Κούβα: Η δύναμη της Επανάστασης είναι στις λαϊκές γειτονιές

Ο Πρό­ε­δρος της Δημο­κρα­τί­ας της Κού­βας Díaz-Canel έφτα­σε την Παρα­σκευή στο La Timba για να εκτι­μή­σει την κατά­στα­ση τώρα που πέρα­σαν κάποιοι μήνες από το ξεκί­νη­μα της ανάπλασης.
Αυτή τη φορά τον συνό­δευαν ‑sui generis, οι γραμ­μα­τείς των επι­τρο­πών περιο­χής του ΚΚ και ο εκεί­νος της Δημο­τι­κής Επι­τρο­πής του Κόμ­μα­τος στον «ειδι­κό δήμο» Isla de la Juventud, που βρί­σκο­νται στην Αβά­να για να συμ­με­τά­σχουν στη 2^η Ολο­μέ­λεια της ΚΕ

«¡Díaz-Caneeel!». Από ένα μπαλ­κό­νι η φωνή του παι­διού ξεχώ­ρι­σε από τον βου­η­τό της γει­το­νιάς και τη φασα­ρία του κόσμου. Ο Πρό­ε­δρος το άκου­σε, κοντο­στά­θη­κε, γύρι­σε σήκω­σε το χέρι του για να χαι­ρε­τή­σει και χαμο­γέ­λα­σε στο αγόρι.

Το βου­η­τό της καθη­με­ρι­νό­τη­τας συνε­χί­στη­κε στη La Timba, μία από τις 65 γει­το­νιές που απο­τε­λούν μέρος της βαθιάς μετα­μόρ­φω­σης που ζει η κου­βα­νι­κή πρω­τεύ­ου­σα –ειδι­κά οι ευά­λω­τες γει­το­νιές της, που ο αρχη­γός του κρά­τους επι­σκέ­πτε­ται μία-μια κάθε εβδομάδα.
Ο πρό­ε­δρος μοι­ρά­στη­κε μαζί τους την εμπει­ρία που έχει πολ­λα­πλα­σια­στεί στην Αβά­να από τον Ιού­λιο και μετά, με την πρό­κλη­ση «να επε­κτα­θεί σε ολό­κλη­ρη τη χώρα, λαμ­βά­νο­ντας υπό­ψη τις ιδιαι­τε­ρό­τη­τες κάθε επικράτειας».

ℹ️ Δεί­τε σχε­τι­κά  στο twitter

Η περιο­δεία είχε ξεκι­νή­σει στο δημο­τι­κό σχο­λείο Gustavo Pozo, όπου η πρώ­τη γραμ­μα­τέ­ας της Δημο­τι­κής Επι­τρο­πής του Κόμ­μα­τος στο κέντρο (Plaza de la Revolución), Leira Sánchez Valdivia, τους μίλη­σε για τις τοπι­κές ανα­πτυ­ξια­κές προ­κλή­σεις, συμπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νης της δια­χεί­ρι­σης των δια­φο­ρών που δημιουρ­γού­νται σε ένα περι­βάλ­λον όπου συγκλί­νουν τα μεγά­λα κτί­ρια με 53 πολιτειούλες.«Στη La Timba χτί­ζε­ται ένα όνει­ρο. Τώρα βρι­σκό­μα­στε σε ένα σημείο εκκί­νη­σης που θα συνε­χί­σει να μας δίνει περιε­χό­με­νο για να δου­λέ­ψου­με περισ­σό­τε­ρο και καλύ­τε­ρα», είπε και ανα­φέρ­θη­κε λεπτο­με­ρώς στα 47 έργα με εποι­κο­δο­μη­τι­κές δρά­σεις, όλα με μεγά­λο ενδια­φέ­ρον για το λαό, όπως το τοπι­κό οινο­ποιείο, διά­φο­ρες αγο­ρές, γρα­φείο οικο­γε­νεια­κού για­τρού και νοση­λευ­τή, ταχυ­δρο­μείο και πολ­λά άλλα.
Οι οδι­κό δίκτυο ήταν σωστά καθο­ρι­σμέ­νο εξαρ­χής, αλλά η γει­το­νιά «έχει μεγα­λώ­σει άτα­κτα» και με τα χρό­νια απαι­τού­νται εκτε­τα­μέ­νες παρεμ­βά­σεις και σημεια­κή πλα­κό­στρω­ση. Τους τελευ­ταί­ους μήνες εδώ, περισ­σό­τε­ροι από 300 τόνοι ασφάλ­του έχουν χρη­σι­μο­ποι­η­θεί σε ενέρ­γειες επι­διόρ­θω­σης και σχε­δόν 150 κυβι­κά για πεζο­δρό­μια (σσ. 300tn ~180m³ … 3600m² ασφαλ­τι­κά και ~150m² πεζοδρόμια)
Εν μέσω όλων αυτών, ο Πρό­ε­δρος περιό­δευ­σε την κοι­νό­τη­τα, χαι­ρέ­τη­σε τις μικρές ομά­δες εργα­ζο­μέ­νων και τους ρώτη­σε πως πάει, ανταλ­λά­σο­ντας από­ψεις και συνέ­χι­σε να προχωρά:
«Με αυτές τις ενέρ­γειες και αργό­τε­ρα, όταν όλα τα κτί­ρια και τα ακί­νη­τα βαφτούν και επι­σκευα­στούν, οι δρό­μοι έχουν άλλη ζωή», είπε ο Díaz-Canel σε μια ομά­δα γει­τό­νων, τους οποί­ους κάλε­σε «να συνε­χί­σουν και να μην στα­μα­τά­νε σε ό,τι κάνουν».

«Γνω­ρί­ζε­τε τις προ­τε­ραιό­τη­τες; Συμ­φω­νεί­τε;» ρώτη­σε ξανά και ξανά καθώς προ­χω­ρού­σε μέσα από το πολυ­σύ­χνα­στο πλή­θος, το οποίο στα­μα­τού­σε για να τον χαι­ρε­τή­σει. Ευχα­ρι­στώ, Πρό­ε­δρε! Ευχα­ρι­στώ, mijito! Ευχα­ρι­στώ!» φρά­σεις από μακριά κι από δίπλα χτυ­πώ­ντας την πλάτη.

Η La Timba έχει κατοί­κους που εμπι­στεύ­ο­νται την Επα­νά­στα­σή τους και είναι ευγνώ­μο­νες γι αυτό. Η Mayra Arevich Marín, Υπουρ­γός Επι­κοι­νω­νιών ‑η επι­κε­φα­λής οργά­νω­ση σ΄ αυτήν τη γει­το­νιά- υπεν­θύ­μι­σε στον Díaz-Canel πώς τις πρώ­τες μέρες που ξεκί­νη­σε το έργο ανά­πλα­σης στην κοι­νό­τη­τα, πίστευε ότι ο κόσμος δεν θα συμ­με­τεί­χε ποτέ. Αυτό ήταν μόνο στην αρχή, είπε, μετά η συμ­με­το­χή κατέ­κλυ­σε όλους τους χώρους.

ℹ️  Δεί­τε και στο twitter @DiazCanelB, περ­πα­τώ­ντας στους δρό­μους του για να αφου­γκρα­στεί  το λαό υς ανθρώ­πους του (+φωτο)

Ο σχεδιασμός

Επει­δή μετα­ξύ των προ­τε­ραιο­τή­των για την κοι­νό­τη­τα η γενι­κή κινη­το­ποί­η­ση, επί του παρό­ντος στη La Timba ο στό­χος επι­κε­ντρώ­νε­ται στη δια­τή­ρη­ση και συντή­ρη­ση των κτι­ρί­ων, την κατα­σκευή νέων κατοι­κιών για όσους ζουν σε κρί­σι­μη κατά­στα­ση, και γενι­κά την απο­κα­τά­στα­ση της πολι­τειού­λας με τις υπο­δο­μές της.
Περισ­σό­τε­ρες από χίλιες οικογένειες–περίπου 4.000 κάτοι­κοι– θα επω­φε­λη­θούν από αυτές τις δράσεις.
Ο Πρό­ε­δρος θέλη­σε να βεβαιω­θεί, βγαί­νο­ντας στους δρό­μους απροει­δο­ποί­η­τα και να «ζητή­σει άδεια να διαρ­ρή­ξει» τα ταπει­νά σπί­τια που σήμε­ρα είναι γεμά­τα ελπίδα.

Μέσα στην πολυ­σύ­χνα­στη πορεία του, ήταν αδύ­να­το να μετρη­θούν πόσα σπί­τια επι­σκέ­φτη­κε. Μπή­κε, περ­πά­τη­σε, γέμι­σε με ερω­τή­σεις τους γεί­το­νες και τους χτί­στες, έφυ­γε, προ­χώ­ρη­σε και πάλι ο κύκλος επα­να­λή­φθη­κε. Κάθε οικο­γέ­νεια έχει μια ιστο­ρία να πει, και σε κάθε οικο­γέ­νεια μπο­ρούν να ανα­κα­λυ­φθούν ιδιαι­τε­ρό­τη­τες, οι οποί­ες βοη­θούν επί­σης στην επί­λυ­ση πολ­λών προ­βλη­μά­των στη χώρα.

Το La Manigua είναι ένα δημιουρ­γι­κό πολι­τι­στι­κό κέντρο που βρί­σκε­ται στην καρ­διά της La Timba και στο­χεύ­ει να γίνει ο και­νο­τό­μος χώρος, όπου κορί­τσια και αγό­ρια μπο­ρούν να μάθουν, να πει­ρα­μα­τι­στούν και να δια­σκε­δά­σουν με την ιστο­ρία, την τέχνη και τον πολι­τι­σμό της Κού­βας, μέσα από το χιού­μορ και τις αξί­ες του έργου του Juan Padrón (σσ. ο Juan Manuel Padrón Blanco –πέθα­νε 24-Μαρτ-2020, ήταν Κου­βα­νός σκη­νο­θέ­της κινου­μέ­νων σχε­δί­ων και καλ­λι­τέ­χνης κόμικς, γνω­στός ως δημιουρ­γός των Elpidio Valdés. Από το 1963 δημο­σί­ευ­σε σκί­τσα και κινού­με­να σχέ­δια για κου­βα­νι­κά περιο­δι­κά και εφημερίδες).
Κοντά στον τόπο των εποι­κο­δο­μη­τι­κών ενερ­γειών, η κόρη του Silvia Padrón, εξή­γη­σε στον Díaz-Canel ότι ο τόπος θα είναι η υλο­ποί­η­ση ενός «ονεί­ρου που είχε ο πατέ­ρας μου, να δει το έργο του να ξεπερ­νά τον κόσμο των καρ­τούν, όπου τα παι­διά θα μπο­ρού­σαν να αλλη­λε­πι­δρά­σουν με αυτό, να πει­ρα­μα­τι­στούν και να συνδεθούν».
Τότε προ­έ­κυ­ψε αυτή η ιδέα, «που είναι δώρο στην κου­βα­νι­κή οικο­γέ­νεια ‑θα συν­δε­θεί με το La Timba, αλλά είναι δώρο για όλη την Αβά­να». Αφο­ρά όλους εκεί­νους που, με βάση τις αξί­ες της ίδιας της δου­λειάς τους, θα συν­δε­θούν με τους καλύ­τε­ρους Κου­βα­νούς απο­λαμ­βά­νο­ντας το παι­χνί­δι: οι άνθρω­ποι θα μάθουν παί­ζο­ντας, διασκεδάζοντας.

Έτσι, κατά τη διάρ­κεια της περιο­δεί­ας, ο Díaz-Canel και η παρέα του μπό­ρε­σαν να μάθουν για πολ­λά και διά­φο­ρα, συμπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νου του Entimbalao και το οποίο έχει ζωντα­νέ­ψει σε ένα πάρ­κο , όπου έφη­βοι και νέοι αθλού­νται με skateboards.
Εδώ τα ίδια τα αγό­ρια συμ­με­τεί­χαν με τις από­ψεις τους στο σχε­δια­σμό του πάρ­κου και σύμ­φω­να με τον επι­κε­φα­λής του έργου, μόλις ολο­κλη­ρω­θεί, θα συμ­βά­λει επί­σης στη βελ­τί­ω­ση της ποιό­τη­τας ζωής στη γει­το­νιά και στη διεύ­ρυν­ση των ψυχα­γω­γι­κών προσφορών.

Η «ξενά­γη­ση» ολο­κλη­ρώ­θη­κε στο Πολι­τι­στι­κό Κέντρο Plaza, με συζή­τη­ση και ανταλ­λα­γή από­ψε­ων μετα­ξύ του Προ­έ­δρου Díaz-Canel και των ηγε­τών του κόμ­μα­τος που τον συνό­δευαν, μαζί με αυτούς και του μέλους του Πολι­τι­κού Γρα­φεί­ου και Γραμ­μα­τέα Οργά­νω­σης και Πολι­τι­κής των Στε­λε­χών, Roberto Morales Ojeda, την υπουρ­γό Mayra Arevich Marín και τον κυβερ­νή­τη της Αβά­νας, Reinaldo García Zapata. Για περισ­σό­τε­ρο από μία ώρα, μοι­ρά­στη­καν χρή­σι­μες εμπει­ρί­ες που επι­κύ­ρω­σαν την επεί­γου­σα ανά­γκη για τις ευρεί­ες ανα­πλά­σεις που πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­καν σε γει­το­νιές της πρω­τεύ­ου­σας και πρέ­πει να φτά­σουν σε όλες τις περιο­χές της χώρας.
Μετα­ξύ άλλων θεμά­των, ο Díaz-Canel επι­σή­μα­νε  την ανά­γκη από κοι­νού δου­λειάς, ακού­γο­ντας πάντα και προ­σε­χτι­κά τι θέλει και τι χρειά­ζε­ται η κοι­νό­τη­τα ως κλει­δί για την ενί­σχυ­ση αυτής της εμπει­ρί­ας και για να γίνει βιώ­σι­μη με την πάρο­δο του χρό­νου. Υπο­γράμ­μι­σε τη σημα­σία της προ­ώ­θη­σης λαϊ­κών συζη­τή­σε­ων, με ελεύ­θε­ρη συμ­με­το­χή και δια­φά­νεια. Ακο­νί­στε το ρόλο σας σαν εκπρό­σω­ποι με όλο και μεγα­λύ­τε­ρη ευαι­σθη­σία για τα προ­βλή­μα­τα που υπάρ­χουν στις κοι­νό­τη­τές μας.

Και επει­δή «η δύνα­μη της Επα­νά­στα­σης βρί­σκε­ται στις γει­το­νιές», ο Πρώ­τος Γραμ­μα­τέ­ας της ΚΕ του Κόμ­μα­τος θα επι­μεί­νει να κοι­τά­ζει συνε­χώς εκεί και να διδά­σκε­ται από τα πολ­λά μαθή­μα­τα που αφή­νει πάντα ο κόσμος.
Στους κατοί­κους της κοι­νό­τη­τας, που περί­με­ναν την ανα­χώ­ρη­σή του στο Πολι­τι­στι­κό Κέντρο για να τον χαι­ρε­τή­σουν, ο αρχη­γός του κρά­τους ζήτη­σε να συνε­χί­σουν όπως έκα­ναν μέχρι τώρα παρέα με τις μαζι­κές τους οργανώσεις.
Ότι κάνου­με — πρό­σθε­σε — είναι επει­δή το προ­τεί­νε­τε και το χρειά­ζε­στε εσείς. «Υπάρ­χουν πολ­λά προ­βλή­μα­τα και δεν μπο­ρού­με να τα λύσου­με ταυ­τό­χρο­να, αλλά κάθε μέρα θα ξερι­ζώ­νου­με λίγο από το καθέ­να και έτσι θα προ­χω­ρή­σου­με», εξή­γη­σε- ποιο­τι­κά και σύμ­φω­να με τις ανά­γκες του κόσμου στις γειτονιές.

– Με πλη­ρο­φο­ρί­ες από τη Granma
Δεί­τε και
– Βάζο­ντας πλά­τη (καρ­διά) στον κοι­νω­νι­κό μετα­σχη­μα­τι­σμό του La Timba
– Αξιο­λο­γώ­ντας τη  μετα­μόρ­φω­ση στη γει­το­νιά La Timba της Αβάνας
–  Όλα τα χέρια στο La Timba, μια γει­το­νιά της Plaza de la Revolución

(Σσ. barrio ‑γει­το­νιά La Timba)
Η γει­το­νιά San Antonio Chiquito, γνω­στή λίγο αργό­τε­ρα ως La Timba ιδρύ­θη­κε το 1914.
Το όνο­μα προ­έρ­χε­ται από το αγγλι­κό “Timber” που σφρά­γι­ζε τα ξύλι­να κου­τιά που περιεί­χαν guava (τρο­πι­κό φρού­το τρο­πι­κών και υπο­τρο­πι­κών περιο­χών, από το Psidium guajava μικρό δέντρο σαν μυρ­τιά, που προ­έρ­χε­ται από το Μεξι­κό, την Κεντρι­κή Αμε­ρι­κή, την Καραϊ­βι­κή και τη βόρεια Νότια Αμερική)
Εισά­γο­νταν από τις ΗΠΑ και πωλού­νταν σε μορ­φή ψωμιού από γκουά­βα, του περί­φη­μου «pan con timba», τοπι­κής λαϊ­κής κατα­νά­λω­σης, που έγι­νε δημο­φι­λής και σε όλο το νησί.
Το μεγα­λύ­τε­ρο μέρος της γης αυτής της γει­το­νιάς χρη­σι­μο­ποιού­ταν  στη φύτευ­ση λου­λου­διών δια­φό­ρων ποι­κι­λιών (τρια­ντα­φυλ­λιές, κρί­νους, γαρ­δέ­νιες κ.λπ. ) που εξα­φα­νί­στη­καν 10ετία του 1950, από την κίνη­ση των πλη­θυ­σμια­κών οικισμών.