Ξεκίνησαν οι εργασίες της διήμερης Πανελλαδικής Σύσκεψης του ΠΑΜΕ

Ξεκί­νη­σαν σήμε­ρα οι εργα­σί­ες της διή­με­ρης Πανελ­λα­δι­κής Σύσκε­ψης του ΠΑΜΕ στο κλει­στό γήπε­δο Δρα­πε­τσώ­νας «Αρι­στεί­δης Παπα­μι­χα­ήλ», με σύν­θη­μα «Στην οργά­νω­ση η δύνα­μη, στον αγώ­να η ελπί­δα, όπλο μας η αλληλεγγύη».

Στη Σύσκε­ψη συμ­με­τέ­χουν περισ­σό­τε­ρες από 500 συν­δι­κα­λι­στι­κές οργα­νώ­σεις και περί­που 2.000 εργα­ζό­με­νοι συν­δι­κα­λι­στές από κάθε κλά­δο και περιο­χή της χώρας.

Με το σύν­θη­μα «Ζήτω η φιλία των λαών» και ένα θερ­μό χει­ρο­κρό­τη­μα υπο­δέ­χθη­καν οι εργα­ζό­με­νοι στον χώρο της Σύσκε­ψης τις αντι­προ­σω­πεί­ες των ξένων συν­δι­κα­λι­στι­κών οργανώσεων.

Σημειώ­νε­ται ότι οι αντι­προ­σω­πεί­ες των ξένων συν­δι­κα­λι­στι­κών οργα­νώ­σε­ων ‑31 συν­δι­κα­λι­στές από 19 χώρες- και η ΠΣΟ κατέ­θε­σαν, σήμε­ρα το πρωΐ, στε­φά­νια στο μνη­μείο της Παγκό­σμιας Συν­δι­κα­λι­στι­κής Ομο­σπον­δί­ας (ΠΣΟ) στην Καισαριανή.

Ο Σωτή­ρης Που­λι­κό­γιαν­νης εκ μέρους της Εκτε­λε­στι­κής Γραμ­μα­τεί­ας του ΠΑΜΕ, από το βήμα της Σύσκε­ψης ευχα­ρί­στη­σε κάθε έναν και κάθε μία συν­δι­κα­λι­στή και συν­δι­κα­λί­στρια που παρευ­ρί­σκε­ται στο άνοιγ­μα των εργα­σιών, ενώ ξεχω­ρι­στό καλω­σό­ρι­σμα απηύ­θυ­νε στους συντα­ξιού­χους, στους «από­στρα­τους της δου­λειάς αλλά όχι του αγώ­να», όπως ανέ­φε­ρε, «στους αγω­νι­στές που κρά­τη­σαν ψηλά τη σημαία του αγώ­να σε δύσκο­λους και­ρούς, που συνέ­βα­λαν στη δημιουρ­γία του ΠΑΜΕ πριν 23 χρόνια».

Επί­σης, ανα­φέρ­θη­κε στους εκπρο­σώ­πους των μαζι­κών οργα­νώ­σε­ων που συμπο­ρεύ­ο­νται με τα εργα­τι­κά σωμα­τεία σε κοι­νούς αγώ­νες, της Ομο­σπον­δί­ας Βιο­τε­χνι­κών Σωμα­τεί­ων Αττι­κής, της Πανελ­λα­δι­κής Επι­τρο­πής των Μπλό­κων της αγω­νι­ζό­με­νης αγρο­τιάς, της Ομο­σπον­δί­ας Γυναι­κών Ελλά­δας, των Φοι­τη­τι­κών Συλ­λό­γων και του Μετώ­που Αγώ­να Σπου­δα­στών, του Συλ­λό­γου Σπου­δα­στών Δημο­σί­ων ΙΕΚ Αττικής.

Καλω­σό­ρι­σε ακό­μα «τους αγω­νι­στές δικη­γό­ρους που ανι­διο­τε­λώς βρί­σκο­νται στο πλευ­ρό των εργα­ζο­μέ­νων και των συν­δι­κά­των», τους από­στρα­τους αξιω­μα­τι­κούς των σωμά­των ασφα­λεί­ας και των ενό­πλων δυνά­με­ων και ευχα­ρί­στη­σε τον Δήμαρ­χο Κερα­τσι­νί­ου — Δρα­πε­τσώ­νας για την παρα­χώ­ρη­ση του κλει­στού γυμναστηρίου.

«Εδώ στην εργα­τού­πο­λη του Πει­ραιά, στις προ­σφυ­γο­γει­το­νιές της Δρα­πε­τσώ­νας, του Κερα­τσι­νί­ου, της Κοκ­κι­νιάς, στο λιμά­νι που για πάνω από έναν αιώ­να απο­τε­λεί τόπο μεγά­λων συγκρού­σε­ων, στον Πει­ραιά που τα ταξι­κά συν­δι­κά­τα του ΠΑΜΕ ανα­με­τρή­θη­καν με τη δολο­φο­νι­κή δρά­ση της εγκλη­μα­τι­κής οργά­νω­σης της Χρυ­σής Αυγής, θα χτυ­πά για δύο μέρες η καρ­διά της εργα­τι­κής τάξης. Θα χτυ­πά η καρ­διά του ταξι­κού εργα­τι­κού κινή­μα­τος», τόνισε.

Επι­ση­μαί­νο­ντας ότι η Πανελ­λα­δι­κή Σύσκε­ψη συμπί­πτει με την έναρ­ξη της δικής της Χρυ­σής Αυγής σε δεύ­τε­ρο βαθ­μό υπο­γράμ­μι­σε «η από­φα­ση δεν μπο­ρεί να είναι άλλη από αυτή που δια­τρά­νω­σαν εκ νέου χιλιά­δες δια­δη­λω­τές πριν λίγες μέρες έξω από το Εφε­τείο: Οι ναζί πιο βαθιά στη φυλακή».

Να δυναμώσει ο αγώνας και η αντεπίθεση του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, να ριζώσει η οργανωμένη εργατική απάντηση παντού

«Η Πανελ­λα­δι­κή Σύσκε­ψη του ΠΑΜΕ είναι ένα μεγά­λο γεγο­νός για την εργα­τι­κή τάξη της χώρας μας που μπο­ρεί να συμ­βά­λει στην ανά­πτυ­ξη της ταξι­κής πάλης, στην ανα­σύ­ντα­ξη του εργα­τι­κού συν­δι­κα­λι­στι­κού κινή­μα­τος» τόνι­σε ο Γιώρ­γος Πέρ­ρος στην εισή­γη­ση της Εκτε­λε­στι­κής Γραμ­μα­τεί­ας του ΠΑΜΕ.

«Τα τελευ­ταία 12 χρό­νια η εργα­τι­κή τάξη πλή­ρω­σε με μεγά­λες θυσί­ες τόσο την προ­σπά­θεια να βγει ο καπι­τα­λι­σμός από την κρί­ση του, όσο και στη συνέ­χεια τη φάση της πρό­σκαι­ρης καπι­τα­λι­στι­κής ανά­πτυ­ξης, στην οποία όχι μόνο δεν πήρε πίσω τις απώ­λειες της προη­γού­με­νης περιό­δου, αλλά είδε νέα αντερ­γα­τι­κά μέτρα να μαυ­ρί­ζουν τη ζωή της» επισήμανε.

«Κερα­σά­κι στην τούρ­τα αυτής της δωδε­κα­ε­τί­ας ήταν η έντα­ση του αυταρ­χι­σμού και της τρο­μο­κρα­τί­ας στους χώρους δου­λειάς και στα συν­δι­κα­λι­στι­κά δικαιώ­μα­τα των εργα­ζο­μέ­νων από σει­ρά αντερ­γα­τι­κών νόμων που ψήφι­σαν όλα τα κόμ­μα­τα του κεφα­λαί­ου, η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, με κορύ­φω­ση το νόμο έκτρω­μα του Χατζη­δά­κη που επι­διώ­κει να βάλει τα συν­δι­κά­τα στο γύψο» είπε ο Γ. Πέρ­ρος, τονί­ζο­ντας ότι «σ’ αυτές τις δύσκο­λες συν­θή­κες, το ΠΑΜΕ σήκω­σε ψηλά τη σημαία του ταξι­κού αγώ­να για την υπε­ρά­σπι­ση των εργα­τι­κών και λαϊ­κών συμφερόντων».

Σημειώ­νο­ντας ότι «θα επα­νέλ­θουν με νέα μορ­φή τα εκβια­στι­κά διλήμ­μα­τα και η προ­σπά­θεια χει­ρα­γώ­γη­σης των εργα­ζο­μέ­νων», τόνι­σε ότι «εμείς απορ­ρί­πτου­με αυτά που λέγο­νται, ότι είναι σύγ­χρο­νο και ρεα­λι­στι­κό να συμ­βι­βα­ζό­μα­στε με τα ψίχου­λα, να μετρά­με τη ζωή μας με το στα­γο­νό­με­τρο. Μπρο­στά μας είναι κι άλλες αντερ­γα­τι­κές ανα­τρο­πές που δια­δέ­χο­νται η μία την άλλη, με στό­χο τη συρ­ρί­κνω­ση των εργα­τι­κών δικαιω­μά­των, αλλά και η εργο­δο­τι­κή και κυβερ­νη­τι­κή παρέμ­βα­ση που επι­διώ­κει να απο­δε­χό­μα­στε την βαρ­βα­ρό­τη­τα του ιμπε­ρια­λι­στι­κού πολέ­μου ως “πάλη για τη δημοκρατία”».

Ανέ­φε­ρε ότι ο ελλη­νι­κός λαός, όπως και οι λαοί άλλων χωρών, «καλεί­ται να πλη­ρώ­σει πανά­κρι­βα τον λογα­ρια­σμό των ιμπε­ρια­λι­στι­κών πολέ­μων», σημεί­ω­σε ότι «κρύ­βουν την πραγ­μα­τι­κή αίτια του ιμπε­ρια­λι­στι­κού πολέ­μου που ξεδι­πλώ­νε­ται στο έδα­φος της Ουκρα­νί­ας και που δεν είναι άλλη από τον αντα­γω­νι­σμό για το μερί­διο στην αγο­ρά του ορυ­κτού πλού­του, της ενέρ­γειας, των αγω­γών και των δικτύ­ων μετα­φο­ράς εμπο­ρευ­μά­των, για τα γεω­πο­λι­τι­κά στη­ρίγ­μα­τα και τις σφαί­ρες επιρ­ρο­ής. Αυτά είναι στο μάτι των δύο στρα­το­πέ­δων ληστών εδώ και χρό­νια, και των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ από τη μια και της Ρωσί­ας από την άλλη που αξιο­ποιεί “αντι­φα­σι­στι­κά” συν­θή­μα­τα και τη γραμ­μή της «προ­στα­σί­ας των λαών του Ντον­μπάς» για να δικαιο­λο­γή­σει την απα­ρά­δε­κτη στρα­τιω­τι­κή εισβολή».

Υπο­γράμ­μι­σε ότι «οι εργα­ζό­με­νοι και τα συν­δι­κά­τα δεν πρέ­πει να στοι­χί­ζο­νται και να στη­ρί­ζουν τις επι­λο­γές της κυβέρ­νη­σης και άλλων αστι­κών κομ­μά­των» και ότι απαι­τεί­ται «να δυνα­μώ­σει απο­φα­σι­στι­κά η πάλη των συν­δι­κά­των και των εργα­ζο­μέ­νων ενά­ντια στον πόλε­μο και η αλλη­λεγ­γύη στους πρό­σφυ­γες. Να απε­μπλα­κεί η χώρα μας από τον πόλε­μο με όποια μορ­φή και αν συμ­με­τέ­χει, είτε με την απο­στο­λή στρα­τιω­τι­κού υλι­κού, είτε με την αξιο­ποί­η­ση της Ελλά­δας ως ορμη­τή­ριο πολέ­μου. Κανέ­νας φαντά­ρος έξω από τα σύνο­ρα. Να ακυ­ρω­θεί η ελλη­νο­α­με­ρι­κά­νι­κη συμ­φω­νία και να κλεί­σουν όλες οι βάσεις του θανάτου».

«Η δημιουρ­γία και η δρά­ση του ΠΑΜΕ απο­δεί­χτη­κε απο­φα­σι­στι­κής σημα­σί­ας. Έχει γίνει σημείο ανα­φο­ράς, εκφρά­ζει την ανα­γκαιό­τη­τα της ανα­σύ­ντα­ξης και αντε­πί­θε­σης του εργα­τι­κού συν­δι­κα­λι­στι­κού κινή­μα­τος, την οργά­νω­ση της πάλης των εργα­ζο­μέ­νων, με κρι­τή­ριο τα δικά τους συμ­φέ­ρο­ντα ενά­ντια στη γραμ­μή του συμ­βι­βα­σμού και της υπο­τα­γής στα συμ­φέ­ρο­ντα των εργο­δο­τών, που επι­διώ­κουν και συνε­χί­ζουν οι ηγε­σί­ες που συγκρο­τούν τον πυρή­να του εργο­δο­τι­κού κυβερ­νη­τι­κού συν­δι­κα­λι­σμού» είπε ο Γ. Πέρρος.

Ανα­φε­ρό­με­νος στη «δια­πά­λη στη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ, στα συνέ­δρια Ομο­σπον­διών και Εργα­τι­κών Κέντρων», στην «ανά­γκη μαζι­κο­ποί­η­σης και αλλα­γής συσχε­τι­σμού» τόνι­σε ότι «σημα­ντι­κή προ­ϋ­πό­θε­ση σε μια τέτοια πορεία είναι να κλεί­σου­με την πλη­γή που δημιουρ­γεί στο σώμα των εργα­ζο­μέ­νων ο κυβερ­νη­τι­κός και εργο­δο­τι­κός συν­δι­κα­λι­σμός, οι δυνά­μεις που βρί­σκο­νται στις ηγε­σί­ες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Είναι ηγε­σί­ες που θέλουν το κίνη­μα δεμέ­νο με χει­ρο­πέ­δες, αιχ­μά­λω­το στα συμ­φέ­ρο­ντα των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομίλων».

«Είναι ανά­γκη σήμε­ρα να δυνα­μώ­σει ο αγώ­νας στους χώρους δου­λειάς, στους κλά­δους, να δυνα­μώ­σει η αντε­πί­θε­ση του εργα­τι­κού συν­δι­κα­λι­στι­κού κινή­μα­τος, να ριζώ­σει η οργα­νω­μέ­νη εργα­τι­κή απά­ντη­ση παντού» είπε ο Γ. Πέρ­ρος, ανα­φέ­ρο­ντας επί­σης ως απα­ραί­τη­τη προ­ϋ­πό­θε­ση την είσο­δο νέων σε ηλι­κία εργα­ζο­μέ­νων, γυναι­κών, μεταναστών.

Πρό­σθε­σε οτι «για το εργα­τι­κό κίνη­μα είναι επι­ζή­μιο όχι μόνο να μετα­τρέ­πε­ται σε χει­ρο­κρο­τη­τή των κυβερ­νη­τι­κών επι­λο­γών, αλλά και να γίνε­ται μοχλός πίε­σης για την κυβερ­νη­τι­κή εναλ­λα­γή», καθώς, όπως ανέ­φε­ρε «δεν υπήρ­ξε δια­χρο­νι­κά κυβέρ­νη­ση που δεν κλι­μά­κω­σε την αντι­λαϊ­κή επί­θε­ση, που δε συνέ­χι­σε από εκεί που έμει­νε η προη­γού­με­νη. Η εμπει­ρία της κυβερ­νη­τι­κής εναλ­λα­γής, της απο­κα­λού­με­νης «πρώ­τη φορά αρι­στε­ρά» απο­δεί­χθη­κε οδυ­νη­ρή για τους εργαζόμενους».

«Ο αγώ­νας για την κάλυ­ψη των απω­λειών, για μια αξιο­πρε­πή ζωή πρέ­πει να συν­δυά­ζε­ται με την πάλη για την ανά­πτυ­ξη που έχει στό­χο την ικα­νο­ποί­η­ση των δικών μας ζωτι­κών, σύγ­χρο­νων ανα­γκών στη δου­λειά και τη ζωή και όχι τα κέρ­δη μιας χού­φτας ομί­λων. Τέτοια ανά­πτυ­ξη δεν μπο­ρεί να υπάρ­ξει όσο η αστι­κή τάξη κρα­τά­ει στα χέρια της το τιμό­νι της εξου­σί­ας και έχει στην ιδιο­κτη­σία της τα μέσα παρα­γω­γής. Δεν μπο­ρεί να υπάρ­ξει μέσα σε ενώ­σεις ιμπε­ρια­λι­στών, όπως η ΕΕ, το ΝΑΤΟ. Γι’ αυτό και αγω­νι­ζό­μα­στε για την απο­δέ­σμευ­ση της χώρας μας από αυτούς τους ληστρι­κούς ιμπε­ρια­λι­στι­κούς οργα­νι­σμούς» τόνισε.

Σημεί­ω­σε ότι σήμε­ρα χρειά­ζε­ται «ένα εργα­τι­κό συν­δι­κα­λι­στι­κό κίνη­μα που θα αγω­νί­ζε­ται ενά­ντια στην εκμε­τάλ­λευ­ση ανθρώ­που από άνθρω­πο, κίνη­μα ζωντα­νό που θα αλλά­ζει τον αρνη­τι­κό συσχε­τι­σμό, κίνη­μα αντε­πί­θε­σης και όχι ηττο­πά­θειας και συμ­βι­βα­σμού. Συν­δι­κα­λι­στι­κές οργα­νώ­σεις ανε­ξάρ­τη­τες από τις δαγκά­νες της εργο­δο­σί­ας και των κυβερ­νή­σε­ων της, με ανοι­χτό μέτω­πο απέ­να­ντι τους».

«Κίνη­μα που θα πηγαί­νει τον αγώ­να ένα βήμα παρα­πέ­ρα, προ­τάσ­σο­ντας συνο­λι­κά αιτή­μα­τα που να καλύ­πτουν τις σύγ­χρο­νες λαϊ­κές ανά­γκες και τις δυνα­τό­τη­τες που ανα­δύ­ο­νται με βάση την επι­στή­μη και την τεχνο­λο­γία. Κίνη­μα που θα βρί­σκε­ται πλάι στους όπου γης κατα­τρεγ­μέ­νους, με γνή­σια διε­θνι­στι­κή αλλη­λεγ­γύη, κόντρα στους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς πολέ­μους» πρόσθεσε.

«Διεκ­δι­κού­με τη ζωή που μας αξί­ζει. Κανέ­νας συμ­βι­βα­σμός με τη φτώ­χεια, τη μίζε­ρη ζωή, με τη λογι­κή του εφι­κτού με κρι­τή­ριο την αντα­γω­νι­στι­κό­τη­τα και την κερ­δο­φο­ρία των επι­χει­ρή­σε­ων. «Κρι­τή­ριο για τις διεκ­δι­κή­σεις μας είναι οι σύγ­χρο­νες εργα­τι­κές λαϊ­κές ανά­γκες και η δυνα­τό­τη­τα της επο­χής μας να τις υλο­ποι­ή­σει και όχι τα κέρ­δη των αφε­ντι­κών. Ανα­δει­κνύ­ου­με τις αιτί­ες που εμπο­δί­ζουν την κοι­νω­νι­κή πρό­ο­δο, απο­τε­λούν βαρί­δι στην κοι­νω­νι­κή εξέ­λι­ξη, που είναι η κυριαρ­χία της καπι­τα­λι­στι­κής ιδιο­κτη­σί­ας, το κυνή­γι του κέρ­δους, οι ιμπε­ρια­λι­στι­κές ενώ­σεις τους και τα κόμ­μα­τά τους. Η ίδια η ζωή, η πλού­σια πεί­ρα, κυρί­ως των τελευ­ταί­ων ετών, απο­δει­κνύ­ει περί­τρα­να ότι στο πλαί­σιο της ΕΕ, της εξου­σί­ας των μονο­πω­λί­ων, δεν μπο­ρεί να υπάρ­ξει φιλο­λαϊ­κή κυβερ­νη­τι­κή λύση» υπο­γράμ­μι­σε ο Γ. Πέρρος.

Κάνο­ντας σαφές, «για άλλη μια φορά», όπως επι­σή­μα­νε, ότι «το Πανερ­γα­τι­κό Αγω­νι­στι­κό Μέτω­πο είναι συσπεί­ρω­ση Ομο­σπον­διών, Εργα­τι­κών Κέντρων, σωμα­τεί­ων, επι­τρο­πών αγώ­να και συν­δι­κα­λι­στών με ταξι­κή γραμ­μή πάλης, κόντρα στην ταξι­κή συνερ­γα­σία και στην εκμε­τάλ­λευ­ση. Δεν είναι παρά­τα­ξη κάποιου κόμ­μα­τος, ούτε μια οργά­νω­ση πάνω κι έξω από τα συν­δι­κά­τα». Ο Γ. Πέρ­ρος είπε ότι «τα σημα­ντι­κά κοι­νω­νι­κά προ­βλή­µα­τα είναι η βάση για να ανα­πτυ­χθεί πιο στα­θε­ρά η κοι­νή πάλη από εργα­τι­κά σωµα­τεία, αγρο­τι­κούς συλ­λό­γους, φορείς αυτο­α­πα­σχο­λού­µε­νων, συλ­λό­γους και οµά­δες γυναι­κών της ΟΓΕ, φορείς επι­στη­μό­νων — αυτο­α­πα­σχο­λού­µε­νων, καλ­λι­τε­χνών, να συσπει­ρω­θούν μαθη­τές, φοι­τη­τές — σπου­δα­στές, να προ­ω­θη­θεί η κοι­νω­νι­κή συμ­μα­χία στην πράξη».

«Αυτός είναι ο δρό­μος για να δυνα­μώ­σει η πάλη ενά­ντια σε όσους κατα­πιέ­ζουν το λαό μας, τους μεγά­λους μονο­πω­λια­κούς ομί­λους και το αστι­κό κρά­τος που τους υπη­ρε­τεί. Είναι ο δρό­μος για τις μεγά­λες κοι­νω­νι­κές ανα­τρο­πές που βάζουν προ­τε­ραιό­τη­τα τις σύγ­χρο­νες κοι­νω­νι­κές ανά­γκες όλου του λαού» κατέ­λη­ξε στην ομι­λία του ο Γ. Πέρρος.

Τοποθετήσεις

Ο Γιώρ­γος Φερε­ντί­νος, πρό­ε­δρος του Σωμα­τεί­ου του νοσο­κο­μεί­ου «Ευαγ­γε­λι­σμός» επε­σή­μα­νε τη μεγά­λη προ­σπά­θεια που εγι­νε από τις ταξι­κές δυνά­μεις στο Σωμα­τείο, να γρα­φτούν σε αυτό όλοι οι συμ­βα­σιού­χοι, να εξη­γη­θεί ο ρόλος του, να δώσουν δύνα­μη στη δύνα­μή τους, στον συλ­λο­γι­κό αγώ­να, ακό­μα κι αν το πέρα­σμα τους από το νοσο­κο­μείο είναι σύντο­μο. Με αυτόν τον τρό­πο γρά­φτη­κε προ­σω­πι­κό ανε­ξαρ­τή­του ειδι­κό­τη­τας, παρά τα εμπό­δια που έβα­λαν οι δυνά­μεις της ΔΑΚΕ ακό­μα και της ΛΑΕ, και είχε τα ίδια δικαιώ­μα­τα πλάι στους μόνι­μους εργα­ζό­με­νους. Στη συνέ­χεια μετέ­φε­ρε πεί­ρα από τη δρά­ση των Επι­τρο­πών στους ειδι­κευό­με­νους, στους ελα­στι­κά εργα­ζό­με­νους που ανέ­δει­ξαν τα ιδιαί­τε­ρα ζητή­μα­τα και προ­βλή­μα­τα και συνέ­δε­σαν τα επι­μέ­ρους ζητή­μα­τα με τα γενι­κό­τε­ρα. Έφε­ραν σε επα­φή εργα­ζό­με­νους τεχνί­τες με τα αντί­στοι­χα σωμα­τεία, απο­κτή­θη­κε πεί­ρα για τη συνέ­χεια του αγώ­να. Στην ίδια κατεύ­θυν­ση επε­σή­μα­νε ότι το επό­με­νο διά­στη­μα θα ανα­πτυ­χθεί ανά­λο­γη δρά­ση και στους νοσηλευτές.

Στην υπο­γρα­φή Συλ­λο­γι­κής Σύμ­βα­σης στον κλά­δο, μετά από σει­ρά κινη­το­ποι­ή­σε­ων, ανα­φέρ­θη­κε ο Γιάν­νης Γωνια­νά­κης, μέλος της Διοί­κη­σης της Ομο­σπον­δί­ας Οικο­δό­μων και πρό­ε­δρος του Συν­δι­κά­του Οικο­δό­μων Ηρα­κλεί­ου. Συνο­ψί­ζο­ντας τα βασι­κά σημεία της Σύμ­βα­σης, εξή­γη­σε πως η υπο­γρα­φή της είναι η «ζωντα­νή από­δει­ξη ότι οι αγώ­νες έχουν απο­τε­λέ­σμα­τα». «Σπά­σα­με τη στρα­τη­γι­κή κυβέρ­νη­σης και εργο­δο­σί­ας που χρό­νια κρα­τά­νε τους μισθούς στα ελά­χι­στα», τόνι­σε και εξή­γη­σε πως κομ­βι­κό ρόλο στο απο­τέ­λε­σμα αυτό είχε η λει­τουρ­γία της Ομο­σπον­δί­ας και των συν­δι­κά­των της, η στα­θε­ρή παρου­σία και παρέμ­βα­ση στους χώρους δου­λειάς. Χαρα­κτη­ρι­στι­κό παρά­δειγ­μα στο Ηρά­κλειο, απο­τέ­λε­σε η παρέμ­βα­ση στο εργο­τά­ξιο κατα­σκευ­ής του αερο­δρο­μί­ου στο Καστέ­λι. Στο συγκε­κρι­μέ­νο έργο, το μεγα­λύ­τε­ρο αυτή τη στιγ­μή σε όλη τη χώρα, έχει δημιουρ­γη­θεί σωμα­τεια­κή επι­τρο­πή και το 90% των εργα­ζο­μέ­νων είναι οργα­νω­μέ­νοι στο συν­δι­κά­το. Σημεί­ω­σε ότι έχουν πραγ­μα­το­ποι­η­θεί τρεις στά­σεις εργα­σί­ας, ενώ η συμ­με­το­χή στις κλα­δι­κές και γενι­κές απερ­γί­ες ήταν καθο­λι­κή. Μάλι­στα, υπο­γράμ­μι­σε ότι οι εργα­ζό­με­νοι έδω­σαν άμε­ση και αγω­νι­στι­κή απά­ντη­ση στην προ­σπά­θεια της εργο­δο­σί­ας να τους ασφα­λί­σει με κοι­νό και όχι οικο­δο­μι­κό ένση­μο. «Η εργο­δο­σία τα δίπλω­σε κι έκα­νε πίσω όταν είδε μια μεγά­λη συγκέ­ντρω­ση έξω από τα γρα­φεία της», σημεί­ω­σε και τόνι­σε ότι τώρα στο έργο εφαρ­μό­ζε­ται η κλα­δι­κή Σύμ­βα­ση από την επό­με­νη μέρα της υπο­γρα­φής της, ενώ βρί­σκε­ται σε εξέ­λι­ξη η προ­σπά­θεια για σύστα­ση Σωματείου.

Ο Πανα­γιώ­της Κου­τσου­πιάς, πρό­ε­δρος του Σωμα­τεί­ου Εργα­ζο­μέ­νων Βαρ­βα­ρέ­σος ανα­φέρ­θη­κε στις εδώ και τρία χρό­νια συνε­χείς κινη­το­ποι­ή­σεις των εργα­ζο­μέ­νων, διεκ­δι­κώ­ντας ΣΣΕ με αυξή­σεις στους μισθούς, κατάρ­γη­ση του δια­χω­ρι­σμού παλαιών και νέων εργα­ζό­με­νων, ανα­γνώ­ρι­ση τριε­τιών και επι­δο­μά­των. Επε­σή­μα­νε ότι ο αγώ­νας αυτός στη­ρί­ζε­ται από την πρώ­τη στιγ­μή από το ΕΚ Νάου­σας και την Ομο­σπον­δία του κλά­δου. Παράλ­λη­λα υπο­γράμ­μι­σε ότι το σωμα­τείο έχο­ντας ταξι­κό προ­σα­να­το­λι­σμό, σε αντί­θε­ση με την προη­γού­με­νη συμ­βι­βα­σμέ­νη διοί­κη­ση, διά­λε­ξε το μονο­πά­τι του αγώ­να με μόνο γνώ­μο­να το συμ­φέ­ρον των εργα­ζο­μέ­νων. Μέσα από γενι­κές συνε­λεύ­σεις και άλλες συλ­λο­γι­κές δια­δι­κα­σί­ες πραγ­μα­το­ποί­η­σαν σει­ρά πολύ­μορ­φων κινη­το­ποι­ή­σε­ων. Ακό­μη ανέ­φε­ρε ότι η αδιάλ­λα­κτη εργο­δο­σία απέ­να­ντι στη συσπεί­ρω­ση των εργα­ζο­μέ­νων, κατέ­φυ­γε στις κρα­τι­κές υπη­ρε­σί­ες και στην δικα­στι­κή οδό, την παρου­σία της αστυ­νο­μί­ας στην περι­φρού­ρη­ση των απερ­γιών, με συλ­λή­ψεις μελών του ΔΣ του Σωμα­τεί­ου με μηνύ­σεις κ.ά. Προ­σπά­θη­σε να δια­σπά­σει τους εργα­ζό­με­νους σημεί­ω­σε ο Π. Κου­τσου­πιάς, όμως τόνι­σε ότι ο αγώ­νας συνε­χί­ζε­ται και το επό­με­νο διά­στη­μα μπαί­νει ο στό­χος των αρχαι­ρε­σιών για να δυνα­μώ­σει ακό­μα περισ­σό­τε­ρο το σωματείο.

Τη φωνή των αγω­νι­στι­κών κινη­το­ποι­ή­σε­ων των εργα­ζο­μέ­νων της Κέρ­κυ­ρας μετέ­φε­ρε ο Στα­μά­της Πελά­ης, πρό­ε­δρος του Εργα­τι­κού Κέντρου και του Σωμα­τεί­ου Ξενο­δο­χο­ϋ­παλ­λή­λων του νησιού. Ανα­φέρ­θη­κε στις απερ­για­κές και άλλες κινη­το­ποι­ή­σεις των εργα­ζο­μέ­νων στον Του­ρι­σμό, στο καζί­νο, αλλά και την πάλη συνο­λι­κά της εργα­τι­κής τάξης, για να αλλά­ξει η κατά­στα­ση στο Εργα­τι­κό Κέντρο, για να βρε­θεί στα χέρια των εργα­ζο­μέ­νων. «Μας ενώ­νει ο αγώ­νας, η ταξι­κή πάλη, το ταξι­κό μέτω­πο», τόνι­σε και επι­σή­μα­νε την ανα­ντι­κα­τά­στα­τη συμ­βο­λή του ΠΑΜΕ. «Λίγοι ξεκι­νή­σα­με στην Κέρ­κυ­ρα, αλλά απο­φα­σι­σμέ­νοι. Και γίνα­με πλειο­ψη­φία μέσα στην εργα­τι­κή τάξη», ήταν το μήνυ­μα που έστειλε.

Ο Νίκος Τζα­νε­τής, πρό­ε­δρος του Σωμα­τεί­ου Εργα­ζο­μέ­νων Μεταλ­λεί­ων και Λατο­μεί­ων (ΣΕΜΛΑ ) Β. Ελλά­δας τόνι­σε πως η πρώ­τη προ­σπά­θεια συν­δι­κα­λι­στι­κής από­λυ­σης με βάση τον νόμο Χατζη­δά­κη που έκα­ναν οι εργο­δό­τες στα μεταλ­λεία Κασ­σάν­δρας για να φιμώ­σουν τη φωνή των εργα­ζο­μέ­νων, έπε­σε στο κενό. Επε­σή­μα­νε ότι η νίκη επι­τεύ­χθη­κε με την αλλη­λεγ­γύη σωμα­τεί­ων, του ΠΑΜΕ, χιλιά­δων εργα­ζο­μέ­νων. Από αυτή τη νικη­φό­ρα μάχη επι­βε­βαιώ­νε­ται ότι οι αντερ­γα­τι­κοί νόμοι ανα­τρέ­πο­νται στην πρά­ξη. Επι­βε­βαιώ­νε­ται ότι η ταξι­κή πάλη δεν καταρ­γεί­ται με νόμους σημείωσε.

Την ουσια­στι­κή στή­ρι­ξη που έχουν δεχθεί στον αγώ­να τους, που διε­ξά­γε­ται εδώ και 30 μήνες, από δεκά­δες σωμα­τεία της χώρας, υπο­γράμ­μι­σε ο Νίκος Θεο­δω­ρό­που­λος, από το Σωμα­τείο έδρας ΛΑΡΚΟ. «Ξέρου­με ότι ο αγώ­νας είναι άνι­σος. Αυτό μας δίνει περισ­σό­τε­ροι δύνα­μη. Από τις δου­λειές και από τα σπί­τια μας δε θα φύγου­με», τόνισε.

Αλή­θειες και ψέμα­τα για το λιμό στην Ουκρα­νία, Νίκος Μόττας