Μπέρτολτ Μπρεχτ: «Οδηγία στους ανωτέρους» — Ένα ποίημα για τον Άγνωστο Εργάτη

Τη μέρα που ο άγνω­στος νεκρός στρατιώτης
με τιμη­τι­κές θάφτη­κε ομοβροντίες,
την ίδιαν ώρα του καταμεσήμερου,
απ’ το Λον­δί­νο κι ως τη Σιγγαπούρη,
ανά­με­σα δώδε­κα και δύο και δώδε­κα και τέσσερα,
για δύο λεπτά ολό­κλη­ρα, κάθε δου­λειά σταμάτησε
μόνο και μόνο για να τιμηθεί
ο νεκρός Άγνω­στος Στρατιώτης.

Μα ωστό­σο
δια­τα­γές θα ‘πρε­πε ίσως να δοθούν
και για μιαν άλλην επι­τέ­λους τελε­τή που να τιμά
τον Ά γ ν ω σ τ ο Ε ρ γ ά τ η
απ’ τις κοσμο­πλημ­μυ­ρι­σμέ­νες πολι­τεί­ες των ηπείρων.
Κάποιον μέσ’ απ’ τ’ ανθρώ­πι­νο το κουρνιαχτό
που τη μορ­φή του κανέ­νας δεν τη πρόσεξε
που η μυστι­κή του ύπαρ­ξη πέρα­σε απαρατήρητη
που ποτέ τ’ όνο­μά του δεν ακού­στη καθαρά.
Ένας τέτοιος άνθρω­πος θα ’πρε­πε,
για ολο­νών μας το καλό,
να τιμη­θεί με σοβα­ρή μια τελετή,
μ’ ένα ραδιο­φω­νι­κό μήνυμα
«Στον Άγνω­στο Εργάτη»
και
με στα­μά­τη­μα κάθε δου­λειάς από την ανθρω­πό­τη­τα όλη
πέρα για πέρα στον πλανήτη.