Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

1 στα 5 παιδιά βιώνει τη φτώχεια στις πλούσιες χώρες

Μολο­νό­τι σημειώ­θη­κε κάποια βελ­τί­ω­ση τα τελευ­ταία χρό­νια, πάνω από 69 εκα­τομ­μύ­ρια παι­διά ζουν στη φτώ­χεια στις 40 πλου­σιό­τε­ρες χώρες του κόσμου, με άλλα λόγια η φτώ­χεια πλήτ­τει πάνω από το ένα παι­δί στα πέντε, σύμ­φω­να με τη UNICEF, που επι­ση­μαί­νει κενά ιδιαί­τε­ρα στο Ηνω­μέ­νο Βασί­λειο και στη Γαλλία.

Κατά τις περιό­δους 2012–2014 και 2019–2021, ο αριθ­μός των παι­διών που ζουν στη φτώ­χεια μειώ­θη­κε κατά περί­που 8% στις περί­που 40 χώρες της Ευρω­παϊ­κής Ένω­σης και του ΟΟΣΑ (σ.σ. του Οργα­νι­σμού Οικο­νο­μι­κής Συνερ­γα­σί­ας και Ανά­πτυ­ξης) που εξε­τά­στη­καν. Ποσο­στό που αντι­προ­σω­πεύ­ει «περί­που 6 εκα­τομ­μύ­ρια παι­διά» του­λά­χι­στον από τα 291 εκα­τομ­μύ­ρια παι­διά συνο­λι­κά, εξη­γεί­ται σε έκθε­ση που δημο­σιο­ποι­ή­θη­κε χθες Τρί­τη το βρά­δυ από την UNICEF Innocenti, το τμή­μα έρευ­νας του Ταμεί­ου των Ηνω­μέ­νων Εθνών για την Παι­δι­κή Ηλικία.

Αλλά «απέ­με­ναν ακό­μη πάνω από 69 εκα­τομ­μύ­ρια παι­διά στη φτώ­χεια» στα τέλη του 2021.

«Για τα περισ­σό­τε­ρα παι­διά, αυτό σημαί­νει πως αντι­με­τω­πί­ζουν κίν­δυ­νο να μεγα­λώ­σουν με έλλει­ψη θρε­πτι­κής τρο­φής, ρού­χων, σχο­λι­κών ειδών και ζεστού σπι­τιού», σχο­λί­α­σε ο Μπο Βίκτορ Νίλουντ του UNICEF Innocenti, τονί­ζο­ντας τις δυνη­τι­κές επι­πτώ­σεις για «τη σωμα­τι­κή και ψυχι­κή τους υγεία».

Η UNICEF βασί­ζει τους υπο­λο­γι­σμούς της στη «σχε­τι­κή» φτώ­χεια, επί­πε­δο εισο­δή­μα­τος το οποίο αντι­στοι­χεί στο 60% του μέσου σε εθνι­κή κλί­μα­κα — πρό­κει­ται για δεί­κτη που χρη­σι­μο­ποιεί­ται συχνά στις ανε­πτυγ­μέ­νες χώρες για να προσ­διο­ρί­ζε­ται το όριο της φτώχειας.

Η έκθε­ση επι­μέ­νει στην ανά­γκη να δημιουρ­γη­θούν συγκε­κρι­μέ­να εργα­λεία κοι­νω­νι­κής προ­στα­σί­ας για να εξα­σφα­λι­στεί η ευη­με­ρία των παι­διών και στην «πολι­τι­κή βού­λη­ση» στις υπό εξέ­τα­ση χώρες, υπο­γραμ­μί­ζο­ντας ότι το να βγαί­νουν τα παι­διά από τη φτώ­χεια δεν είναι κάτι που συμ­βαί­νει αυτό­μα­τα όταν αυξά­νε­ται ο πλού­τος μιας χώρας.

Παρά τη γενι­κή βελ­τί­ω­ση, οι δια­φο­ρές της τρο­χιάς μετα­ξύ κάποιων χωρών είναι εντυπωσιακές.

Από το 2012, η μεγα­λύ­τε­ρη επι­δεί­νω­ση της κατά­στα­σης κατα­γρά­φη­κε σε κάποιες από τις πλου­σιό­τε­ρες χώρες της υφη­λί­ου: στο Ηνω­μέ­νο Βασί­λειο (+19,6% φτω­χά παι­διά, ή αλλιώς μισό εκα­τομ­μύ­ριο, σε μια χώρα όπου ήδη το ποσο­στό της παι­δι­κής φτώ­χειας υπε­ρέ­βαι­νε το 20% το 2021), στην Ισλαν­δία (+11%) καθώς και στη Γαλ­λία (+10,4%).

Στις ΗΠΑ, ο αριθ­μός των φτω­χών παι­διών μειώ­θη­κε κατά 6,7%, όμως πάνω από το ένα παι­δί στα τέσ­σε­ρα εξα­κο­λου­θού­σε να ζει σε κατά­σχε­ση «σχε­τι­κής» φτώ­χειας. Και ο δεί­κτης της παι­δι­κής φτώ­χειας ήταν διπλά­σιος από αυτόν στη Δανία, χώρα με συγκρί­σι­μο κατά κεφα­λήν εισόδημα.

Η κατά­στα­ση σε ό,τι αφο­ρά την παι­δι­κή φτώ­χεια βελ­τιώ­θη­κε περισ­σό­τε­ρο στην Πολω­νία (-37,6%), στη Σλο­βε­νία (-31,4%), στη Λετο­νία (-31%) και στη Λιθουα­νία (-30,6%).

Υπο­γραμ­μί­ζο­ντας τη σύν­δε­ση της παι­δι­κής φτώ­χειας και των οικο­νο­μι­κών ανι­σο­τή­των, η έκθε­ση στέ­κε­ται επί­σης στον μεγα­λύ­τε­ρο κίν­δυ­νο να μεγα­λώ­σουν στη φτώ­χεια παι­διά μονο­γο­νεϊ­κών οικο­γε­νειών ή οικο­γε­νειών που ανή­κουν σε μειονότητες.

Στις ΗΠΑ για παρά­δειγ­μα, το 30% των παι­διών Αφρο­α­με­ρι­κα­νών και το 29% των παι­διών αυτο­χθό­νων ζουν κάτω από το εθνι­κό όριο της φτώ­χειας, ενώ το ποσο­στό αυτό δεν ξεπερ­νά το 10% για τα παι­διά των λευ­κών και των ισπανόφωνων.

Ταυ­τό­χρο­να στην ΕΕ, ένα παι­δί που έχει γονείς με μη ευρω­παϊ­κή υπη­κο­ό­τη­τα δια­τρέ­χει 2,4 φορές υψη­λό­τε­ρο κίν­δυ­νο να ζει στη φτώ­χεια από κάποιο που έχει ευρω­παί­ους γονείς.

 

Να ακου­στεί μέχρι τη Γάζα: ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο