🆘  Επεκτείνει ξεδιάντροπα τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων και κοροϊδεύει κατάμουτρα τους εργαζόμενους ότι το κάνει …“για το καλό τους”!!

Με χυδαία και προ­κλη­τι­κά «επι­χει­ρή­μα­τα», όπως ότι «υπάρ­χει, άρα το νομι­μο­ποιού­με» και «υπάρ­χει εφό­σον το επι­θυ­μεί ο εργα­ζό­με­νος», η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ επι­χει­ρεί να «θωρα­κί­σει» τη δου­λειά μέχρι τελι­κής πτώ­σης, με το νέο νομο­σχέ­διο — έκτρω­μα για την περαι­τέ­ρω γενί­κευ­ση των «ελα­στι­κών» μορ­φών εργα­σί­ας, το παρα­πέ­ρα χτύ­πη­μα του δικαιώ­μα­τος στην απερ­γία, τις συμ­βά­σεις εργα­σί­ας μηδε­νι­κών ωρών και κατά παραγ­γε­λία, την πολ­λα­πλή απασχόληση.

Το νομο­σχέ­διο ανα­μέ­νε­ται να τεθεί σε δια­βού­λευ­ση μέσα στη βδο­μά­δα. Χτες το πρωί, ο υπουρ­γός Εργα­σί­ας, Αδ. Γεωρ­γιά­δης, μιλώ­ντας σε εκπο­μπή της ΕΡΤ, σημεί­ω­σε ότι ήδη υπάρ­χουν η πολ­λα­πλή απα­σχό­λη­ση και τα συμ­βό­λαια μηδε­νι­κών ωρών και, επο­μέ­νως, αυτό που κάνει η κυβέρ­νη­ση είναι να τα κατο­χυ­ρώ­νει και με νόμο, ώστε η απα­σχό­λη­ση αυτή να μην είναι αδήλωτη!

Επί της ουσί­ας, ο υπουρ­γός ομο­λο­γεί ότι με την ανο­χή όλων των κυβερ­νή­σε­ων, η εργο­δο­σία παρα­βιά­ζει συστη­μα­τι­κά ακό­μα και τις εξο­ντω­τι­κές συν­θή­κες δου­λειάς που ισχύ­ουν σήμε­ρα, δια­μορ­φώ­νο­ντας μια πραγ­μα­τι­κό­τη­τα — κόλα­ση στους χώρους δου­λειάς. «Δια­πι­στώ­νο­ντας» αυτήν την κατά­στα­ση, το κρά­τος και η κυβέρ­νη­ση κλι­μα­κώ­νουν την επί­θε­ση στους εργα­ζό­με­νους, νομι­μο­ποιώ­ντας το παρα­πέ­ρα ξεχεί­λω­μα του χρό­νου εργα­σί­ας και την «ευε­λι­ξία»!

Επί­σης, με πρό­σχη­μα την αντι­με­τώ­πι­ση τάχα της μαύ­ρης εργα­σί­ας, γίνο­νται νόμος επι­πλέ­ον μορ­φές ελα­στι­κο­ποί­η­σης του χρό­νου εργα­σί­ας, δηλα­δή εξά­ντλη­σης και εξου­θέ­νω­σης των εργαζομένων.

Ο υπουρ­γός τόλ­μη­σε να ξεστο­μί­σει ότι όλο αυτό συμ­βαί­νει σύμ­φω­να με την επι­θυ­μία του εργα­ζό­με­νου (!) και ότι οι εργα­ζό­με­νοι …εθε­λο­ντι­κά επι­λέ­γουν να κάνουν δεύ­τε­ρη δου­λειά ή να δου­λέ­ψουν σε «ελα­στι­κές» μορ­φές απα­σχό­λη­σης «και εμείς ως κυβέρ­νη­ση τους το επι­τρέ­που­με»! Με βάση αυτόν τον απα­ρά­δε­κτο συλ­λο­γι­σμό, η κυβέρ­νη­ση παρι­στά­νει τον προ­στά­τη των εργα­σια­κών δικαιω­μά­των και μάλι­στα προς όφε­λος «της αντα­γω­νι­στι­κό­τη­τας των επι­χει­ρή­σε­ων», όπως είπε χτες ο Αδ. Γεωργιάδης.

Οι εργα­ζό­με­νοι όμως εξα­να­γκά­ζο­νται να κάνουν δεύ­τε­ρη και τρί­τη δου­λειά, να δου­λέ­ψουν υπε­ρω­ρία ή αργία, να κάνουν 10ωρα και 12ωρα για­τί ο μισθός δεν φθά­νει. Τον έχει εξα­νε­μί­σει ο πλη­θω­ρι­σμός πριν ακό­μα δοθεί, ενώ το 27% των εργα­ζο­μέ­νων παίρ­νουν μικρό­τε­ρο μισθό και από τον κατώ­τα­το, κυρί­ως λόγω μερι­κής απα­σχό­λη­σης. Πρό­σφα­τα στοι­χεία του ΕΦΚΑ δεί­χνουν επί­σης ότι ο μέσος μει­κτός μισθός ίσα που φθά­νει τα 1.000 ευρώ, δηλα­δή λιγό­τε­ρα από 860 ευρώ καθα­ρά, με τα οποία ο εργα­ζό­με­νος μετά βίας καλύ­πτει τα εντε­λώς στοιχειώδη.

Στην ουσία, η κυβέρ­νη­ση παρου­σιά­ζει ως «κανο­νι­κό­τη­τα» την εργα­σια­κή ζού­γκλα που επι­κρα­τεί για τη δια­σφά­λι­ση της κερ­δο­φό­ρας δρά­σης του κεφα­λαί­ου σε βάρος των δικαιω­μά­των των εργα­ζο­μέ­νων. Και αυτή η δρά­ση του κεφα­λαί­ου στη­ρί­ζε­ται και θρέ­φε­ται από τους νόμους που προ­ω­θούν όλες οι κυβερ­νή­σεις, με τους οποί­ους τσα­κί­ζουν τα δικαιώ­μα­τα των εργα­ζο­μέ­νων, τον στα­θε­ρό χρό­νο εργα­σί­ας, τον κατώ­τα­το μισθό και τις Συλ­λο­γι­κές Συμ­βά­σεις, τη συν­δι­κα­λι­στι­κή δράση.

Αυτό κάνει και σήμε­ρα η κυβέρ­νη­ση. Εισά­γει νέες «ελα­στι­κές» μορ­φές απα­σχό­λη­σης, τις συμ­βά­σεις εργα­σί­ας μηδε­νι­κών ωρών (zero hour contracts) και κατά παραγ­γε­λία (on demand contracts). Νομι­μο­ποιεί την πολ­λα­πλή απα­σχό­λη­ση του­λά­χι­στον μέχρι και 13 ώρες τη μέρα, έως και 75 ώρες τη βδο­μά­δα, όπως ορί­ζουν και οι Οδη­γί­ες της Ευρω­παϊ­κής Ενω­σης. Με άλλα λόγια, στρώ­νει το χαλί για την έντα­ση της εκμε­τάλ­λευ­σης, τους επι­τα­χυ­νό­με­νους ρυθ­μούς φθο­ράς της ψυχι­κής και σωμα­τι­κής υγεί­ας των εργαζομένων.

Ταυ­τό­χρο­να, προ­σπα­θεί να απο­δυ­να­μώ­σει το εργα­τι­κό κίνη­μα επι­φέ­ρο­ντας νέο χτύ­πη­μα στο δικαί­ω­μα της απερ­γί­ας, καθι­στώ­ντας και ποι­νι­κό αδί­κη­μα — εκτός από αστι­κό — την περι­φρού­ρη­σή της.

🆘  Τι προβλέπει το νομοσχέδιο

⚠️ 1.

Αυτό που κάνουν οι ρυθ­μί­σεις είναι να θέτουν ως μονα­δι­κό προ­α­παι­τού­με­νο γι’ αυτές τις μορ­φές απα­σχό­λη­σης την «έγκαι­ρη ενη­μέ­ρω­ση» του εργα­ζό­με­νου από τον εργο­δό­τη σχε­τι­κά με τους όρους απα­σχό­λη­σης (διάρ­κεια εργα­σί­ας, έναρ­ξη και λήξη, τόπο εργα­σί­ας, αμοι­βή και τρό­πους αμοι­βής κ.ά.).

Θυμί­ζου­με ότι τα συμ­βό­λαια «μηδε­νι­κών ωρών» και «κατά παραγ­γε­λία», που εισά­γει το νομο­σχέ­διο, είναι συμ­βά­σεις χωρίς συγκε­κρι­μέ­να ωρά­ρια και αμοι­βές, ενώ ο εργα­ζό­με­νος ενη­με­ρώ­νε­ται — στην καλύ­τε­ρη περί­πτω­ση — μόλις 24 ώρες νωρί­τε­ρα για το πού θα δου­λέ­ψει, πόσες ώρες και με ποια αμοι­βή! Δηλα­δή, ο εργα­ζό­με­νος δεν ξέρει αν και πότε θα έχει δου­λειά, και άρα αν, πότε και πόσο ελεύ­θε­ρο χρό­νο θα έχει.

⚠️ 2.

⚠️ 3.

⚠️ 4.