Κ. Καζάκος: Η καλή δουλειά που έγινε το 2015–2017 στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας, οφείλεται σε όλους

«Η καλή δου­λειά που έγι­νε τη θεα­τρι­κή περί­ο­δο 2015 — 2017 στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας, οφεί­λε­ται σε όλο τον κόσμο που δού­λε­ψε, σε όλο το προ­σω­πι­κό του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. και στους βασι­κούς συνερ­γά­τες». Αυτά τόνι­σε μετα­ξύ άλλων ο πρώ­ην καλ­λι­τε­χνι­κός διευ­θυ­ντής του ΔΗΠΕΘΕ Κώστας Καζά­κος, κατά τη διάρ­κεια συνέ­ντευ­ξης Τύπου που έδω­σε σήμε­ρα στην Πάτρα, κάνο­ντας απο­λο­γι­σμό της θητεί­ας του.

Όπως ανέ­φε­ρε στη συνέ­χεια ο Κώστας Καζά­κος, «βασι­κός στό­χος όλων μας ήταν να απευ­θυν­θού­με στον απο­κλει­σμέ­νο λαό που ζει στις μεγά­λες πόλεις, όπως είναι η Πάτρα, τον κόσμο που ζει απο­μο­νω­μέ­νος στο περι­θώ­ριο της κοι­νω­νι­κής ζωής και εμπο­δί­ζε­ται να απο­λαμ­βά­νει τα αγα­θά του πολι­τι­σμού και της τέχνης», υπο­γραμ­μί­ζο­ντας σε αυτό το σημείο, ότι «αυτό το πετύ­χα­με, με προ­σπά­θεια, συντρο­φι­κό­τη­τα και ομοψυχία».

Σχε­τι­κά με το τοπι­κό καλ­λι­τε­χνι­κό δυνα­μι­κό, ο Κώστας Καζά­κος είπε ότι «δόθη­κε η ευκαι­ρία και στους ντό­πιους καλ­λι­τέ­χνες να παρου­σιά­σουν τα επι­τεύγ­μα­τά τους, που θα τα ζήλευαν οι καλύ­τε­ροι επαγ­γελ­μα­τί­ες». Μάλι­στα, όπως ανέ­φε­ρε χαρα­κτη­ρι­στι­κά, «αισθά­νο­μαι ευγνω­μο­σύ­νη που δού­λε­ψα μαζί τους».

Στη συνέ­χεια ο Κώστας Καζά­κος σχο­λί­α­σε τις κρι­τι­κές που δέχθη­κε για τις οποί­ες είπε ότι «ήταν ανυ­πό­στα­τες, ψευ­δείς και κάποιες από αυτές, συνι­στού­σαν συκο­φα­ντι­κή δυσφήμιση».

«Κατη­γο­ρή­θη­κα ‑είπε- ότι δια­σπά­θι­σα τα χρή­μα­τα του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. για να κάνω το κέφι μου με υψη­λού κόστους παρα­γω­γές. Πού στέ­κε­ται αυτό; Ο Γαλι­λαί­ος ανέ­βη­κε για να πετύ­χου­με το βασι­κό στό­χο μας, να φέρου­με τον κόσμο στο θέα­τρο, με παρα­στά­σεις διδα­κτι­κού χαρα­κτή­ρα, αλλά και βαθιά ψυχα­γω­γι­κές. Κάτι που πέτυ­χε ο Γαλι­λαί­ος και γι αυτό ανέ­βαι­νε επί 4 μήνες και 73 παραστάσεις».

Πλούσιος απολογισμός

Τη συνέ­ντευ­ξη άνοι­ξε ο Αντρέ­ας Τερ­ζής, ο οποί­ος κάνο­ντας απο­λο­γι­σμό του διε­τούς έργου, ανέ­φε­ρε ότι το μυστι­κό της εξαι­ρε­τι­κά πετυ­χη­μέ­νης δίχρο­νης θητεί­ας του Κ. Καζά­κου «δεν βρί­σκε­ται μόνο στην τερά­στια καλ­λι­τε­χνι­κή του αξία αλλά και στον απί­στευ­τα καλο­συ­νά­το και σεμνό χαρα­κτή­ρα του που οδή­γη­σε σε ιδιαί­τε­ρα καλές σχέ­σεις με όλο το δυνα­μι­κό του ΔΗΠΕΘΕ και με τους δεκά­δες συνερ­γά­τες του θεά­τρου από την περιο­χή μας και όλη την Ελλάδα».

Tο ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας, στη διάρ­κεια της θητεί­ας του Κ. Καζά­κου ανέ­βα­σε στην Κεντρι­κή του Σκη­νή, με σκηνοθέτη/πρωταγωνιστή τον ίδιο τον Κ. Καζά­κο, τις παρα­γω­γές «Η Ζωή του Γαλι­λαί­ου», το εμβλη­μα­τι­κό έργο του Μπέρ­τολτ Μπρεχτ, που παρα­κο­λου­θή­θη­κε από 11.000 θεα­τές, δίνο­ντας 70 παρα­στά­σεις και «Οι Μικρο­α­στοί» του Μαξίμ Γκόρ­κι, όπου παρα­κο­λου­θή­θη­κε από 5.000 θεα­τές, δίνο­ντας 38 παραστάσεις.

Υπέ­γρα­ψε Συλ­λο­γι­κή Σύμ­βα­ση Εργα­σί­ας με το Σωμα­τείο Ελλή­νων Ηθο­ποιών και θεσμο­θέ­τη­σε το «Άρμα Θέσπι­δος», που με τις παρα­στά­σεις «Ελι­ξή­ριον Τσέ­χωφ» και «Το παι­χνί­δι του έρω­τα και της τύχης» του Μαρι­βώ, έδω­σε 250 παραστάσεις.

Ανέ­βα­σε στην Παι­δι­κή Σκη­νή τις παρα­γω­γές «Μόμο» και το πολυ­βρα­βευ­μέ­νο έργο της Ξένιας Καλο­γε­ρο­πού­λου, «Οδυσ­σε­Βάχ», με 128 παρα­στά­σεις με περί­που 13.000 θεα­τές, δημιούρ­γη­σε τη δομή «Opera Studio», με διπλό στό­χο τη μετεκ­παί­δευ­ση λυρι­κών καλ­λι­τε­χνών και την παρου­σί­α­ση παρα­στά­σε­ων όπε­ρας και δια­τή­ρη­σε τις δομές του σχο­λεί­ου ενη­λί­κων και του παιδικού/εφηβικού εργα­στη­ρί­ου, ανα­πτύσ­σο­ντας στέ­ρεα συνερ­γα­σία με κοι­νω­νι­κές δομές του δήμου και της πόλης, όπως το «ΚΟΜΑΙΘΩ», τα ΚΑΠΗ και το Κέντρο Ψυχι­κής Υγείας.

Στη Δρα­μα­τι­κή Σχο­λή προ­χώ­ρη­σε με έργα υλι­κο­τε­χνι­κής υπο­δο­μής και ανα­νέ­ω­σης του διδα­κτι­κού του προ­σω­πι­κού. Για πρώ­τη φορά βγή­καν από­φοι­τοι, ενώ η διπλω­μα­τι­κή παρά­στα­ση έγι­νε στο Θεα­τρά­κι της Κρή­νης, στο πλαί­σιο του Διε­θνούς Φεστιβάλ.

Θέατρο για το λαό

Κατα­λή­γο­ντας, ο Α. Τερ­ζής τόνι­σε ότι η διοί­κη­ση του ΔΗΠΕΘΕ θα συνε­χί­σου­με με συνέ­πεια στην ίδια στα­θε­ρή κατεύ­θυν­ση: Θέα­τρο για το λαό, με γνή­σιο προ­ο­δευ­τι­κό περιε­χό­με­νο και υψη­λή καλ­λι­τε­χνι­κή αξία.

Ωστό­σο, πρό­σθε­σε ότι η υλο­ποί­η­ση των στό­χων απαι­τεί και διεκ­δί­κη­ση από την κεντρι­κή εξουσία:

- Πλή­ρη κρα­τι­κή χρη­μα­το­δό­τη­ση που θα καλύ­πτει το σύνο­λο των ανα­γκών του δήμου και του θεάτρου.

- Πρό­σλη­ψη μόνι­μου προ­σω­πι­κού με πλή­ρη δικαιώ­μα­τα για την κάλυ­ψη των ανα­γκών των υπη­ρε­σιών μας.

- Όχι στη λει­τουρ­γία από τους δήμους ΙΕΚ — ΚΕΚ, και της Δρα­μα­τι­κής Σχο­λής, για­τί υπε­ρα­σπι­ζό­μα­στε τη δημό­σια — δωρε­άν Παι­δεία, για­τί είναι ευθύ­νη του κρά­τους η βασι­κή Ανώ­τα­τη Καλ­λι­τε­χνι­κή Εκπαίδευση.

Κώστας Πελετίδης: Ήταν δυο χρόνια γεμάτα, παρά τους “πυροβολισμούς” που δέχθηκε

Το λόγο πήρε στη συνέ­χεια ο δήμαρ­χος Πατρέ­ων, Κώστας Πελε­τί­δης, ο οποί­ος σημεί­ω­σε ότι ο Κώστας Καζά­κος «εκτός από σημα­ντι­κός καλ­λι­τε­χνι­κός διευ­θυ­ντής, είναι άνθρω­πος που δια­κρί­νε­ται για τη σεμνό­τη­τα, την απλό­τη­τα και την ανθρω­πιά του. Είχα­με μια τέλεια συνερ­γα­σία, ολο­κλή­ρω­σε μια σημα­ντι­κή προ­σπά­θεια, αυτή της επα­φής του λαού της πόλης μας με το θέα­τρο. Ήταν δυο χρό­νια γεμά­τα, με μια παρου­σία ζωής και όχι μόνο καλ­λι­τε­χνι­κή, παρά τους “πυρο­βο­λι­σμούς” που δέχθη­κε και γι’ αυτό θα συνε­χί­σου­με να έχου­με συνερ­γα­σία μαζί του».