Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΒΟΛΟΥ: Αντί για μόνιμος ογκολόγος θα προσληφθεί ιδιώτης με μπλοκάκι για έξι μήνες!

Εμπαιγ­μός των καρ­κι­νο­πα­θών της Μαγνη­σί­ας από την κυβέρ­νη­ση που αντί για μόνι­μες προ­σλή­ψεις για­τρών κατα­φεύ­γει σε συνερ­γα­σία με ιδιώ­τη ογκο­λό­γο με μπλο­κά­κι για έξι μήνες στο δημό­σιο Νοσο­κο­μείο Βόλου!

Για «νομι­μο­ποί­η­ση και διαιώ­νι­ση της απα­ρά­δε­κτης κατά­στα­σης που αντι­με­τω­πί­ζουν τόσο οι ασθε­νείς όσο και το ιατρο­νο­ση­λευ­τι­κό προ­σω­πι­κό», κάνει λόγο η Τομε­α­κή Επι­τρο­πή Μαγνη­σί­ας του ΚΚΕ.

Η έγκρι­ση συνερ­γα­σί­ας του Γενι­κού Νοσο­κο­μεί­ου Βόλου με έναν ιδιώ­τη ιατρό ειδι­κό­τη­τας Παθο­λο­γι­κής Ογκο­λο­γί­ας γνω­στο­ποι­ή­θη­κε πριν λίγες μέρες από τον υφυ­πουρ­γό Υγεί­ας Μάριο Θεμι­στο­κλέ­ους. Σύμ­φω­να με την από­φα­ση, η συνερ­γα­σία αυτή θα καλύ­ψει τις ανά­γκες του νοσο­κο­μεί­ου για χρο­νι­κή διάρ­κεια έξι μηνών, με καθε­στώς έκδο­σης δελ­τί­ου από­δει­ξης παρο­χής υπηρεσιών!

Το Ογκο­λο­γι­κό Τμή­μα του Νοσο­κο­μεί­ου έχει απο­μεί­νει από τον Ιού­λιο του 2023 με μία μόνο ογκο­λό­γο και έναν για­τρό που μετα­κι­νεί­ται από τη Λάρι­σα μία ημέ­ρα την εβδο­μά­δα για να καλύ­πτει τις ανά­γκες 400 ασθε­νών που χρειά­ζο­νται ενδο­φλέ­βια χημειο­θε­ρα­πεία και 250 ασθε­νών στα εξω­τε­ρι­κά ιατρεία! Κατά συνέ­πεια λόγω της υπο­στε­λέ­χω­σης υπο­λει­τουρ­γεί το Ογκο­λο­γι­κό Τμή­μα με απο­τέ­λε­σμα την εξά­ντλη­ση των ιατρών και ταλαι­πω­ρία των ογκο­λο­γι­κών ασθε­νών που ανα­γκά­ζο­νται να μετα­φερ­θούν κυρί­ως στη Λάρι­σα. Κανο­νι­κά όχι μόνο πρέ­πει πλή­ρως και μόνι­μα να στε­λε­χω­θεί το συγκε­κρι­μέ­νο τμή­μα, αλλά απαι­τεί­ται και η δημιουρ­γία Ογκο­λο­γι­κής Κλι­νι­κής στο Νοσο­κο­μείο Βόλου που εξυ­πη­ρε­τεί ασθε­νείς από τις Σπο­ρά­δες και το Πήλιο.

«Φτά­νει πια με την πολι­τι­κή και το σύστη­μα που θυσιά­ζει ανθρώ­πι­νες ζωές, στον βωμό του καπι­τα­λι­στι­κού κέρ­δους! Απο­κλει­στι­κά δημό­σια — δωρε­άν Υγεία για όλους», υπο­γραμ­μί­ζει η ΤΕ Μαγνη­σί­ας ΚΚΕ.

Όπως τονί­ζει: «Το πρό­σφα­το τρα­γι­κό περι­στα­τι­κό της αυτο­κτο­νί­ας του καρ­κι­νο­πα­θούς στο Ηρά­κλειο της Κρή­της, μη μπο­ρώ­ντας να αντέ­ξει τον πόνο του καρ­κί­νου και την ταλαι­πω­ρία της υφι­στά­με­νης δια­δι­κα­σί­ας για τη θερα­πεία του, ανα­δει­κνύ­ει τα τρα­γι­κά αδιέ­ξο­δα που βιώ­νουν καθη­με­ρι­νά οι ασθε­νείς εξαι­τί­ας του καπι­τα­λι­στι­κού συστή­μα­τος. Εξαι­τί­ας της πολι­τι­κής που θέλει το φάρ­μα­κο, όχι ως κοι­νω­νι­κό αγα­θό που πρέ­πει να είναι δια­θέ­σι­μο στον πολί­τη που το έχει ανά­γκη, αλλά σαν ένα προ­ϊ­όν που η πρό­σβα­ση σε αυτό καθο­ρί­ζε­ται από το κέρ­δος. Μιας πολι­τι­κής που όλες οι κυβερ­νή­σεις, δια­χρο­νι­κά, και η ΕΕ υπη­ρε­τούν, με τα κέρ­δη των εται­ρειών και των επι­χει­ρη­μα­τι­κών συμ­φε­ρό­ντων στον τομέα του φαρ­μά­κου, να είναι τερά­στια και συνε­χώς να αυξά­νο­νται. Σε αυτό το δημό­σιο σύστη­μα Υγεί­ας με τις τερά­στιες ελλεί­ψεις σε προ­σω­πι­κό, σε υπο­δο­μές και τεχνο­λο­γία, δεν χωρά­νε οι ανά­γκες των καρ­κι­νο­πα­θών και η ανα­ζή­τη­ση των φαρ­μά­κων είναι και αυτή ατο­μι­κή ευθύνη.

Τις τρα­γι­κές συνέ­πειες αυτής της πολι­τι­κής τις βιώ­νουν τόσο το υγειο­νο­μι­κό προ­σω­πι­κό όσο και οι ασθε­νείς στο Τμή­μα Χημειο­θε­ρα­πεί­ας του Γενι­κού Νοσο­κο­μεί­ου Βόλου, όπου η κατά­στα­ση συνε­χί­ζει να είναι οξυ­μέ­νη, με τη “λύση” του υπουρ­γεί­ου να είναι η πρό­σλη­ψη μιας για­τρού ογκο­λό­γου με “μπλο­κά­κι” με σύμ­βα­ση έξι μηνών (!). Πρό­κει­ται όχι απλά για ημί­με­τρο με ημε­ρο­μη­νία λήξης, αλλά για νομι­μο­ποί­η­ση και διαιώ­νι­ση της απα­ρά­δε­κτης κατά­στα­σης που αντι­με­τω­πί­ζουν τόσο οι ασθε­νείς όσο και το ιατρο­νο­ση­λευ­τι­κό προ­σω­πι­κό. Η στά­ση της κυβέρ­νη­σης είναι ενδει­κτι­κή και στην περί­πτω­ση αυτή, στο πώς αντι­με­τω­πί­ζει την ανθρώ­πι­νη ζωή και την προ­στα­σία της.

Η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ με τα επί πλη­ρω­μή απο­γευ­μα­τι­νά χει­ρουρ­γεία στο ΕΣΥ, που ανα­κοί­νω­σε κυνι­κά ο υπουρ­γός Υγεί­ας πριν λίγες ημέ­ρες, απο­γειώ­νει την πολι­τι­κή της εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­σης και της ιδιω­τι­κο­ποί­η­σης της Υγεί­ας την οποία έχουν προ­ω­θή­σει βήμα-βήμα όλες οι κυβερνήσεις.

Ενδει­κτι­κό της κυνι­κό­τη­τας και της αναλ­γη­σί­ας της κυβέρ­νη­σης, στη βάση της πολι­τι­κής κόστους — οφέ­λους, είναι το γεγο­νός ότι οι τιμές καθο­ρί­ζο­νται ανά­λο­γα με τη σοβα­ρό­τη­τα της επέμ­βα­σης, με τους ασθε­νείς να καλού­νται να πλη­ρώ­σουν από 300 έως και 2.000 ευρώ, γεγο­νός που επι­βε­βαιώ­νει ότι νομι­μο­ποιεί­ται το φακε­λά­κι. Πρό­κει­ται για εξέ­λι­ξη ενταγ­μέ­νη στις κατευ­θύν­σεις της ΕΕ και των αστι­κών κομ­μά­των για τη λει­τουρ­γία των δημό­σιων νοσο­κο­μεί­ων ως “αυτο­χρη­μα­το­δο­τού­με­νων μονά­δων”. Θα κρί­νο­νται και θα αξιο­λο­γού­νται από το κατά πόσο κατα­φέρ­νουν να βρί­σκουν ίδια έσο­δα, αντι­με­τω­πί­ζο­ντας τους ασθε­νείς σαν πελά­τες, που­λώ­ντας τους υπη­ρε­σί­ες και περι­κό­πτο­ντας το “κόστος λει­τουρ­γί­ας”, με θύμα­τα και τους υγειονομικούς.

Στό­χος δεν είναι άλλος από το να απε­μπλα­κεί ακό­μα περισ­σό­τε­ρο ο ήδη πετσο­κομ­μέ­νος κρα­τι­κός προ­ϋ­πο­λο­γι­σμός από τη χρη­μα­το­δό­τη­ση των νοσο­κο­μεί­ων, προ­κει­μέ­νου να περισ­σέ­ψει κρα­τι­κό χρή­μα για την παντός είδους στή­ρι­ξη των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομίλων.

Είναι καθα­ρό ότι και μ’ αυτήν την από­φα­ση θα μεγα­λώ­σει ακό­μα περισ­σό­τε­ρο η από­στα­ση που χωρί­ζει τις σύγ­χρο­νες δυνα­τό­τη­τες της επι­στή­μης και της τεχνο­λο­γί­ας από όσα κατα­φέρ­νει να απο­λαύ­σει ο άνθρω­πος (και) ως ασθε­νής. Ο λαός έχει κάθε λόγο να παλέ­ψει και να διεκ­δι­κή­σει σύγ­χρο­νες, απο­κλει­στι­κά δημό­σιες και δωρε­άν υπη­ρε­σί­ες Υγεί­ας — Πρό­νοιας για όλους, χωρίς προ­ϋ­πο­θέ­σεις. Αυτό είναι που προ­τάσ­σει και το ΚΚΕ, αφού μόνο έτσι μπο­ρούν να ικα­νο­ποι­η­θούν οι σύγ­χρο­νες και διευ­ρυ­μέ­νες ανά­γκες των εργαζομένων.

Από αυτή τη σκο­πιά και οι υγειο­νο­μι­κοί και όλοι οι εργα­ζό­με­νοι έχουν έναν μόνο δρό­μο: Τον δρό­μο του αγώ­να για μαζι­κές προ­σλή­ψεις μόνι­μου προ­σω­πι­κού, αύξη­ση της κρα­τι­κής χρη­μα­το­δό­τη­σης, ανα­βάθ­μι­ση των υπο­δο­μών των νοσο­κο­μεί­ων, αξιο­πρε­πείς μισθούς και ανθρώ­πι­νες συν­θή­κες εργα­σί­ας, κατάρ­γη­ση της επι­χει­ρη­μα­τι­κής δράσης».

Πηγή: 902

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο