Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Κυνικοί… και ξεδιάντροποι

«Μην περι­μέ­νε­τε να πέσουν οι τιμές στα τρό­φι­μα. Δεν θα γίνει αυτό. Μπο­ρεί ο ρυθ­μός ανό­δου να μειω­θεί και θα μειω­θεί, αλλά να πέσουν δεν υπάρ­χει περί­πτω­ση». Αυτά δήλω­σε τις προ­άλ­λες κυνι­κά ο υπο­διοι­κη­τής της Τρά­πε­ζας της Ελλά­δας, Θ. Πελα­γί­δης, εξη­γώ­ντας ότι η δια­μόρ­φω­ση των τιμών συν­δέ­ε­ται με παρά­γο­ντες διε­θνούς εμβέ­λειας σε μια διε­θνο­ποι­η­μέ­νη — ούτως ή άλλως — οικο­νο­μία. Επι­βε­βαί­ω­σε έτσι ότι η ακρί­βεια σε βασι­κά αγα­θά δεν είναι συγκυ­ρια­κό φαι­νό­με­νο, αλλά δομι­κό στοι­χείο στη λει­τουρ­γία της καπι­τα­λι­στι­κής αγο­ράς, την οποία με πολ­λούς τρό­πους πλη­ρώ­νει ο λαός.

Ανε­ξάρ­τη­τα λοι­πόν από την πορεία του πλη­θω­ρι­σμού, τα προ­ϊ­ό­ντα που είναι ανα­γκαία για την επι­βί­ω­ση της λαϊ­κής οικο­γέ­νειας θα συνε­χί­σουν να που­λιού­νται πανά­κρι­βα, πάνω κι από το ύψος που βρί­σκο­νται σήμε­ρα, βάζο­ντας μπουρ­λό­το στο λαϊ­κό εισό­δη­μα. Το στέ­λε­χος της Τρά­πε­ζας της Ελλά­δας σωστά συμπλη­ρώ­νει στην ίδια συνέ­ντευ­ξη ότι «η ακρί­βεια έχει δύο πόδια, τους μισθούς από τη μια και τις τιμές από την άλλη», που σημαί­νει ότι «είναι πρό­βλη­μα και των μισθών». Στο διά ταύ­τα, όμως, παρου­σιά­ζει ως «λύση» την αιτία που γεν­νά­ει το πρό­βλη­μα, τη θωρά­κι­ση δηλα­δή της καπι­τα­λι­στι­κής κερ­δο­φο­ρί­ας, με στή­ρι­ξη των επεν­δύ­σε­ων και αύξη­ση της παρα­γω­γι­κό­τη­τας της εργα­σί­ας, που σημαί­νει έντα­ση του βαθ­μού εκμε­τάλ­λευ­σης για τους εργαζόμενους.

Τι λέει λοι­πόν ο υπο­διοι­κη­τής της ΤτΕ; Εχεις πρό­βλη­μα με την ακρί­βεια; Στή­ρι­ξε τις μεταρ­ρυθ­μί­σεις της κυβέρ­νη­σης «για την αύξη­ση των επεν­δύ­σε­ων και της παρα­γω­γι­κό­τη­τας», αν θέλεις να αυξη­θούν οι μισθοί και να σου φαί­νο­νται φθη­νό­τε­ρα τα προ­ϊ­ό­ντα στα ράφια. Μη δια­μαρ­τύ­ρε­σαι — για παρά­δειγ­μα — για τον νόμο Γεωρ­γιά­δη και τα άλλα αντι­λαϊ­κά προ­α­παι­τού­με­να του Ταμεί­ου Ανά­καμ­ψης, μην βογκάς για την «ευε­λι­ξία» στην αγο­ρά εργα­σί­ας, που ρίχνει ακό­μα πιο κάτω τον μέσο μισθό, αλλά βάλε πλά­τη, με τη φρού­δα προσ­δο­κία ότι θα πέσει κάνα μεγα­λύ­τε­ρο ψίχου­λο από το πλου­σιο­πά­ρο­χο τρα­πέ­ζι που απο­λαμ­βά­νουν οι επι­χει­ρη­μα­τι­κοί όμι­λοι, με τη στή­ρι­ξη όλων δια­χρο­νι­κά των κυβερ­νή­σε­ων. Καμιά ανο­χή σε τέτοιες ξεδιά­ντρο­πες «υπο­δεί­ξεις». Διέ­ξο­δος για τον λαό απέ­να­ντι στην ακρί­βεια είναι τα μέτρα που προ­τεί­νουν σωμα­τεία και φορείς, όπως η κατάρ­γη­ση του ΦΠΑ και των ειδι­κών φόρων στα είδη πλα­τιάς κατα­νά­λω­σης. Απά­ντη­ση είναι να δυνα­μώ­σει ο αγώ­νας για ΣΣΕ με αυξή­σεις στους μισθούς και κατάρ­γη­ση όλων των αντερ­γα­τι­κών νόμων, που καθη­λώ­νουν το εισό­δη­μα και οδη­γούν τη μεγά­λη λαϊ­κή πλειο­ψη­φία να κόβει ακό­μα και από τα πιο ανα­γκαία για να βγά­λει τον μήνα.

Πηγή: 902.gr

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο