Ν. Καραθανασόπουλος: Το ΚΚΕ διαφωνεί με τη δαιμονοποίηση της τεχνολογίας και με την ουτοπική προσδοκία ότι οδηγεί αυτόματα στην κοινωνική ευημερία

Στο απο­τρό­παιο έγκλη­μα με θύμα μία γυναί­κα από τα χέρια του πρώ­ην συντρό­φου της ανα­φέρ­θη­κε ο κοι­νο­βου­λευ­τι­κός εκπρό­σω­πος του ΚΚΕ Νίκος Καρα­θα­να­σό­που­λος στη Βου­λή, υπεν­θυ­μί­ζο­ντας ότι το ΚΚΕ το έχει κατα­δι­κά­σει από την πρώ­τη στιγ­μή και επι­ση­μαί­νο­ντας τις βαρύ­τα­τες ευθύ­νες που έχουν δια­χρο­νι­κά όλες οι κυβερ­νή­σεις για το έγκλη­μα, λόγω της παντε­λούς έλλει­ψης μέτρων προ­στα­σί­ας των θυμά­των, έγκαι­ρης κρα­τι­κής παρέμ­βα­σης απέ­να­ντι στους δράστες.

Σημεί­ω­σε πως τέτοια εγκλή­μα­τα επα­να­λαμ­βά­νο­νται ακό­μα και σε χώρες, όπου υπάρ­χει ρητή ποι­νι­κή πρό­βλε­ψη για τη γυναι­κο­κτο­νία, προ­σθέ­το­ντας πως πρέ­πει να ενι­σχυ­θεί περαι­τέ­ρω το ποι­νι­κό πλαί­σιο και το άρθρο 82α του Ποι­νι­κού Κώδι­κα, ώστε με βάση το κίνη­τρο ο δρά­στης να τιμω­ρεί­ται με τη μεγα­λύ­τε­ρη δυνα­τή αυστη­ρό­τη­τα και χωρίς παρα­θυ­ρά­κια ευνοϊ­κής μεταχείρισης.

Μιλώ­ντας για το νομο­σχέ­διο που συζη­τεί­το εκεί­νη την ώρα στην Ολο­μέ­λεια και αφο­ρού­σε την εφαρ­μο­γή Κανο­νι­σμού και Οδη­γί­ας της Ευρω­παϊ­κής Ένω­σης ανα­φο­ρι­κά με τις ψηφια­κές υπη­ρε­σί­ες, ο Ν. Καρα­θα­να­σό­που­λος διευ­κρί­νι­σε ότι το ΚΚΕ δια­φω­νεί και με τη δαι­μο­νο­ποί­η­ση της τεχνο­λο­γί­ας που προ­βάλ­λουν ακρο­δε­ξιές δυνά­μεις, αλλά και με την ουτο­πι­κή προσ­δο­κία που καλ­λιερ­γούν τα κόμ­μα­τα του ευρω­μο­νό­δρο­μου ότι μέσω της Τεχνο­λο­γί­ας θα προ­κύ­ψει αυτό­μα­τα και η κοι­νω­νι­κή ευημερία.

Ανα­φε­ρό­με­νος στον τρό­πο που αξιο­ποιεί το κεφά­λαιο την Τεχνο­λο­γία ως μέσο αύξη­σης της παρα­γω­γι­κό­τη­τας και της εκμε­τάλ­λευ­σης της εργα­τι­κής τάξης, αλλά και χει­ρα­γώ­γη­σης και κατα­στο­λής, στά­θη­κε στην ένο­χη σιω­πή και της κυβέρ­νη­σης, αλλά και των άλλων κομ­μά­των που κάλυ­ψαν την άθλια από­φα­σή της να στεί­λει βόμ­βες με απα­γο­ρευ­μέ­νο λευ­κό φώσφο­ρο στην Ουκρανία.

Στη συνέ­χεια, σχε­τι­κά με την τρο­πο­λο­γία για τη ΛΑΡΚΟ τόνι­σε ότι πρέ­πει να απο­συρ­θεί και πρό­τει­νε να συζη­τη­θεί η άμε­ση επα­να­λει­τουρ­γία της, με προ­σλή­ψεις μόνι­μου προ­σω­πι­κού με εργα­σια­κά δικαιώ­μα­τα και με μέτρα υγιει­νής και ασφά­λειας η ανα­συ­γκρό­τη­ση, ο εκσυγ­χρο­νι­σμός του μηχα­νο­λο­γι­κού της εξο­πλι­σμού και η ανά­πτυ­ξη νέων γραμ­μών παρα­γω­γής. Επα­νέ­λα­βε τις δια­χρο­νι­κές ευθύ­νες που έχουν όλες οι κυβερ­νή­σεις, οδη­γώ­ντας με την πολι­τι­κή τους στην απα­ξί­ω­ση της ΛΑΡΚΟ. «Στη­ρί­ζου­με τα αιτή­μα­τα των εργα­ζο­μέ­νων και του αγώ­να τους», σημεί­ω­σε, προ­σθέ­το­ντας πως η δυσκο­λία της κυβέρ­νη­σης να προ­χω­ρή­σει και να υλο­ποι­ή­σει την αντι­λαϊ­κή της επι­λο­γή είναι απο­τέ­λε­σμα αυτών ακρι­βώς των αγω­νι­στι­κών κινη­το­ποι­ή­σε­ων και της ταξι­κής αλληλεγγύης.

Επι­σή­μα­νε τις πρό­σφα­τες προ­σπά­θειες της κυβέρ­νη­σης να κατα­στεί­λει και να συκο­φα­ντή­σει το εργα­τι­κό κίνη­μα, κάνο­ντας ειδι­κή ανα­φο­ρά στη χθε­σι­νή κατα­δί­κη του προ­έ­δρου του Συν­δι­κά­του Τύπου-Χάρ­του και στην ποι­νι­κή δίω­ξη που υφί­στα­ται ο γενι­κός γραμ­μα­τέ­ας της Ομο­σπον­δί­ας Οικο­δό­μων επει­δή συμ­με­τεί­χε σε κινη­το­ποι­ή­σεις ενά­ντια στον πλει­στη­ρια­σμό πρώ­της κατοικίας.

Τέλος, υπο­γράμ­μι­σε, ότι «η μονα­δι­κή ρεα­λι­στι­κή διέ­ξο­δος για τον λαό που πρέ­πει να τη βαδί­σει, οργα­νώ­νο­ντας την πάλη της συνο­λι­κό­τε­ρης ρήξης, είναι ο σοσιαλισμός».

Το “έπος” του Γου­έ­μπλεϊ, αφη­γεί­ται ο Αρι­στεί­δης Καμάρας