Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Λένιν: Εξακολουθεί να τους στοιχειώνει…

«Ας πού­με περισ­σό­τε­ρα: Ο Ζελέν­σκι θυμί­ζει πολύ περισ­σό­τε­ρο όχι τον Τζορτζ Ουά­σιγ­κτον, αλλά τον Λένιν. Είναι ένας δικτά­το­ρας, ένας επι­κίν­δυ­νος αυταρ­χι­κός ηγέ­της που, με εκα­το­ντά­δες δισε­κα­τομ­μύ­ρια δολά­ρια των φορο­λο­γου­μέ­νων των ΗΠΑ που του δόθη­καν, έχτι­σε ένα μονο­κομ­μα­τι­κό αστυ­νο­μι­κό κρά­τος στην Ουκρανία».

Ποιος τα γρά­φει αυτά; Είναι η άπο­ψη που δημο­σί­ευ­σε στο Twitter η Μαρ­γα­ρί­τα Σιμο­νιάν, αρχι­συ­ντά­κτης του τηλε­ο­πτι­κού δικτύ­ου «Russia Today» (από το 2005) και του ειδη­σε­ο­γρα­φι­κού πρα­κτο­ρεί­ου «Sputnik» (από το 2014).

Το «αφή­γη­μά» της δεν άνθι­σε σε χέρ­σο τόπο, αλλά συν­δέ­ε­ται με τις συκο­φα­ντί­ες εκεί­νων που πολε­μού­σαν την Οκτω­βρια­νή Επα­νά­στα­ση και έβλε­παν στον ηγέ­τη της «τον διά­βο­λο, που με τα χρή­μα­τα της Γερ­μα­νί­ας διέ­λυ­σε τη μεγά­λη Τσα­ρι­κή Αυτο­κρα­το­ρία». Η Σιμο­νιάν, μια από τις κύριες φιγού­ρες της «προ­πα­γαν­δι­στι­κής μηχα­νής» της σημε­ρι­νής αστι­κής Ρωσί­ας, επι­μέ­νει αντι­κομ­μου­νι­στι­κά στη δαι­μο­νο­ποί­η­ση του Λένιν.

Οσο πλη­σιά­ζουν τα 100 χρό­νια από την ίδρυ­ση της Σοβιε­τι­κής Ενω­σης, ο Λένιν, ο επα­να­στά­της, που συνέ­βα­λε όσο κανέ­νας άλλος στη συγκρό­τη­ση αυτού του μονα­δι­κού εργα­τι­κού κρά­τους και μετέ­τρε­ψε τη χώρα από «φυλα­κή των εθνών», όπως απο­κα­λού­σαν την Τσα­ρι­κή Αυτο­κρα­το­ρία, σε ισό­τι­μη συμ­μα­χία αδελ­φών λαών πάνω στις βάσεις του σοσια­λι­σμού, τους στοι­χειώ­νει και τους τρο­μο­κρα­τεί! Η νεο­α­στι­κή τάξη της Ρωσί­ας εξα­κο­λου­θεί να τον βλέ­πει στους εφιάλ­τες της, είτε κοι­μά­ται στα κότε­ρα, είτε στις βίλες της…

Ανα­δη­μο­σί­ευ­ση από τον «Ριζο­σπά­στη»

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο