Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

ΚΚΕ: Με βαθιά θλίψη αποχαιρετούμε ένα σπουδαίο ρεμπέτη και αυτοδίδακτο λαϊκό καλλιτέχνη

Σε ανα­κοί­νω­ση για το θάνα­το του Αγά­θω­να Ιακω­βί­δη το Γρα­φείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ αναφέρει:

agathon«Με βαθιά θλί­ψη απο­χαι­ρε­τού­με ένα σπου­δαίο ρεμπέ­τη, τον Αγά­θω­να Ιακω­βί­δη, αυτο­δί­δα­κτο λαϊ­κό καλ­λι­τέ­χνη, που τόσο ανα­πά­ντε­χα “έφυ­γε” από τη ζωή.

Η καλ­λι­τε­χνι­κή του πορεία ξεκί­νη­σε το 1977 με το “Ρεμπέ­τι­κο Συγκρό­τη­μα Θεσ­σα­λο­νί­κης”, που ο ίδιος ίδρυ­σε, για να συνε­χι­στεί το 1981 στην Αθή­να. Συνερ­γά­στη­κε με σημα­ντι­κούς μου­σι­κούς πάντα, υπη­ρε­τώ­ντας τη μεγά­λη του αγά­πη, το ρεμπέ­τι­κο τρα­γού­δι. Επέ­στρε­ψε στην Θεσ­σα­λο­νί­κη, όπου συνέ­χι­σε την καλ­λι­τε­χνι­κή του διαδρομή.

Σημα­ντι­κή ήταν η προ­σφο­ρά του στη δια­φύ­λα­ξη και διά­σω­ση του ρεμπέ­τι­κου τρα­γου­διού με την ανά­δει­ξη παλιών ξεχα­σμέ­νων και άγνω­στων στο σύγ­χρο­νο κοι­νό τρα­γου­διών, που είχε συγκε­ντρώ­σει στο προ­σω­πι­κό του αρχείο. Ρεμπέ­τι­κα τρα­γού­δια έγρα­ψε και ο ίδιος, ενώ υπήρ­ξε και δεξιο­τέ­χνης μου­σι­κός όλων των έγχορ­δων νυκτών μου­σι­κών οργά­νων του ρεμπέτικου.

Στή­ρι­ζε πάντα την πάλη του ΚΚΕ για ένα δίκαιο κόσμο ακό­μα και στις πιο δύσκο­λες στιγ­μές της εσω­κομ­μα­τι­κής κρί­σης την περί­ο­δο 1989 ‑1991, με όποιον τρό­πο μπο­ρού­σε και προ­πα­ντός με αυτό που τον ξεχώ­ρι­ζε, την τέχνη του. Αρχές της δεκα­ε­τί­ας του ’90, στή­ρι­ξε την προ­σπά­θεια του ραδιο­φώ­νου “904 Αρι­στε­ρά στα fm” στη Θεσ­σα­λο­νί­κη, κάνο­ντας για τρία χρό­νια εκπο­μπή, με θέμα το ρεμπέ­τι­κο, όπου και παρου­σί­α­ζε όλο του το αρχείο.

Εδώ και πολ­λά χρό­νια, συμ­με­τεί­χε σε όλα τα Φεστι­βάλ της ΚΝΕ στην Αθή­να και τη γενέ­τει­ρά του Θεσ­σα­λο­νί­κη, συμ­βάλ­λο­ντας στο να μυη­θούν οι νέες γενε­ές σε ένα σημα­ντι­κό είδος της μου­σι­κής μας παρά­δο­σης, που το κατεί­χε λόγω και της προ­σφυ­γι­κής του καταγωγής.

Το Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα Ελλά­δας εκφρά­ζει τα ειλι­κρι­νή του συλ­λυ­πη­τή­ρια στη σύζυ­γό του Ερι­φύ­λη, το γιο του και όλους τους δικούς του».

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο