Ξανά για τη σωστή πλευρό της ιστορίας

Το 2023 πέρα­σε στην ιστο­ρία και μένει σε αυτή μαζί με ένα ακό­μη στυ­γε­ρό έγκλη­μα του ιμπε­ριαλισμού, τη σφα­γή στη Γάζα. Μια σφα­γή δεκα­ε­τιών, που πήρε νέα τρο­πή στις 7 Οκτω­βρί­ου με τις ιμπε­ρια­λι­στι­κές συγκρού­σεις στη Μέση Ανα­το­λή αλλά και παγκό­σμια να περ­νούν σε νέα φάση, αφού το Ισρα­ήλ στη­ρί­ζουν σθε­να­ρά οι ΗΠΑ-ΕΕ-ΝΑΤΟ, συμπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νης και της πάντα πρό­θυ­μης Ελλάδας.

Η στά­ση του καθε­νός απέ­να­ντι στην κραυ­γή του παλαι­στι­νια­κού λαού είναι στά­ση πολι­τι­κή και ανα­δει­κνύ­ει ακό­μα μια φορά τους δύο κόσμους που συγκρού­ο­νται, τις δύο πλευ­ρές της ιστο­ρί­ας. Για­τί μπρο­στά σε αυτή την εν εξε­λί­ξει γενο­κτο­νία από το κρά­τος — δολο­φό­νο του Ισρα­ήλ δια­φαί­νο­νται καθα­ρά τα εξής:

• Από τη μία είναι όλοι αυτοί που δικαιο­λο­γούν τη φρί­κη των εικό­νων που έρχο­νται από τη Γάζα, για­τί αυτό επι­τάσ­σει το “εθνι­κό συμ­φέ­ρον”.
  • Για­τί, έτσι, η Ελλά­δα κατα­ξιώ­νε­ται ως γεω­πο­λι­τι­κός μεντε­σές ‑που μας είπαν κάπο­τε- με την αστι­κή της τάξη να παζα­ρεύ­ει καλύ­τερα τα συμ­φέ­ρο­ντά της.
• Από τη μια ο κόσμος των ισχυ­ρών και των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων που μαζί μετά κόμ­μα­τά τους-ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ- κατα­δι­κά­ζουν σαν “τρο­μο­κρα­τία” την πάλη του παλαι­στι­νια­κού λαού για να έχει πατρί­δα. Είναι αυτοί που μιλούν για αυ­τοάμυνα του Ισρα­ήλ ακό­μα και 3 μήνες μετά και ενώ στο στό­χα­στρο βρί­σκο­νται άμα­χοι. Είναι αυτοί, που ανα­μα­σούν τα FakeNews της ισραη­λι­νής προπαγάνδας. 
  • Είναι όλοι αυτοί που και στην Ελλά­δα στη­ρί­ζουν το σχέ­διο για τον ορι­στι­κό ξερι­ζω­μό των Παλαι­στι­νί­ων από τη Γάζα και τη δια­σπο­ρά τους σε τρί­τες χώρες, ανά­με­σα στις οποί­ες και η χώρα μας.
• Από την άλλη είναι το ΚΚΕ  και το εργα­τι­κό λαϊ­κό κίνη­μα που έχουν βάλει τη σφρα­γί­δα τους στην έκφρα­ση της μαζι­κής αλλη­λεγ­γύ­ης προς τον παλαι­στι­νια­κό λαό από την πρώ­τη στιγμή. 
  • Είναι οι εικό­νες από τις τερά­στιες δια­δη­λώ­σεις που κορυ­φώ­θη­καν στο Πολυτε­χνείο.
  • Είναι οι παλαι­στι­νια­κές σημαί­ες που υψώ­νο­νται με κάθε ευκαιρία.
  • Είναι αυτοί που απο­κα­λύ­πτουν τα FakeNews και αντι­στέ­κο­νται στην εμπλο­κή της Ελλά­δας στο μακε­λειό με απο­στο­λές εκτός συνό­ρων, όπως προ­τά­θη­κε να γίνει στην Ερυ­θρό Θάλασσα.
  • Είναι αυτοί που στέ­κο­νται με την Παλαι­στί­νη ως τη λευ­τε­ριά, χωρίς ταλαντεύσεις.

💣  Εικόνα αντιπροσωπευτική
όλων των ιμπεριαλιστικών πολέμων

Ο μικρός “τρομοκράτης”» της φωτογραφίας τυλιγμένος με το λευκό σάβανο 
είναι από την Παλαιστίνη… 
Θα μπορούσε να είναι από εκείνη την επέμβαση των ΗΠΑ στο Ιράκ, όταν ο ΟΗΕ 
έκανε λόγο για πάνω από μισό εκατομμύριο νεκρά παιδιά. 
Θα μπορούσε να είναι και από τη Συρία, την Υεμένη, 
τη διαλυμένη από τις ΝΑΤΟικές βόμβες Γιουγκοσλαβία ή 
από τη σύγκρουση ΗΠΑ-ΝΑΤΟ και Ρωσίας στο έδαφος της Ουκρανίας. 
Γιατί όπως είπαμε αυτή η εικόνα δεν είναι εξαίρεση. 
Είναι η κανονικότητα του ιμπεριαλισμού που γεννά πολέμους, 
ξεριζωμούς και άλλα δεινά.

Άλλω­στε ο καπι­τα­λι­σμός, που σαπί­ζει όλο και περισσό­τερο, αρχί­ζει να δεί­χνει σοβα­ρά συμ­πτώ­μα­τα ότι δεν μπο­ρεί να προ­στα­τεύ­σει την παι­δι­κή ηλι­κία. Σε περιό­δους ιμπε­ρια­λι­στι­κής ειρή­νης εκα­τομ­μύ­ρια ευά­λω­τα παι­διά βιώ­νουν τις συνέ­πειες του ταξι­κού πολέ­μου και κατα­φεύ­γουν σε εργα­σια­κά κάτερ­γα για να ζήσουν τα ίδια ή να βοη­θή­σουν τις οικο­γέ­νειες τους. Δεν συμ­βαί­νει μόνο στην Ινδία ή την Αφρι­κή. Είναι χαρα­κτηριστικό ότι οι ΗΠΑ έχουν το υψη­λό­τε­ρο ποσο­στό παι­δι­κής φτώ­χειας μετα­ξύ των πλού­σιων εθνών που ξεπερ­νά το 20%, εμφα­νί­ζο­ντας 88% αύξη­ση στην παι­δι­κή εργα­σία με εκα­το­ντά­δες νέες περι­πτώ­σεις να κατα­γρά­φο­νται σε κάθε Πολιτεία.

Τελικά, ο σπαραγμός της Γάζας για τα παιδιά της 
είναι σπαραγ­μός κάθε λαού που βυθίζεται στα αδιέξοδα 
ενός σάπιου συστήματος 
και το οποίο επιβά­λει στη νέα γενιά 
την οργάνω­σή της για την ανατροπή του.

Η “τρομοκρατία” στο στόχαστρο

Ποιοι είναι, όμως, οι “τρο­μο­κρά­τες”» που κυνη­γά το Ισρα­ήλ; Ανάς 15 χρό­νων, Γιου­σέφ 6 χρο­νών, Μοχά­μαντ 1 έτους, Σαχάρ μερι­κών ημερών…

0 απο­λο­γι­σμός είναι φρι­κτός. Περί­που 9.000 παι­διά και έφη­βοι έχουν δολο­φο­νη­θεί στους ανη­λε­είς βομβαρ­δισμούς. Χιλιά­δες παι­διά, επί­σης, δεν έχουν πρό­σβα­ση σε δομές υγεί­ας, αφού πολ­λά νοσο­κο­μεία έχουν βγει εκτός λει­τουργίας εξαι­τί­ας των βομ­βαρ­δι­σμών. Για σχο­λείο δεν συ­ζητάμε. Παί­ζουν και χαμο­γε­λούν σε δρό­μους λασπω­μέ­νους από το αίμα, αφού δεν υπάρ­χει γει­το­νιά που να μην έχει γίνει στό­χος. Πάνω από 150.000 άνθρω­ποι ‑ανά­με­σα τους μικρά παι­διά, έγκυ­ες, άτο­μα με ανα­πη­ρί­ες και ηλι­κιω­μέ­νοι- δεν έχουν πού να πάνε, σημειώ­νει η UNRWA (κλι­μά­κιο του ΟΗΕ στη Γάζα).

Δεν είναι η πρώ­τη φορά βέβαια που παι­διά και έφη­βοι βρί­σκονται στο στό­χα­στρο του Ισρα­ήλ. Ολό­κλη­ρες γενιές βρί­σκονται υπό διωγ­μό. Να θυμί­σου­με την έφη­βη Άχεντ Ταμί­μι, που συνε­λή­φθη το Δεκέμ­βρη του 2017 επει­δή χαστού­κι­σε έναν ισραη­λι­νό στρα­τιώ­τη που μπή­κε σπί­τι τους τρομοκρα­τώντας την οικο­γέ­νεια της. Δεν είναι τυχαίο ότι σε μια από τις πρό­σφα­τες ανταλ­λα­γές ομή­ρων μετα­ξύ Ισρα­ήλ και Χαμός οι πρώ­τοι απο­φυ­λά­κι­σαν κατά βάση εφή­βους (πάνω από 100) που κρα­τού­νταν, μάλι­στα, χωρίς να τους έχουν απο­δο­θεί κατηγορίες.

Η φωτογραφία αυτή δεν είναι ένα ακόμα δυ­νατό στιγμιότυπο 
προς ευαισθητοποίηση του κοινού. 
Και δεν είναι γιατί δεν αποτελεί εξαίρεση. 
Ο φακός, ακόμα μια φορά, αποτύπωσε την κανονικότητα στη Γάζα. 
Όχι την κανονι­κότητα των τελευταίων μηνών, 
αλλά την κα­νονικότητα των τελευταίων πολλών χρόνων.

🇵🇸  Ο μικρός “τρομοκράτης” της φωτογραφίας 
τυλιγμένος με το λευκό σάβανο είναι από την Παλαιστίνη…

Σ’ αυτή τη γη υπάρ­χει κάτι που αξί­ζει να το ζήσεις
Ο ερχο­μός του Απρίλη
Η μυρω­διά του ψωμιού την αυγή
Αυτά που λένε οι γυναί­κες για τους άντρες
Τα γρα­πτά του Αισχύλου

Η αρχή του έρωτα
Το χορ­τά­ρι πάνω σε μια πέτρα
Μητέ­ρες που ζουν με το σκο­πό της φλογέρας
Και ο φόβος των κατα­κτη­τών για τη μνήμη
Σε αυτή τη γη υπάρ­χει κάτι που αξί­ζει να το ζήσεις
Το τέλος του Σεπτέμβρη
Μια γυναί­κα που ανθί­ζει μετά τα σαράντα
Η ώρα του ήλιου στη φυλακή

Σύν­νε­φα που σχη­μα­τί­ζουν πελώ­ριες μορφές
Τα συν­θή­μα­τα του λαού για κεί­νους που φεύ­γουν γελαστοί
και ο φόβος στα μάτια των τυράννων

Σε αυτή τη γη υπάρ­χει κάτι που αξί­ζει να το ζήσεις
Σε αυτή τη γη, την κόρη της γης
τη μάνα όλων των ξεκινημάτων
τη μάνα όλων των τελειωμών

Τη λέγαν Παλαιστίνη
Παλαιστίνη τη λένε ακόμα

Αγα­πη­μέ­νη μου, μου δόθηκε
μου δόθη­κε η ζωή για­τί σε αγαπώ

Ποί­η­μα του Παλαι­στί­νιου ποιητή
Μαχ­μούντ Ντα­ρουίς (1941–2008)

Δεί­τε ΚΝΕ_Παλαιστίνη

Ανα­δη­μο­σί­ευ­ση από τον “Οδη­γη­τή” Γενά­ρη 2024