Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

«Οι αξίες των Ελλήνων» (Πρώτες σκέψεις)

Γρά­φει ο Αλέ­κος Χατζη­κώ­στας //

Σε σχε­τι­κή έρευ­να που δημο­σιεύ­τη­κε στην «ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ»  (Η έρευ­να έγι­νε από το ΕΚΚΕ σε συνερ­γα­σία με την δια­ΝΕ­Ο­σις στην Ελλά­δα την περί­ο­δο  Σεπτέμ­βρη – Οκτώ­βρη 2017) είχε ενδια­φέ­ρο­ντα ευρή­μα­τα που όμως δεν έγι­ναν αντι­κεί­με­νο συζή­τη­σης και κυρί­ως προ­βλη­μα­τι­σμού. Και όμως θα έδι­ναν απα­ντή­σεις και σε εκλο­γι­κές συμπε­ρι­φο­ρές τόσο στις ευρω­ε­κλο­γές που προη­γή­θη­καν όσο και στις βου­λευ­τι­κές που ακολουθούν.

Ανά­με­σα στα ευρή­μα­τα διαβάζουμε:

-          Το 77% πιστεύ­ει ότι « ο αντα­γω­νι­σμός είναι καλός για τους ανθρώπους»

-          Το 43% πιστεύ­ει ότι «χρεια­ζό­μα­στε μεγα­λύ­τε­ρες εισο­δη­μα­τι­κές δια­φο­ρές ως κέντρο ατο­μι­κής προσπάθειας»

Και άλλα ευρή­μα­τα είναι – δυστυ­χώς- παρό­μοιας κατεύθυνσης.

Ορι­σμέ­νες σκέψεις

1.      Τα ευρή­μα­τα επι­βε­βαιώ­νουν τα λόγια του Κ. Μαρξ  και Φ. Ενγκελς στη «Γερ­μα­νι­κή Ιδε­ο­λο­γία»: «Οι ιδέ­ες της κυρί­αρ­χης τάξης είναι σε κάθε επο­χή είναι κυρί­αρ­χες ιδέ­ες. Με άλλα λόγια, η τάξη που είναι κυρί­αρ­χη υλι­κή πνευ­μα­τι­κή δύνα­μη της κοι­νω­νί­ας, είναι ταυ­τό­χρο­να η κυρί­αρ­χη πνευ­μα­τι­κή δύνα­μη της δύνα­μη. Η τάξη που έχει στη διά­θε­ση της τα μέσα της υλι­κής παρα­γω­γής δια­θέ­τει ταυ­τό­χρο­να τα μέσα πνευ­μα­τι­κής παρα­γω­γής, έτσι ώστε μιλώ­ντας γενι­κά, οι ιδέ­ες αυτών που δεν έχουν τα μέσα της πνευ­μα­τι­κής παρα­γω­γής υπο­τάσ­σο­νται σ’ αυτά. Οι κυρί­αρ­χες ιδέ­ες δεν είναι τίπο­τα άλλο από την ιδε­α­τή έκφρα­ση των κυρί­αρ­χων υλι­κών σχέ­σε­ων, είναι οι κυρί­αρ­χες υλι­κές σχέ­σεις που συλ­λαμ­βά­νο­νται σαν ιδέ­ες, άρα είναι η έκφρα­ση των σχέ­σε­ων που κάνουν μια τάξη κυρί­αρ­χη, επο­μέ­νως οι ιδέ­ες της κυριαρ­χί­ας της…».

2.      Τα ευρή­μα­τα δεί­χνουν – έστω και «φωτο­γρα­φι­κά» — τις συνέ­πειες της σφο­δρής καπι­τα­λι­στι­κής κρί­σης που σάρω­σε και τη χώρα μας σε επί­πε­δο κοι­νω­νι­κής συνεί­δη­σης. Απο­δει­κνύ­ουν δηλα­δή ότι αυτή επι­δρά αντι­φα­τι­κά δημιουρ­γώ­ντας δυνα­τό­τη­τες αλλά και πρό­σθε­τες δυσκο­λί­ες στα μυα­λά των ανθρώ­πων. Εδώ κυριαρ­χούν προ­φα­νώς οι δυσκο­λί­ες στην «ανά­πτυ­ξη» σε ταξι­κή κατεύ­θυν­ση της κοι­νω­νι­κής συνεί­δη­σης των λαϊ­κών μαζών.

3.      Τα ευρή­μα­τα κατα­γρά­φουν την «υπο­χώ­ρη­ση» των προ­ο­δευ­τι­κών ιδε­ών, ως συνέ­πεια της υπο­χώ­ρη­σης του λαϊ­κού κινή­μα­τος και ευρύ­τε­ρα σε παγκό­σμιο επί­πε­δο του κομ­μου­νι­στι­κού κινή­μα­τος, μετά και τις ανα­τρο­πές των σοσια­λι­στι­κών καθε­στώ­των. Δεί­χνουν ανά­γλυ­φα αυτό που έστω και «αδό­κι­μα» χαρα­κτη­ρί­ζε­ται ως «συντη­ρη­τι­κή ανα­δί­πλω­ση της ελλη­νι­κής κοινωνίας»

4.      Δεί­χνουν , έστω και όχι ολο­κλη­ρω­μέ­να, τη «ζημιά» που έκα­νε η «κυβερ­νώ­σα αρι­στε­ρά» και στις συνει­δή­σεις των λαϊ­κών στρω­μά­των με τη συκο­φά­ντη­ση ουσια­στι­κά αξιών όπως η συλ­λο­γι­κό­τη­τα, αλλη­λεγ­γύη, οργα­νω­μέ­νη πάλη κ.α

5.      Η κατά­στα­ση φυσι­κά δεν θα πρέ­πει να σημαί­νει, από όσους και όσες παλεύ­ουν για τη ριζι­κή αλλα­γή της κοι­νω­νί­ας, ανα­δί­πλω­ση, υπο­χώ­ρη­ση, απο­γο­ή­τευ­ση, αλλά ακρι­βώς το αντί­θε­το. Καλή μελέ­τη της κοι­νω­νι­κής πραγ­μα­τι­κό­τη­τας , «συγκε­κρι­μέ­νη ανά­λυ­ση της συγκε­κρι­μέ­νης κατά­στα­σης» δου­λειά επί­μο­νη και κοπια­στι­κή, μέσα στο λαό (για την  ανα­συ­γκρό­τη­ση του λαϊ­κού κινή­μα­τος), προ­βο­λή ολό­πλευ­ρα των αξιών –ιδα­νι­κών , θέσε­ων και προ­γράμ­μα­τος για τη δυνα­τό­τη­τα- ρεα­λι­στι­κό­τη­τα ενός άλλου δρό­μου για το λαό και τον τόπο, αυτό της σοσια­λι­στι­κής κοι­νω­νί­ας Η πορεία της ανθρω­πό­τη­τας- παρά τα ιστο­ρι­κά ζικ- ζακ ή πισω­γυ­ρί­σμα­τα δεν μπο­ρεί να έχει στις σημαί­ες της «ο θάνα­τος σου η ζωή μου» αλλά «ένας για όλους, όλοι για έναν». Ο σκλη­ρός- αδυ­σώ­πη­της αντα­γω­νι­σμός των καπι­τα­λι­στι­κών ομί­λων δεν μπο­ρεί να είναι «πρό­τυ­πο» για τα λαό, αλλά ένα ακό­μη δείγ­μα ότι ο καπι­τα­λι­σμός δεν ανθρω­πεύ­ει, δεν θερα­πεύ­ε­ται γι’αυτό και θα πρέ­πει να ανατραπεί!

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο