ΟΗΕ: Σε ένα «κλιματικό απαρτχάιντ», οι πλούσιοι θα σώσουν τους εαυτούς τους ενώ οι φτωχοί θα υποφέρουν

Ο κόσμος πορεύ­ε­ται προς ένα «κλι­μα­τι­κό απαρτ­χάιντ», όπου οι πλού­σιοι πλη­ρώ­νουν για να γλι­τώ­σουν από τα χει­ρό­τε­ρα απο­τε­λέ­σμα­τα της παγκό­σμιας υπερ­θέρ­μαν­σης ενώ οι φτω­χοί επη­ρε­ά­ζο­νται στον μεγα­λύ­τε­ρο βαθ­μό, σύμ­φω­να με μια έκθε­ση του ΟΗΕ που δόθη­κε σήμε­ρα στη δημοσιότητα.

Η έκθε­ση, που υπο­βλή­θη­κε στο Συμ­βού­λιο Ανθρω­πί­νων Δικαιω­μά­των του ΟΗΕ από τον ειδι­κό ειση­γη­τή του διε­θνούς οργα­νι­σμού για την ακραία φτώ­χεια, Φίλιπ Άστον, ανα­φέ­ρει πως οι επι­χει­ρή­σεις υπο­τί­θε­ται ότι θα έπαι­ζαν έναν κρί­σι­μο ρόλο για την αντι­με­τώ­πι­ση της κλι­μα­τι­κής αλλα­γής, αλλά δεν μπο­ρεί κανείς να στη­ρί­ζε­ται σε αυτές ότι θα φρο­ντί­σουν τους φτωχούς.

«Μια υπερ­βο­λι­κή εξάρ­τη­ση από τον ιδιω­τι­κό τομέα μπο­ρεί να οδη­γή­σει σε ένα σενά­ριο κλι­μα­τι­κού απαρτ­χάιντ στο οποίο οι πλού­σιοι πλη­ρώ­νουν για να γλι­τώ­σουν την υπερ­θέρ­μαν­ση, την πεί­να, και τις συγκρού­σεις, ενώ ο υπό­λοι­πος κόσμος αφή­νε­ται να υπο­φέ­ρει», έγραψε.

Ανα­φέρ­θη­κε στους ευά­λω­τους κατοί­κους της Νέας Υόρ­κης που έμει­ναν χωρίς ηλε­κτρι­κό ρεύ­μα ή παρο­χή υπη­ρε­σιών ιατρι­κής φρο­ντί­δας όταν χτύ­πη­σε ο τυφώ­νας Σάντι το 2012, ενώ «τα κεντρι­κά γρα­φεία της Goldman Sachs προ­στα­τεύ­ο­νταν από δεκά­δες χιλιά­δες δικούς της αμμό­σα­κους και ηλε­κτρι­κό ρεύ­μα από τη γεν­νή­τριά της».

Η εξάρ­τη­ση απο­κλει­στι­κά από τον ιδιω­τι­κό τομέα για την προ­στα­σία από τα ακραία και­ρι­κά φαι­νό­με­να και την αύξη­ση της στάθ­μης της θάλασ­σας «θα οδη­γού­σε σχε­δόν σίγου­ρα σε μαζι­κές παρα­βιά­σεις των ανθρω­πί­νων δικαιω­μά­των, με τους πλού­σιους να επω­φε­λού­νται και τους πιο φτω­χούς να μένουν πίσω», έγραψε.

«Ακό­μη και με το καλύ­τε­ρο σενά­ριο, εκα­το­ντά­δες εκα­τομ­μύ­ρια άνθρω­ποι θα αντι­με­τω­πί­σουν δια­τρο­φι­κή ανα­σφά­λεια, ανα­γκα­στι­κή μετα­νά­στευ­ση, αρρώ­στιες, και θάνατο.»

Στην έκθε­σή του δια­τυ­πώ­νει επι­κρί­σεις για τις κυβερ­νή­σεις λέγο­ντας ότι δεν κάνουν τίπο­τε παρα­πά­νω από το να στέλ­νουν αξιω­μα­τού­χους σε δια­σκέ­ψεις για να εκφω­νούν «σοβα­ρές ομι­λί­ες», αν και επι­στή­μο­νες και ακτι­βι­στές για το κλί­μα κρού­ουν τον κώδω­να του κιν­δύ­νου από τη δεκα­ε­τία του 1970.

«Τριά­ντα χρό­νια συμ­βά­σε­ων μοιά­ζουν να έχουν κάνει πολύ λίγα. Από το Τορό­ντο στο Νόρ­ντ­βεϊκ κι από το Ρίο στο Κιό­το και στο Παρί­σι, η γλώσ­σα που χρη­σι­μο­ποιούν είναι εντυ­πω­σια­κά παρό­μοια καθώς οι χώρες συνε­χί­ζουν να πετά­νε την μπά­λα στην εξέ­δρα», έγρα­ψε ο Άλστον.

«Οι χώρες αγνό­η­σαν κάθε επι­στη­μο­νι­κή προει­δο­ποί­η­ση και όριο και αυτό που θεω­ρεί­το κάπο­τε κατα­στρο­φι­κή υπερ­θέρ­μαν­ση μοιά­ζει τώρα το καλύ­τε­ρο σενάριο».

Από το 1980, μόνο οι Ηνω­μέ­νες Πολι­τεί­ες υπέ­στη­σαν 241 και­ρι­κές και κλι­μα­τι­κές κατα­στρο­φές που κόστι­σαν ένα δισε­κα­τομ­μύ­ριο δολά­ρια ή και παρα­πά­νω, με σωρευ­τι­κό κόστος 1,6 τρι­σεκ. δολάρια.

Υπήρ­ξαν κάποιες θετι­κές εξε­λί­ξεις, με τις τιμές της ενέρ­γειας από ανα­νε­ώ­σι­μες πηγές να πέφτουν, τον άνθρα­κα να γίνε­ται μη αντα­γω­νι­στι­κός, τις εκπο­μπές να μειώ­νο­νται σε 49 χώρες, και 7.000 πόλεις, 245 περιο­χές και 6.000 εται­ρί­ες να δεσμεύ­ο­νται για έναν μετρια­σμό των επι­πτώ­σε­ων της κλι­μα­τι­κής αλλαγής.

Ωστό­σο παρό­τι στα­μα­τά την εξάρ­τη­σή της από τον άνθρα­κα, η Κίνα εξα­κο­λου­θεί να ‘εξά­γει’ εργο­στά­σια παρα­γω­γής ενέρ­γειας που λει­τουρ­γούν με άνθρα­κα και απέ­τυ­χε να περιο­ρί­σει τις δικές της εκπο­μπές μεθα­νί­ου. Από την πλευ­ρά του, ο Ζαΐχ Μπολ­σο­νά­ρου της Βρα­ζι­λί­ας σχε­διά­ζει να επι­τρέ­ψει τις εξο­ρύ­ξεις στο τρο­πι­κό δάσος του Αμα­ζο­νί­ου, να τερ­μα­τί­σει την οριο­θέ­τη­ση των εδα­φών των αυτο­χθό­νων και να εξα­σθε­νί­σει την περι­βαλ­λο­ντι­κή προστασία.

«Στις Ηνω­μέ­νες Πολι­τεί­ες„ που ήταν μέχρι πρό­σφα­τα η χώρα με τις μεγα­λύ­τε­ρες εκπο­μπές στον κόσμο, ο πρό­ε­δρος (Ντό­ναλντ) Τραμπ έχει βάλει πρώ­ην λομπί­στες σε ρόλους επο­πτεί­ας, υιο­θέ­τη­σε θέσεις της βιο­μη­χα­νί­ας, επέ­βλε­ψε μια επι­θε­τι­κή από­συρ­ση περι­βαλ­λο­ντι­κών κανο­νι­σμών και φιμώ­νει και ανα­στα­τώ­νει την επι­στή­μη του κλί­μα­τος», σύμ­φω­να με την έκθε­ση του ειδι­κού εση­γη­τή του ΟΗΕ.κλιμα