Γράφει ο Αλέκος Χατζηκώστας //
Σύμφωνα με την δημοσκόπηση της PRORATA (ΣΦΥΓΜΟΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2022) τα τρία κυριότερα συναισθήματα των πολιτών με βάση την πολιτική και οικονομική κατάσταση στη χώρα είναι ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ, ΘΥΜΟΣ, ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ. Κατανοητά όλα αυτά. Και φυσικά δικαιολογημένα.
Το βασικό ζήτημα είναι προς ποια κατεύθυνση θα πρέπει κατευθυνθούν αυτά τα συναισθήματα που υπάρχουν, ώστε να είναι πραγματικά γόνιμα, να οδηγήσουν προς τα μπρος, να μην τα εκμεταλλευτούν όλοι όσοι διαχρονικά κάνουν κουρέλια τα λαϊκά όνειρα, τις επιθυμίες, τις ίδιες τις ζωές τους.
Το αν δηλαδή θα σημαίνουν μεγαλύτερη ενεργοποίηση στην κατεύθυνση οργανωμένης μαζικής, αποφασιστικής απόκρουσης- σύγκρουσης με την ακολουθούμενη αντιλαϊκή πολιτική μέσα από τα ταξικά συνδικάτα ή μεγαλύτερη «παθητικοποίηση» και διοχέτευσή τους σε ανώδυνα για το σύστημα κανάλια ;
Το αν σε πολιτικό επίπεδο κινηθούν οι πολίτες (και στις εκλογές που έρχονται) στην αναζήτηση «νέων σωτήρων» (γνωστών όμως από παλιά) ή θα βγάλουν τα αναγκαία πολιτικά συμπεράσματα (για κόμματα και πολιτικές) χαράσσοντας νέους πολιτικά ριζικά διαφορετικούς δρόμους (στήριξης και συμπόρευσης με το ΚΚΕ) όπου ο λαός θα είναι στο οικονομικό-πολιτικό τιμόνι;
Πάντως ο Μ. Μπρεχτ είχε προειδοποιήσει:
«Χρειάζονται πολλά, τον κόσμο για ν’ αλλάξεις:
οργή κι επιμονή. Γνώση κ’ αγανάκτηση.
Γρήγορη απόφαση, στόχαση βαθιά
ψυχρή υπομονή, κι ατέλειωτη καρτερία.
Κατανόηση της λεπτομέρειας και κατανόηση του συνόλου.
Μονάχα η πραγματικότητα μπορεί να μας μάθει πώς
την πραγματικότητα ν’ αλλάξουμε.»
(Μπέρτολντ Μπρεχτ, «Η απόφαση»).
Αλήθειες και ψέματα για το λιμό στην Ουκρανία, Νίκος Μόττας
