Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Με σεβασμό αποχαιρετά το ΚΚΕ την Σόνια Ιλίνσκαγια

Σε ανα­κοί­νω­σή του για την απώ­λεια της Σόνια Ιλίν­σκα­για, το Γρα­φείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ τονί­ζει τα εξής:

«Απο­χαι­ρε­τού­με με σεβα­σμό και ευγνω­μο­σύ­νη για το πολύ­τι­μο έργο της την ακού­ρα­στη μελε­τή­τρια της ελλη­νι­κής λογο­τε­χνί­ας Σόνια Ιλίν­σκα­για που “έφυ­γε” την Παρα­σκευή σε ηλι­κία 86 ετών.

Το έργο της απο­τε­λεί πολύ­τι­μη και ανα­ντι­κα­τά­στα­τη συμ­βο­λή στην έρευ­να και ανά­δει­ξη της ελλη­νι­κής πνευ­μα­τι­κής δημιουρ­γί­ας στον 20ό αιώ­να. Με βαθιά γνώ­ση του αντι­κει­μέ­νου της ασχο­λή­θη­κε με τη διά­δο­ση, μελέ­τη και μετά­φρα­ση της σύγ­χρο­νης ελλη­νι­κής πεζο­γρα­φί­ας και της ποί­η­σης, η οποία απο­τέ­λε­σε και το θέμα της διδα­κτο­ρι­κής της δια­τρι­βής. Μελέ­τη­σε και πρό­βα­λε ιδιαί­τε­ρα το έργο του Γιάν­νη Ρίτσου, ενώ με πολ­λές μελέ­τες συνέ­βα­λε καθο­ρι­στι­κά στην καθιέ­ρω­ση του Κ. Καβά­φη στο ρωσι­κό κοινό.

Η Σόνια Ιλίν­σκα­για θεω­ρού­σε τη λογο­τε­χνία ως βασι­κή πηγή ηθι­κής παι­δεί­ας, ενώ το κυρί­αρ­χο στοι­χείο που κρά­τη­σε από τη σοσια­λι­στι­κή οικο­δό­μη­ση στον 20ό αιώ­να, όπως η ίδια είχε πει, ήταν “η ανι­διο­τέ­λεια στις καθη­με­ρι­νές ανθρώ­πι­νες σχέσεις”.

Το ΚΚΕ εκφρά­ζει τα θερ­μά του συλ­λυ­πη­τή­ρια στην οικο­γέ­νεια και τους οικεί­ους της».

 

Κώστας Καρυω­τά­κης ΑΠΑΝΤΑ μια άλλη ανάγνωση

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο