Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Κούβα: Η απόφαση της σοσιαλιστικής πορείας ως ζωντανή μνήμη

🇨🇺  1961

  • 15 Απρί­λη _Αμερικανικά πολε­μι­κά αερο­σκά­φη «Β‑26», με ψεύ­τι­κα δια­κρι­τι­κά της Κου­βα­νι­κής Αερο­πο­ρί­ας, βομ­βαρ­δί­ζουν τις αερο­πο­ρι­κές βάσεις της Κούβας.
  • 16 Απρί­λη _Κατά τις κηδεί­ες των θυμά­των από τις αερο­πο­ρι­κές επι­δρο­μές πραγ­μα­το­ποιεί­ται στην πλα­τεία της Επα­νά­στα­σης ογκώ­δης δια­δή­λω­ση, όπου ο ηγέ­της της Κού­βας Φιντέλ Κάστρο, μπρο­στά σε χιλιά­δες οπλι­σμέ­νους άντρες και γυναί­κες δια­κη­ρύσ­σει για πρώ­τη φορά το σοσια­λι­στι­κό χαρα­κτή­ρα της Επανάστασης.

🔻🔻  Φιντέλ:

    • «Εμείς, με την επα­νά­στα­σή μας, όχι μόνο έχου­με ξερι­ζώ­σει την εκμε­τάλ­λευ­ση του έθνους από άλλο έθνος, αλλά επί­σης την εκμε­τάλ­λευ­ση κάποιων ανθρώ­πων από άλλους ανθρώ­πους! Εμείς έχου­με κατα­δι­κά­σει την εκμε­τάλ­λευ­ση του ανθρώ­που από άνθρω­πο και επί­σης θα ξερι­ζώ­σου­με στην πατρί­δα μας την εκμε­τάλ­λευ­ση του ανθρώ­που από τον άνθρω­πο… Σύντρο­φοι, εργά­τες και αγρό­τες! Αυτή είναι η σοσια­λι­στι­κή και δημο­κρα­τι­κή επα­νά­στα­ση των ταπει­νών, με τους ταπει­νούς και για τους ταπει­νούς. Και γι’ αυτή την επα­νά­στα­ση των ταπει­νών, με τους ταπει­νούς και για τους ταπει­νούς, είμα­στε δια­τε­θει­μέ­νοι να δώσου­με τη ζωή μας».
      __Αλέχο Καρ­πε­ντιέρ, «Ο καθα­για­σμός της Ανοι­ξης» (1979)
  • 16 Απρί­ληΛοι­πόν, ναι! Το καθε­στώς μας είναι σοσια­λι­στι­κό!»
  • 17 Απρίλη_ Πέντε χιλιά­δες κου­βα­νοί αντε­πα­να­στά­τες που στρα­το­λο­γή­θη­καν και εκπαι­δεύ­τη­καν στη Γουα­τε­μά­λα από τη CIA, εισβάλ­λουν με την καθο­δή­γη­ση των ΗΠΑ στην πλα­γιά Χιρόν του Κόλ­που των Χοί­ρων. Ο λαϊ­κός επα­να­στα­τι­κός στρα­τός της Κού­βας τους συντρί­βει.
    • «Λοι­πόν, ναι! Το καθε­στώς μας είναι σοσια­λι­στι­κό! Και αν υπάρ­χει εδώ, στην Καραϊ­βι­κή, το φταί­ξι­μο δεν είναι μόνο δικό μας. Είναι και του Χρι­στό­φο­ρου Κολόμ­βου και των άγγλων και ισπα­νών αποι­κι­στών και της ίδιας της γεω­γρα­φί­ας της χώρας μας! Αλλά εμείς πιστεύ­ου­με ότι με πλή­ρες δικαί­ω­μα μπο­ρού­με να ζήσου­με εδώ με το σοσια­λι­στι­κό καθε­στώς που ο λαός μας προ­τί­μη­σε και διά­λε­ξε».
    • Δύο βδο­μά­δες αργό­τε­ρα, κατά τη διάρ­κεια του γιορ­τα­σμού της Πρω­το­μα­γιάς, ο Φιντέλ σε ομι­λία του χαρα­κτη­ρί­ζει την Κού­βα «πρώ­τη Λαο­κρα­τι­κή Σοσια­λι­στι­κή Δημο­κρα­τία της Λατι­νι­κής Αμε­ρι­κής».

🇨🇺  2024

Το να είσαι στέ­λε­χος και εργά­της του Κόμ­μα­τος συνε­πά­γε­ται μεγά­λη ευθύ­νη και προ­σή­λω­ση στην Πατρί­δα, στην Επα­νά­στα­ση και στο λαό.

«Η ακτή Girón, για τους αλη­θι­νούς Κου­βα­νούς επα­να­στά­τες, είναι παρού­σα κάθε μέρα _Θα υπε­ρα­σπι­στού­με αυτή τη σημαία μέχρι την τελευ­ταία πνοή». Αυτό δήλω­σε, με πεποί­θη­ση, ο διε­θνι­στής μαχη­τής και λοχα­γός, στην εκδή­λω­ση για την 63η επέ­τειο της Δια­κή­ρυ­ξης του Σοσια­λι­στι­κού Χαρα­κτή­ρα της Επανάστασης.

Στη δια­σταύ­ρω­ση των οδών 23ης και 12ης , στο Vedado της Αβά­νας, τα λόγια του Comandante en Jefe Φιντέλ Κάστρο Ρουζ αντη­χούν ακό­μη, όταν, με την ευκαι­ρία αυτή, ο πόνος στον απο­χαι­ρε­τι­σμό των θυμά­των των αμε­ρι­κα­νι­κών επι­θέ­σε­ων ενα­ντί­ον της αερο­πο­ρί­ας της χώρας, ανέ­φε­ρε ότι αυτή ήταν μια κομ­βι­κή μέρα για το πεπρω­μέ­νο του νησιού, ακό­μη και της ηπεί­ρου, για­τί «μετά την Girón, όλοι οι λαοί της Λατι­νι­κής Αμε­ρι­κής ήταν λίγο πιο ελεύ­θε­ροι».

Στην τελε­τή τιμής και μνή­μης, υπό την προ­ε­δρία του Miguel Díaz-Canel Bermúdez, Πρώ­του Γραμ­μα­τέα της Κεντρι­κής Επι­τρο­πής του Κόμ­μα­τος και Πρό­ε­δρου της Δημο­κρα­τί­ας, ο Liván Izquierdo Alonso, γραμ­μα­τέ­ας του Κόμ­μα­τος στην Αβά­να, τόνι­σε πώς στις ημέ­ρες του _κατά τη διάρ­κεια της  εισβο­λής και των επι­θέ­σεις, ο λαός του νησιού απέ­κτη­σε το ηθι­κό του ύψος για να συνε­χί­σει σε θέσεις μάχης και εργα­σί­ας, και τίπο­τε δεν ήταν ικα­νό να δια­κό­ψει τη δημιουρ­γι­κή δου­λειά, με παρα­δείγ­μα­τα τόσο αξιέ­παι­να όπως η Εκστρα­τεία Αλφα­βη­τι­σμού (σσ. Campaña de Alfabetización _κατά του αναλ­φα­βη­τι­σμού), που ανα­πτύ­χθη­κε εκεί­νη τη χρονιά .

«Χτύ­πη­σαν έναν λαό που ήταν πρό­θυ­μος να πεθά­νει για την κυριαρ­χία και την ανε­ξαρ­τη­σία του», είπε, σε όσους εργά­ζο­νται στην ψυχή της Επα­νά­στα­σης: Περί­που 81 μέλη και 20 στε­λέ­χη του Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος Κού­βας (PCC) έλα­βαν, αυτή την Τρί­τη (σσ. 16-Απρί­λη), ανα­γνώ­ρι­ση για τα χρό­νια αδιά­λει­πτης δου­λειάς στην υπη­ρε­σία του λαού και του σοσια­λι­σμού. Απο­τε­λούν _μαζί με πολ­λούς άλλους, παρά­δειγ­μα πολι­τι­κής πρωτοπορίας.

«Το να είσαι μέλος ή στέ­λε­χος _εργάτης του Κόμ­μα­τος συνε­πά­γε­ται μεγά­λη ευθύ­νη και προ­σή­λω­ση στην Πατρί­δα, στην Επα­νά­στα­ση και στο λαό μας. Απαι­τεί από κάθε άτο­μο να δια­τη­ρεί υψη­λή υπο­δειγ­μα­τι­κή μαχη­τι­κό­τη­τα ενώ­πιον της κοι­νω­νί­ας, καθώς και προ­σκόλ­λη­ση στην αλή­θεια, ειλι­κρί­νεια, ικα­νό­τη­τα θυσί­ας και απε­ριό­ρι­στη πίστη στις αρχές της Επα­νά­στα­σης», τόνι­σε ο José Ramón Monteagudo, μέλος της Γραμ­μα­τεί­ας της Κεντρι­κής Επι­τρο­πής και επι­κε­φα­λής του Τμή­μα­τος Αγρο­δια­τρο­φής του.

Στο εκδή­λω­ση συμ­με­τεί­χαν επί­σης το μέλος του Πολι­τι­κού Γρα­φεί­ου Roberto Morales Ojeda, Γραμ­μα­τέ­ας Οργά­νω­σης, και ο José Ramón Machado Ventura, Διοι­κη­τής του Επα­να­στα­τι­κού Στρα­τού. καθώς και τα μέλη της Γραμ­μα­τεί­ας Yudí Rodríguez Hernández και Jorge Luis Broche Lorenzo, επι­κε­φα­λής σημα­ντι­κών κοι­νω­νι­κών τομέων.

πηγή granma.cu

 

 

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο