«Μίνι ασφαλιστικό»: Σταθερή επιδίωξη η παραπέρα ιδιωτικοποίηση της Ασφάλισης

Η παρα­πέ­ρα ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση της Κοι­νω­νι­κής Ασφά­λι­σης, με την ενί­σχυ­ση και εξά­πλω­ση των Ταμεί­ων Επαγ­γελ­μα­τι­κής Ασφά­λι­σης (ΤΕΑ), απο­τε­λεί το βασι­κό αντι­κεί­με­νο του «μίνι ασφα­λι­στι­κού» νομο­σχε­δί­ου το οποίο παρου­σιά­στη­κε χτες στο υπουρ­γι­κό συμ­βού­λιο και θα προ­ω­θη­θεί για ψήφι­ση στη Βου­λή μέσα στον Νοέμ­βρη. Πυρή­νας της σχε­τι­κής διά­τα­ξης είναι η διευ­κό­λυν­ση της ίδρυ­σης ΤΕΑ από περισ­σό­τε­ρους εργο­δό­τες (πολυ­ερ­γο­δο­τι­κά ΤΕΑ), χωρίς να απαι­τεί­ται κλα­δι­κή ή επαγ­γελ­μα­τι­κή συνά­φεια μετα­ξύ τους. Με τον τρό­πο αυτό η κυβέρ­νη­ση εκτι­μά ότι θα προ­ω­θη­θεί ο θεσμός των ΤΕΑ, ώστε οι εργα­ζό­με­νοι να βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέ­πη, με «τυρά­κι» την απα­τη­λή υπό­σχε­ση για συμπλη­ρω­μα­τι­κή σύντα­ξη ή εφά­παξ μετά τη συντα­ξιο­δό­τη­σή τους, και έτσι να κατα­φέ­ρει να δημιουρ­γή­σει τα απα­ραί­τη­τα κεφά­λαια που τόσο ορέ­γο­νται τα μονο­πώ­λια του κλά­δου και οι κάθε λογής τζογαδόροι.

Η παρέμ­βα­ση αυτή έρχε­ται δύο μόλις χρό­νια μετά την ψήφι­ση του νόμου για την πλή­ρη ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση της Επι­κου­ρι­κής Ασφά­λι­σης, ειδι­κά για τους νέους εργα­ζό­με­νους, μέσω της ίδρυ­σης του ΤΕΚΑ (Ταμείο Επι­κου­ρι­κής Κεφα­λαιο­ποι­η­τι­κής Ασφά­λι­σης) και ενώ 20 χρό­νια μετά τη νομο­θέ­τη­ση των ΤΕΑ (2002) το εγχεί­ρη­μα παρου­σιά­ζει στα­σι­μό­τη­τα, με μόλις 28 ταμεία και 50.000 μέλη!

Μέσα από άλλες δια­τά­ξεις αντι­με­τω­πί­ζο­νται μια σει­ρά ασφα­λι­στι­κά θέμα­τα. Για το ζήτη­μα της απα­σχό­λη­σης των συντα­ξιού­χων, η κυβέρ­νη­ση καταρ­γεί μεν την περι­κο­πή του 30% στη σύντα­ξη όσων συντα­ξιού­χων εργά­ζο­νται και την αντι­κα­θι­στά με εισφο­ρά επί του εισο­δή­μα­τός τους, χωρίς όμως να αυξά­νει τις συντά­ξεις όσων ανα­γκά­ζο­νται να δου­λεύ­ουν σε μεγά­λη ηλι­κία εξαι­τί­ας των μίζε­ρων συντά­ξε­ων που λαμβάνουν.

Με την ίδια «λογι­κή» αντι­με­τω­πί­ζει και όσους ελεύ­θε­ρους επαγ­γελ­μα­τί­ες, αγρό­τες και γενι­κά μη μισθω­τούς έχουν χρέη προς τον ΕΦΚΑ και αδυ­να­τούν να λάβουν σύντα­ξη, αν και πλη­ρούν όλες τις προ­ϋ­πο­θέ­σεις. Η κυβέρ­νη­ση, αντί να τους απαλ­λά­ξει από τους τόκους και τις προ­σαυ­ξή­σεις εξαι­τί­ας της αδυ­να­μί­ας τους να κατα­βάλ­λουν τις ασφα­λι­στι­κές εισφο­ρές, απλώς προ­χω­ρά στην αύξη­ση του πλα­φόν σε ληξι­πρό­θε­σμες εισφο­ρές από 20.000 ευρώ σε 30.000 ευρώ (στους αγρό­τες από 6.000 ευρώ σε 10.000 ευρώ), που οι εν δυνά­μει συντα­ξιού­χοι θα πρέ­πει να ρυθ­μί­σουν προ­κει­μέ­νου να λάβουν σύντα­ξη. Με τον τρό­πο αυτό βέβαια δεν αντι­με­τω­πί­ζε­ται το πρό­βλη­μα, δεκά­δες χιλιά­δες ελεύ­θε­ροι επαγ­γελ­μα­τί­ες θα συνε­χί­σουν να στε­ρού­νται τη σύντα­ξη που δικαιού­νται και το πρό­βλη­μα — που, σημειω­τέ­ον, προ­έ­κυ­ψε μαζι­κά μέσα στην κρί­ση — θα διαιωνίζεται.

Τέλος, με τη διά­τα­ξη που προ­ω­θεί για την «υγειο­νο­μι­κή κάλυ­ψη ανα­σφά­λι­στων με ενερ­γό ΑΜΚΑ» η κυβέρ­νη­ση ανοί­γει παρά­θυ­ρο για τη μη κάλυ­ψη πολ­λών μετα­να­στών που εργά­ζο­νται, αφού η ενερ­γο­ποί­η­ση του ΑΜΚΑ τους συν­δέ­ε­ται με τις τυπι­κές προ­ϋ­πο­θέ­σεις για «νόμι­μη παρα­μο­νή», δηλα­δή με το «άνοι­ξε — κλεί­σε» της στρό­φιγ­γας των μετα­να­στευ­τι­κών ροών ανά­λο­γα με τις προ­τε­ραιό­τη­τες του κεφα­λαί­ου. Με τον τρό­πο αυτό, η ιατρο­φαρ­μα­κευ­τι­κή τους κάλυ­ψη σε δημό­σια νοσο­κο­μεία και δομές θα γίνε­ται επί πληρωμή.

Πηγή: 902.gr