Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Οι αρχαιολόγοι βρήκαν σπάνιο ογκόλιθο -“ακόνι” της Λίθινης Εποχής στη Βρετανία

Ένας μεγά­λος γκρί­ζος ογκό­λι­θος τύπου polissoir  (σσ. αυλα­κιά λαξευ­μέ­νη σε βρά­χο, που χρη­σί­μευε για να τρο­χί­ζει πέτρι­να τσε­κού­ρια και γενι­κά ακό­νι κάθε είδους εργα­λείο ή όργα­νο για γυά­λι­σμα ή λεί­αν­ση), που ήταν απα­ραί­τη­το εργα­λείο για τις νεο­λι­θι­κές κοι­νό­τη­τες ανα­κά­λυ­ψε ομά­δα αρχαιολόγων

Historic England Archive

Ο «γυα­λι­στι­κός ογκό­λι­θος», που βρέ­θη­κε στην Κοι­λά­δα των Βρά­χων  κοντά στο Dorchester (180χλμ ΝΔ του Λον­δί­νου), είχε χρη­σι­μο­ποι­η­θεί για την κατα­σκευή πέτρι­νων κεφα­λών τσε­κου­ριών πριν από περισ­σό­τε­ρα από 5.000 χρό­νια και είναι μόνο το δεύ­τε­ρο «εργα­λείο» που βρί­σκε­ται –απ΄ότι φαί­νε­ται, στην αρχι­κή του θέση στην Αγγλία.

Ο ογκό­λι­θος θα μεί­νει εκεί που είναι, αντί να μετα­φερ­θεί σε μου­σείο, ενώ η περιο­χή γύρω του θα ανασκαφεί.

Η ανα­κά­λυ­ψη έγι­νε στην καθο­ρι­σμέ­νη περιο­χή εξαι­ρε­τι­κής φυσι­κής ομορ­φιάς κατά τη διάρ­κεια ενός έργου πολι­τι­στι­κής κλη­ρο­νο­μιάς που διε­ξή­γα­γε η εται­ρεία Past Participate. οι Δρ Hayley Roberts, Jim Rylatt και η Dr Anne Teather είναι τα μέλη της ομά­δας που ανα­κά­λυ­ψε τον βράχο

Ο ογκό­λι­θος σχη­μα­τί­ζε­ται από πέτρα sarsen, μια σκλη­ρή μορ­φή ψαμ­μί­τη που χρη­σι­μο­ποι­ή­θη­κε επί­σης για την κατα­σκευή του Stonehenge.

Το Στό­ουν­χεντζ είναι νεο­λι­θι­κό μεγα­λι­θι­κό μνη­μείο του οποί­ου η δια­μόρ­φω­ση συνε­χί­στη­κε ως την Επο­χή του Χαλ­κού, στην κομη­τεία του Γου­ΐλ­τσιρ (Wiltshire), ~13 χλμ. βορειο­δυ­τι­κά του Salisbury. Πρό­κει­ται για έναν κύκλο μεγα­λί­θων, που κατα­σκευά­στη­κε σύμ­φω­να με απο­δε­κτές αρχαιο­λο­γι­κές εκτι­μή­σεις την περί­ο­δο 2.500_2.000 πΧ., ενώ το αρχαιό­τε­ρο κυκλι­κό ανά­χω­μα και η περι­φε­ρεια­κή τάφρος, που ανή­κουν σε πρω­ι­μό­τε­ρη φάση του μνη­μεί­ου, χρο­νο­λο­γή­θη­καν προ­σφά­τως στο ~3.100 πΧ..

Το όνο­μα προ­έρ­χε­ται από τις αρχαί­ες αγγλι­κές λέξεις Stanhen gist, που σημαί­νουν ‘κρε­μα­στοί λίθοι’ και έδω­σαν το όνο­μά τους σε μια ολό­κλη­ρη κατη­γο­ρία μνη­μεί­ων γνω­στών ως henge(s).

Μορ­φο­λο­γι­κά έχει μακρι­νή μόνον συγ­γέ­νεια με τους υπό­λοι­πους λίθι­νους κύκλους των Βρε­τα­νι­κών νήσων, όπως ο κύκλος του Μπρό­ντ­γκαρ (Ring of Brodgar), για παρά­δειγ­μα, ενώ τα περί­φη­μα τρί­λι­θά του το καθι­στούν μονα­δι­κό. Το Στό­ουν­χεντζ και ο περι­βάλ­λων χώρος του προ­στέ­θη­καν στον κατά­λο­γο της UNESCO για την Παγκό­σμια Πολι­τι­σμι­κή Κλη­ρο­νο­μιά το 1986.

Μέχρι σήμε­ρα οι μελε­τη­τές και οι αρχαιο­λό­γοι δεν γνω­ρί­ζουν ποιοι ήταν αυτοί που έχτι­σαν το μεγα­λι­θι­κό αυτό μνη­μείο (οι μαρ­τυ­ρί­ες που έχου­με είναι αμφισβητούμενες)

Οι ογκό­λι­θοι Sarsen βρί­σκο­νται σε όλη τη νότια Αγγλία, αλλά από τους σχε­δόν 1.000 που έχουν εξε­τα­στεί από ειδι­κούς, πολύ λίγοι είναι γνω­στό ότι έχουν χρη­σι­μο­ποι­η­θεί για τη στίλ­βω­ση πέτρι­νων εργαλείων.

Ο Τζιμ Ράι­λατ, διευ­θυ­ντής αρχαιο­λο­γί­ας στο Past Participate χαρα­κτή­ρι­σε το εύρη­μα «απροσ­δό­κη­το».

«Οι πέτρες θα ήταν εξαι­ρε­τι­κά σημα­ντι­κές για τους νεο­λι­θι­κούς ανθρώ­πους, καθώς χωρίς τσε­κού­ρια δεν θα μπο­ρού­σαν να είχαν καθα­ρί­σει δασι­κές εκτά­σεις και η γεωρ­γία θα ήταν αδύ­να­τη», είπε.

Η Dr Anne Teather, επί­σης διευ­θύ­ντρια στο Past Participate, πρό­σθε­σε: «Αυτή η απί­στευ­τη ανα­κά­λυ­ψη αντι­προ­σω­πεύ­ει την ερευ­νη­τι­κή αξία που μπο­ρούν να φέρουν τα έργα με το συγκε­κρι­μέ­νο πρό­γραμ­μα.

«Είμα­στε ευγνώ­μο­νες για το πρό­γραμ­μα Farming in Protected Landscapes (σσ. Γεωρ­γία σε Προ­στα­τευ­μέ­νες περιο­χές) και για τη χρη­μα­το­δό­τη­ση που ενθάρ­ρυ­νε αυτές τις έρευ­νες στην Κοι­λά­δα των Βρά­χων και τους τοπι­κούς ιδιο­κτή­τες γης για την υπο­στή­ρι­ξή τους.
«Ελπί­ζου­με να εξα­σφα­λί­σου­με περαι­τέ­ρω χρη­μα­το­δό­τη­ση που θα μας επι­τρέ­ψει να συνε­χί­σου­με τη δου­λειά μας».

Μετά την ανα­κά­λυ­ψη, η περιο­χή γύρω από την πέτρα έχει ανα­σκα­φεί για εξει­δι­κευ­μέ­νη ανά­λυ­ση για να δια­πι­στω­θεί εάν υπάρ­χουν ακό­μη ίχνη από τους κατα­σκευα­στές των πέτρι­νων ακονιών.

Όπως ανα­φέ­ρει και η dorsetecho Ομά­δα αρχαιο­λό­γων εντό­πι­σε ένα σπά­νιο πέτρω­μα, που χρη­σι­μο­ποιού­νταν για την κατα­σκευή εργα­λεί­ων κατά τη διάρ­κεια της Επο­χής του Λίθου. Το 2ο μόλις του είδους, που εντο­πί­ζε­ται στην αρχι­κή του θέση στην Αγγλία. Ογκό­λι­θοι εντο­πί­ζο­νται συνή­θως στα νοτιό­τε­ρα της χώρας

Οι ογκό­λι­θοι Sarsen βρί­σκο­νται σε όλη τη νότια Αγγλία, αλλά από τους σχε­δόν 1.000 που έχουν εξε­τα­στεί από ειδι­κούς, είναι γνω­στό ότι πολύ λίγοι έχουν χρη­σι­μο­ποι­η­θεί για τη στίλ­βω­ση λίθι­νων εργαλείων.

Ατέχνως Καλές Διακοπές

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο