«Με πυξί­δα τις ανά­γκες μας, δυνα­μώ­νου­με τον αγώ­να για ισο­τι­μία και χει­ρα­φέ­τη­ση ενά­ντια στους εκμε­ταλ­λευ­τές του μόχθου μας»: Με το σύν­θη­μα αυτό η Ομο­σπον­δία Γυναι­κών Ελλά­δας βαδί­ζει στην τελι­κή ευθεία για την πραγ­μα­το­ποί­η­ση του 13ου Συνε­δρί­ου της.
Οι εργα­σί­ες του θα διε­ξα­χθούν στις 22, 23 και 24 Οκτώ­βρη στο Κλει­στό Γυμνα­στή­ριο Φαλή­ρου (γήπε­δο Tae Kwon Do).

Θα ξεκι­νή­σουν την Παρα­σκευή 22 Οκτώ­βρη με την εισή­γη­ση, τους χαι­ρε­τι­σμούς των προ­σκε­κλη­μέ­νων και καλ­λι­τε­χνι­κό πρό­γραμ­μα που θα ακολουθήσει.
Θα συνε­χι­στούν την επό­με­νη μέρα με τις ομι­λί­ες των συνέ­δρων και
Θα ολο­κλη­ρω­θούν την Κυρια­κή 24 Οκτώ­βρη με την ανά­δει­ξη του νέου Διοι­κη­τι­κού Συμ­βου­λί­ου.

Μπρο­στά στο Συνέ­δριο η ΟΓΕ απευ­θύ­νε­ται με την ανα­κοί­νω­σή της στις μισθω­τές και αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νες εργα­ζό­με­νες, στις άνερ­γες, στις αγρό­τισ­σες, στις συντα­ξιού­χους, στις πρό­σφυ­γες και μετα­νά­στριες, στις φοι­τή­τριες και μαθή­τριες, στις νέες μητέρες.
Τις καλεί να γνω­ρί­σουν τους Συλ­λό­γους και τις Ομά­δες της σε όλη τη χώρα και να συμ­βά­λουν με τη συμ­με­το­χή τους στη δρά­ση, στον αγώ­να, στη διεκδίκηση.

«Η ανα­σφά­λεια και αγα­νά­κτη­ση για τις συν­θή­κες εργα­σί­ας και ζωής των γυναι­κών μπο­ρεί να βρει διέ­ξο­δο στο δρό­μο της συλ­λο­γι­κής διεκ­δί­κη­σης με “πυξί­δα” τις σύγ­χρο­νες ανά­γκες μας στην εργα­σία, στη μόρ­φω­ση, στην κοι­νω­νι­κή προ­στα­σία της μητρό­τη­τας, στον ελεύ­θε­ρο χρό­νο», τονί­ζει η Ομοσπονδία.
«Δεν ανε­χό­μα­στε κάθε μας ανά­γκη να μπαί­νει στη ζυγα­ριά του κέρ­δους των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων και να απορ­ρί­πτε­ται για­τί λογα­ριά­ζε­ται ως “κόστος”! Δεν συμ­βι­βα­ζό­μα­στε με τα ελά­χι­στα. Διεκ­δι­κού­με όλα όσα θα εξα­σφα­λί­σουν την ισο­τι­μία μας», υπο­γραμ­μί­ζει.

«Δυνα­μώ­νου­με το συλ­λο­γι­κό αγώ­να ενά­ντια στη βία των εκμε­ταλ­λευ­τών μας», είναι το κάλε­σμα που απευ­θύ­νει στις γυναί­κες και συνε­χί­ζει: «Με τη δική σου οργά­νω­ση και συμ­με­το­χή στο γυναι­κείο σύλ­λο­γο της ΟΓΕ στη γει­το­νιά σου, στο εργα­τι­κό, λαϊ­κό κίνη­μα μπο­ρού­με να πολ­λα­πλα­σιά­σου­με τις δυνά­μεις μας για να αντι­πα­λέ­ψου­με τους εκμε­ταλ­λευ­τές του μόχθου μας. Να αντε­πι­τε­θού­με με γνώ­μο­να τις σύγ­χρο­νες ανά­γκες μας!».

Η ΟΓΕ απευ­θύ­νε­ται σε εσέ­να:
Τη μισθω­τή και αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νη εργα­ζό­με­νη, την άνερ­γη, την αγρό­τισ­σα, τη φοι­τή­τρια, τη συντα­ξιού­χο, την πρό­σφυ­γα και μετα­νά­στρια, τη νέα μητέρα

Η ανα­σφά­λεια και αγα­νά­κτη­ση για τις συν­θή­κες εργα­σί­ας και ζωής των γυναι­κών μπο­ρεί να βρει διέ­ξο­δο στο δρό­μο της συλ­λο­γι­κής διεκ­δί­κη­σης…
Με «πυξί­δα» τις σύγ­χρο­νες ανά­γκες μας στην εργα­σία, τη μόρ­φω­ση, την κοι­νω­νι­κή προ­στα­σία της μητρό­τη­τας, τον ελεύ­θε­ρο χρόνο.

Σύγ­χρο­νη ανά­γκη είναι να έχου­με ένα απο­κλει­στι­κά δημό­σιο και δωρε­άν σύστη­μα Υγεί­ας και Πρω­το­βάθ­μιας Φρο­ντί­δας Υγεί­ας, που θα καλύ­πτει την πρό­λη­ψη, τη θερα­πεία, την απο­κα­τά­στα­ση και την προ­α­γω­γή της υγείας.

Όμως, δια­χρο­νι­κά οι κυβερ­νή­σεις λογα­ριά­ζουν ως κόστος τις ανά­γκες προ­στα­σί­ας της υγεί­ας και της ασφά­λειάς μας, ιδιαί­τε­ρα στις συν­θή­κες της παν­δη­μί­ας. Παίρ­νουν μέτρα για να στη­ρί­ξουν τα οφέ­λη των επι­χει­ρη­μα­τι­κών κολοσ­σών της Υγεί­ας, ανα­γκά­ζο­ντας τις γυναί­κες να χρυ­σο­πλη­ρώ­νουν τις ανα­γκαί­ες δια­γνω­στι­κές εξε­τά­σεις για τον προ­γεν­νη­τι­κό έλεγ­χο, τον τοκε­τό και την Ιατρι­κώς Υπο­βοη­θού­με­νη Αναπαραγωγή.

Είναι ανά­γκη να έχου­με μόνι­μη και στα­θε­ρή δου­λειά με βάση το αντι­κεί­με­νο ειδί­κευ­σης. Να έχου­με στα­θε­ρό ωρά­ριο και λιγό­τε­ρες ώρες δου­λειάς, με αυξή­σεις σε μισθούς, με μέτρα προ­στα­σί­ας της μητρό­τη­τας και του γυναι­κεί­ου οργανισμού.

Όμως, δια­χρο­νι­κά οι κυβερ­νή­σεις, πιστές στις κατευ­θύν­σεις της Ευρω­παϊ­κής Ένω­σης, με κρι­τή­ριο το όφε­λος των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων, κατα­δι­κά­ζουν τις εργα­ζό­με­νες, ιδιαί­τε­ρα τις νέες, σε μια ζωή-λάστι­χο. Στο όνο­μα της «συμ­φι­λί­ω­σης επαγ­γελ­μα­τι­κής και οικο­γε­νεια­κής ζωής» και των «ίσων ευκαι­ριών» μας κατα­δι­κά­ζουν στην «ευέ­λι­κτη» δου­λειά, τα ακα­νό­νι­στα ωρά­ρια, τη σκλα­βιά της τηλερ­γα­σί­ας, στη δου­λειά τις Κυρια­κές, σε μισθούς και συντά­ξεις ψίχουλα.

Σήμε­ρα, τον 21ο αιώ­να, που υπάρ­χει τέτοια ανά­πτυ­ξη της επι­στή­μης και της τεχνολογίας:

• Πρό­ο­δος είναι να έχου­με επι­στη­μο­νι­κή, κοι­νω­νι­κή και οικο­νο­μι­κή στή­ρι­ξη ως γονείς, με δωρε­άν υπη­ρε­σί­ες συμ­βου­λευ­τι­κής και οικο­γε­νεια­κού προγραμματισμού.
• Όμως, όλες οι κυβερ­νή­σεις φορ­τώ­νουν τα βάρη της ανα­τρο­φής των παι­διών στη γονι­κή μέρι­μνα. Αυτό ήταν το κρι­τή­ριο για τις αλλα­γές στο οικο­γε­νεια­κό δίκαιο, που οδη­γούν σε μεγα­λύ­τε­ρες συγκρού­σεις τους δια­ζευγ­μέ­νους γονείς.
• Σύγ­χρο­νη ανά­γκη είναι τα παι­διά μας, οι ηλι­κιω­μέ­νοι γονείς, οι χρό­νια πάσχο­ντες να απο­λαμ­βά­νουν υψη­λού επι­πέ­δου, δωρε­άν υπη­ρε­σί­ες στή­ρι­ξης και προ­στα­σί­ας. Η προ­σχο­λι­κή αγω­γή είναι ανά­γκη και δικαί­ω­μα για τα παι­διά μας.
• Όμως, όλα αυτά με την πολι­τι­κή των κυβερ­νή­σε­ων πέφτουν στις πλά­τες των γυναι­κών και των οικο­γε­νειών μας και μετα­τρέ­πο­νται σε εμπό­ρευ­μα και ευκαι­ρια­κή παρο­χή με ημε­ρο­μη­νία λήξης.

Οι μαθή­τριες έχουν ανά­γκη από ένα σχο­λείο που θα τους παρέ­χει ολό­πλευ­ρη μόρ­φω­ση, δημό­σιο και δωρε­άν, με σύγ­χρο­νες υπο­δο­μές και με το κατάλ­λη­λο εκπαι­δευ­τι­κό, βοη­θη­τι­κό και επι­στη­μο­νι­κό προ­σω­πι­κό, που θα έχει μόνι­μη και στα­θε­ρή εργασία.

Δεν δεχό­μα­στε
Να δίνουν το 0,04% από τον κρα­τι­κό προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό για την αντι­πυ­ρι­κή προ­στα­σία και να αιμορ­ρα­γού­με εμείς και οι οικο­γέ­νειές μας για να δια­θέ­τουν 6,6 δισ. ευρώ το χρό­νο στις ΝΑΤΟϊ­κές δαπά­νες και στους μακε­λά­ρη­δες των λαών, που σπέρ­νουν τον πόλε­μο, τη φτώ­χεια και την προ­σφυ­γιά, όπως στο Αφγα­νι­στάν, το Ιράκ, τη Συρία, τη Λιβύη.

Δεν συμ­βι­βα­ζό­μα­στε
Να μετα­τρέ­πουν την Ελλά­δα σε μια απέ­ρα­ντη Αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟϊ­κή βάση, ορμη­τή­ριο των φονιά­δων των λαών. Δεν θα αφή­σου­με τα παι­διά μας να συμ­με­τέ­χουν σε στρα­τιω­τι­κές απο­στο­λές έξω από τα σύνο­ρα της χώρας.

Δεν ανε­χό­μα­στε
Κάθε μας ανά­γκη να μπαί­νει στη ζυγα­ριά του κέρ­δους των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων και να απορ­ρί­πτε­ται, για­τί λογα­ριά­ζε­ται ως «κόστος»!

Όμως, οι κυβερ­νή­σεις προ­χω­ρά­νε απο­φα­σι­στι­κά στη μεγα­λύ­τε­ρη σύν­δε­ση των σχο­λεί­ων με τα συμ­φέ­ρο­ντα των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων και με αυτά τα κρι­τή­ρια καθο­ρί­ζουν τι και πως θα μαθαί­νουν τα παι­διά μας.

Πρό­ο­δος είναι οι φοι­τή­τριες να σπου­δά­ζουν απο­κλει­στι­κά δημό­σια και δωρε­άν και να θέτουν τη γνώ­ση τους και την εργα­σία τους στην υπη­ρε­σία των κοι­νω­νι­κών αναγκών.

Όμως, οι νέες στο Πανε­πι­στή­μιο Α.Ε. αντι­με­τω­πί­ζουν τις συνέ­πειες της πολι­τι­κής που τις κατα­δι­κά­ζει να μην μπο­ρούν να βρουν εργα­σία στο αντι­κεί­με­νο των σπου­δών τους και να μαζεύ­ουν «δια βίου» πιστω­τι­κές μονά­δες, μπας και ξεφύ­γουν από τον εφιάλ­τη της ανερ­γί­ας. Να εξει­δι­κεύ­ο­νται σε ό,τι είναι ανα­γκαίο για τους επι­χει­ρη­μα­τι­κούς κολοσ­σούς για να είναι φθη­νές κι «ευέ­λι­κτες» επιστήμονες.

Σύγ­χρο­νη ανά­γκη είναι να υπάρ­χουν μέτρα και υπο­δο­μές για την προ­στα­σία του φυσι­κού περιβάλλοντος.

Όμως, οι κυβερ­νή­σεις δια­χρο­νι­κά μάς αφή­νουν χωρίς προ­στα­σία απέ­να­ντι σε φωτιές, σε πλημ­μύ­ρες, σε σει­σμούς. Επι­κα­λού­νται την κλι­μα­τι­κή αλλα­γή για να κρύ­ψουν ότι τα δισ. του Ταμεί­ου Ανά­καμ­ψης για τη λεγό­με­νη πρά­σι­νη ανά­πτυ­ξη δεν είναι τίπο­τε άλλο παρά η θυσία των λαϊ­κών δικαιω­μά­των και του φυσι­κού πλού­του στο βωμό των κερ­δών των μεγαλοεπενδυτών

• Δε συμ­βι­βα­ζό­μα­στε με τα ελάχιστα.
• Διεκ­δι­κού­με ΟΛΑ όσα θα εξα­σφα­λί­σουν την ισο­τι­μία μας.
• Η ικα­νο­ποί­η­ση των σύγ­χρο­νων ανα­γκών μας είναι προ­ϋ­πό­θε­ση για να είμα­στε χει­ρα­φε­τη­μέ­νες οικο­νο­μι­κά, κοι­νω­νι­κά, ψυχι­κά και συναισθηματικά.
• Η ισο­τι­μία και η χει­ρα­φέ­τη­ση της γυναί­κας δεν μπο­ρεί να εξα­σφα­λι­στεί μόνο με αλλα­γές στη συμπε­ρι­φο­ρά, στις αντι­λή­ψεις, τη νομο­θε­σία ή με παι­δα­γω­γι­κό τρό­πο, όπως λένε οι φεμι­νί­στριες. Ο φεμι­νι­σμός απο­κρύ­πτει την πραγ­μα­τι­κή αιτία των δια­κρί­σε­ων που βιώ­νουν οι γυναί­κες, δηλα­δή την κοι­νω­νία που έχει στο DNA της την εκμε­τάλ­λευ­ση και την καταπίεση.
• Δυνα­μώ­νου­με το συλ­λο­γι­κό αγώ­να ενά­ντια στη βία των εκμε­ταλ­λευ­τών μας
• Ατο­μι­κά δεν μπο­ρού­με να ξεφύ­γου­με από τα αδιέ­ξο­δα της καθη­με­ρι­νό­τη­τας, από τα δεσμά της εκμε­τάλ­λευ­σης και καταπίεσης.
• Ο δρό­μος της κάλ­πι­κης ατο­μι­κής επι­τυ­χί­ας δεν απο­τε­λεί διέξοδο.

Σε αυτές τις δύσκο­λες συν­θή­κες δεν είσαι μόνη σου!
Η ΟΓΕ με τους συλ­λό­γους και ομά­δες της, στέ­κε­ται δίπλα σου.
Με τη δική σου οργά­νω­ση και συμ­με­το­χή στο γυναι­κείο σύλ­λο­γο της ΟΓΕ στη γει­το­νιά σου, στο εργα­τι­κό, λαϊ­κό κίνη­μα, μπο­ρού­με να πολ­λα­πλα­σιά­σου­με τις δυνά­μεις μας για να αντι­πα­λέ­ψου­με τους εκμε­ταλ­λευ­τές του μόχθου μας.
Να αντε­πι­τε­θού­με με γνώ­μο­να τις σύγ­χρο­νες ανά­γκες μας!

______________________

Ομο­σπον­δία Γυναι­κών Ελλά­δας (ΟΓΕ) Βεραν­ζέ­ρου 1 ‑106 77 Αθή­να Τηλ. & fax: 210 5629460
Federation of Women of Greece (OGE) 1, Veranzerou str. 106 77 Athens, Greece
E‑mail: [email protected] | Site: www.oge.gr

ΟΓΕ 13ο Συνέδριο

Δεί­τε επίσης

• ΟΓΕ 13^ο Συνέ­δριο 22–24 Οκτώ­βρη 2021
• Στην τελι­κή ευθεία για την πραγ­μα­το­ποί­η­ση του 13ου Συνεδρίου
• 13ο Συνέ­δριο – Δίφυλλο
• 13ο Συνέ­δριο – Αφίσα
• Κυκλο­φό­ρη­σε το νέο τεύ­χος του ενη­με­ρω­τι­κού δελτίου

Πηγή περισσότερα