Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ξεσάλωμα

Δεν φτά­νει που οι εργα­ζό­με­νοι στο εμπό­ριο και ειδι­κά στα μεγά­λα σού­περ μάρ­κετ ζουν κάθε μέρα την εξο­ντω­τι­κή εντα­τι­κο­ποί­η­ση, τα δια­λυ­μέ­να ωρά­ρια, τις απο­λύ­σεις, το καθε­στώς «τα κάνω όλα και συμ­φέ­ρω». Τώρα βλέ­πουν κατά­μα­τα και το θρά­σος των εργο­δο­τών, που παρα­μο­νές της πανερ­γα­τι­κής απερ­γί­ας είπαν να δια­τυ­πώ­σουν τα δικά τους …αιτή­μα­τα προς την υπουρ­γό Εργα­σί­ας. Τι ζητούν λοι­πόν οι εργο­δό­τες ενός κλά­δου με 15 δισ. ευρώ ετή­σιο τζί­ρο, που απο­γειώ­νε­ται διαρ­κώς, αφού η ακρί­βεια τσα­κί­ζει τα λαϊ­κά νοι­κο­κυ­ριά; Απαι­τούν μεγα­λύ­τε­ρη ευε­λι­ξία στη χρή­ση της «ψηφια­κής κάρ­τας», ώστε να δικαιο­λο­γεί­ται το «σλά­λομ» των εργα­ζο­μέ­νων από πόστο σε πόστο. Ζητούν επί­σης να μην υπο­λο­γί­ζε­ται ως εργά­σι­μος «ο χρό­νος που μεσο­λα­βεί από την είσο­δο του εργα­ζό­με­νου στις εγκα­τα­στά­σεις της επι­χεί­ρη­σης μέχρι την ανά­λη­ψη της εργα­σί­ας του και από τη λήξη της εργα­σί­ας ως την απο­χώ­ρη­σή του»! Ετσι όπως πάνε, σε λίγο θα θεω­ρού­νται «μη εργά­σι­μος χρό­νος» ακό­μα και τα λεπτά που μεσο­λα­βούν μέχρι ο ταμί­ας να εξυ­πη­ρε­τή­σει τον επό­με­νο πελά­τη. Ζητούν ακό­μα να αρθεί η απα­γό­ρευ­ση για εργα­σία τη Μ. Παρα­σκευή μέχρι τη 1 μ.μ. και να αυξη­θεί ο επι­τρε­πό­με­νος ετή­σιος αριθ­μός υπε­ρω­ριών! Με λίγα λόγια, ζητούν ακό­μα μεγα­λύ­τε­ρη διά­λυ­ση της ζωής των εργα­ζο­μέ­νων, για να αυξά­νο­νται ακό­μα περισ­σό­τε­ρο τα κέρ­δη τους, ενώ την ίδια στιγ­μή παρα­μέ­νουν άφα­ντοι σε κάθε κάλε­σμα των εργα­ζο­μέ­νων για υπο­γρα­φή ΣΣΕ. Γι’ αυτό και η απερ­γία στις 28 Φλε­βά­ρη πρέ­πει να απο­τε­λέ­σει μια καλή απά­ντη­ση στο εργο­δο­τι­κό ξεσά­λω­μα. Να μην ανοί­ξει ούτε ένα σού­περ μάρ­κετ, να δεί­ξουν οι εργα­ζό­με­νοι τη δύνα­μή τους!

Πηγή: Ριζο­σπά­στης

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο