Ογδόντα «σβέρκοι βωδινοί», τράγοι μαυροφόρετοι

Γρά­φει ο Στέ­λιος Κανά­κης //

Ογδό­ντα «σβέρ­κοι βωδι­νοί με λαδω­μέ­νες μπού­κλες σκε­μπέ­δες στα­βρο­θό­λω­τοι… ξετσί­πω­τοι ακα­μά­τη­δες, τσι­μπού­ρια και κορέ­οι…» συνε­δρί­α­σαν και απο­φάν­θη­καν πως οι κλη­ρι­κοί θα παρα­μεί­νουν στο μισθο­λό­γιο του δημοσίου.

Τους ακού­σα­τε ποτέ να πάσχουν για τον εξα­θλιω­μέ­νο λαό;

Ο Φασί­στας των Καλα­βρύ­των, ο ανι­σόρ­ρο­πος του Πει­ραιά, ο τσα­μπου­κάς της Μεσ­ση­νί­ας, ο Κονί­τσης που ζητά να κατα­λά­βου­με την Αλβα­νία, ο Μεσο­γαί­ας που περι­γρά­φει πως θα είναι τα σώμα­τά μας στην… δεύ­τε­ρη παρου­σία, ο πολύς της Θεσ­σα­λο­νί­κης, ο Δημη­τριά­δος που που­λά εκτά­σεις του δημο­σί­ου και με βίλα εκα­τομ­μυ­ρί­ων και όλοι οι άλλοι.

Δέκα χιλιά­δες το παπα­δα­ριό, λιγό­τε­ροι οι δάσκα­λοι κι οι για­τροί. Διό­λου τυχαία. Το δεξί λιγδια­σμέ­νο χέρι του καπι­τα­λι­στι­κού κρά­τους στον συμ­φυ­τι­κό ενα­γκα­λι­σμό με την αστι­κή τάξη. Δέκα χιλιά­δες τρά­γοι – ταγοί της εξα­πά­τη­σης και της ανθρώ­πι­νης έκπτω­σης. Δέκα χιλιά­δες πλου­μι­στοί κηφή­νες ρασο­φό­ροι να που­λά­νε υπο­τα­γή κι ελπί­δες στο… επέκεινα.

Κάτι τέτοιους ακό­μη και η επα­να­στα­τη­μέ­νη αστι­κή τάξη στη Γαλ­λι­κή Επα­νά­στα­ση τους έστει­λε εκεί που τους έπρε­πε. Εμείς στη χώρα μας απ’ τις τελευ­ταί­ες του κόσμου τους έχου­με και δρουν ανε­νό­χλη­τα και ανε­ξέ­λεγ­κτα. Μας συνο­δεύ­ουν από την γέν­νη­ση μέχρι τον τάφο μας με την απά­τη, την άμβλυν­ση των συνει­δή­σε­ών μας, την ξεδια­ντρο­πιά το εμπό­ριο «θαυ­μα­τουρ­γών» εικό­νων, φλο­γών, πανιών, πετσα­κί­ων θαυ­μα­τουρ­γών πεών και άλλων ομοει­δών εμπο­ρευ­μά­των που εξευ­τε­λί­ζουν την ανθρώ­πι­νη αξιο­πρέ­πεια. Στην κολυ­μπή­θρα του σκο­τα­δι­σμού, του βασά­νου των παι­διών και της ανοη­σί­ας, στα μυστή­ρια της εξα­πά­τη­σης, στους γάμους του εξευ­τε­λι­σμού ανδρών και γυναι­κών, στις κηδεί­ες μας. Στην συνει­δη­σια­κή έκπτω­ση, στην κοι­νω­νι­κή νιρ­βά­να, στη δια­μόρ­φω­ση του ποί­μνιου και του δού­λου για τις ορέ­ξεις της αστι­κής τάξης που πει­θή­νια υπη­ρε­τούν και δου­λι­κά εξυ­πη­ρε­τούν τα συμ­φέ­ρο­ντά της. Όπως υπη­ρέ­τη­σαν πρό­θυ­μα και τον κάθε ξένο και φασί­στα που εισέ­βα­λε στη χώρα.

Οι μεγα­λο­μέ­το­χοι της Εκκλη­σί­ας του θεού ΑΕ που δεν ορρω­δούν προ ουδε­νός και ουδε­μί­ας πρά­ξης για να αυγα­τί­σουν τα κέρ­δη τους. Οι εκπρό­σω­ποι του πιο σκο­τα­δι­στι­κού μηχα­νι­σμού της ιστο­ρί­ας, η τρο­μα­κτι­κή «μαφία» που πήγε πίσω την ανθρω­πό­τη­τα σχε­δόν δυο χιλιετίες.

Κι ο «καυ­γάς», βεβαί­ως, γίνε­ται για το… πάπλω­μα, για το θεα­θή­ναι. Έτσι κι αλλιώς απ’ το κρά­τος θα πλη­ρώ­νο­νται. Αυτό το κρά­τος ενα­γκα­λί­ζο­νται σφι­χτά. Την υφαρ­παγ­μέ­νη περιου­σία τους θα αυγα­τί­ζουν ως κοι­νοί κλε­πτα­πο­δό­χοι. Το Σύνταγ­μα της χώρας (που έτσι κι αλλιώς το έχουν κάνει λάστι­χο, μαζί με την τάξη που υπη­ρε­τούν) θα ορκί­ζε­ται στην ακα­τα­νό­η­τη, σχι­ζο­φρε­νι­κή και απα­τε­ω­νί­στι­κη «αγία τριά­δα», η εκκλη­σία τους θα συνε­χί­σει να θεσμο­θε­τεί βαπτί­σεις και γάμους, θα μπο­ρούν να κοι­μί­ζουν και να απο­χαυ­νώ­νουν τις μάζες, να εξα­πα­τούν το αφε­λές ποί­μνιο και να εμπο­ρεύ­ο­νται την απά­τη, να στη­ρί­ζουν την τάξη που τους τρέ­φει, να κλέ­βουν, να προ­σβά­λουν, να τρομοκρατούν.

Ογδό­ντα «λύκοι με προ­βιά», που η ύπαρ­ξη και η δρά­ση τους προ­σβάλ­λει την ανθρώ­πι­νη αξιο­πρέ­πεια, αμαυ­ρώ­νει τον αιώ­να μας και υπο­θη­κεύ­ει το μέλ­λον μας.

Από το 1930 ο μεγά­λος Βάρ­να­λης έγρα­φε γι αυτούς στο ποί­η­μά του «Μπο­να­μάς».

_______________________________________________________________________________________________________

Στέλιος Κανάκης Διδάσκει στην επαγγελματική εκπαίδευση και παράλληλα δραστηριοποιείται στο χώρο του βιβλίου. Έχει γράψει, υπό μορφή ημερολογίων τα «Με τη μουσική του κόσμου», «Οι μουσικοί του κόσμου» και «Δώδεκα μήνες συνθέτες».  Επίσης το «Ιερές Βλακείες» Εμπειρία Εκδοτική 1η και 2η έκδοση – Εκδόσεις Εντύποις 3η και 4η και το «Η Αγρία Γραφή» Εκδόσεις ΚΨΜ.
[email protected] Facebook: Stelios Kanakis /ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΝΑΚΗΣ