Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Μουσείο Αντίστασης στις Κορυσχάδες (φωτορεπορτάζ)

Γρά­φει ο \\ Αλέ­κος Χατζηκώστας

Το Μου­σείο Αντί­στα­σης στις Κορυ­σχά­δες, ανα­μορ­φώ­θη­κε και από τα τέλη του Δεκέμ­βρη του 2023, συνε­χί­ζει πλέ­ον τη λει­τουρ­γία του. Να θυμί­σου­με ότι το 2018 είχε υπο­γρα­φεί μνη­μό­νιο συνερ­γα­σί­ας της Βου­λής με τον Δήμο Καρ­πε­νη­σί­ου, την Περι­φέ­ρεια Στε­ρε­άς Ελλά­δας και το Ίδρυ­μα “Πέτρος Κόκ­κα­λης” με σκο­πό την ανα­βάθ­μι­ση του Μου­σεί­ου και την αύξη­ση της επι­σκε­ψι­μό­τη­τάς του. Μάλι­στα, το ΚΚΕ είχε δεσμευ­τεί (όπως και έπρα­ξε) ότι θα συνει­σφέ­ρει με προ­σφο­ρά αρχεια­κού υλι­κού. Τελι­κά μετά την πολύ­χρο­νη καθυ­στέ­ρη­ση αυτό πλέ­ον λειτουργεί.

Ο Β. Σεμερ­τζί­δης ολο­κλη­ρώ­νει την τοι­χο­γρα­φία “Δια­δή­λω­ση” στη μεγά­λη αίθου­σα του Γυμνα­σί­ου Κορυσχάδων

Η έκθε­ση ανα­πτύσ­σε­ται σε οκτώ άξο­νες: Μία εισα­γω­γι­κή παρου­σί­α­ση της Εθνι­κής Αντί­στα­σης συνο­λι­κά, μία σύντο­μη απει­κό­νι­σε της ανα­τί­να­ξης της γέφυ­ρας του Γορ­γο­πο­τά­μου το 1942, την ανα­λυ­τι­κή περι­γρα­φή της σύγκλη­σης του Εθνι­κού Συμ­βου­λί­ου, την εξι­στό­ρη­ση της περί­φη­μης «Μάχης της σοδειάς», τη παρου­σί­α­ση των γεγο­νό­των και των εξε­λί­ξε­ων που ακο­λού­θη­σαν το Εθνι­κό Συμ­βού­λιο, το χαρ­μό­συ­νο γεγο­νός της απε­λευ­θέ­ρω­σης, την απο­τύ­πω­ση της καθη­με­ρι­νής ζωής των ανθρώ­πων εκεί­νη την περί­ο­δο και τέλος την παρου­σί­α­ση πρω­τό­τυ­πων έργων του ζωγρά­φου Βάλια Σεμερ­τζί­δη με αφορ­μή αυτά τα γεγο­νό­τα. Ιδιαί­τε­ρο τμή­μα της Έκθε­σης απο­τε­λεί η απο­τύ­πω­ση του βίου και της πολι­τεί­ας των Εθνο­συμ­βού­λων που έλα­βαν μέρος στις εργα­σί­ες του. Την ολο­κλη­ρω­μέ­νη ανα­πα­ρά­στα­ση του τόπου και της επο­χής συμπλη­ρώ­νει η παρά­θε­ση Χρο­νο­λο­γί­ου και της ιστο­ρί­ας του Σχο­λεί­ου των Κορυσχάδων.

Η συγκέ­ντρω­ση άνω των 500 τεκ­μη­ρί­ων βοη­θά τον επι­σκέ­πτη να έρθει σε επα­φή με το τι συνέ­βη εκεί­νες τις 13 μέρες του Μάη του 1944 στον ιστο­ρι­κό χώρο του σχο­λεί­ου. Από τις 14 έως τις 27 Μάη συγκε­ντρώ­θη­καν πάνω από 200 (218 από τους οποί­ους οι 24 ήταν βου­λευ­τές του 1936) άνθρω­ποι απ’ όλη τη χώρα, προ­κει­μέ­νου να συγκρο­τή­σουν το Α’ Εθνι­κό Συμ­βού­λιο της Πολι­τι­κής Επι­τρο­πής Εθνι­κής Απε­λευ­θέ­ρω­σης (ΠΕΕΑ).

Να σημειώ­σου­με ότι υλι­κό προ­σέ­φε­ραν βασι­κά το ΚΚΕ, πολ­λά ΓΑΚ της χώρας, ΔΙΣ αλλά και ιδιώ­τες από ολό­κλη­ρη τη χώρα _επίσης το ΑΣΚΙ (τα ονό­μα­τά τους, βρί­σκο­νται στη είσο­δο του μουσείου).

Το Μου­σείο Εθνι­κής Αντί­στα­σης των Κορυ­σχά­δων, μπο­ρεί και πρέ­πει να απο­τε­λέ­σουν πόλο έλξης δεκά­δων χιλιά­δων επι­σκε­πτών σε ετή­σια βάση. Ακό­μα περισ­σό­τε­ρο μπο­ρεί να απο­τε­λέ­σει σύγ­χρο­νο σχο­λείο Ιστο­ρί­ας των αγώ­νων του λαού μας, που σήμε­ρα απο­κρύ­πτε­ται για­τί τα ιδα­νι­κά που αυτοί οι αγώ­νες πρε­σβεύ­ουν δεν ται­ριά­ζουν με τους στό­χους και τις επι­διώ­ξεις της αστι­κής τάξης. Και φυσι­κά χρειά­ζε­ται το άνοιγ­μα του να συν­δυα­στεί με την άμε­ση πρό­σλη­ψη όλου του απα­ραί­τη­του προ­σω­πι­κού (φύλα­ξης, επι­στη­μο­νι­κό κλπ.), καθώς και τη δημιουρ­γία των απα­ραί­τη­των υπο­δο­μών, όπως ανα­γνω­στή­ριο κά., ώστε να λει­τουρ­γή­σει πλή­ρως και να παί­ξει τον ρόλο του ως φάρου της νεό­τε­ρης Ιστο­ρί­ας του λαού μας.Ατέχνως info

Θυμί­ζου­με και το υπό­μνη­μα υπο­ψή­φιων βου­λευ­τών Ευρυ­τα­νί­ας του ΚΚΕ (βλ ανα­λυ­τι­κά παρα­κά­τω), όπου ανα­φέ­ρε­ται _μεταξύ άλλων:
(…)

Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΜΝΗΜΗ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟ ΛΑΟ
_Ν΄ ανοί­ξει τώρα το Μου­σείο Κορυσχάδων

Η 14η του Μάη 1944 θα ξεχω­ρί­ζει πάντα σαν κορυ­φαία μέρα στη νεό­τε­ρη ιστο­ρία του λαού μας. Είναι  η μέρα, που πάνω στα λεύ­τε­ρα βου­νά της Ευρυ­τα­νί­ας, στην ανταρ­το­μά­να Ρού­με­λη, το Εικο­σιέ­να αντά­μω­σε την ΕΑΜι­κή Εθνι­κή Αντίσταση.
Εβδο­μή­ντα εννιά χρό­νια από τότε, που απ’ άκρη σ’ άκρη της Ελλά­δας έφτα­νε το μήνυ­μα πως στο μικρό πανέ­μορ­φο χωριου­δά­κι της Ευρυ­τα­νί­ας, Κορυ­σχά­δες, και στο ιστο­ρι­κό σχο­λείο του, συνήλ­θε το Εθνι­κό Συμ­βού­λιο, που είχε συγκα­λέ­σει η Πολι­τι­κή Επι­τρο­πή Εθνι­κής Απε­λευ­θέ­ρω­σης (ΠΕΕΑ).

(…)
Κι αν πιο παλιά το μετεμ­φυ­λια­κό κρά­τος και η χού­ντα περ­νά­γα­νε στρώ­μα­τα ασβέ­στη πάνω από τις παρα­στά­σεις και τα συν­θή­μα­τα, η τωρι­νή αστι­κή δημο­κρα­τία με τα κόμ­μα­τά της, τους θεσμούς της, τους επι­στή­μο­νές της προ­σπα­θεί να περά­σει λού­στρο στην ιστο­ρία, να την καλου­πώ­σει τελι­κά στους δικούς της στό­χους και  επι­διώ­ξεις. Όπως τον Μάη του 22, όταν με την συμ­βο­λή  γνω­στού δημο­σιο­γρά­φου, προ­σπά­θη­σαν για μια ακό­μα φορά να στοι­χί­σουν το μήνυ­μα των Κορυ­σχά­δων  στη δική τους γραμ­μή, τη γραμ­μή μιας δήθεν εθνι­κής ενό­τη­τας που θέλει τον θύτη αγκα­λιά με το θύμα, τον κατα­πιε­στή αγκα­λιά με τον κατα­πιε­ζό­με­νο και όλους μαζί σε ευρω­ε­νω­σια­κή-νατοϊ­κή γραμμή.

Οι κομ­μου­νι­στές στη­ρί­ζου­με κάθε προ­σπά­θεια που αντι­στρα­τεύ­ε­ται την δια­στρε­βλω­μέ­νη ανά­γνω­ση και ερμη­νεία τις ιστο­ρί­ας. Επι­διώ­κου­με οι εκδη­λώ­σεις μνή­μης να μην είναι εθι­μο­τυ­πι­κές, αλλά να ανα­δει­κνύ­ουν το ανα­τρε­πτι­κό περιε­χό­με­νο των λαϊ­κών αγώ­νων. Δεν απο­δε­χό­μα­στε τα τοπό­ση­μα της Αντί­στα­σης να ρημά­ζουν αφη­μέ­να στη λήθη του χρό­νου. Δεν συμ­βι­βα­ζό­μα­στε με το γεγο­νός ότι η Παλιά Βίνια­νη είναι ένας σωρός από ερεί­πια με το μικρό Μου­σείο της κλει­στό. Δώσα­με μάχες …

(…)
Το Μου­σείο των Κορυ­σχά­δων όλα αυτά τα χρό­νια ουσια­στι­κά υπο­λει­τουρ­γού­σε: ανοι­χτό λίγες ώρες την ημέ­ρα, χωρίς σύγ­χρο­νες υπο­δο­μές, χωρίς εξει­δι­κευ­μέ­νο προ­σω­πι­κό. Κι αυτό παρά το γεγο­νός, ότι απο­τε­λεί ένα από τα πιο εμβλη­μα­τι­κά μνη­μεία της Αντί­στα­σης, γνω­στό σε όλη τη χώρα. Οι χιλιά­δες επι­σκέ­πτες που συνέρ­ρε­αν κάθε χρό­νο  από κάθε γωνιά της χώρας  αντί­κρυ­ζαν την υπο­βάθ­μι­ση και την εγκατάλειψη.

Κάπως έτσι, ποιώ­ντας την ανά­γκη φιλο­τι­μία, υπο­γρά­φτη­κε το 2018 το μνη­μό­νιο συνερ­γα­σί­ας μετα­ξύ Δήμου Καρ­πε­νη­σί­ου, Δήμου Αγρά­φων, Περι­φέ­ρειας Στε­ρε­άς Ελλά­δας, Ιδρύ­μα­τος «Πέτρος Κόκ­κα­λης» και Βου­λής των Ελλή­νων για την ανα­καί­νι­ση και ανα­βάθ­μι­ση των Μου­σεί­ων Βίνια­νης και Κορυσχάδων.

Το ΚΚΕ έχο­ντας ως σκο­πό την ανα­βάθ­μι­ση των δύο Μου­σεί­ων απο­φά­σι­σε να δια­θέ­σει στην προ­σπά­θεια αυτή υλι­κό από το ιστο­ρι­κό του αρχείο. Το ΚΚΕ όχι μόνο αντα­πο­κρί­θη­κε σε ό,τι υλι­κό του ζητή­θη­κε, αλλά και με πρω­το­βου­λία του παρέ­δω­σε και πρό­τει­νε πολ­λα­πλά­σιο αρχεια­κό υλι­κό, που αφο­ρά το έργο της ΠΕΕΑ, το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ, το ΚΚΕ. Το υλι­κό παρα­δό­θη­κε και μέρος του αξιο­ποι­ή­θη­κε στο πλαί­σιο έκθε­σης που υλο­ποιεί­ται με ευθύ­νη της Βου­λής. Ανά­με­σα στα ντο­κου­μέ­ντα που έχουν παρα­δο­θεί από το Αρχείο του ΚΚΕ βρί­σκο­νται και δεκά­δες έργα του Ηλία Φέρ­τη, ζωγρα­φι­σμέ­να εκ του φυσι­κού στη Φουρ­νά των Αγρά­φων, τελευ­ταία έδρα της ΠΕΕΑ.

Παρ’ όλα αυτά και παρά το γεγο­νός ότι τον ανα­σχε­δια­σμό και την ανα­βάθ­μι­ση του Μου­σεί­ου των Κορυ­σχά­δων ανέ­λα­βε κορυ­φαία επι­στη­μο­νι­κή ομά­δα, παρά το γεγο­νός ότι το αρχι­κό χρο­νο­διά­γραμ­μα προ­έ­βλε­πε ολο­κλή­ρω­ση των εργα­σιών σε λίγους μήνες, το Μου­σείο παρα­μέ­νει ακό­μα (Απρί­λης 2023) κλειστό.

Το ΚΚΕ θα συνε­χί­σει να δίνει όλες του τις δυνά­μεις για την ανά­δει­ξη των ιστο­ρι­κών τοπο­σή­μων της Αντί­στα­σης στην Ευρυ­τα­νία. Στα πλαί­σια αυτά ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ να ανοί­ξουν τώρα τα Μου­σεία της Αντί­στα­σης σε Κορυ­σχά­δες και Βίνια­νη.

  • Η άρνη­ση του Δήμου Καρ­πε­νη­σί­ου να διεκ­δι­κή­σει μόνι­μες προ­σλή­ψεις ειδι­κευ­μέ­νου προ­σω­πι­κού για το Μου­σείο (με την λογι­κή «αυτά δεν γίνο­νται»), μας προ­βλη­μα­τί­ζει ιδιαί­τε­ρα για­τί στρώ­νει τον δρό­μο είτε για νέες φουρ­νιές συμ­βα­σιού­χων-ομή­ρων είτε για ιδιωτικοποίηση.
  • Γνω­ρί­ζου­με πολύ καλά ότι η απα­ξί­ω­ση  όλων των δημό­σιων Μου­σεί­ων δεν είναι τόσο όσο θέλουν να δεί­χνουν θέμα κον­δυ­λί­ων. Συν­δέ­ε­ται κυρί­ως με την κατεύ­θυν­ση που έχουν  η ΕΕ και  όλες οι κυβερ­νή­σεις γενι­κά,  πρώ­τα να απα­ξιώ­νουν τα μου­σεία μας και μετά να τα κάνουν  Νομι­κά Πρό­σω­πα με διο­ρι­σμέ­να ΔΣ και με ιδιω­τι­κο­ποι­η­μέ­νες λειτουργίες. 

Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΜΝΗΜΗ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟ ΛΑΟ
click

Δεσμευό­μα­στε λοι­πόν να αντι­πα­λέ­ψου­με κάθε μορ­φή έμμε­σης ή άμε­σης ιδιω­τι­κο­ποί­η­σης διεκ­δι­κώ­ντας επαρ­κές μόνι­μο προ­σω­πι­κό τόσο για τα Μου­σεία Κορυ­σχά­δων και Βίνια­νης όσο και συνο­λι­κά για τα μου­σεία και μνη­μεία του νομού.

Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΜΝΗΜΗ
ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟ ΛΑΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΕ ΙΔΙΩΤΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ
.

Κάποιες ακό­μη πλη­ρο­φο­ρί­ες στο museumfinder.gr και εδώ

 

 

 

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο