ρι­νά από ανα­ρίθ­μη­τα εγκλή­μα­τα εις βάρος του Παλαι­στι­νια­κού λαού (…) Η σκέ­ψη μας είναι με την παλαι­στι­νια­κή και ισραη­λι­νή εργα­τι­κή τάξη, που υφί­στα­ται δει­νά εξαι­τί­ας των πρά­ξε­ων του εγκλη­μα­τι­κού κρά­τους του Ισρα­ήλ και άλλων ιμπε­ρια­λι­στι­κών δυνά­με­ων που εμπλέ­κο­νται στη σύγκρου­ση, για τα συμ­φέ­ρο­ντα του κεφα­λαί­ου, διαιω­νί­ζο­ντας την αιμα­το­χυ­σία. Κατα­δι­κά­ζου­με την υπη­ρε­σια­κή ολλαν­δι­κή κυβέρ­νη­ση, όπως επί­σης και τη στά­ση των κομ­μά­των της αντι­πο­λί­τευ­σης στο Κοι­νο­βού­λιο, ειδι­κό­τε­ρα αυτών που αυτο­προσ­διο­ρί­ζο­νται ως “αρι­στε­ρά” και “προ­ο­δευ­τι­κά”, τα οποία στη­ρί­ζουν το κρά­τος του Ισρα­ήλ (…) Ο Παλαι­στι­νια­κός λαός έχει το δικαί­ω­μα να προ­α­σπί­σει το δικαί­ω­μά του σε μια αξιο­πρε­πή ζωή, μακριά από καταπίεση».

Το ΚΚ Σου­η­δί­ας τονί­ζει: «Τα γεγο­νό­τα στην Παλαι­στί­νη είναι απο­τέ­λε­σμα της κατα­πί­ε­σης που υφί­στα­ται καθη­με­ρι­νά ο παλαι­στι­νια­κός πλη­θυ­σμός. Ενα τέτοιο ξέσπα­σμα δεν έρχε­ται ως κεραυ­νός εν αιθρία, υπάρ­χει μια προϊ­στο­ρία σε αυτό που συμ­βαί­νει. Η καθη­με­ρι­νή τρο­μο­κρα­τία που ασκούν οι Ισραη­λι­νοί στρα­τιώ­τες και έποι­κοι στον παλαι­στι­νια­κό πλη­θυ­σμό, η κατο­χή και ο εποι­κι­σμός που πραγ­μα­το­ποιεί το σιω­νι­στι­κό Ισρα­ήλ ενα­ντί­ον του Παλαι­στι­νια­κού λαού, οι καθη­με­ρι­νές δολο­φο­νί­ες και τα συνε­χή βασα­νι­στή­ρια με στό­χο την κατα­στο­λή ολό­κλη­ρου του παλαι­στι­νια­κού πλη­θυ­σμού ανα­πό­φευ­κτα τρο­φο­δο­τούν την αντί­στα­ση. Αυτή η αντί­στα­ση χρειά­ζε­ται περισ­σό­τε­ρη αλλη­λεγ­γύη, χρειά­ζε­ται περισ­σό­τε­ρη υπο­στή­ρι­ξη. Η βάναυ­ση κατο­χή της Παλαι­στί­νης πρέ­πει να σπά­σει για να είναι δυνα­τή η ειρή­νη. Οι Σου­η­δοί κομ­μου­νι­στές εκφρά­ζουν την υπο­στή­ρι­ξή τους στο δικαί­ω­μα του Παλαι­στι­νια­κού λαού να αγω­νι­στεί ενά­ντια στην κατο­χή και για μια αξιο­πρε­πή ζωή. Ενι­σχύ­στε την αλλη­λεγ­γύη στον Παλαι­στι­νια­κό λαό!».

Το ΚΚ Χιλής τονί­ζει στη δική του ανα­κοί­νω­ση: «Η κυβέρ­νη­ση με επι­κε­φα­λής τον Μπέν­τζα­μιν Νετα­νιά­χου είναι υπεύ­θυ­νη για την τρέ­χου­σα κατά­στα­ση, ενθαρ­ρύ­νο­ντας τη ριζο­σπα­στι­κή δια­χεί­ρι­σή της, συμπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νης της δρά­σης των ένο­πλων εποί­κων και των κατο­χι­κών δυνά­με­ων (…) Η υπο­τα­γή κάτω από ένα κατο­χι­κό καθε­στώς που δεν σέβε­ται τα ψηφί­σμα­τα του ΟΗΕ και έχει μετα­τρέ­ψει τη Γάζα σε μια υπαί­θρια φυλα­κή, στρα­τιω­τι­κά απο­κλει­σμέ­νη, όπου τα ανθρώ­πι­να δικαιώ­μα­τα παρα­βιά­ζο­νται καθη­με­ρι­νά, είναι η βασι­κή αιτία που υπο­κι­νεί τον Παλαι­στι­νια­κό λαό να εξε­γερ­θεί ενά­ντια στις δυνά­μεις κατο­χής. Η ύπαρ­ξη άνω των 5.000 Παλαι­στι­νί­ων κρα­του­μέ­νων στις ισραη­λι­νές φυλα­κές — μετα­ξύ των οποί­ων και παι­διά — που ζουν υπό τις συνε­χείς αερο­πο­ρι­κές επι­δρο­μές στη Λωρί­δα της Γάζας, καθώς και η συστη­μα­τι­κή επέ­κτα­ση των ισραη­λι­νών εποι­κι­σμών στη Δυτι­κή Οχθη και την Ιερου­σα­λήμ, που δια­πράτ­το­νται υπό την ανε­παρ­κή αντί­δρα­ση κατα­δί­κης της διε­θνούς κοι­νό­τη­τας, προ­κα­λούν μόνο την επι­δεί­νω­ση αυτής της δρα­μα­τι­κής σύγκρουσης».

Το Γερ­μα­νι­κό ΚΚ σε ανα­κοί­νω­σή του ανα­φέ­ρει ανά­με­σα σε άλλα: «Υπο­στη­ρί­ζου­με ότι την ευθύ­νη για την κλι­μά­κω­ση, για τους θανά­τους και στις δύο πλευ­ρές, φέρει η ακρο­δε­ξιά εξτρε­μι­στι­κή ισραη­λι­νή κυβέρ­νη­ση και η πολι­τι­κή του απαρτ­χάιντ, της αποι­κιο­κρα­τί­ας και της κατο­χής. Οι ιμπε­ρια­λι­στές υπο­στη­ρι­κτές αυτής της πολι­τι­κής, συμπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νης της γερ­μα­νι­κής κυβέρ­νη­σης, είναι συνυ­πεύ­θυ­νοι (…) Αυτός ο πόλε­μος και αυτή η αιμα­το­χυ­σία μπο­ρούν να τερ­μα­τι­στούν μόνο αν κατο­χυ­ρω­θούν τα δικαιώ­μα­τα των Παλαι­στι­νί­ων στη γη τους και σε ένα κρά­τος. Μια πολι­τι­κή λύση είναι ανα­γκαία και δυνα­τή όταν η ισραη­λι­νή πολι­τι­κή κατο­χής τερ­μα­τι­στεί. Το Γερ­μα­νι­κό ΚΚ είναι αλλη­λέγ­γυο προς τον Παλαι­στι­νια­κό λαό και τον αγώ­να του που διαρ­κεί δεκα­ε­τί­ες». Επί­σης, καταγ­γέλ­λει την κατα­στο­λή ενα­ντί­ον των Παλαι­στι­νί­ων στη Γερ­μα­νία και όσων στη­ρί­ζουν τον αγώ­να τους, ανα­φέ­ρο­ντας ένα συγκε­κρι­μέ­νο παρά­δειγ­μα φίμω­σης δημο­σιο­γρά­φων που αντι­τί­θε­νται στο επί­ση­μο αφήγημα.

Ριζο­σπά­στης