Καθώς ολοκληρώνεται μια ακόμα φάση «προσαρμογής» της Ενέργειας — εμπόρευμα στην «απελευθερωμένη» αγορά της παραγωγής και διανομής, ο λαός μπορεί να δει τώρα πιο καθαρά τα ψέματα που του έλεγαν όλες διαχρονικά οι κυβερνήσεις και τα αστικά κόμματα για τα «οφέλη» που θα αποκόμιζε τάχα από τη στρατηγική της ΕΕ και σ’ αυτόν τον τομέα.
Τη στρατηγική αυτή μόνο το ΚΚΕ αποκάλυψε και κατήγγειλε ως αντιλαϊκή, προειδοποιώντας για τις οδυνηρές συνέπειες που θα ζούσε ο λαός, από την αύξηση της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος και τη διεύρυνση της ενεργειακής φτώχειας. Ολα αυτά δηλαδή που συμβαίνουν τώρα μπροστά στα μάτια του και …μέσα στην τσέπη του.
Το επιχείρημα ότι η «απελευθέρωση» της Ενέργειας θα έσπρωχνε τις τιμές προς τα κάτω είναι ο πρώτος και μεγαλύτερος μύθος που κατέρρευσε. Ειδικά τώρα που ο τζόγος στη χονδρική αγορά του ρεύματος φτάνει μέχρι την πόρτα των νοικοκυριών, βάζοντας τον λαό να ποντάρει σε τιμολόγια διαφορετικού χρώματος, με την (φρούδα) ελπίδα ότι μπορεί να του «κάτσει» μια καλύτερη τιμή. Σαν να γυρνάει ρουλέτα στο καζίνο…
Συνέπειες της «απελευθέρωσης» ήταν η παραπέρα ιδιωτικοποίηση της παραγωγής και της διανομής Ενέργειας, η μετατροπή της ηλεκτρικής ενέργειας σε χρηματιστηριακό προϊόν, η διασυνδεσιμότητα των δικτύων, που μεγαλώνει την αγορά και επομένως τη δίψα των ομίλων για ακόμα μεγαλύτερα κέρδη, η χρήση του ακριβότερου φυσικού αερίου στην παραγωγή Ενέργειας κ.ά. Είναι όλα αυτά που ευθύνονται σήμερα για τις υψηλότερες τιμές του ρεύματος.
«Ο ανταγωνισμός θα ρίξει τις τιμές», έλεγαν η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ και οι άλλοι, ψηφίζοντας τον έναν μετά τον άλλο τους νόμους για το «άνοιγμα» της αγοράς Ενέργειας. Κάπως έτσι, από τη μετοχική και πολυκερματισμένη ΔΕΗ ΑΕ, φτάσαμε σήμερα σε περίπου 20 (!) διαφορετικούς παρόχους ηλεκτρικής ενέργειας και σε 7 μεγάλους παραγωγούς, με βασικό καύσιμο το φυσικό αέριο.
Μαζί όμως με τον αριθμό των παραγωγών και παρόχων, αυξήθηκαν και οι τιμές! Η ανοδική τάση που προϋπήρχε με τη μετοχική και ιδιωτικοποιημένη ΔΕΗ, όταν αυτή μονοπωλούσε την αγορά, συνεχίστηκε και εκτοξεύτηκε στις συνθήκες της μεγαλύτερης «απελευθέρωσης», για να φτάσει στα σημερινά απίθανα επίπεδα, χαρίζοντας τεράστια κέρδη στους ενεργειακούς ομίλους και βυθίζοντας ακόμα περισσότερο στην ενεργειακή φτώχεια τον λαό.
«Η απεξάρτηση από τον λιγνίτη και η ανάπτυξη των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας θα φέρει φτηνότερο ρεύμα» ήταν το καινούργιο παραμύθι, που έφερε μαζί της η εποχή της «πράσινης ανάπτυξης». Εδώ, όμως, ο μύθος κατέρρευσε σχεδόν με τη γέννησή του.
Σήμερα η Ελλάδα κατατάσσεται στις χώρες που οι ΑΠΕ συμμετέχουν με το μεγαλύτερο αναλογικά ποσοστό στο μείγμα της ηλεκτροπαραγωγής. Η τιμή του ρεύματος όμως για τον λαό είναι από τις ακριβότερες σε όλη την Ευρώπη, όπου επίσης τα νοικοκυριά πληρώνουν το ρεύμα για χρυσάφι! Χώρια τα «πράσινα» χαράτσια που φουσκώνουν ακόμα περισσότερο τους λογαριασμούς, κάνοντας την «πράσινη» Ενέργεια πιο «μαύρη» κι από το …κάρβουνο.
Για «κερασάκι στην τούρτα» έρχονται οι φαιδρότητες του υπουργού Ενέργειας ότι με το νέο σύστημα τιμολόγησης τα νοικοκυριά αποκτούν περισσότερες δυνατότητες να επιλέξουν «το τιμολόγιο που ταιριάζει στο προφίλ τους»! Το δούλεμα πάει σύννεφο! Τα έγχρωμα τιμολόγια μια επιλογή έχουν: Διάλεξε ποιο χρώμα θα έχει η αφαίμαξή σου, αφού μονά χάνει ο λαός και ζυγά κερδίζουν οι όμιλοι!
Δεν είναι επίσης τυχαίο ότι οι διαφορές στις τιμές μεταξύ των εταιρειών δεν φαίνονται καν με γυμνό μάτι, αλλά πρέπει να φτάσει κανείς στο τέταρτο δεκαδικό ψηφίο για να τις ανακαλύψει…
Φτάνει με τους μύθους λοιπόν! Είναι αίσχος το 2023 να υποχρεώνουν τα νοικοκυριά να διαλέξουν αν θα ανάψουν το θερμοσίφωνο ή την ηλεκτρική κουζίνα για να αντεπεξέλθουν στο κόστος του ρεύματος. Είναι ξεδιαντροπιά να μένουν χωρίς ρεύμα πάνω από 430.000 νοικοκυριά το 2022, επειδή δεν μπορούν να πληρώσουν.
Η «απελευθέρωση» της αγοράς Ενέργειας είναι αντιλαϊκή επειδή έχει για κριτήριο το μεγαλύτερο κέρδος των ομίλων. Εκεί πρέπει να συγκεντρώσει τα πυρά του ο λαός, σε σύγκρουση με την πολιτική του κέρδους, που αντιμετωπίζει την Ενέργεια ως εμπόρευμα σε βάρος των δικών του αναγκών για φτηνή — απρόσκοπτη Ενέργεια και προστασία του περιβάλλοντος.
Αναδημοσιεύεται από την στήλη
«Η Άποψή μας» του Ριζοσπάστη
